Ας προσέχαμε που βάζαμε την υπογραφή μας

Όλοι ζούμε στο πετσί μας, την πραγματικά δύσκολη οικονομική  κατάσταση και τρέμουμε  για τα μελλούμενα.
 
Για να παρηγοριόμαστε ρίχνουμε το ανάθεμα  και τις μούντζες μας στην Τρόικα, στο ΔΝΤ, στη Μέρκελ και … σ’ όλο τους το σόι.

Όμως αν το καλοσκεφτούμε,  θα διαπιστώσουμε ότι όλοι αυτοί οι «εχθροί» του έθνους μας, εν τέλει το μόνο που ζητούν είναι να τιμήσουμε την υπογραφή που βάλαμε,  όταν αυτοί πείστηκαν να μας δανείσουν.

Δεν μας ζητούν οι άνθρωποι τίποτα περισσότερο από τα συμφωνημένα.
 
Κι έχουν δίκιο. Άδικο έχουν  οι δικοί μας της κυβέρνησης που διαπραγματεύτηκαν το μνημόνιο κι έβαλαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους που δεσμεύει τη χώρα και όχι τους ίδιους προσωπικά.

Αφ’ ής στιγμής, υπάρχει η δέσμευση της Ελληνικής Δημοκρατίας, κανένας υπουργός, κανένας Παπανδρέου, Σαμαράς ούτε καν η Παπαρήγα αν εκπροσωπούσε τη χώρα, δεν μπορεί να πει ότι δεν αναγνωρίζω την υπογραφή του προκατόχου μου.

Το κράτος ανεξάρτητα από πρόσωπα έχει συνέχεια. Επομένως οι παληκαρισμοί από κάποιους της κυβέρνησης, δεν έχουν καμιά αξία σήμερα.

Ας πρόσεχαν περισσότερο τον Μάιο κι ας υπέβαλλαν τότε τις ενστάσεις και τους φόβους τους, ότι  το μνημόνιο που μας πρότειναν είναι ανεφάρμοστο.

Σε διαφορετική περίπτωση ας μην το υπέγραφαν κι ας εύρισκαν απ’ αλλού λεφτά και δάνεια.

 Όπως γίνεται  δηλαδή πάγια στις επιχειρήσεις.

Όταν μια επιχείρηση έχει ζόρια και προσφεύγει σε τραπεζικό δανεισμό, η τράπεζα βάζει τους όρους της. Μείωση κόστους, περικοπές περιττών δραστηριοτήτων και υποθήκη επί των παγίων.

Διαφορετικά σου λέει “πήγαινε δίπλα, εγώ δεν σου δίνω λεφτά”.
Ε, λοιπόν, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την Ελλάδα, την Ιρλανδία και ποιος ξέρει με ποια άλλη χώρα στη συνέχεια.
 
Όποιος δέχεται τους όρους της διάσωσης,  δεσμεύεται με την υπογραφή του να τηρήσει τους όρους και παίρνει το δάνειο. Αν παρεκκλίνει κόβεται το δάνειο και βουλιάζει αύτανδρος.

Συναισθηματισμοί και λύσεις πολιτικές στην περίπτωση μας δεν υπάρχουν και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε και σοβαρευτούμε τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να γλιτώσουμε. Αν συνεχίσουμε  τις ίδιες ανοησίες και μαγκιές, μάλλον στο  τέλος θα την πληρώσουμε ακριβά.