Ελέν Κόνγουει-Μουρέ: «Αύριο είναι μια καινούρια μέρα»

Σήμερα, ακούμε εκ νέου τούτη τη φράση στις χώρες μας, χωρίς όμως να έχουμε καμία σιγουριά για το τι θέλουμε να κάνουμε την επόμενη αυτή μέρα. Η πανδημία του κορωνοϊού αποκάλυψε ορισμένες από τις αδυναμίες μας, αλλά κυρίως μας θέτει προ των ευθυνών μας όσον αφορά τις προτεραιότητες που θα ορίσουμε για τις χώρες και για την ήπειρό μας. Διαισθανόμαστε πως βρισκόμαστε σε μια οικονομική και κοινωνική κατάσταση τόσο σοβαρή όσο εκείνη μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το 1950, ορισμένοι, όπως οι Alcide De Gasperi, Konrad Adenauer, Joseph Bech, Sicco Mansholt και Robert Schuman, συνειδητοποίησαν πως οι εθνικοί εγωισμοί έπρεπε να ξεπεραστούν. Έβαλαν λοιπόν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας το μέλλον θα τεθεί εν αμφιβόλω, εφόσον δεν επιβεβαιώσουμε ξανά το αλληλέγγυο και καινοτόμο πνεύμα της. Οι εθνικοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα έχουν φυσικά την τάση να διαχειριστούν την κατάσταση σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις προσδοκίες του πληθυσμού. Ο πολιτικός χρόνος ωστόσο δεν συμπίπτει πάντοτε με το εγγύς μέλλον. Μας παρουσιάζεται η δυνατότητα σχεδιασμού της επόμενης δεκαετίας, τη στιγμή που λαμβάνουν χώρα οι διαπραγματεύσεις για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό της περιόδου 2021 – 2027. Όμως, υπάρχει ο φόβος πως η Άμυνα της Ευρώπης, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει σύμβολο της κοινής ταυτότητας που επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε, ενδέχεται μακροπρόθεσμα να αποδυναμώσει πολιτικά την Ένωση.

Στο παρελθόν, οι διαπραγματεύσεις οδήγησαν πράγματι σε σημαντική συρρίκνωση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας (από τα 13 δις ευρώ για 7 έτη σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής στα μόλις 6 δισ. μετά τις διαπραγματεύσεις του φθινοπώρου του 2019) και του σχεδίου στρατιωτικής κινητικότητας (από τα 6,5 δις για 7 έτη σε σχεδόν μηδενικό ποσό). Οι πιέσεις μείωσης των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών αναμένεται να αυξηθούν περαιτέρω, όσο το βάρος των δημοσίων δαπανών πέφτει ολοένα και περισσότερο στην ανθεκτικότητα, την υγειονομική ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Άρα, τι μέλλει γενέσθαι;

Πιστεύουμε πως η αθέτηση των δεσμεύσεων των τελευταίων ετών, οι οποίες έχουν επικυρωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σχετικά με την τόνωση της ευρωπαϊκής άμυνας, θα αποτελούσε στρατηγικό σφάλμα. Εμείς, ως κοινοβουλευτικοί και πολιτικοί εκπρόσωποι, καλούμε τους αρχηγούς Κρατών και κυβερνήσεων να δώσουν στην ευρωπαϊκή άμυνα την προσοχή που της αρμόζει, σε μια δύσκολη συγκυρία. Μιας και, αν και η ανάπτυξη ενός εργαλείου αμυντικής πολιτικής δεν εκπληρώνει αυτή καθαυτή κάποιον στόχο, είναι προφανές πως οι προκλήσεις τις οποίες αντιμετώπιζε χθες, θα εξακολουθήσουν να υφίστανται και αύριο.

Κατ’ αρχάς, παρότι το στρατηγικό περιβάλλον έχει επηρεαστεί θεμελιωδώς από την υγειονομική κρίση, οι προϋπάρχουσες απειλές δεν εξαφανίστηκαν, ενώ πολλές εξ αυτών ενδέχεται να υποτροπιάσουν λόγω της παρούσας κρίσης. Η αστάθεια στην περιφέρεια της Ευρώπης – από τη Βόρειο Αφρική στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή – θα κλιμακωθεί, καθώς ο Covid θα χτυπήσει μη ανθεκτικές κοινωνίες και ήδη εύθραυστα πολιτικά συστήματα, τα οποία βάλλονται από κινήματα που διεκδικούν δομικές αλλαγές.

Δεύτερον, η υγειονομική κρίση έχει οξύνει την αντιπαράθεση ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, με την κάθε χώρα να ενσαρκώνει για την άλλη τον εχθρό που ευθύνεται για την πανδημία, την ώρα που οι αρχές παγκόσμιας διακυβέρνησης απαξιώνονται. Η Ρωσία από την πλευρά της επιβεβαίωσε κατά τη διάρκεια της πανδημίας την επιθετική της στάση, ειδικότερα μέσω της διάδοσης παραπληροφόρησης και μέσω κυβερνοεπιθέσεων εναντίον Ευρωπαίων. Προς το παρόν δεν είναι σαφές το αν η Κίνα ή η Ρωσία πρόκειται να βγουν κερδισμένες από την κρίση, αλλά, σε κάθε περίπτωση, η αποδυνάμωση της Ευρώπης εξυπηρετεί τους στρατηγικούς τους στόχους.

Τρίτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας υποστεί σοβαρές συνέπειες από την κρίση, έχουν απωλέσει το ρόλο του παγκόσμιου ηγέτη, παραμελώντας τους Ευρωπαίους εταίρους τους και επιβεβαιώνοντας την αυξανόμενη τάση απόσχισης μεταξύ Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής. Όποια και να είναι η επόμενη αμερικάνικη κυβέρνηση, η επανεστίαση στα εσωτερικά ζητήματα, τόσο για οικονομικούς όσο και για στρατηγικούς λόγους, φαίνεται να αποτελεί το επικρατέστερο σενάριο. Θα ήταν αφελές να μην το αποδεχτούμε.

Στο πλαίσιο αυτό, η διασφάλιση της ικανότητας των Ευρωπαίων να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους επείγει περισσότερο από ποτέ.

Οι ήδη συμφωνηθείσες επενδύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της άμυνας επιβάλλεται να διατηρηθούν, είτε πρόκειται για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, είτε για τη στρατιωτική κινητικότητα. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας πρέπει να προσφέρει σημαντική οικονομική στήριξη στην ανάπτυξη αυτόνομων ευρωπαϊκών ικανοτήτων αλλά και στην έρευνα στον τομέα της άμυνας, μέσω επενδύσεων των οποίων τη διττή φύση (στρατιωτική και πολιτική) έχουν αναδείξει προ πολλού οι Αμερικάνοι. Σε εθνικό επίπεδο, είναι επίφοβο να υπάρξουν μειώσεις στον αμυντικό προϋπολογισμό εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Όντας ήδη στρατηγικά αποδυναμωμένοι λόγω της κρίσης, οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν να γίνουν ακόμη πιο ευάλωτοι μειώνοντας τις δαπάνες που αποσκοπούν στην ίδια τους την ασφάλεια. Η διατήρηση της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης θα εξισορροπούσε την ταυτόχρονη μείωση των εθνικών προϋπολογισμών (με ένα μικρότερο ποσό σε σχέση με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν), ενισχύοντας παράλληλα την ευρωπαϊκή ασφάλεια!

Τέλος, οι επενδύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει να λάβουν υπόψη τα μαθήματα της παρούσας κρίσης, αφιερώνοντας ένα σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού σε σχέδια που σχετίζονται με την ανθεκτικότητα, όπως η μάχη κατά των απειλών στον κυβερνοχώρο και της παραπληροφόρησης, αλλά και η εξέλιξη και ο συντονισμός της πολιτικής προστασίας και των υποδομών κομβικής σημασίας. Οι συμπατριώτες μας θα στηρίξουν περισσότερο τις δαπάνες της ευρωπαϊκής άμυνας και θα ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση αν αισθανθούν πως οι δαπάνες αυτές απαντούν στις εξελισσόμενες απειλές και προστατεύουν τα ευάλωτα σημεία των κοινωνιών μας.

Η κρίση του Covid-19 ανέδειξε το βαθμό στον οποίο η εξάρτηση της Ευρώπης σε στρατηγικούς τομείς αυξάνει την έκθεση των πολιτών της σε κινδύνους, τον τρόπο με τον οποίο οι επενδύσεις του σήμερα επιτρέπουν ενισχυμένη δράση και αντοχή αύριο, καθώς και τη σημασία του ελέγχου επί του τεχνολογικού σχεδιασμού και της βιομηχανικής παραγωγής σημαντικών έργων. Η διακοπή επενδυτικών προγραμμάτων στους κλάδους της αεροναυπηγικής, της πληροφορικής, των επικοινωνιών και των υπηρεσιών πληροφοριών θα σημάνει την υποταγή μας σε άλλες δυνάμεις, για τις οποίες δεν θα είμαστε πια πελάτες, αλλά υποτελείς.

Καθώς η κρίση δημιουργεί έναν αβέβαιο και επικίνδυνο κόσμο, στον οποίο οι Ευρωπαίοι θα μπορούν να βασίζονται μόνο στις δικές τους δυνάμεις, δεν είναι ώρα ούτε για εθνική αναδίπλωση και περιορισμό στις εσωτερικές ανησυχίες, ούτε για εγκατάλειψη της προσπάθειας εξασφάλισης της ασφάλειας και της ελευθερίας των Ευρωπαίων γυναικών και ανδρών. Αυτό είναι το τίμημα, αν θέλουμε την ελευθερία να καθορίσουμε τη μοίρα μας.

Εμείς, οι εθνικοί και οι Ευρωπαίοι βουλευτές, καλούμε τους αρχηγούς κρατών μας, που συνελαύνονται στις 17 και 18 Ιουλίου στις Βρυξέλλες, να καταστήσουν την ασφάλεια των πολιτών και την υπεράσπιση της Ένωσης μία από τις προτεραιότητες της ευρωπαϊκής συζήτησης για τον προϋπολογισμό.

Helene Conway-Mouret - Vice-President of the Senate (France), Former Junior Minister for Foreign Affairs,
Eric Andrieu, MEP for France
Cathal Berry - Irish member of parliament -independent
Anastasios Chatzivasileiou, MP in the Greek parliament, Secretary of the defense committee – New Democracy party
Gerard Craughwell – Irish Senator – independent
Vincent Eblé, French Senator, Chairman of the Finance committee in French Senate
Constantinos Efstathiou, MP in the House of Representatives of the Republic of Cyprus - Movement of Social Democrats
Fritz Felgentreu – member of the German bundestag - SPD spokeperson on defense policy –
André Flahaut, Federal MP for Belgium, former Minister of national defense and Minister of State
Laura Garavini – President of the defense committee in Italian Senate, Democratic Party
Sylvie Guillaume, MEP – President of the French delegation for S&D
Gediminas Kirkilas - Deputy Speaker of the Seimas of the Republic of Lithuania, Chairman of the Committee on European Affairs, Chairman of the Social Democratic Labour Party
Peter Kmec, MP in the Slovakian parliament,
Christophe Lacroix, Federal Mp for Belgium,
Roberta Pinotti, member of the Italian Senate. First Minister of Defense of the Italian Republic - Democratic Party
Neale Richmond – Irish member of parliament - Fine Gael
Nils Schmid – MP in the German bundestag - SPD spokeperson for foreign affairs –
Christian Schmidt – MP in the German bundestag – former Parliamentary State Secretary in the Federal Ministry of Defense – Christian social union party
Radoslaw Sikorski, MEP for Poland, former Minister for defense and Minister for foreign affairs, civic platform
Andres Sutt, MP in the Estonian parliament (Riigikogu)– reform party
Jean-Marc Todeschini, Vice-President of the Foreign Affairs, Defense and Armed forces committee in French Senate, Former secretary of State for Defense


Eιδήσεις σήμερα:

Βεσυρόπουλος: Έρχεται νομοσχέδιο νέων φορολογικών ελαφρύνσεων

Πατριάρχης Σερβών Ειρηναίος για Αγιά Σοφιά: Ιστορική αδικία η μετατροπή σε τζαμί

Γαλλία: Μίνι στρατιωτική παρέλαση για την εθνική γιορτή της 14ης Ιουλίου