Η λογική λέει "δεν πτωχεύουμε". Τα σημεία των καιρών όμως "φωνάζουν" πως ..."ο καιρός γαρ εγγύς".

Δεν τρελάθηκα  ακόμα. Ξέρω ότι "άλλα έγραφα" την  περασμένη εβδομάδα –και τα γραπτά μένουν (http://www.protothema.gr/gnomes-article/?aid=70570). Αλλά δεν είμαι και τυφλός. Και να, τι βλέπουν τα ματάκια μου:

Σημείο πρώτο: "μονιμοποιούνται χιλιάδες συμβασιούχοι στο δημόσιο". Αυτός ο πρωτοσέλιδος τίτλος εφημερίδας κρεμιόταν στα περίπτερα την Τετάρτη. Ο κόσμος σταματούσε και τον διάβαζε, κάποιοι αγόρασαν την εφημερίδα να διαβάσουν.  

Είτε είναι  –όντως- δημοσιογραφική επιτυχία, είτε υποκρύπτει "εμπόριο ελπίδας", ο τίτλος και μόνο παραπέμπει σε ...προ του 2008 εποχές.  

Και αναρωτιέμαι: μα είναι δυνατόν, σε μια εποχή που όλοι πια έχουν χαμπάρι πως "δεν υπάρχει σάλιο", που δεν πληρώνεται το εφάπαξ και κινδυνεύουν οι συντάξεις, που καθένας έχει καταλήξει στη δική του "θεωρία" για το ποιος και τι φταίει (αν και σχεδόν όλοι τα φορτώνουν σε πολιτικούς, σε "κλέφτες" και φοροφυγάδες, στο "άχρηστο δημόσιο" και γενικά "στους άλλους"), να ονειρεύεται κανείς ΤΩΡΑ ότι ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ;  

Δεν χρειάζεται οικονομοτεχνική μελέτη για να δει  κανείς, πού είναι το παράλογο…  

Σημείο δεύτερο: "στόμα με στόμα" (και "από πρώτο χέρι", από φίλους και γνωστούς, όχι επειδή το είπαν ο ξένος τύπος ή οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης) η χώρα μας ήδη χρεοκόπησε! Ο Χολαργός "έκοψε δραχμές" και όλα είναι τώρα έτοιμα για να σκαρφαλώσουμε στα δέντρα και να πάρουμε τα βουνά, στην μετά-ευρώ-εποχή. Αν αυτό δεν λέγεται "αυτοεκπληρούμενη προφητεία", τότε τι άλλο είναι;

Σημείο τρίτο: ακούω ακόμα το σύνθημα "φέρτε πίσω τα κλεμμένα", όταν ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε προ ημερών στη Βουλή ότι ένα από τα "δομημένα ομόλογα" που ξέμεινε σε ένα ασφαλιστικό ταμείο, έληξε και απέδωσε κέρδη! Και δεν πέσανε τα ντουβάρια της αίθουσας της Ολομέλειας που σειόταν για χρόνια για τα εκατομμύρια που χάσανε τα Ταμεία στα "δομημένα". Τώρα ποιος θα δώσει πίσω τα "κλεμένα"; Οι εκδότες των ομολόγων που τους τα γυρίσαμε στα χέρια τους, αφού τα δαινομοποιήσαμε και τα Ταμεία "τα έσπασαν" κακήν κακώς το 2007-08; Απλά, για άλλη μια φορά, "βάλαμε τα χεράκια και βγάλαμε τα ματάκια μας" –και υπάρχουν και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα…

Σημείο τέταρτο (άσχετο αλλά απολύτως ενδεικτικό): "Σκοτώνουμε καθημερινά το αυτονόητο. Για παράδειγμα, η αξιολόγηση στην Εκπαίδευση είναι απαραίτητη". Ποιος τα λέει αυτά τώρα; Ο πρόεδρος  της Νέας Δημοκρατία που προ μηνός μόλις, τη μέρα που ο λαός κόντεψε να "μπουκάρει" στη Βουλή, ο ίδιος και το κόμμα του ψήφιζαν μέσα στην Βουλή ΟΧΙ στο νομοσχέδιο "εισαγωγή της Αξιολόγησης στην Εκπαίδευση"!  Όταν όλος ο κόσμος φωνάζει "κρεμάλα στους ψεύτες και τους κλέφτες", εξακολουθούμε να "χάφτουμε μύγες"; Άρα έτσι παίζεται στην Ελλάδα ακόμα το "παιχνίδι"…
 
Σημείο πέμπτο (Μετανοείτε!): τσακώνονται "στον αέρα" εκπομπάρχες πρωινών εκπομπών (υπολήψεις δεν θίγουμε, ονόματα δε λέμε):  "μην παρασύρεστε από κινδυνολόγους. Να ακούτε τους έγκυρους"! Έτυχε και το άκουσα ...και καράφλιασα!  

Πάει, γύρισε ο  κόσμος ανάποδα. Δεν χρειάζεται να ηχήσουν  άλλες "σάλπιγγες". Και στραβός είν’ ο γιαλός, και στραβά αρμενίζουμε. Χρόνια τώρα, αλλά ιδίως τώρα. Και αυτό δεν αντέχει σε οποιαδήποτε ανάλυση. "Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε". Χρεοκοπούμε...