Zητάω βοήθεια.Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι...

«Η Αστυνομία μου είπε ότι είναι το τέλειο έγκλημα. Όμως, δεν πιστεύω ότι υπάρχει τέλειο έγκλημα, από τη στιγμή που σκοτώθηκαν τρεις άνθρωποι και παραλίγο η γυναίκα του αδερφού μου με έναν τρόπο που δεν έχει ξαναγίνει…». Είναι το ξέσπασμα της κυρίας Ελένης Ζουμπατλή, της γυναίκας που ζει καθαρά από τύχη… Σε βάρος της είχε σφραγιστεί συμβόλαιο θανάτου όπως και για όλη την οικογένεια της. Ο μασκοφόρος εκτελεστής, σκότωσε όλους τους άλλους αλλά δεν βρήκε τη γυναίκα που πλέον μόνη της ζει και αναπνέει όπως λέει για να εξιχνιάσει το στυγερότερο έγκλημα των τελευταίων ετών στην Ελλάδα.

Τρία χρόνια μετά το μακελειό στη βίλα του Αιγίου, ο φάκελος της υπόθεσης περιφέρεται μεταξύ ανακριτή και Αστυνομίας χωρίς όμως, σύμφωνα με τις αρχές, να υπάρχει το παραμικρό στοιχείο που να οδηγεί στη λύση του μυστηρίου. Ακόμα και οι έμπειροι αξιωματικοί του Ανθρωποκτονιών σήκωσαν τα χέρια ψηλά κάνοντας λόγο για το τέλειο έγκλημα την ίδια ώρα που  η μοναδική επιζήσασα, δηλώνει ότι φοβάται για τη ζωή της. «Αυτοί που το έκαναν μια φορά γιατί να μην ξαναπροσπαθήσουν να με βγάλουν από τη μέση;» λέει με τρεμάμενη φωνή και ουσιαστικά κάνει έκκληση σε όποιον μπορεί να βοηθήσει για να βρει τις απαντήσεις που ζητά…

Από το τέλειο έγκλημα στη ληστεία  

Η κυρία Ελένη Ζουμπατλή, δεν θέλει να πει πολλά.. Αρνείται πεισματικά όλα αυτά τα χρόνια να μιλήσει λέγοντας πως υπάρχει κράτος και νόμοι που πρέπει να εφαρμοστούν. Όμως σε μια ύστατη προσπάθεια να κινητοποιηθούν οι υπεύθυνοι αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή της και να μιλήσει στο «protothema.gr» για την υπόθεση που πήρε με τον πιο άγριο τρόπο τη ζωή των γονέων της, του αδερφού της και τραυμάτισε σοβαρά τη νύφη της. «Ο δολοφόνος ήταν 100% πληρωμένος. Θα έπρεπε λοιπόν να έχει τελειώσει αυτό το θέμα και όμως παραμένει στο σκοτάδι. Είναι το λιγότερο που θα μπορούσαν να μου κάνουν ως προστασία. Γιατί αν ο δράστης είχε πιαστεί τότε και εγώ θα ήμουν πιο ασφαλής».

Τι άλλο σας είπαν;

«Μετά κάποιοι από την Αστυνομία, είπαν ότι ήταν απλή ληστεία. Μιλούν για ληστεία από τη στιγμή που η ίδια η Ασφάλεια μου παρέδωσε το ολόχρυσο Rolex που φορούσε ο πατέρας μου, την καδένα με τον σταυρό της μητέρας μου, ένα καλό δαχτυλίδι που φορούσε ο αδερφός μου και το πορτοφόλι του πατέρα μου με λεφτά. Για ποια ληστεία μιλάμε; Ο δράστης δεν έκαστε μέσα στο σπίτι. Δεν έψαξε. Μπήκε σκότωσε και έφυγε. Ήταν μελετημένο. Τι, τυχαίο γεγονός τη στιγμή που ήξερε ακριβώς κάθε βήμα μέσα στο σπίτι; Χτύπησε με τρεις σφαίρες τις γυναίκες και με μια τους άνδρες. Έκοψε και το ρεύμα. Στόχος του ήταν οι γυναίκες. Στόχος ήμουν και εγώ. Γι αυτό φοβάμαι».

Από το σπίτι έλειπε κάτι;

«Τίποτα. Δεν ψάχτηκε το σπίτι. Οι γονείς μου δεν πρόλαβαν ούτε καν να αμυνθούν. Ο αδερφός μου προσπάθησε λίγο να παλέψει και να κλείσει την πόρτα. Έφαγε μια σφαίρα στο στήθος και έμεινε επιτόπου».

Τα στοιχεία που έδωσε η νύφη σας αξιοποιήθηκαν;

«Ήταν μασκοφόρος. Φαίνονταν μόνο τα μάτια και τον είδε από μακριά. Πρώτος πυροβολήθηκε ο πατέρας μου. Μετά πήγε η νύφη μου να δει και χτυπήθηκε με τρεις σφαίρες. Κρατούσε στην αγκαλιά το γιο της. Τα παιδιά δεν τα πείραξαν που τον είδαν».                    

«Φοβάμαι»  

«Το 2007 μετεφέρθη ο φάκελος στην ανακρίτρια Αιγίου. Ενάμισι χρόνο μετά - τον Ιούλιο του 2008 - με κάλεσε για να ξανακαταθέσω αυτά που είχα πει. Ακόμα δεν έχει γίνει κάτι σοβαρό, δεν εξιχνιάστηκε τίποτα» λέει η κυρία Ζουμπατλή. 

Πέραν της ανακρίτριας, η αστυνομία ασχολείται με την υπόθεση;

«Όχι. Η ασφάλεια ασχολήθηκε μέχρι που παραδόθηκε ο φάκελος στον Εισαγγελέα. Όμως δεν υπήρξε αποτέλεσμα. Όλα πηγαίνουν με ρυθμό χελώνας».

Θεωρείτε πως υπάρχουν κενά στην υπόθεση; Έγιναν λάθη;

«Αν ήταν ολοκληρωμένες οι έρευνες θα τον είχαν πιάσει. Αυτό είναι πολύ απλό. Δυστυχώς είναι ελεύθεροι. Και το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι φοβάμαι. Το είπα και στην ανακρίτρια».

Η απάντηση που πήρατε;

«Τίποτα. Δεν μπορώ να έχω συνεχώς έναν άνθρωπο δίπλα μου. Είμαι υπεύθυνη δικτύου και γυρίζω σχεδόν όλη την Αθήνα όλη την ημέρα. Στο Λόγγο ζήτησα προστασία και έχω κατά διαστήματα ένα περιπολικό που κάνει περιπολίες γύρω – γύρω. Και στο σπίτι μου στο Γέρακα είχα αλλά τώρα που μετακόμισα δεν έχω».

Πιστεύετε πως κάποιος προσπαθεί να φρενάρει την υπόθεση;

«Για να μην έχει εξιχνιαστεί μέχρι σήμερα κάποια συμφέροντα παίζονται σίγουρα».  

«Ζητάω βοήθεια»  

«Δεν πιστεύω ότι οι αρμόδιες αρχές πρέπει να περιμένουν μια παράκληση από τη δική μου την πλευρά για να ξεκινήσουν κάτι που είναι αυτονόητο πως θα έπρεπε να το κάνουν. Είναι αδιανόητο τρία χρόνια μετά να μην έχει γίνει τίποτα. Δεν ξέρω όμως κάποιον πολιτικό για να ζητήσω βοήθεια, αλλά μακάρι να σκύψουν κάποιοι πάνω από αυτό. Γιατί πραγματικά ήμαστε μόνοι πια και τελείως απροστάτευτοι. Ακόμη και από το ίδιο το κράτος».

Οι επόμενες κινήσεις σας;

«Το μόνο που μπορώ είναι να προσπαθήσω όσο μπορώ για να κρατήσω το φάκελο ανοικτό. Θέλω να μάθω την αλήθεια. Οποίος ή όποιοι και να είναι, θέλω να βρεθούν μπροστά μου, να με δουν κατάματα και να μου πουν γιατί έγινε. Τίποτε άλλο δεν με ενδιαφέρει. Γιατί δεν ξέρω γιατί έγινε…»  

Η ζωή μετά το μακελειό  

Από την οικογένεια έχετε μείνει μόνο εσείς με τα παιδιά σας και η νύφη σας.

«Εγώ ζω στην Αθήνα με τα παιδιά μου, ενώ η σύζυγος του αδερφού μου, είναι στην Αίγυπτο με τα παιδιά της. Η γυναίκα, σώθηκε από θαύμα. Είχε τρεις σφαίρες στο στήθος. Όμως τώρα είναι καλά».

Γιατί δεν φύγατε στην Αίγυπτο;

«Είμαι Ελληνίδα. Και έμεινα εδώ για να μπορέσω να εξιχνιάσω την υπόθεση. Αυτός είναι και ο στόχος της ζωής μου. Να φύγω να πάω που; Εδώ είναι η πατρίδα μου. Τόσα χρόνια θέλαμε να έρθουμε στην Ελλάδα. Από μικροί κάναμε διακοπές και εγώ ήρθα εδώ το 1991 όταν παντρεύτηκα. Ο αδερφός μου ήρθε στο τέλος του 1999 μόνιμα. Οι γονείς μου παρέμεναν στην Αίγυπτο και έρχονταν κατά διαστήματα στην Ελλάδα. Αυτό δεν ξεπερνιέται. Εργάζομαι και η δουλειά μου είναι η θεραπεία μου. Ζω για τα παιδιά μου».

Επισκέπτεστε το σπίτι στο Λόγγο μετά το φονικό;

«Βεβαίως. Εκεί έχω περάσει τις καλύτερες αναμνήσεις. Έχω πάει μετά το περιστατικό αρκετές φορές και δεν πρόκειται να το πουλήσω. Ο πατέρας μου το έχτισε με το αίμα του. Το όνειρο του ήταν να ζήσει εκεί στα γεράματα του».

Οι συγγενείς και φίλοι πως αντιμετωπίζουν την κατάσταση;

«Φοβούνται. Έχει μείνει ο αδερφός του πατέρα μου ο οποίος ζει στην Αθήνα και οι φίλες μου φοβούνται. Γιατί στόχος μπορεί να είναι και κάποιοι άλλοι και όπως έγινε αυτό στο Λόγγο μπορεί να γίνει και κάποιο άλλο συμβάν».  

Οι απειλές και τα διαμάντια  

Έχουν ακουστεί πολλά για τις δραστηριότητες του πατέρα σας.

«Ήταν διαφημιστής, καλλιτέχνης, αρχιτέκτονας, διακοσμητής, καθηγητής ζωγραφικής. Είχε τέσσερα πτυχία. Στο Κάιρο είχε το πρώτο διαφημιστικό γραφείο σε όλη τη Μέση Ανατολή. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου γεννήθηκαν και οι δύο στην Αίγυπτο. Είχαν πάει οι παππούδες μας εκεί. Μεγαλώσαμε και εμείς εκεί, τελειώσαμε ελληνικά σχολεία, σπουδάσαμε, δουλέψαμε».

Ασχολήθηκε ποτέ με διαμάντια;

«Ποτέ. Αυτή η ιστορία που βγήκε ήταν απλά μια σύμπτωση με μια υπόθεση ενός Εβραίου που είχε σκοτωθεί και έκαναν την εμπλοκή συνειρμικά».

Πριν το μακελειό, δεχόσασταν απειλές;

«Ναι. Ο πατέρας μου όμως πίστευε πολύ στο Θεό. Δεν φοβόταν. Αν φοβόταν τόσο πολύ θα είχε βάλει και προστασία. Ποτέ όμως δεν έδωσε βάση στις απειλές».

Ειπώθηκε πως εμφανίστηκαν μάρτυρες που έδωσαν σημαντικά στοιχεία;

«Ακριβώς. Ήρθαν μάρτυρες κατέθεσαν και έδωσαν σημαντικά στοιχεία για την υπόθεση τα οποία όμως μέχρι στιγμής δεν αξιοποιήθηκαν ούτε από την Αστυνομία, ούτε από την ανακρίτρια».  

Το ιστορικό  

Ήταν 15 Οκτωβρίου του 2005. Στην παραθαλάσσια βίλα της οικογένειας Ζουμπατλή στο Λόγγο Αιγίου, βρίσκονται όλοι εκτός από τη μεγάλη κόρη Ελένη που τελευταία στιγμή ακύρωσε το ταξίδι της. Ο 66χρονος Μιχάλης, η σύζυγος του Καλλιόπη – Φανή 59 ετών, ο 40χρονος γιος τους Νίκος και η 45χρονη σύζυγος του Αμέντ Χαναάν μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά τους. Οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν οκτώ και δέκα λεπτά. Ξαφνικά, το ρεύμα στην έπαυλη του πάμπλουτου Έλληνα της Αιγύπτου κόβεται, ένας μασκοφόρος εμφανίζεται μπροστά τους και με ένα 9άρι πιστόλι πυροβολεί σχεδόν εξ επαφής όλα τα ενήλικα μέλη της οικογένειας,. Για κάθε άνδρα ο πληρωμένος εκτελεστής ρίχνει μια σφαίρα ενώ για κάθε γυναίκα τρεις. Τα δύο παιδία, το δεκάχρονο κορίτσι και το πεντάχρονο αγοράκι κρύβονται και μόλις ο δολοφόνος φεύγει τρέχουν στο καφενείο και ενημερώνουν τους συγχωριανούς για το μακελειό στη βίλα του Λόγγου. Την ίδια ώρα, ο 66χρονος Έλληνας της Αιγύπτου, με όσες δυνάμεις του έχουν απομείνει, καλεί με το κινητό του τηλέφωνο την κόρη του Ελένη και της λέει «Ελένη μας σκοτώνει. Τρέξε για τα παιδιά…» αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Μιχάλη Ζουμπατλή λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Τελικά, μόνο η 45χρονη Αμέντ Χαναάν καταφέρνει σοβαρά τραυματισμένη να επιζήσει ενώ τα υπόλοιπα τρία μέλη της οικογένειας ξεψυχούν αβοήθητοι.

Η Αστυνομία από την πρώτη στιγμή αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για μια μοναδική περίπτωση στα ελληνικά χρονικά, το ενδεχόμενο της ληστείας αρχικά αποκλείεται και οι αξιωματικοί της Ασφάλειας κάνουν λόγο για συμβόλαιο θανάτου που κάποιος σφράγισε σε βάρος της οικογένειας… Ο πληρωμένος δολοφόνος ήταν επαγγελματίας και επισκέφθηκε πολλές φορές το σπίτι πριν προχωρήσει στο τελευταίο και πιο ανατριχιαστικό του βήμα.

Από την Αστυνομία, ξεκίνησε ένα μπαράζ καταθέσεων και οι έρευνες απλώθηκαν στο φιλικό, οικογενειακό, επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον των θυμάτων χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.