Τσίπρας στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ: «Θα τους ταράξουμε στον κοινοβουλευτικό έλεγχο»

Για ιδιότυπο «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, με αφορμή την πανδημία κατηγόρησε την κυβέρνηση", ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, η οποία έγινε δια ζώσης γιατί όπως εξήγησε «σε ότι μας αφορά, δεν θα συνεχίσουμε να δείχνουμε ανοχή».

«Το ξεκαθάρισα τη προηγούμενη εβδομάδα, το κάνουμε πράξη σήμερα με τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, θα το κάνουμε πράξη και σε κάθε συνεδρίαση από δω και στο εξής», ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Δεν μπορεί η πανδημία να λειτουργεί ως διαρκές άλλοθι για τη περιστολή της κοινοβουλευτικής λειτουργίας και της ίδιας της δημοκρατίας».



Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «επέλεξε να εργαλειοποιήσει τη πανδημία, τον εύλογο φόβο των ανθρώπων, την ανάγκη για μέτρα προφύλαξης, προκειμένου να επιβάλει ένα καθεστώς. Εδώ και ενάμισι χρόνο παρακάμπτει θεσμοθετημένες διαδικασίες ελέγχου με πρόσχημα την έκτακτη ανάγκη, ώστε να σπαταλά δημόσιο χρήμα σε ημέτερους και μέσα ενημέρωσης της αρεσκείας της. Και να νομοθετεί με διαδικασίες πρωτοφανείς και τη Βουλή σε καθεστώς υβριδικής λειτουργίας, ώστε να περνά με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις -ακόμη και από τους δικούς της βουλευτές- βαθιά αντιλαϊκές πολιτικές».

Ξεκαθάρισε την αντιπολιτευτική τακτική του κόμματός του λέγοντας: «Θα τους ταράξουμε στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, ακόμη και αν επιθυμούν να μένει αναπάντητος. Θα καταθέτουμε τις ερωτήσεις ξανά και ξανά. Και θα είμαστε και οι 86 βουλευτές σε καθημερινή βάση παρόντες…Θα απέχουμε μόνο από τις ονομαστικές ψηφοφορίες όσο επιμένουν να βιάζουν τη κοινοβουλευτική λειτουργία. Όσο επιμένουν να μετατρέπουν το εσωκομματικό τους πρόβλημα σε πρόβλημα δημοκρατίας».

Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη, μετά από καιρό, δια ζώσης συζήτηση με τους βουλευτές του κόμματος εξαπέλυσε πυρά εναντίον του Κ. Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον ότι αρνείται για τρίτη συνεχή εβδομάδα να έρθει στην «ώρα του πρωθυπουργού» και να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση για το νέο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια εν μέσω πανδημίας. Απευθυνόμενος στους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να μπουν στην πρώτη γραμμή της μάχης, ανέλυσε το σχέδιο που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη μέρα της πανδημίας, επέμεινε στην ανάγκη να αλλάξει το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, έκανε ειδική αναφορά στα ζητήματα της νέας γενιάς, υπογράμμισε την ανάγκη προοδευτικής διαχείρισης των κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης, άσκησε έντονη κριτική στο Μέγαρο Μαξίμου για την προώθηση σημαντικών αλλαγών στο εργασιακό πεδίο μέσω του νομοσχεδίου που έχει ήδη τεθεί σε διαβούλευση και τάχθηκε υπέρ της ουσιαστικής στήριξης της υγιούς επιχειρηματικότητας.

Ο κ. Τσίπρας ανοίγοντας την συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ διαπίστωσε «δίψα του κόσμου για να επιστρέψει η Δικαιοσύνη στη χώρα, για μια δίκαιη κοινωνία στην οποία ο καθένας μπορεί να έχει όνειρα, φιλοδοξίες και στόχους», μίλησε για δύο κόσμους που συγκρούονται (από την μια της εργασίας και από την άλλη «της πελατειακής και παρασιτικής ολιγαρχίας», ενώ αναφερόμενος στον πρωθυπουργό ισχυρίστηκε ότι «επιβάλλει καθεστώς ασυδοσίας του πλούτου και εξουθένωσης του κόσμου της εργασίας και δημιουργίας».

Η κυβέρνηση- είπε- βάζει στο σημάδι τη νέα γενιά αυτού του τόπου, ενώ εμείς υπερασπιζόμαστε τον κόσμο της κοινωνικής πλειοψηφίας: της εργασίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας, της παραγωγής και της προστιθέμενης πολιτιστικής αξίας, των νέων που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. «Ο κόσμος αυτός δεν πρόκειται να υπογράψει καμιά ανακωχή με το χθες», πρόβλεψε ο κ. Τσίπρας προσθέτοντας τόνους αισιοδοξίας για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τους στόχους που έχει ήδη θέσει και αφορούν στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό.

Η συνεδρίαση συνεχίζεται με τις τοποθετήσεις των βουλευτών. Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου- από τα πρώτα στελέχη που έλαβαν το λόγο- αναφέρθηκε στην «μητέρα των μαχών», όπως χαρακτηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ την σύγκρουση με την κυβέρνηση για τα εργασιακά. Ο Κώστας Ζαχαριάδης ανέλαβε την επίθεση στον υπουργό Εσωτερικών, Μάκη Βορίδη για τα νομοθετήματα που προωθεί αλλά και για την ψήφο των αποδήμων.

Αναλυτικότερα ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε με την ομιλία του τα εξής:

“Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μετά από πάρα πολύ καιρό συνεδριάζει και πάλι δια ζώσης η κοινοβουλευτική μας ομάδα.

Μπορεί η πανδημία να είναι ακόμη παρούσα και οφείλουμε όλοι να λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα, αλλά δε μπορεί η πανδημία να λειτουργεί και ως διαρκές άλλοθι για τη περιστολή της κοινοβουλευτικής λειτουργίας και της ίδιας της δημοκρατίας.

Η κυβέρνηση επέλεξε να εργαλειοποιήσει τη πανδημία, τον εύλογο φόβο των ανθρώπων, την ανάγκη για μέτρα προφύλαξης, προκειμένου να επιβάλει ένα καθεστώς.

Εδώ και ενάμισι χρόνο παρακάμπτει θεσμοθετημένες διαδικασίες ελέγχου με πρόσχημα την έκτακτη ανάγκη, ώστε να σπαταλά δημόσιο χρήμα σε ημέτερους και μέσα ενημέρωσης της αρεσκείας της.

Και να νομοθετεί με διαδικασίες πρωτοφανείς και τη Βουλή σε καθεστώς υβριδικής λειτουργίας, ώστε να περνά με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις βαθιά αντιλαϊκές πολιτικές.

Με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις όχι μόνο από τη κοινωνία και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και από τους ίδιους τους βουλευτές της πλειοψηφίας, που από ότι φαίνεται δυσκολεύονται πια να ελέγξουν.

Σε ότι όμως μας αφορά, ανοχή σε αυτό το ιδιότυπο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα δε θα συνεχίσουμε να δείχνουμε.

Το ξεκαθάρισα τη προηγούμενη εβδομάδα, το κάνουμε πράξη σήμερα με τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, θα το κάνουμε πράξη και σε κάθε συνεδρίαση από δω και στο εξής.

Ο κος Μητσοτάκης μπορεί να συνεχίζει να κρύβεται.

Μπορεί να συνεχίσει να αγνοεί τις ερωτήσεις μου.

Μπορεί να συνεχίζει να κρύβεται και να φυγομαχεί.

Τι να έρθει να πει άλλωστε ;

Τρείς συνεχόμενες εβδομάδες τον ρωτάω γιατί στοχοποιεί τα νέα παιδιά που δίνουν πανελλαδικές εξετάσεις και αλλάζει το τρόπο εισαγωγής εν μέσω πανδημίας.

Και μειώνει κατά ένα τρίτο τους εισακτέους.

Και γιατί έστω για φέτος, δεν αναστέλλει αυτή την απαράδεκτη ρύθμιση.

Δεν έρχεται. Κρύβεται. Φυγομαχεί.

Τι να μου απαντήσει άλλωστε;

Ότι το κάνει για τους νέους ανθρώπους τους έχει ξεγραμμένους;…

Ότι για αυτόν δε προέχει η αγωνία των παιδιών που δίνουν εξετάσεις και των οικογενειών τους, αλλά η πελατεία των κολεγίων ;

Των ιδιωτικών συμφερόντων που μεθοδικά εξυπηρετεί;

Δεν έρχεται γιατί αν έρθει όλο και κάτι θα ακουστεί στα μέσα ενημέρωσης.

Κάτι θα αναγκαστούν να βάλουν, ακόμη και τα αδρά χρηματοδοτημένα με εκατομμύρια Μέσα της περιβόητης λίστας Πέτσα.

Για αυτό η Βουλή είναι ένα πρόβλημα.

Αν ελέγχεις σχεδόν τα πάντα στα Μέσα ενημέρωσης, η αντιπαράθεση στη Βουλή είναι ένα πρόβλημα.

Όπως και τα σόσιαλ μιντια είναι ένα πρόβλημα.

Όπως και η σκέψη των ανθρώπων είναι ένα πρόβλημα, γιατί αυτά δεν ελέγχονται εύκολα.

Δε κλείνουν με ένα διάταγμα, δε κλειδώνουν.

Η Βουλή όμως μπορεί να κλειδώνει.

14 επίκαιρες επερωτήσεις και επερωτήσεις έχουμε καταθέσει, μια πρόταση για προ ημερησίας, δεκάδες επίκαιρες ερωτήσεις.

Δεν έρχονται.

Ας μην έρχονται.

Αλλά εμείς θα είμαστε εδώ και δε θα επιτρέψουμε αυτό τα καλαμπούρι με τη Βουλή να συνεχιστεί.

Θα τους ταράξουμε στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, ακόμη και αν επιθυμούν να μένει αναπάντητος.

Θα καταθέτουμε τις ερωτήσεις ξανά και ξανά.

Και θα είμαστε και οι 86 βουλευτές σε καθημερινή βάση παρόντες για να αναδείξουμε την αλήθεια και το δίκιο μέσα στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Θα απέχουμε μόνο από τις ονομαστικές ψηφοφορίες όσο επιμένουν να βιάζουν τη κοινοβουλευτική λειτουργία.

Όσο επιμένουν να μετατρέπουν το εσωκομματικό τους πρόβλημα σε πρόβλημα δημοκρατίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Όσο περνάει ο καιρός και συνειδητοποιούμε τις τραγικές εμμονές, τα λάθη και τις παραλήψεις της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας, αλλά και ακόμη περισσότερο όσο θα προχωράμε προς την επόμενη ημέρα και η κυβέρνηση θα ξεδιπλώνει τις προθέσεις της, θα γίνεται ακόμη περισσότερο φανερό ότι στη χώρα μας συγκρούονται δύο λογικές, δύο στρατηγικές, δύο κόσμοι.

Ο κόσμος της εργασίας και δημιουργίας και ο κόσμος της πελατειακής και παρασιτικής ολιγαρχίας.

Η σκληρά εργαζόμενη πλειοψηφία που απαιτεί να έχει ένα καλό επίπεδο ζωής, με καλά σχολεία, καλά πανεπιστήμια, καλά νοσοκομεία, σύγχρονες δημόσιες υποδομές.

Και η μειοψηφία μιας κακομαθημένης ελίτ, που επιθυμεί να έχει τις κυβερνήσεις υποτελείς της, πολλές φορές εκφράζοντας και δημόσια και με χυδαίο τρόπο πόσο υποτελείς τις θεωρεί, αρκεί όμως αυτές να δουλεύουν για να κάνουν νόμους τα δικά τους συμφέροντα.

Να αυγατίζουν τα κέρδη τους, ισχυριζόμενοι δήθεν ότι αυτά τα κέρδη θα διαχυθούνε κάποια στιγμή στη κοινωνία.

Αυτή είναι η σύγκρουση των δύο κόσμων στη χώρα μας.

Και δεν είναι τωρινή.

Είναι μια σύγκρουση πολλών ετών.

Άλλωστε οι κυβερνήσεις της υποτέλειας σε αυτή τη κακομαθημένη ολιγαρχία, οι κυβερνήσεις που έκαναν δόγμα την αντίληψη ότι η οικονομία θα γίνει ανταγωνιστική μόνο αν συρρικνώσουμε εργασιακό κόστος και δικαιώματα από τον άλλο κόσμο, αυτόν της εργασίας και της δημιουργίας προς όφελος της παρασιτικής ολιγαρχίας, ήταν αυτές που μας οδήγησαν τελικά στη χρεοκοπία.

Παρόλα αυτά σήμερα αυτή η παλιά σύγκρουση για το τόπο μας, παίρνει άλλα χαρακτηριστικά.

Γιατί συνεχίζει να διεξάγεται σε έναν κόσμο που αλλάζει.

Σε έναν κόσμο που αρχίζει να συνειδητοποιεί μετά την ιστορική τομή της πανδημίας ότι δε μπορούμε να συνεχίζουμε όπως χθες.

Και έτσι αυτή η σύγκρουση των δύο κόσμων μοιάζει σήμερα να είναι σα να συγκρούεται το αύριο με το χθες.

Σήμερα η χώρα μας, όπως και ολόκληρη η ανθρωπότητα αγωνίζεται να βγει από μια τρομακτική κρίση, αφήνοντας πίσω της τον παλιό κόσμο.

Ένα κόσμο που γέννησε χαώδεις ανισότητες, έκανε την αδικία κανόνα και ξόδεψε τα πάντα στο βωμό του κέρδους: Από τις ικανότητες ολόκληρων γενιών που καταδικάστηκαν να ζουν με μισθούς πείνας, μέχρι την περιβαλλοντική ισορροπία που διαταράχθηκε στο όνομα μιας δήθεν αέναης ανάπτυξης.

Αυτός ο κόσμος όμως, δεν έχει τίποτα πια να δώσει πέρα από νέα δεινά.

Και αυτό το κατανοούν ολοένα και περισσότεροι.

Ζούμε σε μια περίοδο που ακόμα και ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, διακηρύττει το ιστορικό διαζύγιο με τα δόγματα του Ρίγκαν και της Θάτσερ, που έγιναν το εγχειρίδιο καταστροφής του σύγχρονου καπιταλισμού.

Δεν είμαστε βέβαια ακόμα σε θέση, να πούμε ότι ο κόσμος αλλάζει. Σίγουρα όμως, είμαστε σε θέση να πούμε ότι ο κόσμος αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά.

Η ανθρωπότητα, από τις ισχυρότερες χώρες έως τους διεθνείς οργανισμούς και την επιστημονική κοινότητα, αρχίζει να συζητά έντονα για την επόμενη μέρα.

Και σίγουρα υπάρχουν διαφορετικές οπτικές.

Η αφετηρία όμως της συζήτησης είναι μία: Πίσω δεν γυρνάμε.

Αυτή όμως η σχεδόν οικουμενική παραδοχή, είναι ξένη για την οπισθοδρομική κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.

Ο παλιός κόσμος, είναι ο μόνος κόσμος που αυτός και το κόμμα του γνωρίζουν.

Η Ελλάδα της οικονομικής καχεξίας, των χαμένων ευκαιριών.

Η Ελλάδα κομπάρσος των διεθνών τάσεων και εξελίξεων.

Η Ελλάδα της μίζας, της ρεμούλας, των κολλητών.

Σε αυτή την Ελλάδα, ο κ. Μητσοτάκης υλοποιεί ένα πρόγραμμα αναχρονιστικό και άδικο για την κοινωνική πλειοψηφία:

Ξηλώνει οποιαδήποτε μορφή δημόσιας παρέμβασης σε κρίσιμους τομείς:

Δίνει το management των ΕΛΠΕ στον ιδιώτη μέτοχο χωρίς καν διαγωνισμό, τζάμπα, χωρίς τίμημα.

Ετοιμάζεται να πουλήσει Τα δίκτυα του ΔΕΔΔΗΕ και τις υποδομές της ΔΕΠΑ σε ιδιώτες.

Χαρίζει την πρώτη κατοικία των Ελλήνων σε funds.

Επιμένει στα σχέδια για να παραδώσει κερδοφόρες λειτουργίες του ΕΣΥ σε ιδιώτες.

Βάζει στο στόχαστρο τις επικουρικές συντάξεις για να παραδώσει τα αποθεματικά των συνταξιούχων επίσης σε ιδιώτες.

Εξουθενώνει με το εργασιακό νομοσχέδιο το σύνολο των εργαζόμενων. Τους παραδίνει με τον πιο ανήθικο τρόπο στις ορέξεις της μεγάλης εργοδοσίας, καθώς καταργεί το οχτάωρο και θεσπίζει τις απλήρωτες υπερωρίες, υπονομεύοντας τις έτσι κι αλλιώς αναιμικές συνδικαλιστικές ελευθερίες και οδηγώντας σε συρρίκνωση των μισθών και σε εκτόξευση της αδήλωτης και απλήρωτης εργασίας.

Σπρώχνει στον Καιάδα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ζόμπι τις λένε σήμερα οι κύριοι της ΝΔ, που χτυπήθηκαν βαριά από την πανδημία και την καραντίνα.

Και φυσικά εξοντώνει συστηματικά το – χτυπημένο από μια πολυετή κρίση - κοινωνικό κράτος που έχει απομείνει αυτή τη στιγμή στη χώρα.

Η στρατηγική του κου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του, μια στρατηγική που δεν καλύπτεται από κανένα άλλοθι πανδημίας αλλά που αποτελεί ιδεολογική και συνειδητή επιλογή, δεν είναι μόνο πολιτικά αποκρουστική. Αλλά και ηθικά ασυγχώρητη.

Και στέκομαι σε τρία σημεία, κομβικής ηθικής βαρύτητας κατά τη γνώμη μου.

Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνηση βάζει στο σημάδι τη νέα γενιά αυτού του τόπου.

Εμείς παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες, ανοίγαμε σχολές και αυξάναμε τους φοιτητές και προσλαμβάναμε καθηγητές στα πανεπιστήμια.

Αυτοί κλείνουν σχολές, μειώνουν τους φοιτητές και προσλαμβάνουν αστυνομικούς στα πανεπιστήμια.

Αποφάσισαν να αλλάξουν το σύστημα εισαγωγής εν μέσω της πιο δύσκολης χρονιάς της πανδημίας.

Και κλείνουν τις πόρτες των ΑΕΙ για δεκάδες χιλιάδες παιδιά – τουλάχιστον 25.000 - κυρίως των κοινωνικά πιο αδύναμων στρωμάτων.

Ενισχύουν έτσι συνειδητά την ιδιωτική παιδεία και το εμπόριο πτυχίων στο οποίο πρωταγωνιστούν οι ιδιοκτήτες κολεγίων.

Ακυρώνουν την προοπτική αξιοπρεπούς απασχόλησης για τους νέους, πτυχιούχους και μη.

Δημιουργώντας ξανά τις συνθήκες για ένα νέο κύμα φυγής νέων Ελλήνων στο εξωτερικό.

Το δεύτερο σημείο, είναι η στάση του απέναντι στον πολιτισμό και τους ανθρώπους του.

Πρώτα γύρισαν την πλάτη στους χιλιάδες ανθρώπους της τέχνης που βρέθηκαν από τη μία μέρα στην άλλη χωρίς δουλειά, χωρίς καμία ενίσχυση.

Στη συνέχεια ο κος Μητσοτάκης κάλυψε πλήρως τους εκλεκτούς και την εκλεκτή του, σε ένα αποκρουστικό σκάνδαλο στην υπόθεση Λιγνάδη.

Και έπειτα, έβαλαν στο στόχαστρο ακόμα και την ίδια την πολιτισμική μας κληρονομιά.

Από την κακοποίηση της Ακρόπολης μέχρι τα αρχαία της Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.

Το τρίτο, είναι η απαξίωση του πολιτεύματος και του κοινοβουλίου.

Οι ειδικές συνθήκες της πανδημίας, έγιναν χρυσή ευκαιρία για να κυβερνηθεί η χώρα με έναν πρωτοφανή αυταρχικό τρόπο.

Με τη βουλή, όπως και αρχικά επισήμανα, να υπολειτουργεί αλλά την κυβέρνηση να νομοθετεί τις πλέον εμβληματικές πτυχές του προγράμματος της, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Με μια φάμπρικα απευθείας αναθέσεων.

Με σκανδαλώδεις συμβάσεις δισεκατομμυρίων σε εξοπλιστικά προγράμματα που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν με το μισό κόστος όπως το περιβόητο κέντρο εκπαίδευσης της ΠΑ στη Καλαμάτα.

Στα χρόνια του κ. Μητσοτάκη,– όπως λέει και ένα πρόσφατο τραγούδι γνωστού ράπερ, του Μιθριδάτη - το Σύνταγμα, δυστυχώς μετατρέπεται απλά στο όνομα μιας πλατείας.

Και αυτό γιατί ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί να επιβάλει ένα καθεστώς.

Καθεστώς ασυδοσίας του πλούτου και εξουθένωσης της μεγάλης πλειοψηφίας.

Και το επιχειρεί με μέσα που αντιστοιχούν στο σκοπό του.

Με το δόγμα Νόμος και τάξη, που μετά την κορύφωση του των καιρό του lockdown, αποτελεί πλέον μια νέα κανονικότητα που απειλεί ανοιχτά συνταγματικές ελευθερίες και δημοκρατικά κεκτημένα.

Με τη μονοφωνική προπαγάνδα που η χώρα για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση ζει.

Το κράτος έχει μετατραπεί σε μεγαλομέτοχο των μιντιακών ομίλων, με το κρατικό χρήμα της λίστας Πέτσα.

Σε αυτά ο κρατικός παρεμβατισμός, μάλλον είναι καλό πράγμα για τους φιλελεύθερους.

Με την θεσμοθετημένη ατιμωρησία και ασυλία όχι μόνο για τραπεζίτες και αυτουργούς της εκατόμβης της πανδημίας, αλλά και για τους επιτελικούς του που συμπεριφέρονται σαν πειρατές.

Αυτούς που οργανώνουν τη μεγάλη ληστεία με τις απευθείας αναθέσεις και το πάρτι εκατομμυρίων, χωρίς καν να κρύβονται.

Με παντελή περιφρόνηση προς το σύνολο των κομμάτων της Βουλής, των παραγωγικών φορέων και των επιστημονικών ενώσεων.

Με την έλλειψη διαβούλευσης για την αξιοποίηση των Πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, τη στιγμή που καταθέτει μια πρόταση η οποία κάνει ξεκάθαρο ότι ο μόνος της στόχος είναι να μοιράσει τα χρήματα σε ημέτερους και να στήσει ένα νέο πελατειακό κράτος της Δεξιάς, ξανά εις βάρος της χώρας και των επόμενων γενιών.

Με το ξήλωμα θεσμών δεκαετιών, όπως η διαδικασία επιλογής της ηγεσίας του ΑΣΕΠ.

Εκεί όπου δυστυχώς με το ΚΙΝΑΛ να κρατάει το φανάρι στη Δεξιά, η κυβέρνηση προχώρησε στην πλήρωση των θέσεων χωρίς την – ως είθισται – συναίνεση όλων των κομμάτων. Προφανώς, αποβλέποντας στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠ ενόψει του μεγάλου προαναγγελθέντος γραπτού διαγωνισμού για χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο, αλλά και ενόψει της επιλογής των προϊσταμένων της δημόσιας διοίκησης.

Τέλος, με την υποκρισία και την παντελή έλλειψη στοιχειώδους εντιμότητας, ακόμα και σε κρίσιμα εθνικά θέματα.

Η χώρα έχει μια κυβέρνηση που θεωρεί ότι ο κόσμος είναι ανόητος. Η αδαής πλειοψηφία, στην οποία είχε αναφερθεί κάποτε ο κ. Μητσοτάκης.

Πολέμησε όσο τίποτα τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Τώρα την τιμά.

Και καλά κάνει γιατί είναι επωφελής για τη χώρα.

Δε μπορεί όμως να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του.

Δε μπορεί να έρχεται ο Πρωθυπουργός ξένης χώρας και να μη τολμά να πει ποιας χώρας είναι πρωθυπουργός.

Τι νομίζει ότι ο κόσμος είναι χαζός ;

Δε καταλαβαίνει ότι τον κοροϊδεύει ;

Δεν καταλαβαίνει ότι παίζει εδώ και μήνες κρυφτούλι με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, για την έγκριση των μνημονίων συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, για να μην προκληθεί εσωκομματική κρίση στη ΝΔ.

Ενημερώνουμε τον κ. Μητσοτάκη, ότι αδαής δεν είναι η πλειοψηφία όπως είπε κάποτε.

Αλλά αδαής είναι όποιος νομίζει ότι θα γλιτώσει από τις ευθύνες του.

Οι 158 συγγνώμες πλέον δεν αφορούν μόνο εμάς που σκαιότατα μας καθύβριζαν για τις Πρέσπες.

Αλλά και αυτούς που εξαπατήσαν, παριστάνοντας τους Μακεδονομάχους.

Σε αυτούς οφείλουν πρώτα και κύρια τις συγνώμες.

Και ότι και να κάνουνε παίζοντας κρυφτούλι και καθυστερήσεις, αυτό το ποτήρι θα το πιούνε μέχρι τέλους.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη έχει πολλά γραμμάτια να ξεπληρώσει και πολλά συμβόλαια να εκτελέσει.

Εκτελούν τα συμβόλαια της ολιγαρχίας και ανταμείβονται με την αμέριστη στήριξη των συστημικών ΜΜΕ από τη μια, και με το ελεύθερο να διαχειρίζονται σαν να είναι κληρονομιά τους τα λεφτά του κράτους.

Τον ιδρώτα δηλαδή της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Αυτά τα συμβόλαια όμως εμείς δεν πρόκειται να το υπογράψουμε.

Όσο κι αν μας πολεμούν τα ΜΜΕ της ολιγαρχίας.

Όσο κι αν προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα τείχος απογοήτευσης στην κοινωνία -ότι τίποτε δεν γίνεται.

Όσες συκοφαντικές επιθέσεις, δολοφονίες χαρακτήρα, προανακριτικές παρωδίες και ειδικά δικαστήρια, κι αν στήσουν.

Όσες απόπειρες και αν κάνουν να ακρωτηριάσουν τις ιδέες μας για να χωρέσουν στο δικό τους Προκρούστη.

Γιατί ο κόσμος που υπερασπιζόμαστε εμείς, ο δικός μας κόσμος, είναι ο κόσμος της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Είναι ο κόσμος της εργασίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας,

Είναι ο κόσμος της παραγωγής και της προστιθέμενης πολιτιστικής αξίας.

Είναι ο κόσμος των νέων που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο.

Και ο κόσμος αυτός δεν πρόκειται να υπογράψει καμιά ανακωχή με το χτες.

Ο δικός μας κόσμος βρίσκεται στον αντίποδα του κόσμου που επιχειρεί να επιβάλει ως καθεστώς ο κος Μητσοτάκης.

Και αυτός ο κόσμος διψάει για ένα πράγμα : Για δικαιοσύνη.

Στη χώρα επείγει να επιστρέψει η Δικαιοσύνη.

Έχουμε καθήκον να επιστρέψουμε τη δικαιοσύνη.

Παντού.

Και Δικαιοσύνη σημαίνει:

Να αμείβεσαι επαρκώς για την εργασία που παράγεις.

Να έχεις δικαίωμα να σπουδάσεις στη σχολή που επέλεξες.

Να μην μένουν ατιμώρητοι αυτοί που χρωστούν εκατομμύρια και κόσμος να πληρώνει 300αρια πρόστιμα για μια μάσκα.

Να έχεις ένα κράτος ισχυρό, όχι για να χτυπάει τον αδύναμο στο δρόμο, αλλά για να του δίνει την καλύτερη δυνατή περίθαλψη και φροντίδα στα δύσκολα.

Να μην την πληρώνουν οι έντιμοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, για να πλουτίζουν οι μεγαλοσχήμονες χορηγοί της κυβέρνησης.

Μια δίκαιη κοινωνία, είναι μια κοινωνία που μπορεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες όλων.

Μια κοινωνία συμπεριληπτική, στην οποία ο καθένας μπορεί να έχει όνειρα, φιλοδοξίες και στόχους.

Εμείς έχουμε ήδη καταθέσει σημαντικούς άξονες του οράματος μας στο κομμάτι της οικονομίας.

Για τον τρόπο με τον οποίο η επανεκκίνηση της οικονομίας πρέπει να έχει στο επίκεντρο τους βασικούς παραγωγούς του πλούτου σε αυτή τη χώρα.

Τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τον εργαζόμενο κόσμο.

Για τον τρόπο με τον οποίο, οι πόροι του ταμείου ανάκαμψης θα πρέπει να αξιοποιηθούν για αν χτίσουμε ένα άλλο μοντέλο με άξονες την οικονομική πρόοδο της χώρας, την κοινωνική της συνοχή και την περιβαλλοντική ισορροπία.

Θα συνεχίσουμε την προγραμματική δουλειά.

Έχουμε επιλέξει να μην το κάνουμε με τον τρόπο που παραδοσιακά επέλεγαν τα κόμματα στη χώρα.

Έχουμε επιλέξει να κάνουμε τους φορείς, τον επιστημονικό κόσμο, τα σωματεία, τους ανθρώπους του πολιτισμού, τη νέα γενιά, συμμέτοχους στη διαδικασία παραγωγής του προγράμματος μας.

Γιατί η χώρα σήμερα χρειάζεται κάτι πολύ παραπάνω από ένα στενό κομματικό πρόγραμμα.

Χρειάζεται ένα κοινωνικό συμβόλαιο.

Που μαζί θα το γράψουμε. Και μαζί θα το υπογράψουμε.

Αυτό το συμβόλαιο με το λαό όμως, συντρόφισσες και σύντροφοι, περιλαμβάνει κάποιους όρους.

Και ο πρώτος από αυτούς αφορά εμάς.

Το μεγαλύτερο κόμμα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.

Η ευθύνη μας είναι μεγάλη.

Δεν μας ενδιαφέρει να δικαιωθούμε από την ιστορία της χώρας.

Μας ενδιαφέρει να την αλλάξουμε.

Αυτό απαιτεί συστράτευση, αγώνα και συνέπεια.

Βουλευτές και μέλη του κόμματος, δημοκρατικοί πολίτες από όλο το πολιτικό φάσμα αυτού του τόπου έχουμε υποχρέωση αυτές τις ώρες να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Για να μην επιτρέψουμε η χώρα να γυρίσει δεκαετίες πίσω.

Για να μη γίνει ξανά η χώρα Σίσυφος.

Που θα περνάνε οι δεκαετίες - από την κρίση στην ανάκαμψη και πάλι πίσω - μόνο και μόνο για να μένει στο ίδιο σημείο, όταν ο κόσμος προχωρά.

Έχουμε χρέος να αντισταθούμε παντού, στη Βουλή, στους τόπους δουλειάς, εκεί που η κοινωνία δοκιμάζεται από την πολιτική της κυβέρνησης.

Οι ιδέες μας ξέρουμε ότι είναι επίκαιρες.

Ξέρουμε ότι στον καιρό που οι κοινωνίες βρίσκονται σε αναζήτηση, η Αριστερά και ο προοδευτικός κόσμος είναι οι μόνοι που μπορούν να προσφέρουν μια αληθινά προωθητική και συλλογική διέξοδο.

Με σχέδιο, με πρόγραμμα, με μάχη.

Σας καλώ, λοιπόν, να βρεθούμε στη πρώτη γραμμή μέσα και έξω από τη Βουλή για φέρουμε την αλλαγή και την ελπίδα μια ώρα αρχύτερα στον τόπο μας.

Σας ευχαριστώ.”


Ειδήσεις σήμερα:

Μέριλιν Μάνσον: Εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εις βάρος του καλλιτέχνη - Η νέα κατηγορία που τον βαραίνει

Κίνα σε ΗΠΑ: Ανοίξτε και τα δικά σας ιολογικά εργαστήρια για έρευνες, αν θέλετε διαφάνεια

Διήμερη επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Ελλάδα - Θα πάει στη Θράκη και θα συναντηθεί με Δένδια-Μητσοτάκη