Τι αλλάζει στη σκλήρυνση κατά πλάκας

Όταν άκουσα για πρώτη φορά τις λέξεις «σκλήρυνση κατά πλάκας» στη δική μου διάγνωση, ήμουν βέβαιη ότι η ζωή μου είχε τελειώσει. Με φαντάστηκα να περνάω τα υπόλοιπα χρόνια μου ακινητοποιημένη, μόνη, άρρωστη και δυστυχισμένη κι έπεσα σε κατάθλιψη. Αποχαιρέτησα όλα μου τα όνειρα, σταμάτησα να τρώω, να γελάω, παραιτήθηκα. Για μένα η σκλήρυνση ήταν το τέλος γιατί αυτή την εικόνα είχα στο μυαλό μου, πίστευα ότι είναι μία ανίατη ασθένεια που στέλνει τους ανθρώπους στον Καιάδα. Ευτυχώς, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, συνειδητοποίησα ότι η σκλήρυνση για πολλούς ασθενείς ήταν έτσι μέχρι περίπου τη δεκαετία του ’90, τότε που οι γιατροί δεν είχαν στα χέρια τους παρά μόνο κορτιζόνη κι αυτή όχι για να θεραπεύσουν την ασθένεια, παρά μόνο για ν’ αντιμετωπίσουν κάποια συμπτώματα. Από τότε μέχρι σήμερα όμως έχουν ανακαλυφθεί δεκάδες φάρμακα που έχουν αλλάξει την πορεία της νόσου και τη ζωή των ασθενών. Φυσικά και τη δική μου. Τώρα πια η σκλήρυνση δεν είναι το τέλος, αλλά μια καινούργια αρχή. Είναι η αρχή για μια ζωή την οποία μπορεί να μην την επέλεξα, είμαι όμως άπειρα ευγνώμων που τη ζω.

Διαβάστε περισσότερα στο marieclaire.gr