Τεκτονικές αλλαγές λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σε νέο «ρεύμα ιδεών» οργανώνεται μια μεγάλη ομάδα «προεδρικών» στελεχών, λίγες ώρες μετά την έλευση του 2021. Μολονότι οι διεργασίες εξελίσσονται στο παρασκήνιο περισσότερους από τέσσερις μήνες, τα κορυφαία στελέχη του νέου εγχειρήματος κινήθηκαν όλο αυτό το διάστημα διακριτικά και χωρίς εντάσεις, ώστε να διαφυλαχθεί η ενότητα του κόμματος, η οποία έφτασε στα όριά της ουκ ολίγες φορές την περασμένη χρονιά.
Μένοντας για καιρό αφανείς, οι πρωτεργάτες της «Ριζοσπαστικής Εναλλακτικής Ενότητας» (ΡΕΝΕ) αποφάσισαν να αποστασιοποιηθούν πλήρως από τα λεγόμενα και τα τεκταινόμενα πρωτοκλασάτων βουλευτών και πρώην υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, δεχόμενοι οι ίδιοι πιεστικά μηνύματα από εκατοντάδες στελέχη ανά την Ελλάδα, τα οποία με τη σειρά τους ένοιωθαν πως ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής τους απέναντι σε συμπεριφορές και πρακτικές που «δεν θυμίζουν ούτε κατά διάνοια» την Αριστερά.
Το παρασκήνιο
Απέχοντας ενσυνείδητα από υπουργικούς θώκους και κομματικά προνόμια στη διάρκεια της τετραετούς διακυβέρνησης, πρωτοκλασάτα στελέχη που προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ανταποκρινόμενα στο ανοιχτό κάλεσμα του Προέδρου του κόμματος, Αλέξη Τσίπρα τα τελευταία χρόνια, αποφάσισαν πλέον να γράψουν τους τίτλους τέλους με εκείνα τα στελέχη της ομάδας των «προεδρικών», τα οποία έχουν προκαλέσει συναισθήματα απογοήτευσης και οργής στην ελληνική κοινή γνώμη, αλλά και το εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας των πεπραγμένων τους κατά την «πρώτη φορά» Αριστερά, αλλά και λόγω της «πολεμικής» ρητορικής τους.
Χωρίς να τους υποδεικνύουν ανοιχτά ως υπαίτιους του «σχίσματος», πάρα πολλοί εκ των αποστασιοποιημένων πλέον «προεδρικών» έχουν χάσει κάθε ψυχική επαφή με στελέχη, τα οποία συγκέντρωσαν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας (όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των υποθέσεων Μιωνή ή της «Παπαδημούπολης»), καθώς βρίσκονται «μονίμως απολογούμενοι και με την πλάτη στον τοίχο», κάθε φορά που μια νέα υπόθεση ή ανάρτηση βλέπει το φως της δημοσιότητας, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, οι δυσφορούντες «προεδρικοί» δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για εκφράσεις και επιλογές αρχηγισμού, «καπελώματα», «παραγοντισμούς» και ισχυρές δόσεις αλαζονείας, ακόμη και μέσα στους κόλπους της «προεδρικής φρουράς». «Επιλέγουμε να ανοίξουμε ξανά τη συζήτηση για τις αξίες της αριστεράς και πως τις υπερασπιζόμαστε σε ένα τοξικό περιβάλλον ατομικισμού και ιδιοτέλειας» σημειώνουν με νόημα οι ιδρυτές του νέου ρεύματος.
Κρατώντας, ωστόσο, επί μήνες το στόμα τους ερμητικά κλειστό και παρά την ενόχλησή τους απέναντι στις εσωκομματικές έριδες, οι πρωτεργάτες της νέας κίνησης απέφυγαν να ανατροφοδοτήσουν την εσωστρέφεια (σε αντίθεση με άλλες τάσεις) για να μην προκαλέσουν νέα προβλήματα στο κόμμα τους. Στελέχη πρώτης γραμμής, όπως οι Αντώνης Κοτσακάς, Νίκος Σκορίνης, ο πρώην Γραμματέας Πάνος Ρήγας, αλλά κυρίως στελέχη της νέας γενιάς, στην πλειοψηφία τους ηλικίας 30 -40 ετών πρωτοστατούν στο νέο εγχείρημα, το οποίο έχουν αγκαλιάσει ήδη 800 στελέχη ανά την Ελλάδα. Τις αμέσως επόμενες ημέρες (πιθανά το Σάββατο), μάλιστα, προγραμματίζεται και πανελλαδική τηλεδιάσκεψη της νέας τάσης, η οποία θα πλαισιώσει την ιδρυτική της διακήρυξη.
Το πρώτο στίγμα, άλλωστε, της μετάβασης σε μια νέα εσωκομματική οργάνωση, αφήνοντας πίσω την «προεδρική» τάση «Κίνηση Μελών» είχαν δώσει προ μηνών οι κ. Κοτσακάς, Σκορίνης και Ρήγας, με κείμενό τους τον περασμένο Οκτώβριο, στο οποίο επισήμαναν πως «στις άγονες και εσωστρεφείς αντιπαραθέσεις, που συχνά αποπροσανατολίζουν, είναι ώρα να απαντήσουμε προωθητικά. Να ενισχύσουμε τον εσωκομματικό διάλογο, να ανοίξουμε τον δρόμο σε γόνιμες συνθέσεις που θα υπερβαίνουν διαιρετικά σχήματα που αφορούσαν τις αντιθέσεις του χθες». Ακολούθησε ένα κείμενο με 66 υπογράφοντες «για ένα σύγχρονο και προοδευτικό εκπαιδευτικό σύστημα», με αποκορύφωμα τη σημερινή ιδρυτική διακήρυξη. Τα χαρακτηριστικά
Σε κάθε περίπτωση, η νέα τάση «στηρίζει χωρίς αστερίσκους» τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, με την μόνη διαφορά ότι τα στελέχη που την συναπαρτίζουν, επιδιώκουν μια «εικόνα διαφορετικής αισθητικής και ποιότητας» για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κλείσιμο
Επιπλέον, παρότι πολλοί από τους πρωτεργάτες του νέου «ρεύματος ιδεών» αποτέλεσαν την «καρδιά» της «Κίνησης Μελών», δηλαδή της πολυπληθέστερης τάσης των «προεδρικών» του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα, το νέο τους εγχείρημα διακρίνεται από χαμηλό ηλικιακό μέσο όρο, καθώς δόθηκε προβάδισμα σε στελέχη ηλικίας 30-40 ετών.
Στο ίδιο πλαίσιο, στρατηγική επιδίωξη της «Ριζοσπαστικής Εναλλακτικής Ενότητας» αποτελεί η διεύρυνση και μάλιστα αγγίζοντας τα απώτατα όριά της, δηλαδή διαγράφοντας ένα προοδευτικό ευρύ φάσμα που εξαιρεί κάθε έκφραση ακροδεξιάς, φασισμού και νεοφιλελευθερισμού. Ο στόχος της προσπάθειας συμπυκνώνεται, δηλαδή, στη δημιουργία ενός ευρέος λαϊκού μετώπου, το οποίο εκ των πραγμάτων ανατρέπει τις υπάρχουσες, εσωκομματικές ισορροπίες.
Η επιδιωκόμενη «επανεκκίνηση» των διεργασιών για τη διεύρυνση, την οποία ευαγγελίζεται η «Ριζοσπαστική Εναλλακτική Ενότητα», έχει ως αποτέλεσμα να μετέχουν επίσημα σε αυτή στελέχη και μέλη του κόμματος, τα οποία παρέμεναν ανένταχτα εσωκομματικά μέχρι πρότινος, προκαλώντας έτσι μια προωθητική διαδικασία. Για το λόγο αυτό, στις προθέσεις των «διαφωνούντων» δεν είναι να εντείνουν το εσωκομματικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε και να λειτουργούν εσωκομματικά ως διακριτή ομάδα με αμετακίνητες θέσεις, αλλά να συμμετάσχουν στη δημιουργία ενός ευρέος, πλειοψηφικού ρεύματος υπέρ της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ώστε η τελευταία να αποκαταστήσει τους δεσμούς της με την κοινωνία σε μια χρονιά που προοιωνίζεται προεκλογική.
Αναλυτικά, η διακήρυξη που δημοσιεύτηκε στην «Αυγή»:
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΡΕΥΜΑ ΙΔΕΩΝ
Σχέδιο αρχών/κατευθύνσεων για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία σε κορμό της προοδευτικής παράταξης.
1. Το διεθνές περιβάλλον.
Ο διπολικός κόσμος έκλεισε τον κύκλο του το τη δεκαετία του 1990 89 και ο νέος κόσμος είναι πολυπολικός, με το γεωπολιτικό κέντρο βάρους να μετατίθεται από τον ατλαντικό στον ειρηνικό.
Υπέρτατη δύναμη έχει αναδειχθεί μια παγκόσμια οικονομική ελίτ. Παράλληλα με την αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, προβάλλει και μια νέα μορφή της, μεταξύ παραγωγικού και χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Στη νέα εποχή ο ρόλος της αριστεράς είναι ιστορικός καθώς στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού καλείται να αντιτάξει μια επεξεργασμένη εναλλακτική πρόταση.
Η 4η βιομηχανική επανάσταση και οι συνέπειες της θέτουν εν αμφιβόλω την αυταξία της ανθρώπινης υπόστασης, η βιολογία, η γενετική, η βιοηθική, δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά για το πώς, από ποιους και γιατί χρησιμοποιούνται.
Η αριστερά οφείλει να πρωτοστατήσει στη μάχη ενάντια στην κλιματική κρίση. Η δράση για το κλίμα δεν αποτελεί έναν αυτόνομο αγώνα, καθώς είμαστε αντιμέτωποι με πολιτικές κερδοσκοπίας στους βασικούς φυσικούς πόρους της ζωής και των κοινών αγαθών,όπως το νερό, την ενέργεια, τον αέρα και την υγεία.
Η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση αποτέλεσε θρυαλλίδα εξελίξεων, αναδεικνύοντας ότι συγκρούονται ένα ακραία συντηρητικό και ένα προοδευτικό μέτωπο στην Ευρώπη. Τα αιτήματα του προοδευτικού μετώπου για περισσότερη δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, ελευθερία, πρόσβαση στα επιτεύγματα της νέας εποχής και η εν γένει υπεράσπιση των οικουμενικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, συγκρούονται ευθέως με τις ρατσιστικές, ξενοφοβικές, σεξιστικές και ομοφοβικές ιδέες της άκρας συντήρησης.
Οι δομές της κοινωνίας επιδιώκεται να ανατραπούν με τη βίαιη συρρίκνωση και εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, ενώ μια νέα πολυπληθής τάξη είναι υπό διαμόρφωση που αποτελείται από τις δυνάμεις της επισφαλούς εργασίας (precariato).
Ενώ λοιπόν η οικονομία, η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν, εδώ και δεκαετίες, παγκοσμιοποιηθεί, δεν υπάρχουν, σε παγκόσμιο επίπεδο, θεσμοί και δομές που θα μπορούσαν να θέσουν το πλαίσιο για την εξέλιξη αυτή προς όφελος του ανθρώπου.
2. Η αμηχανία της νεοφιλελεύθερης Ε.Ε.
Η Ευρώπη των εθνών-κρατών είναι δύσκολο να μετεξελιχθεί, στις παρούσες συνθήκες, σε ομοσπονδία. Στον πολυπολικό κόσμο που ανατέλλει είναι αναγκασμένη να τοποθετηθεί υπαρξιακά. Αν δηλαδή θα αποτελέσει έναν ισχυρό παγκόσμιο πόλο, καθώς ενδεχόμενη αδυναμία της, θα ισοδυναμεί με υποβάθμισή της στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, με σημαντικές επιπτώσεις για τις χώρες του Νότου και ιδιαίτερα για την Ελλάδα.
Η Ευρώπη στο παρελθόν, μέσω του οικονομικού ιμπεριαλισμού, αντλούσε πόρους από όλο τον κόσμο και παρά την ανισότητα των εσωτερικών συναλλαγών, διαμόρφωσε ένα από τα υψηλότερα επίπεδα διαβίωσης. Σήμερα, το πρόβλημα της έλλειψης ενεργειακών πόρων και πρώτων υλών, αναδεικνύει την αδυναμία της Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων να ανταποκριθεί στις σύγχρονες διεργασίες που προφανώς, δεν μπορούν και δεν πρέπει να έχουν αποικιοκρατικά χαρακτηριστικά.
3. Οι Ανακατατάξεις στην περιοχή
Στη Ν.Α. Ευρώπη, τη Μεσόγειο, τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή εξελίσσονται γεωστρατηγικού χαρακτήρα ανακατατάξεις που σχετίζονται με τον υπό διαμόρφωση νέο πολυπολικό κόσμο.
Μετά την μερική αποχώρηση των ΗΠΑ του Τραμπ, είναι ήδη διακριτή η προσπάθεια κάλυψης του κενού από Ρωσία και Τουρκία κα. Το ίδιο διακριτή είναι και η προσπάθεια της Κίνας μέσω του προγράμματος onebeltoneroad( μια ζώνη ένας δρόμος ) για την κυριαρχία και στις Ευρωπαϊκές αγορές.
Ο αναθεωρητισμός από την πλευρά της Τουρκίας επιτείνει την ανάγκη διαμόρφωσης από τη χώρα μας, μιας πολυδιάστατης, σύγχρονης και προοδευτικής εξωτερικής πολιτικής που θα κατανοεί τις ανάγκες του μέλλοντος και θα διαθέτει μακρόπνοο σχεδιασμό εθνικής στρατηγικής.
4. Η προσπάθεια κυριαρχίας των συστημικών δυνάμεων και της ΝΔ στη χώρα.
Η διακυβέρνηση της ΝΔ χρησιμοποιεί ακόμη και την υγειονομική κρίση ως ευκαιρία για να επιβάλλει πολιτικές που διευρύνουν τις ανισότητες, οδηγούν σε αδιέξοδο την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις και απαξιώνουν το Κοινωνικό Κράτος. Συνδυάζουν τον νεοφιλελευθερισμό, ως προς το περιεχόμενο της οικονομικής τους πολιτικής με την ακροδεξιά αντίληψη ως προς τον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την καταστολή, ενώ επαναφέρουν το κομματικό κράτος. Η πολιτική αυτή οδηγεί στην κοινωνική έκρηξη.
Οι συστημικές δυνάμεις, σχεδιάζοντας την πολιτική τους αναπαραγωγή, ώστε να παραμείνουν στην εξουσία, θα επιχειρούν να διοχετεύουν την κοινωνική δυσαρέσκεια σε παράπλευρα, νέα πολιτικά σχήματα στον χώρο της άκρας δεξιάς και της κεντροδεξιάς, ενώ παράλληλα θα αναζητούν και ευεπίφορους κρίκους για ενσωμάτωση στις πολιτικές τους στοχεύσεις.
5. Αναγκαία απάντηση, η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία σε μεγάλο κόμμα της κυβερνητικής αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα έχει ήδη αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες με στόχο τη διεύρυνση, τον μετασχηματισμό και την μετεξέλιξη του κόμματος σε βασικό κορμό των αριστερών, προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων του ελληνικού λαού.
Οι αποφάσεις αυτές ελήφθησαν ομόφωνα από τα συλλογικά όργανα (ΚΕ -ΚΕΑ) και ενώ στηρίχθηκαν ενεργά από τη πλειοψηφία των στελεχών, από ένα άλλο μέρος έγιναν παθητικά αποδεκτές, γεγονός που εν μέσω της κρίσης που διανύουμε, δημιουργεί εμφανή προβλήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτελεί ισχυρή δύναμη στο χώρο της ευρωπαϊκής αριστερής, προοδευτικής, ριζοσπαστικής και δημοκρατικής σκέψης κι ως εκ τούτου οφείλει να διαμορφώσει τη νέα μεγάλη κυβερνητική αριστερά ώστε, αναλαμβάνοντας την κυβερνητική ευθύνη, να αλλάξει όσα στοιχειώνουν την κοινωνία και την πατρίδα μας.
Για αυτούς τους λόγους, για τον καθένα από μας, αποτελεί πρώτιστο καθήκον, η στήριξη και η συμβολή στην επίτευξη του συλλογικού εγχειρήματος.
6. Ενεργοί στη διαμόρφωση Ρεύματος ιδεών
Σ αυτή την προσπάθεια η συμβολή μας, πρέπει να γίνεται ουσιαστική για σύγχρονες, επιστημονικές, ιδεολογικές, πολιτικές, προγραμματικές και οργανωτικές επεξεργασίες.
Ιδεολογικά: Είναι η ώρα της υπέρβασης του ιστορικού σχίσματος της αριστεράς μεταξύ της δεύτερης και τρίτης διεθνούς. Άλλωστε η αντιδικία αφορούσε, κυρίως, τον έλεγχο των μέσων παραγωγής και αυτό με βάση τα σύγχρονα δεδομένα έχει μετατεθεί σε αλλά επίπεδα που αφορούν τη γνώση και την τεχνολογία.
Πολιτικά: Μέγιστο διακύβευμα αποτελεί η μετεξέλιξη της διαχρονικής προοδευτικής κοινωνικής πλειοψηφίας στη χώρα, σε πολιτική. Είναι η ώρα της μετεξέλιξης και της σύνθεσης όλων των ιστορικών ρευμάτων της αριστεράς στη βάση της σύγχρονης πραγματικότητας. Για τη διαμόρφωση μιας πολιτικής ενότητας που θα προσβλέπει στο αύριο και όχι στην αναφορά των διαχωριστικών γραμμών που χαρακτήρισαν τα ρεύματα αυτά στο παρελθόν.
Προγραμματικά: Η προγραμματική μας πρόταση που βρίσκεται σε επεξεργασία δεν μπορεί και δεν πρέπει να επηρεαστεί μόνο από την κυβερνητική εμπειρία. Πρέπει να επικεντρωθεί και στα νέα μεγάλα ζητήματα του αύριο που αφορούν τις διεργασίες της, εν εξελίξει, 4ηςβιομηχανικής επανάστασης, τη βιοηθική, την τεχνολογία. Η προγραμματική πρόταση πρέπει να δίνει πολιτική έκφραση στην κοινωνική πλειοψηφία όλων των δυνάμεων που έχουν λόγους να στηρίξουν ένα ολοκληρωμένο εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης με ριζοσπαστικές και κοινωνικά δίκαιες αλλαγές που θα υπηρετούν την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία. Ένα σύγχρονο παραγωγικό μοντέλο με έμφαση στην καινοτομία, την εξωστρέφεια, και στο συνεταιριστικό παράδειγμα.
Οργανωτικά :Το μοντέλο του κόμματος πυραμιδικού τύπου έχει εξαντλήσει τα όρια του. Αυτό το μοντέλο έχει αποδειχθεί ικανό σε περιόδους έντασης εργασίας. Σήμερα όμως έχουμε μεταβεί σε περίοδο έντασης γνώσης και κεφαλαίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ως πολυσυλλεκτικό κόμμα της αριστεράς που δεν έχει επηρεαστεί από τη λογική του κεντρικού σχεδιασμού και των πλάνων, ως κόμμα που δεν επιδιώκει να ενσωματωθεί στη διαχειριστική αντίληψη της σοσιαλδημοκρατίας, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά.
Είμαστε σε μια φάση αναζήτησης ενός νέου μοντέλου δομής και λειτουργίας κόμματος για να υπάρξει υπέρβαση της ιδιώτευσης, του εφησυχασμού και της δυσανεξίας των πολιτών απέναντι στα κόμματα που οδηγεί σε μεγάλα ποσοστά αποχής.
Για αυτό πρέπει να :
• διαχέεται στον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό
• διακρίνεται για τη δημοκρατική λειτουργία και την αποτελεσματικότητα του
• ενισχύει το αξιακό πλαίσιο συνύπαρξης των μελών του κόμματος, προτάσσοντας το συλλογικό συμφέρον και να ενισχύει την αξιοκρατία
• διασυνδέεται με κάθε έκφραση του μαζικού κινήματος και σε περίοδο κυβερνητικής ευθύνης
• διερευνά τις μελλοντικές τάσεις σε όλες τις πτυχές τους κοινωνικού γίγνεσθαι, με στόχο όχι απλά να τις ερμηνεύει, αλλά και να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αύριο
• επεξεργάζεται συλλογικά και με τρόπο αξιόπιστα επιστημονικό το κυβερνητικό του πρόγραμμα
•είναι σε θέση να αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες
• δένει με τις αγωνίες και τις αναζητήσεις των νέων ανθρώπων
Ιδιαίτερα η νέα γενιά που τόσο στοχοποιείται από την κυβέρνηση της ΝΔ οφείλει να αποτελεί την προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Αποτελεί τη γενιά που βρίσκεται αντιμέτωπη την τελευταία δεκαετία με κρίσεις που την οδηγούν στο περιθώριο των εξελίξεων και εμείς οφείλουμε να της δώσουμε τη δυνατότητα να βγει στο προσκήνιο μέσω της ισότιμης πολιτικής συμμετοχής.
Ως εκ τούτου είναι απαραίτητη η προγραμματική δέσμευση για ένα σχέδιο που θα τους αφορά και στη χάραξη του να συμβάλλουν ισότιμα, όπως και στη διαμόρφωση της μεγάλης ευρωπαϊκής κυβερνητικής αριστεράς που θα το υλοποιήσει.
7. Γιατί επιλέγουμε να λειτουργήσουμε ως Ρεύμα ιδεών για την ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία
Ο ΣΥΡΙΖΑ στη διαδρομή του ήταν ένα κόμμα που διαρθρώθηκε με βάση τις συνιστώσες. Στη συνέχεια προέκυψε η ανάγκη μετάβασης στις τάσεις. Οι τάσεις την συγκεκριμένη περίοδο είχαν θετική συμβολή, σήμερα όμως, έχουν υπερβεί τα όρια τους και κατά συνέπεια προτείνεται η κατάργησή τους και η υιοθέτηση των ρευμάτων ιδεών.
Ρεύματα ιδεών που συγκροτούνται στη βάση των μεγάλων θεματικών ενοτήτων. Δεν είναι πάγια και διαχρονικά, δεν έχουν εσωτερική δομή και ηγεσίες, και κυρίως, δεν συνιστούν μηχανισμούς αναπαραγωγής χρεοκοπημένων νοοτροπιών.
Μ αυτό τον τρόπο προτάσσεται η πολιτική διεργασία και ενισχύεται η λειτουργία του κόμματος που για να είναι θελκτικό πρέπει να χαρακτηρίζεται από αξιοκρατία, συλλογικότητα και να διαθέτει σαφές πλαίσιο κανόνων λειτουργίας.
Επιλέγουμε να λειτουργήσουμε ως ένα σύγχρονο ρεύμα ιδεών προκειμένου, όχι απλά να παρακολουθούμε, αλλά και να συμβάλουμε ενεργά στο εγχείρημα διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής κυβερνητικής αριστεράς ως κορμό της μεγάλης προοδευτικής παράταξης.
Επιλέγουμε να ανοίξουμε ξανά τη συζήτηση για τις αξίες της αριστεράς και πως τις υπερασπιζόμαστε σε ένα τοξικό περιβάλλον ατομικισμού και ιδιοτέλειας.
