Μωραίνει Κύριος ον βούλεται καπνίσαι

Όχι λοιπόν. Οι διανοούμενοι που απαρτίζουν την πνευματική ελίτ της χώρας είναι παρόντες. Κάναμε λάθος όσοι θεωρούσαμε ότι είναι εξαφανισμένοι και ότι έχουν αυτοεξοριστεί επειδή δεν αντέχουν να βλέπουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι.

Οι πνευματικοί  άνθρωποι είναι εδώ. Ζουν ανάμεσά  μας.

Αν θυμάμαι  καλά, η ευθύνη των ανθρώπων που αποτελούν την πνευματική πρωτοπορία μιας χώρας είναι μεγαλύτερη σε περιόδους κρίσης. Και τότε υποτίθεται ότι παρεμβαίνουν εκφράζοντας την άποψή τους για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. Με ανιδιοτέλεια. Διότι έχουν κοινωνική συνείδηση, ενδιαφέρονται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί τους και προτείνουν λύσεις. Οι πνευματικοί άνθρωποι δεν κινούνται από ταπεινά ελατήρια, ούτε από τις ορμές και τα πάθη τους, διότι ρόλος τους δεν είναι απλώς να καλλιεργήσουν το πνεύμα αλλά και να αφυπνίσουν.

Όλα αυτά τα λέω  εντυπωσιασμένος από τη σθεναρή  αντίσταση των πνευματικών ανθρώπων της χώρας στην καπνοαπαγόρευση. Της ελίτ που δεν έχει καταφέρει  να πει το παραμικρό για όσα  συμβαίνουν στη χώρα τα τελευταία  χρόνια και τώρα –λες και ξύπνησε από το λήθαργο- καλεί τους απλούς πολίτες σε εξέγερση και ανυπακοή.

Ζητούν οι πνευματικοί  ταγοί απ’ όλους εμάς να κηρύξουμε  επανάσταση στην απόφαση να απαγορευθεί  το κάπνισμα σε όλους ανεξαιρέτως  τους κλειστούς δημόσιους χώρους!

Με ακλόνητα επιχειρήματα όπως «το κάπνισμα είναι κουλτούρα, όχι πάθηση» και «δεν επιτρέπω σε κανέναν, ούτε στην κυβέρνηση, να με σώσει» η καλλιτεχνική και πνευματική διανόηση ειρωνεύεται μ’ αυτή την ευκαιρία τον πρωθυπουργό ότι έλαβε την απόφαση της καπνοαπαγόρευσης σε κάποια διαδρομή με κανό…

Λες και η  Ελλάδα δεν είναι απλώς η μοναδική αλλά και η πρώτη χώρα που το κάπνισμα απαγορεύεται.

Λες και πριν από λίγες μέρες ξύπνησαν οι πνευματικοί  μας άνθρωποι από τον λήθαργο  και αντελήφθησαν ότι το μοναδικό που έχει αλλάξει στην χώρα είναι  ότι απαγορεύτηκε το κάπνισμα σε κλειστούς  δημόσιους χώρους. Και εξεγέρθηκαν.

Χαμπάρι δεν  έχουν πάρει για όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες. Ή μήπως δεν τους ενοχλούν όσα γίνονται επειδή τα θεωρούν σωστά και εκείνοι έχουν κάνει την καβάτζα τους;

Δεν ξέρω. Ίσως η  απαγόρευση του καπνίσματος ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Και αγανακτισμένοι όπως ήταν έδειξαν ποια είναι η κοινωνική τους συνείδηση και πόσο ενδιαφέρονται να εκπαιδεύσουν τους νέους.

Θα περίμενε κανείς να βγουν και να υπερασπιστούν  την απόφαση, ακόμη και αν είναι  καπνιστές. Αλλά εκείνοι παραδόθηκαν  στην εξάρτησή τους από τον καπνό. Και έκαναν και κάτι ακόμη χειρότερο. Έδωσαν και επιχειρήματα στους νέους που πίνουν, κάνουν χρήση ναρκωτικών ή οδηγούν επικίνδυνα και χωρίς να παίρνουν μέτρα για την προσωπική τους ασφάλεια.

Αυτό το «δεν επιτρέπω σε κανέναν, ούτε στην κυβέρνηση, να με σώσει» είναι ένα πραγματικά αφοπλιστικά ηλίθιο επιχείρημα. Με την λογική των πνευματικών ανθρώπων θα πρέπει να επιτρέψουμε στους έφηβους να κάνουν χρήση ναρκωτικών; Θα πρέπει να τους αφήσουμε να καταναλώνουν αλκοόλ; Θα πρέπει να άρουμε όλους τους περιορισμούς; Μήπως να επιτρέψουμε την οπλοκατοχή; Ή να δεχθούμε την λογική ότι ο βιαστής δεν φταίει γιατί τον προκάλεσε το θύμα του;

Άραγε τι κάνουν οι διανοούμενοι του πνεύματος και  των επιστημών στο εξωτερικό, εκεί όπου το κάπνισμα σε κλειστούς  χώρους έχει απαγορευθεί εδώ και χρόνια; Απειθαρχούν και εξεγείρονται ή μήπως κάνουν την πάπια;

Αυτοί είναι  οι άνθρωποι του πνεύματος; Βολεμένοι  και αδιάφοροι για όσα συμβαίνουν γύρω τους;  

ΥΓ. Την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου οι διανοούμενοι, οι ιδιοκτήτες μπαρ και όλοι όσοι αντιδρούν στην καπνοαπαγόρευση συγκεντρώνονται στην πλατεία Κλαυθμώνος για να διαμαρτυρηθούν. Συμφωνώ απολύτως με την επιλογή του χώρου. Μπορούν να κλάψουν όσο θέλουν. Και να πλαντάξουν. Ακόμη και να καπνίσουν. Διότι το κάπνισμα σε ανοικτούς χώρους επιτρέπεται.