Λιονέλ Μέσι: Ο μόνος που κοίταξε τον Μαραντόνα στα μάτια

Η χαρακτηριστική αφίσα με τον Ντιέγκο Μαραντόνα σε ρόλο Θεού, εμπνευσμένη από το περίφημο έργο του Μιχαήλ Αγγελου στην Καπέλα Σιστίνα, ενώ δίνει ζωή στον Μέσι σε ρόλο Αδάμ, ίσως να ξεκλειδώνει όλα τα μυστικά του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ και του απόλυτου πρωταγωνιστή του: γιατί αφού ο Λιονέλ Μέσι έλαβε δικαίως το θεϊκό άγγιγμα, σαν ξαφνικά να έφυγε το βάρος που έφερε η φανέλα με το περίφημο 10 της Αργεντινής, το οποίο είχε δοξάσει όσο κανείς ο Ντιέγκο Μαραντόνα και έπρεπε πάση θυσία να τιμήσει ο ίδιος. Επιτέλους, ύστερα από τόσα χρόνια άτυπης σύγκρισης και αντιπαράθεσης, ο «Ψύλλος» τα κατάφερε και έγινε ο GΟΑΤ, δηλαδή ο καλύτερος όλων των εποχών.

Η μορφή του Λίο δεσπόζει πλέον σε αντίστοιχες θρυλικές τοιχογραφίες, στο πλάι των σπιτιών του Μπουένος Αϊρες, στα όνειρα των παιδιών όλου του πλανήτη, στις άπειρες διαφημίσεις του Μουντιάλ, στα ρεκόρ αναδημοσιεύσεων του Instagram -ο λογαριασμός του έσπασε κάθε ρεκόρ αθλητή!-, στα εξώφυλλα των εφημερίδων, ακόμα και πορτρέτο στον βυθό του Iνδικού ωκεανού!

Φρενίτιδα Μέσι

Τόσο οι οπαδοί του Μέσι, που πλέον βλέπουν τον ήρωά τους να δικαιώνεται, όσο και οι εκατομμύρια Αργεντινοί που περίμεναν με κομμένη την ανάσα το όνειρό τους να γίνει πραγματικότητα, δεν είχαν άδικο να ποντάρουν τόσα χρόνια σε αυτό το καταπληκτικό… τραγί (Goat σημαίνει τράγος στα αγγλικά) που δεν τα έβαλε κάτω και στα 36 του χρόνια οδήγησε, επιτέλους, τη χώρα του στην επιτυχία. Οχι μόνο απέδειξε ότι είναι δικαιωματικά ο απόλυτος αρχηγός της Εθνικής, αυτός που θα βαρούσε με χαρακτηριστική ηρεμία και ψυχραιμία τα πέναλτι στέλνοντας την ομάδα του στα ουράνια, αλλά και ο ευφυής μαέστρος που με την τέχνη του μετατρέπει έναν αγώνα ποδοσφαίρου σε καλλιτεχνία.

Ξέροντας να διαβάζει τις φάσεις, μπορεί να έχει πλήρη και οξεία αντίληψη του γηπέδου φτιάχνοντας με τις πινελιές του αυτά τα περίτεχνα ένα-δύο, διαμορφώνοντας φάσεις, οργανώνοντας τις υψηλές στιγμές μιας αναμέτρησης που μετατρέπεται ξαφνικά από ποδοσφαιρικός αγώνας σε κορυφαίο καλλιτεχνικό γεγονός. Αλλωστε ξέρει ότι δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στη δύναμή του, ούτε καν στο μυϊκό του σθένος -που όταν ήταν παιδί ήταν εντελώς ασθενικό και έπρεπε να πάρει ορμόνες για να το τονώσει-, αλλά στη σχεδόν σατανική του ικανότητα αναγνώρισης των κινήσεων που λαμβάνουν χώρα σε όλο το γήπεδο.

Μπορεί, για παράδειγμα, ο Κιλιάν Εμπαπέ να υπερέχει -και το απέδειξε- σαφώς σε σβελτάδα και δύναμη, αλλά ο Μέσι έχει ουσιαστική επίγνωση ότι είναι αυτός ο σοφός γέροντας που θα δώσει, σαν άλλος Γιόντα από τον «Πόλεμο των Αστρων», την οριστική λύση όταν όλα θα μοιάζουν να είναι αν όχι χαμένα, τουλάχιστον παγιωμένα υπέρ του αντιπάλου.

Αυτό έκανε και στον τελικό με τις χαρακτηριστικές ενέργειές του αλλά και με τη μνημειώδη ψυχραιμία και αντοχή που τον έκανε να μη χάσει κανένα από τα δύο πέναλτι, όταν η αδρεναλίνη μπορεί εύκολα να σε οδηγήσει ακριβώς στο αντίθετο και με την ευφυΐα να διαβάσει όλες τις αδυναμίες των αντιπάλων και να βάλει γκολ την πιο κρίσιμη στιγμή.

Μαέστρος και τεχνίτης, υπηρέτης των αναγκών του αγώνα, συλλογικός και δάσκαλος, δεν έδειξε να βγαίνει μπροστά για να αναδειχθεί ο μοναδικός πρωταγωνιστής, όπως έκανε φερ’ ειπείν στο παρελθόν ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ούτε πανηγύριζε με τον αλαζονικό τρόπο του σταυρώματος των χεριών σε επίδειξη δύναμης που κάνει ο Εμπαπέ. Αντ’ αυτού έδειξε μεγάλη γενναιοδωρία τονώνοντας τους συμπαίκτες του και αντί για επίδειξη στο τέλος προτίμησε να ξαπλώσει στο χορτάρι και να πανηγυρίσει σιωπηλά, όπως κάνει σχεδόν πάντα, αν και αυτή τη φορά με πολύ μεγαλύτερο χαμόγελο και χαρά, μαζί με τα τρία του αγόρια, τη γυναίκα του και όλη την οικογένειά του.

Είναι χαρακτηριστική η μεγάλη αγκαλιά που άνοιξε προς τη μητέρα του, μια πρώην καθαρίστρια που στερήθηκε τα πάντα -και κυρίως τον ίδιο από τα 13 του- για να τον δει να ακολουθεί το όνειρό του, αλλά και προς όλο τον κόσμο της Αργεντινής που εκείνη τη στιγμή ζούσε το ίδιο όνειρο με αυτόν. Γιατί, σε αντίθεση με τις πιο φαντεζί κινήσεις του πάντοτε ακραίου στις αντιδράσεις του μέσα και έξω από το γήπεδο Μαραντόνα-, ο οποίος ακόμα και στις πρώτες του νίκες κυνηγούσε τους δημοσιογράφους έξω από το σπίτι του με την καραμπίνα (!), ο Μέσι ήθελε απλώς να κερδίζει. Δεν τον παρέσυρε ο τρυφηλός βίος και αν εξαιρέσεις τα πολλά χρήματα που έχει καταφανώς κερδίσει από το ποδόσφαιρο, δεν κάνει δημόσιες εμφανίσεις, δεν πίνει, δεν καπνίζει και δεν προτιμά την έξαλλη ζωή.

Είναι, μάλλον, όπως μαρτυρούν και όσοι τον συναναστρέφονται, ένας ταπεινός υπερήρωας που προσπαθεί να χωρέσει τα 1,68 μέτρα του ύψους του στο κορυφαίο ανάστημα που έχουν φτιάξει γι’ αυτόν οι φίλαθλοι.

Αν κάτι, άλλωστε, κέρδισε πανηγυρικά με την ποδοσφαιρική αξία του ο Μέσι είναι ότι έγινε το απόλυτο είδωλο, σε μια εποχή που μάλλον ενδείκνυται για αποδομήσεις, χαρίζοντας στον κόσμο την ευκαιρία στο όνειρο μέσω του μοναδικού αθλήματος που μπορεί να το γεννάει αυτόματα: του ποδοσφαίρου. Αλλωστε, ο Μέσι δεν μιλάει με ρεκόρ, άσχετα αν τα καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο, έχοντας, μεταξύ άλλων, κατακτήσει εφτά Χρυσές Μπάλες και έξι Χρυσά Παπούτσια, ούτε με αριθμούς και την ποδοσφαιρική δύναμη και το σφρίγος για το οποίο ξεχωρίζουν πολλοί αθλητές όπως ο Εμπαπέ: μιλάει με το πάθος, την ψυχή και την καρδιά, στοιχεία που έχει ανάγκη ο κόσμος ως παρηγοριά σε ένα σύμπαν όπου τα πάντα μυρίζουν κυνισμό, βία και άρωμα ύποπτου χρήματος.

Η σημασία της μαύρης «κελεμπίας» ή bisht

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ίδιος είναι αθώος έχοντας ήδη εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο φοροδιαφυγής και έχοντας αποφασίσει ότι δεν σηκώνεται από το κρεβάτι του αν πρόκειται για μια διαφήμιση που θα του δώσει κάτι λιγότερο από 1 εκατ. δολάρια. Ως εκ τούτου τα πατατάκια που δείχνει να μασουλάει με χαριτωμένο τρόπο για τις ανάγκες γνωστής διαφήμισης ή προηγουμένως η ημίγυμνη φωτογράφηση του για τον γνωστό οίκο μόδας Dolce & Gabbana σίγουρα θα πρόσθεσαν ακόμα περισσότερα μηδενικά στις ήδη υψηλές μετοχές του στο χρηματιστήριο του ποδοσφαίρου.

Ακόμα και η επίδειξη του προσώπου του ως απόλυτου πρωταγωνιστή του Κατάρ στην πρόσφατη Διεθνή Εκθεση Τουρισμού, προφανώς δεν έγινε χωρίς την έγκρισή του. Χαρακτηριστική ήταν η συμβολική κίνηση και απόφαση του εμίρη του Κατάρ Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ Θάνι, να τον περιβάλλει ως τον αλλόκοτο αυτοκράτορα της μπάλας με την περίφημη bisht που λένε ότι φοράνε μόνο οι φορείς της απόλυτης εξουσίας και οι άνδρες που έχουν πετύχει ένα σπάνιο επίτευγμα και αξίζουν να μνημονεύονται εσαεί. Ακόμα, όμως, και αν η μαύρη «κελεμπία», όπως φάνηκε στους Δυτικούς, έδειξε κάπως να ξενίζει, δίνοντας την εντύπωση ότι ο Μέσι φόρεσε ξαφνικά ένα μαύρο «νεγκλιζέ» ή έστω μια παράξενη «ρόμπα» του μποξ, για τον ίδιο αυτό που είχε σημασία και που έβλεπε εκείνη την ώρα ήταν το τρόπαιο.

Γιατί όταν ο Μέσι αναλαμβάνει μια αποστολή, κανείς δεν μπορεί εύκολα να τον σταματήσει. Και αυτή τη φορά, κατεβαίνοντας στο γήπεδο με μάτι που γυαλίζει έδειχνε αποφασισμένος να φέρει το Κύπελλο στην πατρίδα του, την αγαπημένη του ομάδα αλλά και τη γειτονιά του, στο φτωχικό Ροσάριο της Σάντα Φε, όπου δεσπόζει η τεράστια τοιχογραφία του και όπου τον περίμεναν με ανοιχτές τις αγκάλες. Εκεί ακριβώς όπου πρωτόπαιξε μπάλα με την ομάδα Νιούελς Ολντ Μπόις (οι λεγόμενοι και «λεπροί» εξαιτίας του λεπροκομείου που υπάρχει στην περιοχή) και όπου έδωσε την πρώτη του συνέντευξη ως φοβερό ταλέντο και ποδοσφαιριστής σε ηλικία 13 ετών, εκεί όπου βρίσκεται ακόμα το σπίτι της πολυαγαπημένης του γιαγιάς Σέλια, που ήταν και η μεγάλη του αδυναμία, και τώρα είναι γεμάτο από γέλια και χαρές, εκεί απ’ όπου τελικά ο ίδιος δεν έφυγε ποτέ, γιατί αυτός ο κόσμος της Αργεντινής και της μικρής γειτονιάς του είναι το αίμα του και παντοτινός του καθρέφτης.

Σε αυτούς απολογείται και φυσικά στον Θεό, τον οποίο επικαλέστηκε την κρίσιμη ώρα κοιτώντας με τον χαρακτηριστικό τρόπο ψηλά, πριν από αυτό που έμελλε να είναι το τελευταίο πέναλτι. Με το που σφύριξε ο Σιμόν Μαρτσίνιακ τη λήξη της παράτασης και πέρασαν στην κρίσιμη διαδικασία των πέναλτι, ο Λιονέλ Μέσι γύρισε ψηλά προς τον ουρανό και αναφώνησε: «Vamos, Diego, desde el cielo» (πάμε, Ντιέγκο, απ’ τον ουρανό!). Και ο αλήτης θεός από εκεί ψηλά, που δεν φοβήθηκε να δώσει το χρίσμα στον διάδοχό του, του έγνεψε. Τα υπόλοιπα είναι απλώς ιστορία.


Ειδήσεις σήμερα:

Τα λάθη που οδήγησαν στην τραγωδία με το λεωφορείο στο Βουκουρέστι - Τι υποστήριξε ο οδηγός

Νέα «θερμή εισβολή» τις επόμενες ημέρες - Ο καιρός μέχρι την Πρωτοχρονιά

Αυξάνεται το πετρέλαιο θέρμανσης κατά 10 λεπτά το λιτρο και... «βλέπουμε»