H πολλή κουβέντα για τις επιδόσεις στο κρεβάτι σπάνια έχει καλό τέλος
«Ένα ποτό πριν κι ένα τσιγάρο μετά» είναι η... ρουτίνα που ακολουθούν πολλά ζευγάρια πριν και μετά τη σεξουαλική πράξη. Δεν είναι λίγα όμως κι εκείνα τα ζευγάρια που το ποτό και το τσιγάρο τους πριν και μετά την ερωτική επαφή το συνοδεύουν με μακροσκελείς και ατελείωτες συζητήσεις σχετικά με την επίδοσή τους στη σεξουαλική πράξη που μεσολάβησε. Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως είναι η γυναίκα εκείνη που ξεκινά αυτές τις μικρές «ψυχαναλύσεις», οι οποίες βεβαίως σπάνια έχουν καλή έκβαση. Αρχικά, όμως, ας δούμε ποιες είναι οι αιτίες που μετά το σεξ η γυναίκα έχει τόσο μεγάλη τάση, σε σχέση με τον άντρα, να «ψυχαναλύει» τα πράγματα. Η καμπύλη του οργασμού (όπως αποτυπώθηκε από τους Master και Johnson) δείχνει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο βιολογικό ρολόι του άντρα σε σχέση με το αντίστοιχο της γυναίκας. Ο οργασμός του άντρα ακολουθείται από χαλάρωση του πέους, η οποία μάλιστα καταλήγει στη λεγόμενη «ανερέθιστη περίοδο» (επιστημονικά σχετίζεται με νευροδιαβιβαστές και συνάψεις του εγκεφάλου). Για τους λόγους αυτούς ο άντρας λοιπόν... γυρίζει μετά το σεξ από την άλλη πλευρά του κρεβατιού με διάθεση ύπνου. Σε αντίθεση με τον άντρα, ο μηχανισμός «λύσης» του οργασμού στη γυναίκα λειτουργεί με βραδύτερους ρυθμούς. Η δε επόμενη διέγερση μπορεί να επισυμβεί πριν καν ολοκληρωθεί η «λύση» και χωρίς να μεσολαβεί ανερέθιστη περίοδος. Γι αυτό τον λόγο η γυναίκα συνεχίζει να έχει ανάγκη από αγκαλιά, χάδια, τρυφερότητα και συζήτηση στη διάρκεια της φάσης μετά τον οργασμό. Η γυναίκα βλέπει το σεξ πιο συναισθηματικά, πιο κριτικά και με βάση την ψυχολογία της, η οποία περιλαμβάνει και ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά. Η γνώση είναι δύναμη... Τα τελευταία χρόνια, τα γυναικεία περιοδικά έδωσαν στις γυναίκες πολλές γνώσεις γύρω από τη σεξουαλικότητα. Η αύξηση των γνώσεων σε συνδυασμό με το γυναικείο μυαλό και τον γυναικείο τρόπο σκέψης τις οδηγούν στην ανάγκη αξιολόγησης της σεξουαλικής επαφής και στη «βαθμολόγηση» τόσο του εαυτού τους όσο και του συντρόφου τους. Η ψυχολογία της γυναίκας παραπέμπει σε μηχανισμούς κριτικής και αυτοκριτικής. Μετά τη χειραφέτησή της, τα τελευταία 20 χρόνια, η γυναίκα έχει αναλάβει πολλαπλούς ρόλους, οι οποίοι την οδηγούν σε μια διαδικασία συνεχούς ελέγχου και αξιολόγησης των πάντων. Νιώθει ότι αυτή έχει το μαχαίρι, αυτή και το καρπούζι. Από την άλλη πλευρά, ο άντρας μοιάζει σήμερα λίγο φοβισμένος και αμήχανος από την ανεξαρτησία και τον δυναμισμό της γυναίκας. Ο άντρας, σε γενικές γραμμές, αποφεύγει συζητήσεις που έχουν να κάνουν με συναισθήματα. Δυσκολεύεται να εκφράσει τον εσωτερικό του κόσμο και προτιμά να μιλά περισσότερο για γεγονότα παρά για αφηρημένες έννοιες. Επιπλέον, ένα σεξουαλικό πρόβλημα είναι ένα κομμάτι το οποίο μπορεί πολύ εύκολα να θίξει τον ανδρισμό του. Κι ενώ ο ίδιος δεν πρόκειται να αναφερθεί ποτέ σε πρόβλημα που αφορά στο σεξ, αν η σύντροφος ανοίξει τη συζήτηση -όπως άλλωστε γίνεται τις περισσότερες φορές- εκείνος μπαίνει σε εγρήγορση, κρατάει αμυντική στάση και μπορεί να κλειστεί ακόμα περισσότερο στον εαυτό του. Βέβαια, όλα αυτά συνδέονται άμεσα με την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Δηλαδή, για παράδειγμα, μία τελειοθηρική γυναίκα θα είναι τελειοθηρική και στο σεξ. Θα απαιτεί να πηγαίνουν όλα ρολόι και να μην υπάρχει τίποτα που να υπολείπεται των προσδοκιών και των στόχων της. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο οδηγεί σε ατελείωτες συζητήσεις, οι οποίες προκαλούν προβληματισμό και μοιραία εντείνουν ένα σεξουαλικό πρόβλημα. Με αυτόν τον τρόπο ενδεχομένως το σεξ να χάσει τον αυθορμητισμό του και να μετατραπεί σε ένα είδος εξετάσεων. Κάτι τέτοιο, βέβαια, αυξάνει και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους δύο συντρόφους. Ετσι, η κρεβατοκάμαρα μετατρέπεται σε ντιβάνι ψυχανάλυσης και μέχρι το τέλος της κουβέντας έχουν ξεχάσει και οι δύο ότι αυτό που προηγήθηκε δεν ήταν αγώνας δρόμου, αλλά ερωτική πράξη.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr