Ο ράπερ με την πανεπιστημιακή έδρα στο Λονδίνο

Απόγευμα Σαββάτου και ο Μιχάλης Εξαρχος, κατά κόσμον Stereo Mike, είναι κλεισμένος στο studio του εργένικου διαμερίσματός του στην περιοχή Harrods, δυτικά του Λονδίνου,  γράφοντας μουσική. Ο καιρός -ως συνήθως- είναι μουντός και βροχερός, όμως -όπως λέει ο Μιχάλης- «αν ξεπεράσεις τη μελαγχολία που σου προκαλεί η έλλειψη του μεσογειακού ήλιου, μπορεί να γίνει πολύ δημιουργικός για έναν καλλιτέχνη».

Το πρόγραμμα του Μιχάλη είναι το ίδιο τα τελευταία δέκα χρόνια όπου ζει μόνιμα στη βρετανική πρωτεύουσα. Το πρωί παραδίδει μαθήματα ως καθηγητής στο Westminster University (από το 2004), το απόγευμα παραγωγικές ώρες στο studio και το βράδυ έξοδος στο Countdown, εκεί όπου είναι συγκεντρωμένα τα καλύτερα μουσικά στέκια εναλλακτικής μουσικής και καθημερινά έχει ένα ενδιαφέρον live.

Οπως ο ίδιος σχολιάζει, στο Λονδίνο είναι πολύ αξιοκρατικά τα πράγματα όσον αφορά στην επαγγελματική εξέλιξη. Ετσι εγκαταλείποντας τις γειτονιές του Πειραιά για να κυνηγήσει τα όνειρά του, βρέθηκε στο Λονδίνο και μετά το τέλος των μουσικών σπουδών του στον τομέα  παραγωγής ήχου μοντέρνας μουσικής και ερμηνείας παρέμεινε εκεί, αναζητώντας εργασία στη μουσική βιομηχανία της αγγλικής πρωτεύουσας.
 
Επιασε δουλειά στο Vault Recording Studio ως ειδικός σε χρήση προγραμμάτων R'n'B μουσικής, παρακολουθώντας παράλληλα μεταπτυχιακά σεμινάρια. Ετσι μέσα σε λίγα χρόνια κατέκτησε πανεπιστημιακή έδρα διδάσκοντας παραγωγή ήχου μοντέρνας μουσικής και ερμηνείας. «Με τους περισσότερους μαθητές μου είμαστε σχεδόν συνομήλικοι, κάποιοι είναι και μεγαλύτεροι από εμένα, αλλά αυτό είναι υπέρ μας, γιατί με νιώθουν κοντά τους. Εχουν καθηγητή έναν ενεργό μουσικό ο οποίος μπορεί να τους διδάσκει μια τεχνική που δοκίμασε το προηγούμενο βράδυ στο στούντιο για το προσωπικό του άλμπουμ», σχολιάζει ο ίδιος από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
 
Τα πρώτα του ακούσματα

Ο 32χρονος hip hoper θυμάται τις δικές του πρώτες μουσικές εμπειρίες στην Ελλάδα με νοσταλγική διάθεση:  «Οι γονείς μου έπαιζαν μουσικά όργανα και ακούγαμε πάντα πολύ καλούς δίσκους στο σπίτι, από Jean Michel Jarre και Rolling Stones μέχρι ρεμπέτικα και John Lee Hooker. Οταν στα 18 μου τους μίλησα για τα σχέδιά μου, αντιμετώπισα τη ρεαλιστική επιχειρηματολογία τους περί επιβίωσης και μουσικής καριέρας, αλλά το όνειρό μου ήταν τόσο επίμονο και σαφές, που το υποστήριξαν με πάθος και αυτοθυσία».

Αν και στο Λονδίνο ο Μιχάλης έχει μια ανερχόμενη πανεπιστημιακή πορεία, δεν εγκαταλείπει τη δισκογραφική καριέρα του στην Ελλάδα, όπου ταξιδεύει πολύ συχνά. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε τη συνεργασία του με τη Χαρούλα Αλεξίου στο τραγούδι «Φεύγω», το οποίο ερμήνευσαν μαζί σε συναυλία στο Λυκαβηττό;

«Ηδη γράφω ιδέες για το νέo album μου, την ‘‘KATALH3H’’ και ετοιμάζομαι για την παρουσίαση της ‘‘Ανέλιξης’’, που μόλις κυκλοφόρησε και μέσα από το συγκεκριμένο CD το single ‘‘Απλά Ζωή’’ ακούγεται στα ελληνικά ραδιόφωνα. Εδώ και χρόνια γράφω ένα βιβλίο-ημερολόγιο που εξιστορεί τις περιπέτειες ενός εναλλακτικού μουσικού στη μουσική βιομηχανία, το οποίο σκέφτομαι να εκδώσω με το τέλος της τριλογίας των δίσκων».

Παράλληλα, οι συνεργασίες του και στην Ευρώπη είναι εξίσου αξιόλογες, αφού έχει βρεθεί στο ίδιο studio με την αφρόκρεμα της hip hop μουσικής.

«Ενας από τους καλύτερους freestylers ζωντανά στο μικρόφωνό μου ήταν ο Skinnyman.Ο Ebola είναι ο καλύτερος παραγωγός που έχω ακούσει. Οι Taskforce φοβεροί αφηγητές. Ο DJ Moodie απίθανος μουσικός στο είδος του κι ο Skrein μοναδικός MC», αναφέρει ο Μιχάλης ενώ περιγράφει με ενθουσιασμό τη σημαντικότερη καλλιτεχνική του εμπειρία στο εξωτερικό: «Ηταν αναμφισβήτητα η συμμετοχή μου στα MTV Europe Music Awards στο Λίβερπουλ ως Best Greek Act το 2008. Ακόμα μου φαίνεται σαν όνειρο το γεγονός ότι αντιπροσώπευσα την Ελλάδα στο κανάλι που με μεγάλωσε μουσικά όσον αφορά στα εφηβικά μου δυτικά ακούσματα».

Ο Μιχάλης είναι υπέρμαχος της άποψης ότι ένας Ελληνας καλλιτέχνης μπορεί να κάνει διεθνή καριέρα είτε ως μουσικός δημιουργός είτε ως παραγωγός - ως ερμηνευτής μόνο αν μπορεί να εκφραστεί αποτελεσματικά σε διεθνή γλώσσα.

Συμπληρώνει όμως ότι στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν τους Ελληνες καλλιτέχνες με ενδιαφέρον, ιδιαίτερα για τον ήχο και την ευελιξία της ελληνικής γλώσσας όταν χρησιμοποιείται στη rap μουσική.

«Οχι» στις γκανγκστερικές μεταφράσεις

Η γνώμη του βέβαια για την ελληνική R'n'B δεν είναι και τόσο ενθαρρυντική για τους καλλιτέχνες του συγκεκριμένου είδους μουσικής….