Να επιστρέφεις, να μοιράζεσαι, να αγαπάς: 3 πράγματα που μου θύμισαν τα Plásmata στο Πεδίον του Άρεως

Το βράδυ της Δευτέρας 23 Μαΐου βρέθηκα στο Πεδίο του Άρεως μετά από 150 χρόνια. Υπερβάλλω φυσικά, αλλά έτσι ένιωθα. Έχασα πέρσι την έκθεση της Στέγης “You and AI”, οπότε νομίζω ότι η τελευταία φορά που ήμουν εδώ ήταν πριν από μία 7ετία όταν το φανταστικό πάρκο έζησε δύσκολες στιγμές με δεκάδες ανθρώπους σε απόγνωση. Όμως χτες βράδυ στην ατμόσφαιρα υπήρχε μόνο χαρά, στην οποία ερχόταν να προστεθεί καθώς έπεφτε το σκοτάδι η μαγεία. Και παρόλο που το πάρκο ήταν γεμάτο από κόσμο, όλοι μπορούσαν κάποια στιγμή να μείνουν μόνοι με το φεγγάρι: εκεί όπου 40 συσσωρευτές είχαν συλλέξει ενέργεια από τον αττικό ήλιο την ημέρα ώστε να δημιουργήσουν ένα τεχνητό ουράνιο σώμα από ακτίνες λέιζερ, ψηλά, στα 70 μέτρα από το έδαφος.

Διαβάστε τη συνέχεια στο marieclaire.gr