Μείωση παραγωγής τροφίμων λόγω κλιματικών αλλαγών

Οι κλιματολογικές αλλαγές και η υπερθέρμανση του πλανήτη Γη θα επηρεάσουν αρνητικά την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων, προειδοποιεί η επιστημονική κοινότητα. Μάλιστα, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Deutsche Welle (DW), εκείνοι που θα πληγούν περισσότερο από τις επικείμενες αλλαγές του κλίματος, είναι όσοι υποφέρουν και σήμερα από την πείνα και την έλλειψη πόσιμου νερού. Προβλέπεται δε πως ο αριθμός τους θα αυξηθεί δραματικά.

Οι επιστήμονες, πάντως, δεν μπορούν ακόμη να προσδιορίσουν επακριβώς τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Δηλαδή, ποιο θα είναι το επίπεδο επάρκειας τροφίμων το 2100. Στις μελέτες τους, όμως, Αμερικανοί περιβαλλοντολόγοι περιγράφουν ένα σενάριο τρόμου. Φοβούνται ότι η αλλαγή του κλίματος θα αφήσει πεινασμένους περίπου τους μισούς κατοίκους της Γης, δηλαδή σχεδόν 4,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Άλλωστε, ήδη ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεινούν. Γι αυτό και τα Ηνωμένα Έθνη έθεσαν ως στόχο τους, στο τέλος του αιώνα όλοι οι άνθρωποι να έχουν ένα πιάτο φαΐ. Πλην όμως, όλες οι μελέτες δείχνουν πως ο αριθμός εκείνων που πεινούν θα αυξηθεί. «Αν μείνουμε με σταυρωμένα χέρια, τότε η παγκόσμια απόδοση σε τρόφιμα θα μειωθεί κατά 20, 30 ακόμα και κατά 40%», είπε ο Ντέιβιντ Μπατίστι, περιβαλλοντολόγος - ερευνητής του κλίματος στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.

Αισθητή αύξηση της θερμοκρασίας το καλοκαίρι

Πρόσθεσε δε χαρακτηριστικά πως, «θα σβηστεί μονομιάς η πρόοδος που σημειώσαμε στην κάλυψη των αναγκών σίτισης σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Η μείωση της παραγωγής τροφίμων θα χτυπήσει κυρίως ανθρώπους που εξαρτώνται από την εγχώρια παραγωγή, τόσο σε ό,τι αφορά στη δική τους σίτιση, όσο και στο εισόδημά τους. Κι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι με κείνους που αντιμετωπίζουν ήδη το πρόβλημα».

Ο Ντέιβιντ Μπατίστι και οι συνάδελφοί του στο πανεπιστήμιο επιμέτρησαν το βαθμό επίδρασης που έχει η αλλαγή κλίματος στην επάρκεια σε τρόφιμα. Πρόσθεσε δε πως όλα τα μοντέλα που εξέτασαν δείχνουν αισθητή αύξηση της θερμοκρασίας το καλοκαίρι, από τις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ μέχρι τη βόρεια Αργεντινή, και από τη νότια Ευρώπη μέχρι τη Νότια Αφρική. Το ίδιο ισχύει για την Κίνα, τις Ινδίες και τη Μέση Ανατολή. Πλην όμως, η καλλιέργεια διαφόρων ειδών σιτηρών επηρεάζεται από την αφόρητη ζέστη.

«Γενικά δε θα ήταν λάθος να πούμε ότι κάθε φορά που ανεβαίνει η θερμοκρασία, έστω κι ένα βαθμό, περιορίζεται η σοδειά», υποστηρίζει ο Αμερικανός ερευνητής. Ο Ντέιβιντ Μπατίστι πρόσθεσε, μάλιστα, πως «ο κάθε βαθμός θερμοκρασίας αντιστοιχεί με μείωση σοδειάς, η οποία φτάνει στο 10% της συνολικής παραγωγής».

Στην πείνα θα προστεθεί και η δίψα

Επισήμανε, μάλιστα, πως υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες, καθώς και επιπτώσεις από την αλλαγή του κλίματος, που δεν έχουν συμπεριληφθεί στους υπολογισμούς, όπως οι αυξομειώσεις στην ποσότητα βροχής ή η μείωση της σοδειάς από ζιζάνια ή ασθένειες των κηπευτικών καλλιεργειών. Για παράδειγμα, δεν έχει υπολογιστεί ακόμη αν ο πλανήτης Γη, με 9 δισεκατομμύρια διψασμένους κατοίκους, θα μπορεί να διαθέσει νερό και για τη γεωργία.

Πρόσθεσε δε ότι οι διαστάσεις του φαινομένου της πείνας κατά τον 20ο αιώνα, θα είναι σκιά μπροστά σ αυτές που αναμένονται στο 21ο αιώνα. «Αν θέλουμε να κρατήσουμε τις καλλιέργειες στα σημερινά επίπεδα, θα πρέπει να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο γεωργικής εκμετάλλευσης», είπε ο Ντέιβιντ Μπατίστι.

Δηλαδή, αποτελεσματικότερες και φθηνότερες μέθοδοι ποτίσματος και νέα είδη καλλιεργειών που να αντέχουν στην υπερβολική ζέστη. Όμως, ο παράγων χρόνος δε βοηθά, επειδή η καλλιέργεια νέων ειδών χρειάζεται χρόνο κι αυτός δεν υπάρχει. Γι αυτό το σενάριο των Αμερικανών επιστημόνων, για το 2100, περιγράφει μια Γη οι μισοί κάτοικοι της οποίας απειλούνται από την πείνα και τη δίψα και γι αυτό θέλουν να μετακινηθούν σε πιο ήπιες κλιματολογικά ζώνες.