Ασφαλιστικό: Σωστές ίσως οι λύσεις αλλά σε άλλο πρόβλημα

Σκεφτήκατε ποτέ το απλούστερο:ότι προσπαθούν να λύσουν «το πρόβλημα» των συντάξεων που δεν φταίνε σε τίποτε με το να ρίχνουν πάνω του τα ελλείμματα του κλάδου υγείας; Ο κλάδος της σύνταξης σε ένα ταμείο λογικά δε μπορεί να είναι ελλειμματικός. Σύνταξη είναι η μερική επιστροφή αποταμιεύσεων σε έναν εργαζόμενο. Αν και όσο προλάβει να την εισπράξει.
Οι εισφορές 35-40 χρόνων εργασίας, οι τόκοι τους έστω με τα χαμηλότερα αρνητικά επιτόκια, τα χρήματα όσων εργάστηκαν περιστασιακά, οι αποταμιεύσεις των εισφορών όσων δεν προλαβαίνουν να δικαιωθούν κάποιας παροχής, δεν επαρκούν για την καταβολή της σύνταξης που συνήθως είναι λιγότερη από την προβλεπόμενη;
Το επιχείρημα των πρόωρων συντάξεων, των μητέρων, των χαμηλών σε μερικές περιπτώσεις ορίων ηλικίας καταπίπτει, αν αναλογιστούμε πόσο χαμηλές σαν ποσό είναι οι συντάξεις αυτές που έστω καταβάλλονται περισσότερα χρόνια. Των βαρέων και ανθιυγεινών επαγγελμάτων:απορεί κανείς γιατί οι ασφαλισμένοι αυτοί δημιουργούν πρόβλημα όταν ναι μεν κερδίζουν μερικά χρόνια, αλλά οι εισφορές τους είναι κατά 6-8 ποσοτικές μονάδες υψηλότερες (γεγονός που με επιμέλεια αποκρύπτεται).
Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με τον κλάδο πρόνοιας των ταμείων (εφ’άπαξ βοήθημα). Εισπράττεις τμήμα των αποταμιεύσεων:Τόσα πλήρωσες, επί τόσα χρόνια, τόσα δικαιούσαι.
Τι γίνεται όμως με τον περίφημο κλάδο υγείας; Οι σπατάλες, η κακοδιοίκηση και κακοδιαχείριση δημιουργεί τα προβλήματα που ξεσπούν πάνω στους άλλους κλάδους ασφάλισης.Βέβαια, πώς να μην γίνει αυτό όταν οι φαρμακευτικές εταιρείες βάζουν υψηλούς στόχους στην συνταγογραφία των ιατρών προκειμένου να καταβάλλουν τα ανάλογα bonus που υπολογίζονται με κλίμακα και ποσοστά ανάλογα με το ετήσιο τζίρο; Ή πώς να μην γίνει όταν στα δημόσια νοσοκομεία και κατ’ επέκταση στα ασφαλιστικά ταμεία ένα ιατρικό προϊόν κοστίζει δέκα φορές περισσότερο από την τρέχουσα τιμής αγοράς του;
Δημιουργείται λοιπόν η ισότητα:Πλεόνασμα του κλάδου Σύνταξης + Πλεόνασμα του κλάδου Πρόνοιας + Ελάχιστοι και συμβολικοί τόκοι των αποθεματικών – Ζημιές και σπατάλες του κλάδου υγείας – Σπατάλες του κλάδου «διοίκησης» - Ρεμούλες του κλάδου «διαχείρισης» = Έλλειμμα.
Πως λύνουμε αυτή την εξίσωση για να μετατρέψουμε το έλλειμμα σε πλεόνασμα; Αφού δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε αποθεματικά διορθώνοντας τις αιτίες του κακού, είναι πιο εύκολο να αυξήσουμε τα πλεονάσματα από τους υγιείς κλάδους, αυξάνοντας τα όρια ηλικίας, μειώνοντας τις συντάξεις, ενοποιώντας τα ταμεία. Αντί να τα πληρώσουμε εμείς, ας πληρώσει ο ένας τον άλλο.Με την ενοποίηση ανακατεύουμε τη σούπα και δημιουργούμε εντυπώσεις εξυγίανσης. Άκουσον λογική:δεν φταίμε εμείς - φταίνε τα υγιή ταμεία και πρέπει να τα καταργήσουμε, ερεθίζοντας τα ταπεινά ένστικτά της ζηλοφθονίας των ασφαλισμένων μεταξύ τους.
Αν υπάρχουν ταμεία τριών κατηγοριών, μήπως η ενοποίηση τα μετατρέψει όλα σε ταμεία Γ΄ κατηγορίας; Ίσως και σε Δ΄ κατηγορίας λόγω έλλειψης ανταγωνισμού, αλλά τότε κανείς δε θα το αντιλαμβάνεται γιατί δεν θα υπάρχουν οι πρώτες κατηγορίες.Αντί να απορροφήσετε και να τα κατασπαταλήσετε τα αποθεματικά των υγιών ασφαλιστικών ταμείων με διάθεση βρυκόλακα, γιατί δεν προσπαθείτε να τους μοιάσετε δημιουργώντας δικά σας και υψηλότερα αποθεματικά; Είναι άραγε τόσο δύσκολο;
Απλές σκέψεις που δημιουργούν ένα εύλογο ερώτημα:Μήπως το πρόβλημα είναι άλλο; Μήπως πρόβλημα δεν υπάρχει; Αν τους ζητούσατε να δημοσιεύσουν οικονομικές καταστάσεις με αποτελέσματα χωριστά κατά κλάδο ασφάλισης θα ήταν τόσο δύσκολο; Να είστε βέβαιοι ότι τότε θα σταματούσε κάθε συζήτηση.