Μαρία Κίτσου: Η απόφαση να μιλήσει για την κατάθλιψη, η τελειομανία και η Λενιώ από τις Άγριες Μέλισσες

Η Μαρία Κίτσου είναι ίσως η μόνη αυτή την περίοδο που δεν έχει εμπλακεί σε καβγά μέσα σε σούπερ μάρκετ, που δεν έχει ανταλλάξει ασχημοσύνες με κάποιον επειδή φορούσε ή δεν φορούσε μάσκα. Δεν έχει χρόνο να μετάσχει στην πόλωση και τους διχασμούς της πανδημίας. Ζει αποκλειστικά μέσα σε αυτή τη ζωογόνο -και σχετικά ασφαλή- φούσκα του θεάτρου (εντατικές πρόβες με μάσκες για το «Τρίτο Στεφάνι» που ανεβαίνει μετά από πολλά καρδιοχτύπια στο «Παλλάς» με το 30% της πληρότητάς του) και βέβαια γυρίσματα για τις (καθημερινές πλέον) «Mέλισσες».

«Όλες οι μέρες μου είναι ίδιες», μου λέει καθώς συναντιόμαστε στο φουαγιέ του «Παλλάς», εγώ με φρικιαστική μάσκα Κ95, εκείνη στα δύο μέτρα χωρίς μάσκα, κουρασμένη αλλά προσηνής, ανθρώπινη και λαμπερή. Με χιούμορ και τσαγανό. «Σηκώνομαι στις 7 το πρωί, από τις 8 μέχρι τις 6 έχω γύρισμα, μετά 6 με 12 έχω πρόβα. Ύστερα γυρίζω σπίτι, κάνω επανάληψη για το επόμενο γύρισμα, διαβάζω για το θέατρο, πέφτω για ύπνο και μετά πάλι από την αρχή. Δεν υπάρχει άλλη ζωή. Δεν γίνεται. Ζω μόνο στον ύπνο μου, στα όνειρα που βλέπω τις τέσσερις ώρες που κοιμάμαι».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο marieclaire.gr