Σε θέση άμυνας έθεσαν την αξιωματική αντιπολίτευση 15 προβεβλημένα στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και δύο μέλη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, στριμώχνοντας στα σχοινιά την πλειοψηφία των συντρόφων τους. Αιτία η πρωτοβουλία τους να συνυπογράψουν κοινή δήλωση υπό τον τίτλο «Η Δημοκρατία δεν εκδικείται», προκειμένου να αιτηθούν «σεβασμό στα δικαιώματα» του ηγετικού στελέχους της 17Ν, Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος πραγματοποιεί τις τελευταίες ημέρες απεργία πείνας. Προβάλλοντας ως μείζον ζητούμενο την υπεράσπιση του κράτους δικαίου, τα εν λόγω στελέχη καταφέρονται και εναντίον της κυβέρνησης, τονίζοντας ότι «στη συγκεκριμένη περίπτωση, προχώρησε σε κινήσεις και ενέργειες που παραβιάζουν το νόμο τον οποίο ψήφισε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει».
Η δήλωση των 15:
«Η δημοκρατία δεν εκδικείται»
Όταν ένας άνθρωπος συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται αμετάκλητα σε όποια ποινή αποφασίσει το δικαστήριο, η υπόθεση παίρνει τέλος. Ο καταδικασμένος, με όποιο αδίκημα, δεν ξαναδικάζεται. Στην περίπτωση όμως του Δημήτρη Κουφοντίνα, αλλά και σε μια σειρά άλλες, η κυβέρνηση λειτουργεί σαν ένα υπέρτατο, άτυπο ασφαλώς, δικαστήριο, το οποίο «διορθώνει» τα όποια δικαιωματικά… λάθη του κράτους δικαίου.
«Δικάζει» εκ νέου και τιμωρεί εκ νέου, ακόμη και αν έχουν περάσει 19 ολόκληρα χρόνια. Ποινή πάνω στην ποινή, ως αιώνια εκδίκηση και τιμωρία….
Η κυβέρνηση, στη συγκεκριμένη περίπτωση, προχώρησε σε κινήσεις και ενέργειες που παραβιάζουν το νόμο τον οποίο ψήφισε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει. Ο συγκεκριμένος κρατούμενος με βάση το ΦΕΚ έπρεπε να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού και όχι Δομοκoύ. Όμως, όταν η ζωή ενός ανθρώπου κινδυνεύει (λόγω της απεργίας πείνας και της επιβαρυμένης υγείας του), δεν μπαίνεις στη λογική «οφθαλμός αντί οφθαλμού», δεν παραπέμπεις στην πράξη, δεν ισοφαρίζεις τα αδικήματα, δεν εκδικείσαι. Δεν είναι αυτός ο ρόλος σου.
Το κράτος δικαίου υπερασπίζεται το δίκαιο και εφαρμόζει το νόμο για κάθε κρατούμενο ανεξαρτήτως αδικήματος. Οποιαδήποτε άλλη πρακτική ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για να γίνουν οι νόμοι κουρελόχαρτο, η νομιμότητα παρανομία και η δικαιοσύνη εκδίκηση.
Η δημοκρατία, άλλωστε, δεν εκδικείται. Ή δεν πρέπει να εκδικείται….»
Παύλος Κλαυδιανός, πολιτικός κρατούμενος επί χούντας-μέλος ΣΦΕΑ
Γιώργος Κυρίτσης, δημοσιογράφος-μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ
Πάνος Λάμπρου, μέλος ΠΓ ΣΥΡΙΖΑ – υπεύθυνος του τομέα Δικαιωμάτων
Κλείσιμο
Νίκος Μανιός γιατρός-πολιτικός κρατούμενος επί χούντας – μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ
Γρηγόρης Μαρκέτος, γιατρός-μέλος του τομέα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, Πάτρα
Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, πολιτικός κατάδικος επί χούντας-μέλος ΣΦΕΑ
Άλκης Ρήγος, πανεπιστημιακός -μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ – μέλος ΣΦΕΑ
Μανώλης Σαρρής, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ
Νίκος Τσιγώνιας, μέλος τομέα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ
Βίκυ Τσεφαλά, δικηγόρος- μέλος ΚΣ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.
Βαριές υπογραφές
Ακόμη μεγαλύτερη αμηχανία στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε το γεγονός ότι η πρωτοβουλία της κοινής δήλωσης υποστηρίχθηκε από βαριές, εσωκομματικές υπογραφές, δηλαδή στην πλειοψηφία τους πρώην βουλευτές την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο και μέλη του Τομέα Δικαιωμάτων του κόμματος, τα οποία εντάσσονται κυρίως στην τάση των «53», όπως οι κ. Καββαδία, Λάμπρου, Μανιός, Κυρίτσης, αλλά και στελέχη από το χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς, όπως η κ. Γιαννακάκη. Ακόμη, το κείμενο υπογράφουν δύο στελέχη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, η Βίκυ Βίκυ Τσεφαλά, δικηγόρος και ο Δημήτρης Αρκούδης, δικηγόρος και υποψήφιος δήμαρχος Καλαμαριάς στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η παρουσία δύο στελεχών της κομματικής νεολαίας στη λίστα υπογραφών έρχεται ως συνέχεια της ανακοίνωσης που εξέδωσε τρείς ημέρες νωρίτερα η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας λόγο για «απροκάλυπτη, εκδικητική και βάναυση συμπεριφορά από την πλευρά της κυβέρνησης», η οποία «θα πρέπει δε να αποδοκιμαστεί από το σύνολο του νομικού και δημοκρατικού κόσμου», αναφορικά με την μεταχείριση του Δημήτρη Κουφοντίνα.
Η ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ:
Ο σεβασμός στα δικαιώματα των κρατουμένων και στο κράτος δικαίου, θα πρέπει να είναι απόλυτος και να ισχύει για όλους και όλες τους/τις κρατούμενους/ες
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει ήδη δώσει σε πολλές περιπτώσεις δείγματα γραφής για τον τρόπο που επιλέγει να αντιμετωπίζει τους κρατούμενους, τα δικαιώματά τους και έχει αποδείξει την οπισθοδρομική της αντίληψη για το σωφρονιστικό σύστημα και την λειτουργία των καταστημάτων κράτησης.
Συστηματικά η κυβέρνηση καταπατά τα δικαιώματα των κρατουμένων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την τραγική κατάσταση που επικρατεί εντός των φυλακών εν μέσω της πανδημίας, την τρομακτική συμφόρρηση, την έλλειψη ιατρικής παρακολούθησης των κρατουμένων κοκ. Το τελευταίο παράδειγμα αυτής της εγκληματικής πολιτικής, αποτελεί η εκδικητική μεταχείριση του κρατουμένου Δημήτρη Κουφοντίνα
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται ήδη κρατούμενος επί 18 έτη και 4 μήνες. Το τελευταίο χρονικό διάστημα κρατούνταν στις Αγροτικές Φυλακές Κασσαβέτειας. Ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος για τις αλλαγές στον ισχύοντα Σωφρονιστικό Κώδικα (ν. 4760/2020), ο οποίος μεταξύ άλλων προβλέπει και την απομάκρυνση καταδικασμένων για τρομοκρατία από τις αγροτικές φυλακές, μία φωτογραφική διάταξη που αφορά τον συγκεκριμένο κρατούμενο, απαιτεί την επαναμεταγωγή του Δημήτρη Κουφοντίνα στις φυλακές Κορυδαλλού, κατάστημα κράτησης στο οποίο κρατούνταν πριν μεταχθεί στην αγροτική φυλακή. Παρά τα όσα ορίζει όμως, αυτός ο -ιδιαίτερα σκληρός για μια σειρά δικαιωμάτων των κρατουμένων -νόμος, ο κρατούμενος, ουδέποτε μετήχθη στον Κορυδαλλό, αλλά κατευθείαν στις φυλακές Δομοκού.
Η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου ψεύδεται και παραβιάζει κατάφωρα το νόμο που η ίδια η κυβέρνησή της ψήφισε, με προφανή εκδικητική και βάναυση συμπεριφορά απέναντι στον συγκεκριμένο κρατούμενο. Αρνείται μάλιστα να παραδώσει στον ίδιο και την συνήγορό του τα έγγραφα της μεταγωγής.
Σήμερα ο Δημήτρης Κουφοντίνας διανύει ήδη την 9η ημέρα απεργίας πείνας στην οποία προχώρησε, προκειμένου να διεκδικήσει το αυτονόητο, την εφαρμογή του νόμου καθώς η μεταγωγή αυτή στον Δομοκο δεν είναι νόμιμη, και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του.
Ο σεβασμός στα δικαιώματα των κρατουμένων και στο κράτος δικαίου, θα πρέπει να είναι απόλυτος και να ισχύει για όλους και όλες τους/τις κρατούμενους/ες. Η μεταχείριση του κρατουμένου Δημήτρη Κουφοντίνα είναι παράνομη, ανεπίτρεπτη με βάση τις θεμελιώδεις αρχές προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, και αποτελεί απροκάλυπτη, εκδικητική και βάναυση συμπεριφορά από την πλευρά της κυβέρνησης, θα πρέπει δε να αποδοκιμαστεί από το σύνολο του νομικού και δημοκρατικού κόσμου
Το γραφείο Τύπου, 16-01-2021
Εκτόξευση στα κοινωνικά δίκτυα
Παράλληλα, τα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύστηκαν όλη τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας από χιλιάδες σχόλια για την κίνηση των 15 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο από επώνυμους, όσο και απλούς πολίτες.
«Κουφοντινισμός,το κατώτατο στάδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ισμού. Η δραστηριοποίηση 15 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του Κουφοντίνα με θεωρίες..καταπίεσής του από την..εκδικητική κυβέρνηση,αναδεικνύει το κατάντημα και την περιθωριοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.Όσο για τον Τσίπρα, τους καλύπτει με τη σιωπή του» ανέφερε σχετικά ο Ευρωβουλευτής της ΝΔ, Γιώργος Κύρτσος.
Με δηκτική διάθεση, «προοδευτική συμμαχία...» «άνοιγμα στο κέντρο» «εναλλακτική πρόταση» «δύναμη σοβαρότητας & υπευθυνότητας» ήταν το σχόλιο του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου της ΝΔ, Νίκου Ρωμανού.
«Πότε θα σταματήσουν κάποιοι (και είναι πολλοί) να αναφέρουν τον Κουφοντίνα ως «εκτελεστή της 17Ν» αντί ως «κατά συρροή δολοφόνο»; διερωτήθηκε στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter ο πρώην υπουργός, Γιώργος Φλωρίδης.
Μιλώντας στο Mega, «Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν αλληλεγγύη σε ένα καταδικασμένο δολοφόνο» περιέγραψε ο βουλευτής της ΝΔ, Δημήτρης Μαρκόπουλος, ενώ διαφορετική άποψη διατύπωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Βαρεμένος, εξηγώντας από πλευράς του πως «Είναι ένα κείμενο που αναφέρεται σε κάποιους νόμους. Το κείμενο που υπέγραψαν αναφέρεται στο σεβασμό των δικαιωμάτων του κάθε καταδικασμένου. Στη Νορβηγία υπήρξε πιο απεχθής περίπτωση. Ακροδεξιός τρομοκράτης σκότωσε πόσους νέους σε ένα νησί. Εκεί υπήρξε κριτική ότι έναν τέτοιο δολοφόνο, γιατί τον αντιμετωπίζει με τέτοια αβρότητα το δικαστικό σύστημα».
Πολιτική κόντρα
Το περιεχόμενο, ωστόσο, της κοινής δήλωσης των 15 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ πυροδότησε σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων χθες με την Νέα Δημοκρατία να ζητά να τοποθετηθεί επί του θέματος ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
Η ανακοίνωση της ΝΔ:
«Ο κατά συρροήν δολοφόνος Δημήτρης Κουφοντίνας και οι υποστηρικτές του πρέπει να αντιληφθούν ότι η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται. Προξενεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι στελέχη του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έσπευσαν προς υπεράσπισή του ενώ ποτέ δεν βρήκαν να πουν κουβέντα για τα θύματά του. Αλήθεια ποια είναι η θέση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ; Συμφωνεί με το κείμενο των στελεχών του; Περιμένουμε την τοποθέτηση του κ. Τσίπρα».
«Σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως προστατεύονται από το Σύνταγμα, τις διεθνείς συμβάσεις και τους νόμους. Έχουμε δε, επανειλημμένα καταδικάσει καταχρηστικές πρακτικές και πολιτικές ενάντια στα δικαιώματα των φυλακισμένων» δήλωσε από πλευράς του ο Εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος Αλλαγής, Παύλος Χρηστίδης, προσθέτοντας, ωστόσο πως «όμως δεν είναι όλα τα εγκλήματα ίδια. Πολύ περισσότερο αυτά που στρέφονται κατά της Δημοκρατίας. Μας προξενεί λοιπόν εντύπωση η επιλεκτική αναφορά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στα δικαιώματα του Δημήτρη Κουφοντίνα, χωρίς να καταδικάζουν κατηγορηματικά τις τρομοκρατικές, δολοφονικές του ενέργειες».
Με τις πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις στο ζενίθ, με ένα σύντομο σχόλιο απάντησε η Κουμουνδούρου επισήμως στις αιτιάσεις των άλλων κομμάτων.
«Η τρομοκρατία είναι απολύτως καταδικαστέα και δεν έχει καμία θέση στη Δημοκρατία. Σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος δικαίου ο νόμος ισχύει για όλους» ανέφερε το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, την ώρα που το εσωκομματικό τοπίο θύμισε αρένα, καθώς ουκ ολίγα στελέχη (κυρίως από πλευράς των «προεδρικών) δεν έκρυβαν τη δυσφορία τους για την κίνηση των συντρόφων τους να υπερασπιστούν με σθένος τα «δικαιώματα Κουφοντίνα».
Η ίδια αίσθηση διαχεόταν μέχρι τα ηγετικά κλιμάκια της Κουμουνδούρου, ενώ κομματικές πηγές διευκρίνιζαν χθες πως οι απόψεις των 17 συνολικά στελεχών που συνυπογράφουν τη σχετική δήλωση είναι αμιγώς «προσωπικές» και δεν απηχούν τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, η Κουμουνδούρου άφηνε να διαφανεί πως κρατά αποστάσεις από την εν λόγω πρωτοβουλία, που έφερε την ηγετική ομάδα αντιμέτωπη με σωρεία αντιδράσεων.
Πυροσβεστικές διευκρινίσεις:
Οι αποστάσεις, άλλωστε, που επιχείρησε να κρατήσει η Κουμουνδούρου από τους υπογράφοντες είχαν ως αποτέλεσμα κάποιοι εξ’ αυτών να προβούν σε διευκρινιστικές αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, αμβλύνοντας κάπως τις μαζικές αντιδράσεις που πυροδότησαν.
Στην κατεύθυνση αυτή, «η πολιτική σκοπιμότητα και η συνήθης πολιτική αντιπαράθεση με "χτυπήματα κάτω από τη μέση" των γνωστών κύκλων της ΝΔ και των πρόθυμων ΜΜΕ έχουν το όριό τους» περιέγραψε ο Πάνος Λάμπρου, Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεσε ότι «το σχόλιο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νεολαίας του, δεν αφορά την υπεράσπιση ενός προσώπου, αλλά το αυτονόητο: την υπεράσπιση του κράτους δικαίου, τη νομιμότητα, την ισονομία και τα δικαιώματα, που αφορούν όλους τους κρατούμενους ανεξάρτητα του αδικήματος και της ποινής. Κάθε άλλη ερμηνεία δεν έχει σχέση με την αλήθεια ούτε φυσικά με τη δική μας πολιτική τοποθέτηση».
«Για τελευταία φορά. Όταν υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα των κρατουμένων, δεν σημαίνει-ποτέ δεν σήμαινε!- πως υπερασπίζεσαι τις πράξεις τους! Elementary» σχολίασε στον προσωπικό λογαριασμό της η Μαρία Κανελλοπούλου, ηθοποιός και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αναλυτικότερος στις εξηγήσεις του ήταν ο κ. Αρκούδης, αναφέροντας σε μια μακροσκελή ανάρτηση πως «Η ταύτιση λοιπόν, που επιχειρείται σε πολλές περιπτώσεις όσων υπερασπίζονται κεκτημένα δικαιώματα των κρατουμένων με εκείνους, τις πράξεις τους ή την ιδεολογική και πολιτική τους θέση ,είναι τουλάχιστον αστεία» και πρόσθεσε ακόμη πως «Η περιστολή των δικαιωμάτων των πολιτών και των κρατουμένων δεν μπορεί να τίθεται σε δεύτερη μοίρα. Δεν νοείται η κάθε εξουσία να εξασκείται επάνω σε αυτά για χάρη ενός ακροδεξιού ακροατηρίου. Η πραγματική και ηθική υπεροχή της Δημοκρατίας εντοπίζεται ακριβώς στο πώς αντιμετωπίζει ακόμα και έναν εχθρό της».
Η ανάρτηση Αρκούδη:
Δύο λόγια με αφορμή το κείμενο (https://left.gr/news/i-dimokratia-den-ekdikeitai...) που συνυπογράψαμε με άλλους συντρόφους και συντρόφισσες ( και τα όσα τερατώδη γράφονται και ακούγονται) σχετικά με την φωτογραφική νομοθετική διάταξη απομάκρυνσης του Δ. Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές αλλά και την αντιμετώπιση της κυβέρνησης απέναντι στα δικαιώματα των κρατουμένων.
Πρώτον να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Κουφοντίνας δικάστηκε και καταδικάστηκε για τα εγκλήματα που διέπραξε (και όχι για την ιδεολογία του, στην ποινική έννομη τάξη μας δεν τιμωρείται το φρόνημα) και τώρα εκτίει την ποινή του. Η ταύτιση λοιπόν, που επιχειρείται σε πολλές περιπτώσεις όσων υπερασπίζονται κεκτημένα δικαιώματα των κρατουμένων με εκείνους, τις πράξεις τους ή την ιδεολογική και πολιτική τους θέση ,είναι τουλάχιστον αστεία. Μάλλον η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (που αποτελείται από ανθρώπους διάφορων πολιτικών χώρων) που εξέδωσε ανακοίνωση για το περιστατικό και την περιστολή των δικαιωμάτων των κρατουμένων είναι ένωση τρομοκρατών. (https://www.hlhr.gr/%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%b1%ce%ba%ce.../... )
Η ουσία του ζητήματος ασφαλώς έχει πολιτικό περιεχόμενο το οποίο συνοψίζεται στο πως στην αστική φιλελεύθερη δημοκρατία το κράτος αντιμετωπίζει εν τοις πράγμασι τους κρατούμενους και αν παραμένει φιλελεύθερη η δημοκρατία, όταν η εξουσία εντός αυτής επιλέγει να μεταχειριστεί διακριτικά ανθρώπους με βάση την πολιτική τοποθέτηση που έχει γι αυτούς.
Όμως υπάρχει και ένα βαθύ και ουσιαστικό ζήτημα που αφορά τη νομική διάσταση του θέματος ( χωρίς προφανώς αυτή να είναι αποκομμένη από την πολιτική διάσταση αυτού). Στο Αρθρο 2 του ισχύοντος Σωφρονιστικού Κώδικα προβλέπεται ότι " Κατά τη μεταχείριση των κρατουμένων διασφαλίζεται ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ενισχύεται ο αυτοσεβασμός και η συναίσθηση της κοινωνικής τους ευθύνης." ενώ στο άρθρο 3 με τίτλο Ισότητα στη μεταχείριση των κρατουμένων "Απαγορεύεται κάθε δυσμενής διακριτική μεταχείριση των κρατουμένων, ιδίως εκείνη που βασίζεται στη φυλή, το χρώμα, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, το θρήσκευμα, την περιουσία ή τις ιδεολογικές πεποιθήσεις. 2. Ειδική μεταχείριση των κρατουμένων επιφυλάσσεται, όταν δικαιολογείται από τη νομική ή πραγματική κατάστασή τους, όπως υποδίκων και καταδίκων, εγγάμων και αγάμων, ανηλίκων και ενηλίκων, γυναικών και ανδρών, ατόμων με ειδικές ανάγκες ή για τις Θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, εφόσον γίνεται υπέρ του κρατουμένου και προς εξυπηρέτηση των ειδικών αναγκών που απορρέουν από την κατάσταση στην οποία ευρίσκεται."
Από τη στιγμή λοιπόν που η 17Ν και κάθε τρομοκρατική οργάνωση καταδικάστηκε και σωστά για την ποινική της δράση ποιος είναι ο δικαιοπολιτικός λόγος μια διάταξης που απαγορεύει την μεταγωγή ή παραμονή στις αγροτικές φυλακές όσων έχουν καταδικαστεί για τρομοκρατία. Γιατί επιλέχθηκαν όσοι έχουν διαπράξει τέτοια αδικήματα και όχι για παράδειγμα όσοι έχουν διαπράξει απλώς το αδίκημα της ανθρωποκτονίας με πρόθεση.
Οι όροι και οι συνθήκες έκτισης της ποινής δεν εξαρτώνται από το είδος του αδικήματος που έχει τελέσει ο καταδικασμένος. Αυτός έχει κριθεί αμετάκλητα, ένοχος και του έχει επιβληθεί η ποινή στο πλαίσιο της δίκης του. Είναι αδιανόητο λοιπόν να "επιβάλλεται" δια της πλαγίας οδού και μέσω της περιστολής των δικαιωμάτων του μια δεύτερη ποινή. Κάτι τέτοιο παραβιάζει την αρχή της νομιμότητας και διαταρράσει το κράτος δικαίου.
Επιπλέον η απόλαυση των δικαιωμάτων τους από τους κρατούμενους κατοχυρώνεται νομοθετικά και επομένως δεν μπορεί να τίθενται στο προσκήνιο νέοι όροι για την απόδοση τους στον κρατούμενο, όπως η μετάνοια για τα αδικήματα που έχει τελέσει, εφόσον μάλιστα αυτοί δεν προβλέπονται. Το κράτος και η δημοκρατία είναι αυτοί που βρίσκονται σε θέση ισχύος και άρα αυτοί που πέρα από την επιβολή των κυρώσεων, οφείλουν τόσο να διασφαλίζουν δικαιώματα όσο και να τα χορηγούν εν τοις πράγμασι. Συνεπώς δεν ευσταθεί ούτε το επιχείρημα σχετικά με το αμετανόητο του όποιου κρατούμενου, για την μη χορήγηση σε αυτόν, των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται υπερ αυτού νομοθετικά.
Τέλος στις εικόνες από κάτω αποτυπώνονται οι διατάξεις για τις αγροτικές φυλακές όπως ψηφίστηκαμ και ίσχυαν κατά τα έτη 2012 (κυβέρνηση ΝΔ - Σαμαρά), 2015 (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ),2020 (κυβέρνηση ΝΔ - Μητσοτάκη). Όπως θα δει κανείς οι προϋποθέσεις μεταγωγής κρατουμένων στις αγροτικές φυλακές ήταν σχεδόν ίδιες για όλο το διάστημα από το 2012 έως και το 2020( όποτε επήλθαν οι τροποποιήσεις) χωρίς να προβλέπουν κανενός είδους απαγόρευση που να σχετίζεται με το είδος του αδικήματος για το οποίο καταδικάστηκε ο κρατούμενος.
Η νέα αυτή διάταξη που ψηφίστηκε από τη σημερινή κυβέρνηση, καταστρατηγεί κάθε έννοια κράτους δικαίου, καθώς εξοβελίζει το διττό σκοπό του Ποινικού Δικαίου δηλαδή αφενός την προστασία των έννομων αγαθών και αφετέρου την εξασφάλιση του πολίτη απέναντι σε καταχρήσεις του ποινικού μηχανισμού. Σε κάθε περίπτωση μέριμνα του ποινικού δικαίου και των συναφών κλάδων του είναι η παροχή εγγυήσεων υπέρ του κατηγορόύμενου ή καταδικαζόμενου προσώπου.
Η περιστολή των δικαιωμάτων των πολιτών και των κρατουμένων δεν μπορεί να τίθεται σε δεύτερη μοίρα. Δεν νοείται η κάθε εξουσία να εξασκείται επάνω σε αυτά για χάρη ενός ακροδεξιού ακροατηρίου. Η πραγματική και ηθική υπεροχή της Δημοκρατίας εντοπίζεται ακριβώς στο πώς αντιμετωπίζει ακόμα και έναν εχθρό της.
(Τέλος επειδή και σε σημερινή ραδιοφωνική εκπομπή μου αντιτάχθηκε το επιχείρημα ότι αυτά είναι πράγματα του 3%, λέω ότι όποιος βάζει στο ζύγι την προάσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων με τη συλλογή ψήφων μάλλον λάθος αντιλαμβάνεται την έννοια της πολιτικής. Πέραν αυτού το γελοίο περιεχόμενο του επιχειρήματος δεν νομίζω ότι χρειάζεται απάντηση.)
