Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα

Πολλά ακούμε εδώ και ημέρες περί της δυσφορίας μεγάλων ελληνικών – πολυεθνικών επιχειρήσεων ως προς τη διπλή φορολόγηση των κερδών τους. Από το «ΘΕΜΑ» μάλιστα είχαμε αποκαλύψει τις προθέσεις αποχώρησής τους από την Ελλάδα ως προς το σκέλος της φορολογικής τους έδρας.

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το πρόβλημα. Είναι παράλογο εταιρείες να φορολογούνται τόσο σκληρά σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο λειτουργίας.

Στο κάτω της γραφής αν μια κυβέρνηση αρνείται να κατανοήσει το πώς λειτουργούν οι παγκόσμιες οικονομίες ας μείνει να κοιτά τις εξελίξεις και να κάνει πολιτική σε βάρος της ανάπτυξης.

Αυτό όμως που κανένας δεν μπορεί να ανεχθεί είναι οι απειλές. Είναι δυνατό για παράδειγμα να μιλάνε για δυσκολίες επιχειρήσεις με υπερκέρδη και να θέλουν να κάνουν περικοπές πολυεθνικές που αυτή τη στιγμή ανοίγουν νέες μονάδες σε όλο τον πλανήτη εκτός της χώρας τους;

Είναι δυνατό επειδή η χώρα βρέθηκε σε μια κρίσιμη συγκυρία σαν τα ποντίκια κάποιοι να εγκαταλείπουν το πλοίο και να θέλουν την Ελλάδα μονάχα ως έναν παράδεισο που θα κάνουν τις διακοπές τους τα καλοκαίρια;

Δυστυχώς βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο φαινόμενο ή πιο σωστά σε έναν νέο, εντελώς κυνικό κόσμο. Από τους businessmen  - ευεργέτες δηλαδή στους επιχειρηματίες – killers.

Κοινώς το μόνο που μετρά είναι το κέρδος. Σε αυτό το no man’s land η πατρίδα δεν παίζει κανένα ρόλο. Ας μην το ξεχνάμε λοιπόν πως σε ηθικά κακούς καιρούς δεν μπορούμε να αναζητούμε αξίες και ηθική από επιχειρηματίες που δεν τις έχουν.