Η ιστορία των «Χούριδων» και «Σαμπάχ»: H έλευση στην Ελλάδα, οι επιχειρήσεις και υπόθεση Καλογρίτσα
16.07.2020
07:07
Πώς η Ελλάδα έφτασε να θωρείται «σπίτι μας» για μία από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες εταιρείες στον κόσμο;
Στην Wikipedia, ο Σαϊντ Χούρι, παρουσιάζεται ως «εξέχων Παλαιστίνιος Χριστιανός επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος». Ήταν, αφού πλέον δεν ζει, ένας από τους τρεις ιδρυτές της εταιρείας Consolidated Contractors Company, που την ξαναθυμηθήκαμε με τα αρχικά της CCC αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, με την υπόθεση «τηλεοπτικές άδειες – Παπάς – ΣΥΡΙΖΑ – Καλογρίτσας», με την οποία ασχολούνται όμως άλλα ρεπορτάζ. Εδώ, καταπιανόμαστε με το ιστορικό ρεπορτάζ, που κάπως φωτίζει ή συμπληρώνει όλα τα άλλα…
Η εταιρεία, λοιπόν, που σήμερα διοικείται από τα 3 παιδιά του Σαϊντ, τον Γουαέλ (πρόεδρο), τον Ταουφίκ ( εκτελεστικό αντιπρόεδρο) και τον Σαμέρ (πρόεδρο του μηχανολογικού και κατασκευαστικού κλάδου), όπως και τον Σουχείλ Σαμπάχ (πρόεδρο ανθρώπινου δυναμικού), γιο του άλλου εκ των ιδρυτών, Χασίμπ Σαμπάχ, είναι η μεγαλύτερη του είδους της στην Μέση Ανατολή, στην πρώτη 25άδα διεθνώς, με κύκλο εργασιών πλέον των $7δισ (με στοιχεία 2017), πέραν των 120.000 εργαζομένων σε γραφεία και εγκαταστάσεις σε 40 μέρη του κόσμου και, πάνω απ’ όλα, με τα κεντρικά της στην Αθήνα από το 1976.
Συγκρατείστε την ημερομηνία, φέρτε στο νου το πολιτικό τοπίο της τότε Ελλάδας, και θα καταλάβετε γιατί αυτή η εταιρεία στην μεγάλη της εκτόξευση επέλεξε να μεταφέρει τα γραφεία της στη χώρα μας.
Μόλις δύο χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, με κυβέρνηση Καραμανλή στα πράγματα, αλλά με πρωθυπουργό εν αναμονή έναν φλογερό σοσιαλιστή ηγέτη που, σε αντίθεση με τον ευρωποκεντρικό «εθνάρχη», όπως τον έλεγαν, είχε την προτίμησή του στραμμένη προς τις αραβικές χώρες και τα τότε βραχύβια κινήματα των Αδεσμεύτων.
Κι έτσι πολύ απλά, όταν το πνεύμα του Ανδρέα Παπανδρέου συναντήθηκε με εκείνο του Γιασέρ Αραφάτ και μετεξελίχθηκε σε έντονη φιλική και συντροφική φιλία, μπήκαν στο κάδρο και ο Σαϊντ Χούρι με τον εξάδερφό του Χασίμπ Σαμπάχ, Παλαιστίνοι αμφότεροι, που το 1952 ως πρόσφυγες στο Λίβανο λόγω του Αραβοϊσραηλινού πολέμου (1947-1949), έστησαν δική τους μικρή κατασκευαστική εταιρεία που από τότε ονόμασαν CCC. Ο τρίτος εκ των ιδρυτών Αμπντ αλ-Ράχμαν, πούλησε τις μετοχές του αργότερα στους άλλους δύο, και έφυγε νωρίς.
Ερχόμενος στην εξουσία, ο Ανδρέας Παπανδρέου ισχυροποίησε την θέση των Χούρι και Σαμπάχ στην Ελλάδα, με μια ιδιαίτερη φορολογική ρύθμιση, που ναι μεν δεν επέτρεπε στην εταιρεία να παίρνει δημόσια έργα στην Ελλάδα (άλλωστε, δεν τα είχε και ανάγκη, αφού η φήμη της ξεπερνούσε τα στενά όρια της δικιάς μας χώρας), αλλά την αποδέσμευε από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και τις εξασφάλιζε ευνοϊκές φορολογικές ρυθμίσεις, που άλλωστε ήσαν και επωφελείς και για τον τόπο, δεδομένου του μεγάλου κύκλου εργασιών της.
Οι «Χούρηδες και Σαμπάχ», όπως καθιερώθηκε να τους λένε στην Ελλάδα, ενσωματώθηκαν γρήγορα στον ελληνικό τρόπο ζωής, αλλά πάντα με γνώμονα την πολιτική τους προς τον αραβικό κόσμο και ιδίως προς την Παλαιστίνη, τον αγώνα της να αποκτήσει δική της πατρίδα, αλλά και το κοινό, μεταξύ τους, θρήσκευμα. Τον Χριστιανισμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι προς τα ύστερα χρόνια της ζωής του, ο Σαϊντ Χούρι, που έφτασε να είναι στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του περιοδικού Forbes και 10ος πλουσιότερος άνθρωπος του Αραβικού Κόσμου το 2013, αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο του στο λεγόμενο Ίδρυμα Ανάπτυξης της Βηθλεέμ, που ο ίδιος είχε ιδρύσει με στόχο και «τελευταίο όραμα», όπως έλεγε, να δώσει ζωή στη πόλη όπου γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός.
Η δική του γενέτειρα ήταν το Σαφέντ, η υψηλότερη πόλη της Γαλιλαίας, στο βόρειο Ισραήλ. Μεγάλωσε με στενούς οικογενειακούς δεσμούς, μέσα σ’ ένα περιβάλλον με ισχυρές ηθικές αξίες, αλλά και μια αναπόφευκτη, πλην όμως υπέροχη αίσθηση συνύπαρξης της εθνικής και πολιτιστικής διαφορετικότητας.
Αυτά τα στοιχεία-εικόνες, φρόντισε να μεταδώσει στα παιδιά (3 αγόρια και 2 κορίτσια) και εγγόνια του (14 τον αριθμό) στην Ελλάδα όπου, όπως έλεγε, το έδαφος ήταν πάντα γόνιμο.
Τα αγόρια του Σαϊντ και του Σαμπάχ κρατούν σήμερα τα ηνία της εταιρείας, που εδρεύει στο Μαρούσι. Εκτός από την διοίκηση, έχουν και μια πιο έντονη από τους γονείς τους κοινωνική ζωή, με ετήσιο highlight της το ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς. Εκεί, θα σου πουν όσοι έχουν παραβρεθεί, είτε ως απευθείας καλεσμένοι είτε από σπόντα, όλα είναι γενναιόδωρα και εκλεκτά.
Εκείνο που δίνει προστιθέμενη αξία στην μακρά πορεία αυτών των ανθρώπων, είναι ότι προτού φτάσουν στα πάρτι των Αθηνών, έκαναν ένα αγροτικό που λίγοι επιχειρηματίες έχουν κάνει. Τα πρώτα γραφεία της εταιρείας ήταν στην πόλη Χόμς της Συρίας, η πολιορκία της οποίας από το 2011 έως το 2014 είναι από τις πιο μαύρες σελίδες αυτού του φρικτού εμφυλίου στη χώρα.
Κατασκεύασαν αγωγούς πετρελαίου από το Κιρκούκ στο Ιράκ, μέχρι τη Μπάνια στη Συρία και τη Τρίπολι στη Λιβύη. Έφτιαξαν διυλιστήρια στο Άντεν, παρείχαν υπεράκτιες υπηρεσίες προμήθειας πετρελαίου σε αραβικές χώρες, και σε διάφορα άλλα μέρη της γης, στο Αζερμπαϊτζαν, Καζακσταν, στη Τουρκία τη Τιφλίδα και το Άμπου Ντάμπι, αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια, φράγματα, ουρανοξύστες, προεδρικά παλάτια, εμπορικά κέντρα και εντυπωσιακά τεμένη.
Η εταιρεία, λοιπόν, που σήμερα διοικείται από τα 3 παιδιά του Σαϊντ, τον Γουαέλ (πρόεδρο), τον Ταουφίκ ( εκτελεστικό αντιπρόεδρο) και τον Σαμέρ (πρόεδρο του μηχανολογικού και κατασκευαστικού κλάδου), όπως και τον Σουχείλ Σαμπάχ (πρόεδρο ανθρώπινου δυναμικού), γιο του άλλου εκ των ιδρυτών, Χασίμπ Σαμπάχ, είναι η μεγαλύτερη του είδους της στην Μέση Ανατολή, στην πρώτη 25άδα διεθνώς, με κύκλο εργασιών πλέον των $7δισ (με στοιχεία 2017), πέραν των 120.000 εργαζομένων σε γραφεία και εγκαταστάσεις σε 40 μέρη του κόσμου και, πάνω απ’ όλα, με τα κεντρικά της στην Αθήνα από το 1976.
Συγκρατείστε την ημερομηνία, φέρτε στο νου το πολιτικό τοπίο της τότε Ελλάδας, και θα καταλάβετε γιατί αυτή η εταιρεία στην μεγάλη της εκτόξευση επέλεξε να μεταφέρει τα γραφεία της στη χώρα μας.
Μόλις δύο χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, με κυβέρνηση Καραμανλή στα πράγματα, αλλά με πρωθυπουργό εν αναμονή έναν φλογερό σοσιαλιστή ηγέτη που, σε αντίθεση με τον ευρωποκεντρικό «εθνάρχη», όπως τον έλεγαν, είχε την προτίμησή του στραμμένη προς τις αραβικές χώρες και τα τότε βραχύβια κινήματα των Αδεσμεύτων.
Κι έτσι πολύ απλά, όταν το πνεύμα του Ανδρέα Παπανδρέου συναντήθηκε με εκείνο του Γιασέρ Αραφάτ και μετεξελίχθηκε σε έντονη φιλική και συντροφική φιλία, μπήκαν στο κάδρο και ο Σαϊντ Χούρι με τον εξάδερφό του Χασίμπ Σαμπάχ, Παλαιστίνοι αμφότεροι, που το 1952 ως πρόσφυγες στο Λίβανο λόγω του Αραβοϊσραηλινού πολέμου (1947-1949), έστησαν δική τους μικρή κατασκευαστική εταιρεία που από τότε ονόμασαν CCC. Ο τρίτος εκ των ιδρυτών Αμπντ αλ-Ράχμαν, πούλησε τις μετοχές του αργότερα στους άλλους δύο, και έφυγε νωρίς.
Ερχόμενος στην εξουσία, ο Ανδρέας Παπανδρέου ισχυροποίησε την θέση των Χούρι και Σαμπάχ στην Ελλάδα, με μια ιδιαίτερη φορολογική ρύθμιση, που ναι μεν δεν επέτρεπε στην εταιρεία να παίρνει δημόσια έργα στην Ελλάδα (άλλωστε, δεν τα είχε και ανάγκη, αφού η φήμη της ξεπερνούσε τα στενά όρια της δικιάς μας χώρας), αλλά την αποδέσμευε από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και τις εξασφάλιζε ευνοϊκές φορολογικές ρυθμίσεις, που άλλωστε ήσαν και επωφελείς και για τον τόπο, δεδομένου του μεγάλου κύκλου εργασιών της.
Οι «Χούρηδες και Σαμπάχ», όπως καθιερώθηκε να τους λένε στην Ελλάδα, ενσωματώθηκαν γρήγορα στον ελληνικό τρόπο ζωής, αλλά πάντα με γνώμονα την πολιτική τους προς τον αραβικό κόσμο και ιδίως προς την Παλαιστίνη, τον αγώνα της να αποκτήσει δική της πατρίδα, αλλά και το κοινό, μεταξύ τους, θρήσκευμα. Τον Χριστιανισμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι προς τα ύστερα χρόνια της ζωής του, ο Σαϊντ Χούρι, που έφτασε να είναι στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του περιοδικού Forbes και 10ος πλουσιότερος άνθρωπος του Αραβικού Κόσμου το 2013, αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο του στο λεγόμενο Ίδρυμα Ανάπτυξης της Βηθλεέμ, που ο ίδιος είχε ιδρύσει με στόχο και «τελευταίο όραμα», όπως έλεγε, να δώσει ζωή στη πόλη όπου γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός.
Η δική του γενέτειρα ήταν το Σαφέντ, η υψηλότερη πόλη της Γαλιλαίας, στο βόρειο Ισραήλ. Μεγάλωσε με στενούς οικογενειακούς δεσμούς, μέσα σ’ ένα περιβάλλον με ισχυρές ηθικές αξίες, αλλά και μια αναπόφευκτη, πλην όμως υπέροχη αίσθηση συνύπαρξης της εθνικής και πολιτιστικής διαφορετικότητας.
Αυτά τα στοιχεία-εικόνες, φρόντισε να μεταδώσει στα παιδιά (3 αγόρια και 2 κορίτσια) και εγγόνια του (14 τον αριθμό) στην Ελλάδα όπου, όπως έλεγε, το έδαφος ήταν πάντα γόνιμο.
Τα αγόρια του Σαϊντ και του Σαμπάχ κρατούν σήμερα τα ηνία της εταιρείας, που εδρεύει στο Μαρούσι. Εκτός από την διοίκηση, έχουν και μια πιο έντονη από τους γονείς τους κοινωνική ζωή, με ετήσιο highlight της το ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς. Εκεί, θα σου πουν όσοι έχουν παραβρεθεί, είτε ως απευθείας καλεσμένοι είτε από σπόντα, όλα είναι γενναιόδωρα και εκλεκτά.
Εκείνο που δίνει προστιθέμενη αξία στην μακρά πορεία αυτών των ανθρώπων, είναι ότι προτού φτάσουν στα πάρτι των Αθηνών, έκαναν ένα αγροτικό που λίγοι επιχειρηματίες έχουν κάνει. Τα πρώτα γραφεία της εταιρείας ήταν στην πόλη Χόμς της Συρίας, η πολιορκία της οποίας από το 2011 έως το 2014 είναι από τις πιο μαύρες σελίδες αυτού του φρικτού εμφυλίου στη χώρα.
Κατασκεύασαν αγωγούς πετρελαίου από το Κιρκούκ στο Ιράκ, μέχρι τη Μπάνια στη Συρία και τη Τρίπολι στη Λιβύη. Έφτιαξαν διυλιστήρια στο Άντεν, παρείχαν υπεράκτιες υπηρεσίες προμήθειας πετρελαίου σε αραβικές χώρες, και σε διάφορα άλλα μέρη της γης, στο Αζερμπαϊτζαν, Καζακσταν, στη Τουρκία τη Τιφλίδα και το Άμπου Ντάμπι, αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια, φράγματα, ουρανοξύστες, προεδρικά παλάτια, εμπορικά κέντρα και εντυπωσιακά τεμένη.
Όμως, «για μας η Ελλάδα δεν είναι απλώς η βάση μας, είναι το σπίτι μας», δήλωσε ο Σαμίτ Χούρι στο South EU Summit τον Απρίλιο του 2019. «Πολλές από τις καλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα είναι οικογενειακές, όπως και η δική μας, και αυτό προσθέτει στην επιτυχία και στην φήμη μας. Η Ελλάδα είναι πια κομμάτι της εταιρείας μας, ένα μέρος που όλο μας το προσωπικό θεωρεί δικό του πια».
Πιστεύει ότι η CCC έχει συμβάλει πολύ στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι κατά την τελευταία δεκαετία τα πράγματα ήταν δύσκολα για όλους. Παρόλα αυτά, «εκεί που άλλοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο, για μας είναι μισογεμάτο».
Παρά το τεράστιο μέγεθος της εταιρείας, οι άνθρωποί της δεν απασχόλησαν ποτέ με αρνητικό τρόπο τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα. Η εμπλοκή του ονόματός τους στην υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες, δημιούργημα και έμπνευση του Νίκου Παπά, που λέγεται ότι αποτάθηκε στην CCC προς ενίσχυση του δικού τους αλόγου στη κούρσα των δημοπρατήσεων, που άκουγε στο όνομα «Καλογρίτσας», μάθαμε πως φέρνει «ενόχληση, αλλά όχι εκνευρισμό».
Ειδήσεις σήμερα:
Ποια νηπιαγωγεία και δημοτικά συγχωνεύονται και καταργούνται
Εφιαλτική πρόβλεψη: Ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί... στο μισό μέχρι το 2100!
Ο κορωνοϊός μας γέμισε φόβο: Γιατί οι Έλληνες ζήτησαν βοήθεια από τους ειδικούς της ψυχικής υγειας
Πιστεύει ότι η CCC έχει συμβάλει πολύ στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι κατά την τελευταία δεκαετία τα πράγματα ήταν δύσκολα για όλους. Παρόλα αυτά, «εκεί που άλλοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο, για μας είναι μισογεμάτο».
Παρά το τεράστιο μέγεθος της εταιρείας, οι άνθρωποί της δεν απασχόλησαν ποτέ με αρνητικό τρόπο τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα. Η εμπλοκή του ονόματός τους στην υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες, δημιούργημα και έμπνευση του Νίκου Παπά, που λέγεται ότι αποτάθηκε στην CCC προς ενίσχυση του δικού τους αλόγου στη κούρσα των δημοπρατήσεων, που άκουγε στο όνομα «Καλογρίτσας», μάθαμε πως φέρνει «ενόχληση, αλλά όχι εκνευρισμό».
Ειδήσεις σήμερα:
Ποια νηπιαγωγεία και δημοτικά συγχωνεύονται και καταργούνται
Εφιαλτική πρόβλεψη: Ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί... στο μισό μέχρι το 2100!
Ο κορωνοϊός μας γέμισε φόβο: Γιατί οι Έλληνες ζήτησαν βοήθεια από τους ειδικούς της ψυχικής υγειας
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr