Ο Αλαβάνος παίζει σε λάθος έργο

«Η Μαντάμ Μποβαρύ είμαι εγώ» δήλωνε (θυμωμένα – ειρωνικά, ποιος ξέρει;) ο δημιουργός της Γκυστάβ Φλωμπέρ για το διασημότερο μυθιστόρημά του. Η επιθυμία αυτού του έξοχου γλύπτη της «τέλειας φράσης» ήταν πάνω απ’ όλα να διακηρύξει την ταύτιση του έργου του με τον ίδιο του τον εαυτό. Προσπάθεια προκλητική αν και όχι παρεξηγήσιμη, αφού ακολούθησε η Αισθηματική Αγωγή.  

Παρ’  όλα αυτά ο Φλωμπέρ δεν ήταν ο πρώτος που επιδίωξε την ταύτισή του με ένα έργο του. Απλά ήταν ο πιο σαφής. Το έχουμε δει και αλλού, σε ηθοποιούς που υποκρίνονται μια ζωή ένα χαρακτήρα, σε συνθέτες που παίζουν την ίδια μελωδία, σε ζωγράφους που κάτω από το βορινό φως βλέπουν τα ίδια χρώματα.   

Τι να πει κανείς; Αυτά έχουν οι καλλιτέχνες.

«Όσο  και να αποκαλείται “τέχνη του  εφικτού”, η πολιτική έχει ανάγκη τη μαγεία, την ουτοπία, τον συναισθηματισμό, την ευαισθησία που συναντούμε στην ποίηση». Αυτά είναι μερικά λόγια  του Αλέκου Αλαβάνου από άρθρο του στην «Αυγή» πριν από ένα χρόνο. Είναι προφανές.  

Για τον  Αλέκο η πολιτική και η τέχνη  είναι κάτι ενιαίο. Ρισκάρει να τη δει  και με τους όρους ενός καλλιτέχνη. Δεν διστάζει να δημιουργήσει έτσι. Ποιο είναι όμως εκείνο το μόνο δημιούργημά  του που αν μετά από χρόνια γράφαμε  την βιογραφία του θα ήταν απαγορευτικό να μην αναφέρουμε;  

Ακούει  σε ένα όνομα: Αλέξης Τσίπρας.

Τον τελευταίο  καιρό που ο Αλαβάνος «ξεμύτισε» πάλι και παρεμβαίνει χωρίς να του βγαίνει η παρτίδα όπως παλιά, νομίζει κανείς ότι δεν  θα συγκρατηθεί και μια μέρα θα φωνάξει: «ο Αλέξης Τσίπρας είμαι εγώ». Έχει ανάγκη ξανά εκείνο που δεν του στερούσε κανείς πριν από μόλις λίγο καιρό: τη δημόσια αναγνώριση ενός άρτιου αρχιτέκτονα φερέλπιδων πολιτικών. Είναι ανθρώπινο, αλλά και κόπος χαμένος.  

Η πολιτική δεν είναι τέχνη και στο  ανοιχτό θέατρο της Κουμουνδούρου πλέον ο Φλωμπέρ είναι το έργο και η Μαντάμ Μποβαρύ ο δημιουργός.  

Όντας έτσι ο Αλέξης, πολλοί περιμένουν να φτιάξει επί–τέλους με δικά του  υλικά, χωρίς άν–αρχες κραυγές, το επόμενο  έργο στη επική ιστορία ενός πολιτικού  χώρου  α-νόητα λυρικού.