Αμετανόητος ο πρωθυπουργός

Μία από τα ίδια ήταν το ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών  που εξελίχθηκε χωρίς εκπλήξεις και χωρίς μεγάλους κερδισμένους και χαμένους.

Νευρικός και  επιθετικός ο πρωθυπουργός, ήρεμος και με αυτοπεποίθηση ο κ. Γιώργος  Παπανδρέου, σταθερή και αναμενόμενη η κυρία Παπαρήγα, πιο επικοινωνιακός και άνετος ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, ουδέτερος ο κ. Χρυσόγελος που εκπροσωπούσε τους Οικολόγους. Τη διαφορά έκανε ο πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Αλέξης Τσίπρας ο οποίος ήταν για πρώτη φορά στο ντιμπέιτ και για το ύφος αλλά και για την ουσία των απαντήσεων του με τις οποίες υπερασπίστηκε την πολιτική του κόμματός του.

Ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής δεν μπόρεσε  να κρύψει τη νευρικότητά του  στην προσπάθεια να δείξει ότι είναι  καλύτερος από τον προσωπικό του αντίπαλο κ. Παπανδρέου. Ο κ. Καραμανλής επανέλαβε τον κακό εαυτό του και όλες τις κατά καιρούς δηλώσεις και υπεκφυγές του. Για μία ακόμη φορά δεν απάντησε στα καίρια ερωτήματα των δημοσιογράφων όπως γιατί δεν αντιμετώπισε την φοροδιαφυγή στα πεντέμισι χρόνια, γιατί δεν μείωσε τις δημόσιες δαπάνες, γιατί αυξήθηκε επί των ημερών του το δημόσιο χρέος. Επίσης δεν αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση του έχει οποιαδήποτε ευθύνη για τις πυρκαγιές του 2007 και του 2009 ούτε ότι έχει οποιαδήποτε ευθύνη στα σκάνδαλα που συγκλόνισαν την χώρα την πενταετία που πέρασε. Ο κ. Καραμανλής ούτε τώρα δικαιολόγησε γιατί άφησε εκτός ψηφοδελτίων των κ. Σάββα Τσιτουρίδη ενώ κάλυψε τον κ. Γιώργο Σουφλιά –για  την υπόθεση του αυθαιρέτου- λέγοντας ότι είναι διαφορετική από την περίπτωση του κ. Βασίλη Μαγγίνα με τους ανασφάλιστους Ινδούς. Αρνητική αίσθηση προκάλεσε ότι ακόμη και τώρα απέφυγε να ζητήσει συγγνώμη για τον θάνατο του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου και περιορίστηκε απλώς να πει ότι «ένας τέτοιος θάνατος προκαλεί θλίψη». Συνολικότερα ο κ. Καραμανλής υποσχέθηκε δύο χρόνια λιτότητα στον τομέα της οικονομίας και ένταση της καταστολής στον τομέα των κοινωνικών δικαιωμάτων με σκλήρυνση της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων και του πανεπιστημιακού ασύλου αν επανεκλεγεί. Για όλα τα δεινά της οικονομία επικαλέστηκε την διεθνή οικονομική κρίση –σαν να μην ήταν ο προηγούμενος υπουργός Οικονομίας που είχε πει δημοσίως ότι είχε καταρρεύσει ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός- ενώ αρνήθηκε ότι επί των ημερών του υπάρχει αύξηση του δημοσίου χρέους.

Ο κ. Καραμανλής εκμεταλλεύτηκε το ντιμπέιτ για να επαναλαμβάνει μονότονα και προπαγανδιστικά το δίλημμα του για την οικονομία και για να εξαπολύει επιθέσεις σε κάθε ευκαιρία στον κ. Παπανδρέου. Ο κ. Καραμανλής για μία ακόμη φορά είπε ότι «κοιτάζω τον λαό στα μάτια και λέω την αλήθεια και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να ληφθούν από τώρα και για μία διετία δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις για την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους, την πάταξη της φοροδιαφυγής για την μείωση των δημοσίων δαπανών για να αποφευχθούν τα χειρότερα στο μέλλον». Παρότι προκλήθηκε πάντως και από τους δημοσιογράφους αλλά και από τον κ. Παπανδρέου δεν απάντησε στο ερώτημα τι τον εμπόδισε να αντιμετωπίσει την φοροδιαφυγή και τι ήταν εκείνο που οδήγησε στην έκκρηξη των δημοσίων δαπανών με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον τομέα Υγείας και τα νοσοκομεία. Αντίθετα επανέλαβε τις κατηγορίες εναντίον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι «υπόσχεται στους πάντες τα πάντα, ότι τάζει λαγούς με πετραχήλια, ότι δεν έχει σχέδιο για την οικονομία, ότι οι προτάσεις του είναι αόριστες και ότι εν τέλει συνιστούν εμπαιγμό των πολιτών».