Βόρεια Κορέα: Ειδικοί προειδοποιούν για λιμό

Την εκτίμηση ότι η Βόρεια Κορέα βρίσκεται μπροστά σε ενδεχόμενο λιμού, τον οποίο θα αντιμετωπίσει εντείνοντας την πολιτική καταπίεση, κάνουν ειδικοί, μετά τη μεγάλη αύξηση στις τιμές των τροφίμων και την απροθυμία που δείχνουν οι ξένοι δωρητές για ενίσχυση της χώρας.   «Η χώρα βρίσκεται στην πιο επισφαλή κατάσταση από τη λήξη του λιμού πριν από μία δεκαετία», αναφέρει έγγραφο του Ιδρύματος Πίτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, το οποίο έχει την έδρα του στην Ουάσιγκτον. Το έγγραφο υπογράφουν οι Στίβεν Χαγκαρντ και Μάρκους Νόλαν, οι οποίοι θεωρούνται ειδικοί στο εμπόριο του αποκλεισμένου κομμουνιστικού κράτους με τον υπόλοιπο κόσμο και σημειώνουν ότι η αύξηση των τιμών έχει προκαλέσει ήδη προβλήματα στη Πιονγκγιάνγκ.  «Η βορειοκορεατική αγορά ρυζιού είναι πιο ενσωματωμένη στις παγκόσμιες αγορές από ότι νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι», δηλώνει ο Χάγκαρντ, καθηγητής του πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια.  Η Βόρεια Κορέα, η οποία έχει έλλειψη περίπου 20% στο ρύζι που χρειάζεται, ακόμη και όταν η σοδειά της είναι καλή, έχει γίνει πιο εξαρτημένη από το ρύζι που εισάγει από την Κίνα, από το λιμό του τέλους της δεκαετίας του 1990, τα θύματα του οποίου υπολογίζονται σε περίπου 1 εκατ. Άτομα.      Πριν από ένα μήνα, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ υπολόγισε ότι η Βόρεια Κορέα μέχρι τον Οκτώβριο θα έχει έλλειμμα περίπου 1,66 εκατομμυρίων τόνων σε δημητριακά, το οποίο είναι το μεγαλύτερο της τελευταίας επταετίας. Τα τελευταία χρόνια η Βόρεια Κορέα εξαρτάτο στην κάλυψη των αναγκών της από τη βοήθεια της Κίνας, της Νότιας Κορέας και του ΟΗΕ. Όμως, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο Πεκίνο και τη Σεουλ, η κατάσταση έχει αλλάξει.   Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η Βόρεια Κορέα, η οποία μέχρι τώρα είχε καταφέρει να ξεχωρίσει την ανθρωπιστική βοήθεια από τις διεθνείς συνομιλίες για το πρόγραμμα των πυρηνικών της όπλων, δεν πρόκειται να υποχωρήσει στις διαπραγματεύσεις για τον αφοπλισμό επειδή κινδυνεύει με κρίση στα τρόφιμα.   «Η Βόρεια Κορέα τελικά θα αντεπεξέλθει στην πρόκληση πολιτικά, ενισχύοντας την καταπίεση και αναζητώντας, αν και καθυστερημένα, διεθνή βοήθεια», αναφέρουν οι Νόλαν και Χάγκαρντ, προσθέτοντας όμως ότι, χωρίς λιπάσματα και άλλη βοήθεια, ίσως είναι πολύ αργά για να αποφευχθούν θάνατοί από πείνα στην χώρα όπου κατοικούν 23 εκατομμύρια άνθρωποι.