Ποιους θέλει να δείρει η Δέσποινα Ολυμπίου;

-Πώς αποφάσισες να διαγωνιστείς για να εκπροσωπήσεις την Κύπρο στη Eurovision;  Η πρόταση έγινε από τον Ανδρέα Γιωργαλλή, που είναι και ο συνθέτης του τραγουδιού. Πέρα από αυτό μου άρεσαν πολύ οι στίχοι που έγραψε ο Ζήνωνας Ζηντίλης, όπως και η μελωδία. Τέλος, ο διαγωνισμός αυτός είναι ένα πολύ όμορφο μουσικό γεγονός, στο οποίο φέτος μπορώ να συμμετάσχω καθώς έχω διευθετήσει τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μου. 

-Υπάρχει μια παραφιλολογία για το αν σου έγινε απευθείας ανάθεση από το ΡΙΚ, δεδομένου ότι υπήρχαν κι άλλα υποψήφια τραγούδια, εκ των οποίων και αυτό που έγραψε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης για τη Βαλάντω Τρύφωνος, το οποίο τελικά αποσύρθηκε. Οι υποψηφιότητες ήταν πέντε στο σύνολο, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της Βαλάντως. Η απόφαση πάρθηκε από το ΡΙΚ αφού εξέτασαν όλες τις προτάσεις, κάτι που έγινε πέντε ημέρες πριν από την ανακοίνωση της απόσυρσης. Δεν ξέρω αν οι υπόλοιποι γνώριζαν την απόφαση του ΡΙΚ, αλλά όλα αυτά δεν με αφορούν. Οι φήμες δεν με αφορούσαν ποτέ, ακόμη κι όταν συμπεριελάμβαναν το όνομά μου.

-Λίγες μέρες μετά έγραψες στον λογαριασμό σου στο Facebook: «Συνήθως επιλέγω τη σιωπή και είμαι υπερβολικά προσεκτική στις δηλώσεις μου, γιατί με αυτόν τον τρόπο νομίζω ότι θα σταματήσει να με κυνηγά το παρελθόν μου, το οποίο μέχρι σήμερα, εγώ τουλάχιστον, τίμησα με τη στάση μου». Ακούστηκε κάπως ενοχικό, σαν να ήθελες να απαλλαγείς από το παρελθόν σου. Θεωρείς ότι έχουν υπάρξει άνθρωποι που δεν τίμησαν εξίσου με σένα το κοινό σας παρελθόν; Δεν ήταν μια ενοχική στάση, αλλά ένα ξεκαθάρισμα πραγμάτων. Καμιά φορά η σιωπή παρερμηνεύεται ως αδυναμία και όχι ως στάση υπεροχής. Κάποιοι, συμπεριλαμβανομένων και των δημοσιογράφων, έχουν εκτιμήσει λάθος κάποια πράγματα, γεγονός στο οποίο συνέβαλε και η δική μου ανεκτικότητα. Το παρελθόν μου είναι οι αναμνήσεις μου και οι επιλογές μου, αλλά δεν παύει να είναι παρελθόν και ανούσιο να μιλάω γι’ αυτό σε κάθε μου συνέντευξη από τη στιγμή που υπάρχει ένα παρόν - και μάλιστα πολύ αξιόλογο.

-Πόσο βαρύ φορτίο είναι για σένα το γεγονός ότι κάθε τόσο επανέρχονται στη δημοσιότητα δημοσιεύματα που σε συνδέουν -με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά- με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη; Το γεγονός ότι είχατε στο παρελθόν μια έντονη σχέση θεωρείς ότι σου έχει κοστίσει;  Ολα έχουν έναν λόγο ύπαρξης, ένα όφελος κι ένα κόστος. Εχω καταλάβει πως η δύναμη κρύβεται στην ευλυγισία και όχι στη σκληρότητα. Ας είμαστε όλοι καλά, να ζήσουμε όπως μπορούμε καλύτερα, γιατί μόνο αυτό έχουμε. Πέρασαν αρκετά χρόνια από τον χωρισμό μου με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, έχω προχωρήσει στη ζωή μου και μπορώ πλέον να πω με σιγουριά ότι καμιά φορά το φορτίο της ίδιας της σχέσης είναι πιο βαρύ από τον χωρισμό που ακολουθεί…

-Πρόσφατα κυκλοφόρησαν φήμες ότι είσαι ερωτευμένη και πως βρίσκεσαι σε σχέση. Είσαι ευτυχισμένη; Είμαι ευτυχισμένη με ουσιαστικό τρόπο και νιώθω πολύ τυχερή που βιώνω αυτή την πληρότητα. 

-Θα τα παράταγες όλα για έναν μεγάλο έρωτα;  Αν και προσπαθώ να είμαι λογική, λειτουργώ πολύ με το συναίσθημα. Νομίζω πως θα βρίσκομαι πάντα σε μια μάχη μεταξύ των δύο και θα προσπαθώ να τα εξισορροπώ. Ωστόσο, αν ήμουν σίγουρη πως ένας έρωτας αξίζει θυσίες, θα έκανα πολλές στον βωμό του… 

-Κλαις εύκολα; Τι σε συγκινεί πιο πολύ;  Είμαι ευσυγκίνητη και μπορώ εύκολα να βουρκώσω. Με συγκινεί μια πράξη αγάπης, μια ωραία αρμονία, οτιδήποτε όμορφο πέσει στην αντίληψή μου. Παρόλο όμως που αλλάζει εύκολα η διάθεσή μου δεν κλαίω συχνά, παρά μόνο όταν αντικρίσω κάτι θλιβερό ή ακούσω κάτι άσχημο. Προχτές έκλαψα όταν είδα έναν νεαρό να κείτεται νεκρός στον δρόμο έπειτα από ατύχημα με μηχανάκι. Θλιβερό.

-Εχεις απωθημένα; Φροντίζω πάντα στη ζωή μου να κάνω πράξη τις αληθινές επιθυμίες μου ώστε να μην καταλήγουν σε απωθημένα. Πριν από λίγους μήνες μάλιστα έκανα ένα μικρό μου όνειρο πραγματικότητα: αγκάλιασα, φίλησα και κολύμπησα στη θάλασσα παρέα με δελφίνια. Ηταν μια επιθυμία πολλών ετών με τάσεις απωθημένου, όχι όμως πια.

-Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες και γιατί;  Θα γύριζα τον χρόνο πίσω σε δύο συγκεκριμένες στιγμές που ταρακουνήθηκα από ανηθικότητα και από αναισθησία. Στην πρώτη θα κατέστρεφα ευχαρίστως ένα παρμπρίζ αυτοκινήτου με το καπό μαζί και στη δεύτερη θα έριχνα μια κλοτσιά σε έναν άξεστο που με έδιωξε απ’ τη δουλειά επειδή δεν ενέδωσα στην πρότασή του. Αυτά ίσως να τα θυμούνταν καλύτερα από το αξιοπρεπές χαμόγελό μου και τη στάση κάλυψης που κράτησα απέναντί τους. Ολα αυτά θα τα έκανα μόνο και μόνο για να δω πώς είναι να βγάζεις από μέσα σου τον ατμό μεμιάς αντί να τον κρατάς και να περιμένεις να εξατμιστεί στο πέρασμα του χρόνου…

 

-Εχεις σκεφτεί σοβαρά το ενδεχόμενο του γάμου και της οικογένειας;  Είμαι άνθρωπος που ζει την κάθε στιγμή τη ζωής του σαν να είναι η τελευταία. Δεν κάνω σχέδια. Το μόνο πράγμα που προγραμματίζω είναι το αύριο για να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου. Η ζωή μου όμως είναι το τώρα κι ό,τι είναι να συμβεί θα συμβεί αβίαστα, χωρίς να θέτω προτεραιότητες και χρονοδιαγράμματα.

-Πώς βίωσες τις δυσάρεστες εξελίξεις με τις κυπριακές τράπεζες;  Μετά τα δυσάρεστα αυτά συμβάντα, υπάρχει δικαιολογημένα έλλειψη εμπιστοσύνης, καχυποψία και ανησυχία. Οι συνταξιούχοι και οι φοιτητές εκτός Κύπρου δυσκολεύονται να συντηρηθούν, ο κόσμος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που μάζεψε με κόπο, πολλές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τεράστιες ζημιές. Το μόνο που μπορούμε να επιδείξουμε -πέραν της κατανόησης του προβλήματος- είναι υπομονή, αλληλοβοήθεια, ψυχραιμία, πρέπει όμως και να αντιδράσουμε ώστε να τιμωρηθούν όσοι έφεραν τον τόπο σ' αυτό το χάλι. Ελπίζω στη δύναμη της ελληνικής και κυπριακής ψυχής. Θα δώσουμε ακόμα μια μάχη σε έναν άδικο πόλεμο και εύχομαι να μη χάσουμε την ελπίδα μας. 

-Πώς αισθάνεσαι όσο πλησιάζει ο καιρός για τον ημιτελικό της Eurovision;  Υστερα από τόσα σοβαρά θέματα που ταλαιπωρούν τον τόπο μου είναι υποχρέωσή μου να συμμετάσχω στον διαγωνισμό αυτό, παρ’ όλα τα προβλήματα και την έλλειψη χρημάτων. Είναι ένας τρόπος για να δείξουμε εμπράκτως πως παράγουμε έργο, πως έχουμε έναν πανέμορφο τόπο, λόγο, δύναμη, Ιστορία και ουσία. Σίγουρα θα έχω την αγωνία που νιώθει κάθε καλλιτέχνης όταν ανεβαίνει στη σκηνή και εύχομαι όση ώρα ακούμε μουσική να ξεχαστούμε για λίγο στον όμορφο κόσμο της…