«Ο ένας στους τρεις κερδίζει!»

Από τα ξημερώματα της Τρίτης νιώθω σοφότερος. Πιστεύω ότι αντιλήφθηκα το νοημα της φράσης του Γιώργου Παπανδρέου ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Ο πρωθυπουργός με την ανακοίνωση -και μόνο- της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ανατρέπει κατεστημένες νοοτροπίες, εδραιωμένες αντιλήψεις και σηματοδοτεί την απόφασή του για ρήξεις και αλλαγές.

Και με απλά λόγια, αλλάζει την κυβέρνησή του για να μη βουλιάξει (ο ίδιος, το ΠΑΣΟΚ, η χώρα, η ΕΕ, η σοσιαλιστική διεθνής, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, διαλέγετε ό,τι σας πάει).

Με τις αποφάσεις του, ο Γιώργος Παπανδρέου βάζει τέλος στη φράση "θα φύγεις νύχτα". Τα μέλη της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ήρθαν -κυριολεκτικά- μέσα στη νύχτα.

Οποιαδήποτε σχέση με άλλους σκληρά εργαζόμενους επαγγελματίες που μέχρι σήμερα είχαν το αποκλειστικό προνόμιο να εισβάλλουν... μέσα στη νύχτα είναι συμπτωματική.

Το παλαιό και θεωρούμενο σαν δήθεν πετυχημένο σλόγκαν του λαικού λαχείου "ο ένας στους δυο κερδίζει" είναι πια παρωχημένο.

Οπως αποδεικνύεται με απόλυτο τρόπο από τους αριθμούς, πλέον "ο ένας στους τρεις κερδίζει". Η κυβέρνηση έχει περίπου 50 μέλη, ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ μετρά 157. Δηλαδή, ένας στους τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον υπουργός, αναπληρωτής υπουργός ή υφυπουργός. Για να λάβει και ουσιαστικό νόημα η φράση του πρωθυπουργού ότι όλοι έχουν ευθύνες.

Ερμηνεύοντας παλαιότερη παρότρυνση του κ. Γιώργου Παπανδρέου προς τα μέλη της κυβέρνησής του, "πρέπει να είμαστε αντιεξουσιαστές απέναντι στην εξουσία" είχε πει, συμπεραίνουμε ότι η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα στη Βουλή είναι αυτή των αντιεξουσιαστών, οι οποίοι μάλιστα έχουν καταλάβει την εξουσία με νόμιμες και συνταγματικές μεθόδους.

Σημερα καταλαβαίνω επίσης το πραγματικό νόημα της φράσης "δομικές αλλαγές". Είναι πραγματικά μια μεγάλη αλλαγή να αυξάνεις τα μέλη της κεντρικής κυβέρνησης την ώρα που μειώνεις τον αριθμό των δήμων, καταργείς τις νομαρχίες, μειώνεις τα μέλη των δημοτικών συμβουλίων (λόγω συνενώσεων). Επίσης, από τη στιγμή που οι αποφάσεις θα λαμβάνονται σε τοπικό επίπεδο από τις ισχυροποιημένες περιφέρειες, υλοποιείται και ο στόχος της αποκέντρωσης εξουσιών προς τις τοπικές κοινωνίες (Καλλικράτης).

Με το μέγεθος και τη δομή της νέας κυβέρνησης ο Γιώργος Παπανδρέου δίνει στους πολίτες να καταλάβουν ότι μόνο "η ισχύς εν τη ενώσει" μπορεί να οδηγήσει στη σωτηρία (όχι το νοσοκομείο νοσημάτων θώρακος, την άλλη). Evolution of cooperation όπως θα λέγε κι ο Axelrod.

Επίσης, η κυρία Μπατζελή απομακρύνθηκε γιατί πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να αρνείται όταν ο πρωθυπουργός της προτείνει να μετακινηθεί σε μια τιμητική θέση περιφερειάρχη. Οι υπόλοιποι που είπαν όχι στον Γιώργο Παπανδρέου θα... τιμωρηθούν εν καιρώ.

Συγκρατώ μια μεγάλη αλλαγή. Το διαχωρισμό των τροφίμων (παραμένουν στο υπουργείο Γεωργίας) από την υγιεινή διατροφή (εντάσσεται στο υπουργείο Υγείας). Επίσης την ανασύσταση του υπουργείου Ναυτιλίας που πριν 11 μήνες καταργήθηκε ως περιττό, την τοποθέτηση τεσσάρων υπουργών στο υπουργείο Εργασίας κι άλλων τόσων στο υπουργείο Παιδείας. Ετσι δίνεται εμπράκτως στους πολίτες το παράδειγμα ότι η δουλειά δεν σταματά ποτέ. Κάτι που δεν δείχνουν να συμμερίζονται όσοι "τρέχουν" το επίημο site του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης που μέχρι τώρα δεν έχουν ανεβάσει το νέο υπουργικό σχήμα.