Όσα είδαμε, ακούσαμε (και χορέψαμε) στο Σπίτι της Χάμκως στην Κόνιτσα

Αν έχεις συνδέσει την Ήπειρο με βαριά τσάμικα, μαυροφορεμένες γιαγιάδες σε χωριά- φαντάσματα με λιγότερους από είκοσι κατοίκους το χειμώνα και ποτάμια με κρυστάλλινα νερά το καλοκαίρι, αυτό το μουσικό φεστιβάλ θα σε κάνει να αλλάξεις εικόνες. Εντάξει, ίσως να κρατήσεις τα ποτάμια με τα κρυστάλλινα νερά. Γιατί σε αυτό που είδαμε στο Σπίτι της Χάμκως στην Κόνιτσα, η νοσταλγία και ο νόστος συνάντησαν το διονυσιασμό που φέρνουν το νταούλι και ο ζουρνάς, πολυφωνικά σχήματα από την Αλβανία και την Κροατία έστειλαν χαιρετίσματα σε άλλες διαστάσεις πάνω από τα σύννεφα και φοβεροί σολίστες μουσικοί των πανηγυριών έφεραν κάτι από τη βαλκανική τρέλλα, από αυτή την ένθεη μανία των αληθινά βιρτουόζων Ρομά μουσικών από τη Βουλγαρία, στο χωράφι έξω από το σπίτι της μάνας του Αλή Πασά.

Διαβάστε τη συνέχεια στο marieclaire.gr