Όλοι πλην… Ντόρας συμφωνούν στην εκλογή αρχηγού από τη βάση

Άρχισαν οι εχθροπραξίες μεταξύ των κορυφαίων στελεχών και επίδοξων διαδόχων του κ. Κώστα Καραμανλή στη ΝΔ με προκαταρκτικό αλλά ουσιαστικό ζήτημα τον τρόπο εκλογής του επόμενου αρχηγού.

Η απόφαση του κ. Καραμανλή ήταν να γίνει η εκλογή αρχηγού μέσα σε μία μόνο ημέρα την 7^η Νοεμβρίου χωρίς να προηγηθεί διάλογος και με το συνέδριο του 2007. Πολλοί μίλησαν αμέσως για «στημένη διαδικασία που ευνοεί έναν υποψήφιο στο πλαίσιο παρασκηνιακής συμφωνίας που είχε γίνει από καιρό.

Πρόταση Αβραμόπουλου

Τα πράγματα περιπλέκονται όμως καθώς κερδίζει έδαφος η πρόταση του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου για «ανάδειξη της φυσικής ηγεσίας από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος με στόχο τον επαναπατρισμό του ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων που έφυγαν από το κόμμα». Κυρίως όμως η πρόταση αυτή δημιουργεί δυναμική στην βάση του κόμματος που δύσκολα μπορούν να αγνοήσουν οι υποψήφιοι. Ο κ. Σαμαράς είπε ότι Δέχομαι την όποια συμφωνία για μικρό ή μεγάλο γήπεδο αρκεί να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας. Η Ν.Δ. άρχισε να χάνει όταν έπαψε να ακούει τη βάση και τους οπαδούς για αυτό χρειάζεται όχι μόνο μια μέρα συνέδριο. Θα είναι άδικο και για τους οπαδούς και για τους συνέδρους και πρόσθεσε ότι «φαίνεται ότι συνεχίζουμε να μη λαμβάνουμε υπόψη τα ξεκάθαρα μηνύματα που στέλνει η βάση των οπαδών μας» . Παράλληλα ο κ. Αβραμόπουλος που είχε την πατρότητα της πρωτοβουλίας άφησε να εννοηθεί ότι δεν θα είναι υποψήφιος σε κάθε περίπτωση. Παρόμοια είναι και η στάση του κ. Σαμαρά ο οποίος αποφεύγει να ξεκαθαρίσει την στάση του αφήνοντας να εννοηθεί ότι εξαρτάται από τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν. Έτσι όμως προκύπτει το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν οι δύο δελφίνοι και η κυρία Μπακογιάννη να πάρει το κόμμα σε ένα συνέδριο που θα έχει απέναντί της τον κ. Παναγιώτη Ψωμιάδη. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν το θέλει αφού θα είναι παρωδία συνεδρίου και η ηγεσία της εξ υπαρχής υπονομευμένη. Υπέρ της διεύρυνσης του εκλεκτορικού σώματος τάχθηκαν όμως και δύο άλλοι ενδιαφερόμενοι ο κ. Βαγγέλης Μειμαράκης και ο κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος η οποίοι επίσης αφήνουν ανοικτό το αν θα θέσουν ή όχι υποψηφιότητα ανάλογα με τις εξελίξεις. Μεταξύ των τεσσάρων υπήρξαν και επικοινωνίες που κατάληξαν σε παρόμοια στάση. Υπέρ της ανοικτής διαδικασίας με συζήτηση που θα αφορά το πολιτικό στίγμα του κόμματος, την ιδεολογική ταυτότητα και τον προγραμματικό λόγο που θα προσδιορίσουν και την αντιπολιτευτική του συμπεριφορά έχουν ταχθεί και οι κ.κ. Γιάννης Βαρβιτσιώτης, Μιχάλης Λιάπης και Σάββας Τσιτουρίδης.

Διφορούμενη στάση Ντόρας 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η κ. Μπακογιάννη βρέθηκε σε άμυνα και πήρε μία διφορούμενη θέση λέγοντας: Έχω ταχθεί από το 2000 υπέρ της εκλογής του προέδρου από τη βάση, αλλά υπάρχει και το καταστατικό και τα καταστατικά των κομμάτων δεν είναι κουρελόχαρτα για να αλλάζουν. Ο Κώστας Καραμανλής έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες του συνεδρίου. Οποιαδήποτε συμφωνία υπάρξει για ενίσχυση και διεύρυνση του εκλεκτορικού σώματος, ώστε να ακουστεί δυνατότερα η φωνή της εκλογικής βάσης, εμένα με βρίσκει σύμφωνη.

Ωστόσο στελέχη που είναι στο στρατόπεδό της όπως ο κ. Θανάσης Νάκος και ο κ. Γιώργος Κοντογιάννης τοποθετήθηκαν δημοσίως κατά της ανοικτής διαδικασίας προβάλλοντας ως πρόσχημα για τον αποκλεισμό της κομματικής βάσης το καταστατικό και τον κίνδυνο εσωκομματικής αντιπαράθεσης και εσωστρέφειας. Σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση έχουν τοποθετηθεί οι κ.κ. Γιάννης Μανώλης και Νίκος Νικολόπουλος οι  οποίοι λένε ότι «οι ψηφοφόροι και τα μέλη της ΝΔ έχουν δικαίωμα να εκφραστούν και πρέπει να τα εμπιστευθούμε». Έχει σημασία πάντως ότι ο γραμματέας του κόμματος κ. Λευτέρης Ζαγορίτης έκανε δήλωση με την οποία τάχθηκε υπέρ της διεύρυνσης του εκλεκτορικού σώματος λέγοντας ότι «όσο περισσότεροι συμμετέχουν στην εκλογή αρχηγού τόσο το καλύτερο». Πρόσθεσε πάντως ότι «μόνο το συνέδριο μπορεί να πάρει τέτοια απόφαση ή να την επικυρώσει». Με αυτό τον τρόπο ο κ. Ζαγορίτης έδειξε και την έξοδο από το διαδικαστικό πρόβλημα. Δηλαδή ότι μπορεί να συγκληθεί το συνέδριο με την σύνθεση του 2007 αλλά όχι για να εκλέξει αρχηγό αλλά για να αποφασίσει την διεύρυνση του εκλεκτορικού σώματος και τη αλλαγή της διαδικασίας. Υπάρχει πάντως και η τοποθέτηση του κ. Γιάννη Βαρβιτσιώτη ο οποίος είπε ότι μπορεί να ακολουθηθεί μία διαφορετική διαδικασία εφόσον συμφωνήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι και να παρακάμψουν το καταστατικό και σημείωσε ότι υπάρχει το προηγούμενο του 1997.

Διαμετρικά αντίθετες απόψεις για το μέλλον της κεντροδεξιάς

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα συγκρούονται δύο διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Η μία θέλει να βάλλει την κομματική βάση σε μία ανοικτή διαδικασία μέσα από την οποία θα προκύψει ο νέος αρχηγός σε συνδυασμό με την επανίδρυση του κόμματος. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι –πλην της κ. Μπακογιάννη- υποστηρίζουν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να βγει το κόμμα από την κρίση να επαναπροσδιορίσει την φυσιογνωμία του να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και ο αρχηγός να έχει ευρεία νομιμοποίηση για να αντιμετωπίσει την νέα κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Από την άλλη πλευρά είναι η κυρία Μπακογιάννη η οποία επιθυμεί να πάει στην διαδικασία εκλογής με την σύνθεση του συνεδρίου του 2007 καθώς θεωρεί ότι εκεί διαθέτει πλειοψηφία. Αφού εκλεγεί θα δρομολογήσει διαδικασίες για τακτικό συνέδριο που θα αποφασίσει για τα άλλα ζητήματα. Οι υπόλοιποι πάντως θεωρούν ότι αν η κ. Μπακογιάννη πάρει το κόμμα με μία τέτοια διαδικασία η ηγεσία της θα είναι υπονομευμένη το κόμμα θα μπει σε περίοδο παρατεταμένης εσωστρέφειας και βεβαίως οι ίδιοι δεν θα έχουν καμία τύχη.