interview: Ζαχαρίας Γαλυφιανάκης

«Γεννήθηκα στους πρόποδες των βουνών της Νότιας Καρολίνας. Τώρα πια ζω στα βουνά της ίδιας πολιτείας. Ζω επίσης στο Μπρούκλιν. Προέρχομαι από μια δυνατή και δεμένη οικογένεια. Λατρεύω τα τρακτέρ και το κόκκινο κρασί. Πιστεύω ότι το να ζεις τη ζωή σου μέσα από αντιθέσεις σε διατηρεί μπερδεμένο και ευτυχισμένο. Σιχαίνομαι όσους δημιουργούν απορρίμματα. Μερικές φορές θα ήθελα να πάω στον ζωολογικό κήπο και να καβαλήσω έναν βίσονα.  Κάποιες φορές ονειρεύομαι την Ισλανδία. Μου προκαλεί γέλιο όταν οι άνθρωποι έχουν προβλήματα επικοινωνίας. Μου αρέσει να διασχίζω γέφυρες και σιχαίνομαι τον Ντόναλντ Τραμπ ή όποιον του μοιάζει. Οι σόου μπίζνες είναι μέλι και δηλητήριο. Οδηγώ ένα Σουμπαρού. Είναι αυτόματο. Μερικές φορές κλαίω μέσα σ’ αυτό το αμάξι. Δίνω παραστάσεις ταξιδεύοντας σε όλη την Αμερική.»

Καλωσήρθατε στον ιδιαίτερο κόσμο του Ζαχαρία Γαλυφιανάκη, όπως τον σκιαγραφεί ο ίδιος στην εισαγωγή του προσωπικού του site, http://www.zachgalifianakis.com/. O βαφτισμένος ελληνορθόδοξος ταλαντούχος γιος του έλληνα Χάρι Γαλυφιανάκη που έφυγε από την Κρήτη για τις Η.Π.Α σε ηλικία 3 ετών, και της Αμερικανίδας Μέρι Φράνσις. Ο ξάδερφος του βραβευμένου καρτουνίστα της εφημερίδας Washington Post, Νικόλα Γαλυφιανάκη, και ανιψιός του πρώην μέλους του Κονγκρέσου από το κόμμα των Δημοκρατικών, Νικ Γαλυφιανάκη. Η πιο αναγνωρίσιμη και αγαπημένη κωμική φιγούρα του καλοκαιριού, από τον ρόλο του στην κωμωδία “Hangover” που θα επισκεφτεί ξανά τις οθόνες μας στις αρχές του Οκτωβρίου, με την κωμωδία της Walt Disney και του μεγαλοπαραγωγού Τζέρι Μπρουκχάιμερ, “G Force”, υποδυόμενος έναν επιστήμονα που διευθύνει μια ομάδα μυστικών πρακτόρων. Λεπτομέρεια, οι μυστικοί πράκτορες είναι ινδικά χοιρίδια, είναι ψηφιακά καρτούν, έχουν τις φωνές των Νίκολας Κέιτζ και Πενέλοπε Κρουζ, και κυνηγάνε τους κακούς αυτού του κόσμου, τρισδιάστατα, βγαίνοντας από την οθόνη πάνω στα μάτια σας. Τριανταεννέα χρονών σήμερα, ο Γαλυφιανάκης, με το στρουμπουλό του παρουσιαστικό και το χαρακτηριστικό του μούσι, ήταν εδώ και χρόνια μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες κωμικές φιγούρες της αμερικάνικης τηλεόρασης, χάρη στο ανατρεπτικό του talk show, τις εμφανίσεις του στο δημοφιλές τηλεοπτικό δίκτυο Comedy Central, και τις πολιτικά μη ορθές stand up comedy τουρνέ του σε όλη την Αμερική.  Μια χαρισματική φιγούρα, στα όρια του underground με το mainstream, οικείος και ταυτόχρονα διασκεδαστικά απρόσιτος, που είδε ξαφνικά τη φιγούρα του και το άστρο του να εκτοξεύεται στα ύψη της διασημότητας, μέσα από την επιτυχία της κωμωδίας «The Hangover», για την οποία ετοιμάζεται ήδη η συνέχεια. Τον συνάντησα για πρώτη φορά πριν από δύο μήνες στο Λονδίνο, για εκείνη την ταινία και μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Big Fish. Ζαλισμένος ακόμα από το τζετ λαγκ του υπερατλαντικού ταξιδιού του, με έβαλε δύο τρεις φορές, να του επαναλάβω την ελληνική προφορά του ονόματος του, μου μίλησε για τους αγαπημένους του συγγενείς στην Κρήτη, και αναρωτήθηκε γιατί όλοι οι Έλληνες που τον συναντούν από τη μαμά πατρίδα, τον ρωτάνε αν έχει οικογενειακή σχέση με τα ζαχαροπλαστεία «Γαλυφιανάκης» και το περιβόητο γαλακτομπούρεκο, το οποίο θέλει να δοκιμάσει επιτέλους μια μέρα. Ξαναβρεθήκαμε στη Νέα Υόρκη, για την ταινία «The G Force»Στο πρόσωπό του Ζαχαρία, ήταν ολοφάνερη, παρά την κούραση της μέρας, η χαρά, η λάμψη αλλά και η αγωνία που σου προκαλεί η σιγουριά μιας επιτυχίας που μόλις τώρα αρχίζει να σταθεροποιείται, και όλοι στη δουλειά σου, ποντάρουν πάνω της.

ΖΑΚ ΓΑΛΙΦΙΑΝΑΚΗΣ: Εμείς οι δύο έχουμε ξαναβρεθεί;

- Πριν δύο μήνες.

Ζ.Γ: Ο Έλληνας δεν είσαι;

- Αυτός.

Ζ.Γ: (με ελληνική προφορά ντεσπεράντο): Τι κάνεις; Καλό;

- Πολύ καλό, but the correct way of saying that, is “καλά”.

Z.Γ: Οk, whatever, greetings to Greece.

-  Θα τα μεταφέρω. Στην εκπομπή σου έχεις κάνει πολλές συνεντεύξεις με διάσημους ανθρώπους. Πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε, θα ήθελα να με βοηθήσεις με την εμπειρία σου και να μου δώσεις μια συμβουλή για τις συνεντεύξεις.

Θέλεις συμβουλή για το πώς να παίρνεις συνεντεύξεις σε ζώα ή σε ανθρώπους; Γιατί στην ταινία συνομιλώ με ζώα και έχω κάνει σχετική έρευνα.

- Νομίζω πως θα προτιμούσα το «σε ανθρώπους» για αρχή.

Βασικά να είσαι τίμιος με αυτό που θες να ρωτήσεις. Να μη το μασάς. Να πεις οτιδήποτε θέλεις και να είσαι όσο το δυνατόν ακατάλληλος με την περίσταση.

- Πάμε λίγο και στα ζώα; Υποτίθεται ότι οι ηθοποιοί πριν υποδυθείτε κάποιον ρόλο κάνετε μια σχετική έρευνα. Μπορείς να μου πεις τι έρευνα κάνει κάποιος όταν πρόκειται να παίξει το ρόλο ενός ανθρώπου που μιλάει σε ινδικά χοιρίδια;

Προσλαμβάνει ηθοποιούς, τους βάζει μάσκες ινδικών χοιριδίων και προβάρει το ρόλο του. (γελάει)

- Στην ταινία ήσουν ασυνήθιστα σοβαρός σε σχέση με άλλους ρόλους σου και την τηλεοπτική σου περσόνα.

Ναι, γιατί σκέφτηκα ότι αυτή η ταινία είναι η μεγάλη μου ευκαιρία για να με θεωρήσουν σοβαρό ηθοποιό. Ανάμεσα στα ινδικά χοιρίδια (γελάει). Βασικά, το γέλιο και η πλάκα στην ταινία, βγαίνει από τα ζώα κι αν πας να τα ανταγωνιστείς τόσο χαριτωμένα που είναι, την πάτησες. Οπότε για να κάνω την αντίθεση επέλεξα να παίξω τον χαρακτήρα μου πιο νευρικό κι ευθύ, σε αντίθεση με το προσδοκώμενο του υπερτρελάρα. Το μοτίβο του θεοπάλαβου τύπου το έχω ξαναδεί και το έχω ξανακάνει κι εγώ. Δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για μένα.

- Αν πραγματικά μπορούσες να μιλήσεις με τη γλώσσα των ζώων, ποιο ζώο θα επέλεγες να του μιλήσεις;

Νομίζω με τις μύγες. Οι μύγες είναι τόσο περίεργα όντα, θα είχα πολλά να τις ρωτήσω.

- Όπως;

Όπως πως είναι να είσαι μύγα; Αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου; Άσε που στην ταινία, η μύγα που έχουμε, δεν μιλάει καθ’ όλου. Κι εμένα μου αρέσει να μιλάω συνέχεια για τον εαυτό μου οπότε τι καλύτερο από έναν συνομιλητή που δε σου μιλάει καθ’ όλου;

- Θα της μίλαγες αγγλικά, ή ελληνικά που είναι η καταγωγή σου;

Εξαρτάται αν θα ήταν μια ελληνική μύγα ή μια αγγλική. Τα ζώα μιλάνε στη γλώσσα της χώρας τους. Ειδικά ο γερμανικός ποιμενικός που έχει και ονομασία προέλευσης.

- Πώς είναι να βλέπεις τον εαυτό σου σε μια τρισδιάστατη ταινία;

Δεν έχω δει ακόμα την τελική κόπια του G – Force, αλλά ανυπομονώ να δω πως φαίνεται τρισδιάστατο το μούσι μου.

- Περήφανο και εντυπωσιακό.

Ήμουν σίγουρος.

- Πώς είναι να παίζεις έναν ρόλο που στα γυρίσματα του, εφ’ όσον τα ζώα είναι ψηφιακά, μιλάς στον αέρα;

Πολύ περίεργο, δοκιμάζεις διάφορες τεχνικές για να δεις ποια θα πιάσει, γιατί δεν μπορείς να αναπτύξεις συναισθηματική χροιά στο παίξιμο σου την ώρα που απευθύνεσαι σε ένα μπαστούνι ή ότι άλλο χρησιμοποιούμε για να δείξουμε που μέσα στο χώρο πρέπει να κατευθύνεται η ματιά μας. Όπως το είπες, είναι σαν να μιλάς στον αέρα. Να απευθύνεσαι συναισθηματικά προς το τίποτα. Λίγο πολύ, είναι το ίδιο σαν να μιλάω στο κορίτσι μου (γελάει).