Αριστερή Πρωτοβουλία: Νέο σχήμα από Χουντή, Στρατούλη, Λεουτσάκο, Σκαμνάκη, Λαπαβίτσα
Στη δημιουργία νέου σχήματος με ριζοσπαστικό στίγμα προχωρούν κινήσεις και ανένταχτα στελέχη της αριστεράς – Στόχος η ίδρυση πολιτικού φορέα που θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στην κεντρώα στροφή του ΣΥΡΙΖΑ
Στη δημιουργία μιας «Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης», όπως την λένε, προχωρούν κινήσεις και ανένταχτα στελέχη της ριζοσπαστικής αριστεράς, με στόχο την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα, με κινηματικά χαρακτηριστικά, που θα καλύψει το κενό το οποίο αφήνει στον ευρύτερο αριστερό χώρο η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο κέντρο – έστω και δια «αριστερού φλας», που λέει η Κουμουνδούρου, σε μία προσπάθεια προφανώς να περιορίσει τις διαρροές προς την πλευρά που εκπροσωπούσε ιστορικά, αλλά έχει πλέον απομακρυνθεί από αυτή.
Στην πρωτοβουλία πρωταγωνιστούν πρώην βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι Νίκος Χουντής, Δημήτρης Στρατούλης, Στάθης Λεουτσάκος, Κώστας Ήσυχος, Μάνια Παπαδημητρίου, πανεπιστημιακοί όπως ο Κώστας Λαπαβίτσας, Γιάννης Κουζής, νέοι και καταξιωμένοι επιστήμονες, όπως η Μαριάννα Τσίχλη, ο Χρήστος Τουλιάτος, ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Δημήτρης Σαραφιανός, συνδικαλιστές, όπως η Γιώτα Σταθά, άνθρωποι της αυτοδιοίκησης Χρήστος Κορτζίδης, δημοσιογράφοι όπως ο Άρης Χατζηστεφάνου, Δημήτρης Καλτσώνης και πολλοί άλλοι από τους χώρους των κοινωνικών κινημάτων – συνολικά 170 υπογράφουν τη διακήρυξη της Πρωτοβουλίας. Συμμετέχουν, στηρίζουν, ή παρακολουθούν οι οργανώσεις: Αναμέτρηση, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, Αριστερό Ρεύμα, ΔΕΑ, Παρέμβαση, Συνάντηση, Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο, Συντονισμός Κομμουνιστικών Δυνάμεων.
Πρεμιέρα στις 12 Ιουλίου
Η πρεμιέρα της Αριστερής Πρωτοβουλίας θα γίνει με ανοικτή δημόσια εκδήλωση τη Δευτέρα, 12 Ιουλίου 2021, στην Πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο, στις 7:30 μμ, στην οποία θα μιλήσουν οι Κώστας Λαπαβίτσας, Γιάννης Κουζής, Γιώτα Σταθά. Τη συζήτηση θα συντονίσει η Βιβή Πασχάλη.
Οι πρωταγωνιστές της νέας κίνησης ξεκαθαρίζουν ότι «δεν επιδιώκουμε μια συμφωνία σε όλα, αλλά μια ανοιχτή διαδικασία συζήτησης για όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία εν μέσω υγειονομικής, οικονομικής και οικολογικής κρίσης. Στη χώρα μας η ακραία νεοφιλελεύθερη αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ κάνει περισσότερο αναγκαία από ποτέ την κοινή δράση στους κοινωνικούς αγώνες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία διαλόγου και δράσης επιδιώκουμε να ορίσουμε τις βασικές πολιτικές αρχές που θα πιστοποιούν τις προθέσεις μας και θα οδηγούν την πορεία μας. Προοπτική μας είναι η συγκρότηση ενός αριστερού ριζοσπαστικού πολιτικού μετώπου. Οι πρόσφατοι αγώνες και στην Ελλάδα και στον κόσμο πείθουν πως τα ανυπότακτα τμήματα της κοινωνίας δεν σιωπούν, αλλά κινητοποιούνται και απαιτούν μια δική τους πολιτική έκφραση. Προσβλέπουμε σε μια νέα Αριστερά των αγώνων, του διαλόγου και του σύγχρονου σχεδίου ανατροπής».
Διακήρυξη: Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης
Είναι κάποιες εποχές που η ιστορία τρομάζοντας με τα τέρατα τα οποία δημιούργησε κάνει πίσω, σα να στέκεται για να μπορέσει να ανασάνει και να δει τι έχει πράξει.
Είναι οι εποχές αναστοχασμού, και μιαςγενικευμένης αμηχανίας, όπου στην επιφάνεια εμφανίζονται τα αδιέξοδα αλλά κάτω από αυτήν κινούνται αργά σεισμογενείς δυνάμεις ικανές να ταράξουν τον κόσμο.
Δεν ειπώθηκε τυχαία ότι ζούμε στην «εποχή των τεράτων».
Ούτως ή άλλως τα συμβάντα που την ορίζουν είναι πρωτοφανή.
Ένας μικροσκοπικός ιός βγήκε από την αδράνεια της ζούγκλας και έγινε πανδημική απειλή για την ανθρωπότητα, πυροδοτώντας τη μεγαλύτερη υγειονομική κρίση και μια νέα, βαθύτερη, οικονομική. Η Κλιματική Αλλαγή, είναι ένας κίνδυνος που γίνεται όλο και πιο άμεσος και εφιαλτικός, αλλά για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους μετατρέπεται σε ευκαιρία βίαιης κοινωνικής αποδιάρθρωσης.
Κλείσιμο
Τα μεγέθη των ανισοτήτων είναι δυσθεώρητα, τεράστια συσσώρευση πλούτου σε λίγους, και εκατομμύρια φτωχοί που πολλαπλασιάζονται.
Σπουδαία επιστημονικά επιτεύγματα της ανθρώπινης συν-εργασίας όπως είναι τα εμβόλια και τα φάρμακα νέας γενιάς, αντί να είναι παγκόσμια κοινωνικά αγαθά, περιφράσσονται με τα συρματοπλέγματα της ιδιοκτησίας και συνεπώς μπαίνουν στην τρελή κούρσα της κερδοφορίας και των διακρατικών ανταγωνισμών, οδηγώντας στο χάος, με πρωταθλήτρια την ΕΕ, κατά τη διανομή και εντέλει επιτρέποντας τη διάδοση της νέας εκδοχής του ιού, από χώρες που έμειναν έξω από το σχέδιο εμβολιασμού. Οι χώρες που βγαίνουν έξω από το όριο του δυτικού «πολιτισμού» μας δεν είναι τόσο μακρινές όσο θέλουν να μας δείχνουν.
Η νέα τεχνολογία που δημιουργεί τεράστιες δυνατότητες για την απελευθέρωση του χρόνου και των δημιουργικών ικανοτήτων του ανθρώπου γίνεται ένας ασφυκτικός βραχνάς, μετατρέπεται σε πραγματικότητα ανεργίας και δυστυχίας, σε σωματική, πνευματική και ψυχική εξουθένωση της μισθωτής εργασίας. Η κατοχή και χρήση της από τους κολοσσούς της πληροφορικής επιτρέπουν όχι μόνο την κατασκόπευση της ανθρωπότητας αλλά και την επέμβαση στη συμπεριφορά και τη συνείδηση.
Ο γενναίος νέος κόσμος είναι εδώ, απειλητικός!
Είναι ανάγκη να αποτύχει!
Χρειάζεται να αντιδράσουμε!
Αυτή μπορεί να γίνει μια δική μας εποχή.
Ενώ η πανδημία ανέδειξε την αδήριτη ανάγκη για παγκόσμια συνεργασία, η «παγκοσμιοποίηση» αποκάλυψε την ουσία της, την κυριαρχία των «μεγάλων» χωρών και των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων πάνω σε κράτη και λαούς και τη χρηματιστικοποίηση των πάντων.
Ο πλανήτης γίνεται ένα πεδίο εμπορικών, κρατικών και γεωπολιτικών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που επαναφέρουν τον πόλεμο μέχρι και την πυρηνική απειλή.
*****
Στη χώρα μας, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπου μια ακροδεξιά νεοφιλελεύθερης τραμπικής έμπνευσης έχει πάρει την πρωτοβουλία από τις φιλελεύθερες τάσεις, αξιοποιεί κυνικά την πανδημία προκειμένου να εκμηδενίσει το ζωτικό πυρήνα των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων της μεταπολίτευσης. Από το 1990 και επί 20 χρόνια η άρχουσα τάξη, με τους πολιτικούς της εκπροσώπους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ροκάνιζαν αυτόν τον πυρήνα συστηματικά και με τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ, κατάφεραν ένα βαθύ πλήγμα. Τώρα, δίνουν τις χαριστικές βολές: στο 8ωρο, στη διαδήλωση, στην απεργία, στο δημόσιο πανεπιστήμιο και σχολείο, στην πρώτη κατοικία, στο προοδευτικό Οικογενειακό Δίκαιο, στο ασφαλιστικό. Ψήφισαν νέο μεσοπρόθεσμο μνημόνιο με μέτρα για εξοικονόμηση 16δισ. ευρώ, προκειμένου να επιστρέψουμε στα πλεονάσματα, ενώ η νέα κρίση είναι εδώ.
Ιδρύουν το «αυτόνομο» ιδιωτικό σχολείο που θα αξιολογείται από την αγορά. Δημιούργησαν «στρατόπεδα συγκέντρωσης» προσφύγων και μεταναστών. Το περιβάλλον, η πολιτιστική κληρονομιά, η καλλιτεχνική ζωή και δημιουργία πυροβολούνται κατά ριπάς. Δεν μπαζώνουν μόνο την Ακρόπολη, μπαζώνουν ζωές.
Η έξαρση του σεξισμού και της καταδίωξης του διαφορετικού παίρνουν διαστάσεις σε μια κοινωνία που δεν εμπιστεύεται τον εαυτό της. Που δεν βλέπει μπροστά της κάτι να προσδοκά και να περιμένει.
Η δημόσια υγεία είναι το επόμενο θήραμα. Η κυβέρνηση χειροκρότησε από τα μπαλκόνια τους υγειονομικούς, είπε μερικές μισές καλές κουβέντες για τη δημόσια υγεία και ταυτόχρονα αρνήθηκε πεισματικά μαζικούς μόνιμους διορισμούς, μετέτρεψε τα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας σε χώρους κόλασης για το προσωπικό και ταυτόχρονα σε χώρους φτηνής επιδιόρθωσης από την ασθένεια του κορονοϊού, για να θησαυρίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι υγείας. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό, ταξικό και ανεπανόρθωτο.
Με όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν γλιτώνει την οικονομία από την κρίση, την ανεργία και τα λουκέτα μικρομεσαίων. Το σημερινό «βιώσιμο» χρέος είναι διπλάσιο από αυτό του 2010. Και οι πακτωλοί «σωτηρίας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδεικνύονται δανεικά με την επιβολή των γνωστών «μεταρρυθμίσεων», πάνω από όλα με τα αιματοβαμμένα «πρωτογενή πλεονάσματα» προς όφελος του γαλλογερμανικού «Βορρά». Ο τουρισμός, η «βαριά βιομηχανία» του ελληνικού καπιταλισμού, μετατράπηκε σε φτερό στον άνεμο.
*****
Μπροστά σε αυτό το ζοφερό παρόν, τα ερωτηματικά των εργαζόμενων, των γυναικών, των επιστημόνων, των καλλιτεχνών, της νεολαίας, του εργαζόμενουλαού και μαζί του, τα ερωτηματικά όλων των αριστερών, μετατρέπονται σε δικαιολογημένη αγωνία. Τι χρειάζεται να κάνουμε; Η αγωνία είναι μεγαλύτερη λόγω και της εμπειρίας του πρόσφατου παρελθόντος, την τραγική κατάληξη της «αριστερής» κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ η οποία εξαέρωσε την ελπίδα στις Βρυξέλες. Η αντιπολίτευση που ασκεί σήμερα, δείχνει ότι έχει προσχωρήσει αμετάκλητα στον κύκλο του συστήματος εξουσίας. Από την άλλη πλευρά ο στενός κομματισμός ή οι χαρισματικοί ηγέτες δεν μπορεί να δώσουν απαντήσεις στα ασφυκτικά ερωτήματα.
Αλλά και η «δική μας» Αριστερά δεν στάθηκε αντάξια της προσδοκίας και των περιστάσεων. Οι ανεπάρκειες έγιναν πιο εμφανείς και έσπειραν ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση. Αποδείχθηκετραγικά ανεπαρκής για νέες προγραμματικές επεξεργασίες,ικανές να προκαλέσουν ρήγματα στην καταιγιστική αστική επίθεση, να θέσουν στόχους αντεπίθεσης, να ενώσουν δυνάμεις πάνω σε αυτούς. Κυριάρχησε και κυριαρχεί ο κατακερματισμός και η υπεραριστερή ρητορική.
Οι ευθύνες όλων τους και όλων μας είναι προφανείς. Καθένας με το δικό του μερίδιο και το δικό του βάρος.
Υπό αυτές τις συνθήκες αναζητείται μια καθολική αυτοκριτική και μια συνολική υπέρβαση. Γιατί η απάντηση στη θύελλα δεν είναι να θρηνούμε πάνω από τα ερείπια της ήττας αλλά να ξανασυζητήσουμε και να ξανασυγκροτήσουμε μια νικηφόρα, και χωρίς τα συμπλέγματα και τις παθογένειες του παρελθόντος, Αριστερά.
Μια επανίδρυση σε νέες βάσεις.
*****
Όμως, είναι ακόμη πιο φανερό ότι η ανελέητη επίθεση της κυβέρνησης, οι άμεσες ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων απαιτούν να συγκεντρωθούν δυνάμεις. Σήμερα. Να ξεκινήσει ένας συντροφικός οργανωμένος διάλογος για όλα τα μεγάλα ζητήματα «που καίνε» μαζί με την, περισσότερο αναγκαία από ποτέ, κοινή δράση στους αγώνες. Εκεί πρωτίστως και όχι σε βιαστικές εκλογικές συγκολλήσεις κορυφών.
Αυτό φιλοδοξούμε να πράξουμε.
Να διερευνήσουμε και να δράσουμε από κοινού ώστε να επανασυνδεθεί η Αριστερά με το «σώμα της», την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Εκεί όπου βασιλεύει η σύγχρονη εκμετάλλευση, ειδικά της νέας γενιάς, ο εργασιακός κατακερματισμός, το απόλυτο διευθυντικό δικαίωμα. Εκεί που γεννιέται και αναγεννιέται ο εργοδοτικός, γραφειοκρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός ο οποίος κυριαρχεί στη ΓΣΕΕ.
Για να ξαναγεννηθεί ο αγωνιστικός, ανεξάρτητος και ταξικός συνδικαλισμός, η μήτρα της μαχόμενης Αριστεράς, σε δημιουργική και όχι υποτακτική σχέση με τα κόμματα της.
Να συζητήσουμε και να δράσουμε από κοινού ώστε να συνδεθεί ο αναγκαίος αγώνας αντίστασης στα κυβερνητικά μέτρα με τον αγώνα για εργασιακές, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις, με ένα πολιτικό πρόγραμμα άλλης κοινωνικής προοπτικής υπέρ των εργαζομένων και του λαού. Με πρώτο και βασικό ζήτημα τη ριζική μείωση του εργάσιμου χρόνου, με τις αναγκαίες αυξήσεις μισθών και την εξασφάλιση του κοινωνικού εισοδήματος.
Να διερευνήσουμε και να δράσουμε από κοινού ώστε να βρούμε τους νέους δρόμους, και με τη συνεργασία των λαών, μαζικής απειθαρχίας, ρήξης και εξόδου από το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το υπέρογκο δημόσιο χρέος, των δεσμεύσεων που φτάνουν στα 100 χρόνια, επιδρώντας θετικά και σε ρεύματα που δεν έχουν ακόμη πειστεί για την ασυμβατότητα αυτών των μηχανισμών με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα.
Για την επανάκτηση και τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Για την αναζωογόνηση του αντιπολεμικού κινήματος, για την ειρήνη και τη φιλία με τους λαούς της Τουρκίας και των Βαλκανίων, την έξοδο από το ΝΑΤΟ και τον αντιδραστικό άξονα με το Ισραήλ, το κλείσιμο των ξένων βάσεων, συζητώντας το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων υπό το πρίσμα των λαϊκών συμφερόντων, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και του διεθνισμού.
Για τα μεγάλα προβλήματα του περιβάλλοντος, της ενέργειας, της παιδείας και του πολιτισμού, της ισότητας των γυναικών και της άρσης της σεξιστικής διάκρισης και καταπίεσης, του μεταναστευτικού και προσφυγικού, σε σύνδεση με τον αγώνα για ταξική χειραφέτηση.
Να ανοίξουμε ξανά το διάλογο για τα καθοριστικά στρατηγικά ζητήματα, το χαρακτήρα της οικονομικής ανάπτυξης, τον καπιταλισμό της εποχής μας και τη θέση της Ελλάδας, για το «τι πήγε στραβά» στις επαναστάσεις του 20ου αιώνα, για τη σοσιαλιστική προοπτική του 21ου αιώνα και για το «φάντασμα του κομμουνισμού» που ο ίδιος ο αντίπαλος φέρνει ξανά στην επιφάνεια. Ώστε να αναγεννηθεί ο αντικαπιταλιστικός και αντιιμπεριαλιστικός αγώνας, να επανασυνδεθούμε με τα μεγάλα οράματα αλλά με επίγνωση πως δεν αναζητείται στρατηγική συμφωνία, τουλάχιστον άμεσα.
Να αναζητήσουμε τους δρόμους και τους τρόπους ώστε να συνδεθούν οι αναγκαίοι στόχοι αποτίναξης της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας με τα καθημερινά αιτήματα πάλης, τις λαϊκές ανάγκες και επίπεδα συνείδησης για να μην καταντούν απλά συνθήματα μιας περιθωριοποιημένης, αυτοαναφορικής, και άρα ακίνδυνης, Αριστεράς.
*****
Για όλους αυτούς τους λόγους και με αυτούς του σκοπούς, καλούμε σε συζήτηση για τη δημιουργία μιας ανοιχτής Αριστερής Πρωτοβουλίας διαλόγου και κοινής δράσης, με την ισότιμη συμμετοχή ανένταχτων αγωνιστών, αγωνιστριών και οργανωμένων δυνάμεων της ασυμβίβαστης, ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής Αριστεράς, δίνοντας τον πρώτο λόγο στους εργαζόμενους, στις γυναίκες και τη μαχόμενη διανόηση. Πάνω από όλα, στη νέα γενιά.
Δεν επιδιώκουμε μια συμφωνία σε όλα, αλλά μια ανοιχτή διαδικασία συζήτησης ορίζοντας μερικά βασικά προαπαιτούμενα που χρησιμεύουν ως οδηγός και πιστοποίηση της πρόθεσης και της πορείας μας και με προοπτική τη συγκρότηση, εν τέλει, ενός αριστερού ριζοσπαστικού πολιτικού μετώπου.
Όσο σκυθρωπή και εάν φαίνεται η εποχή μας, η ταξική πάλη στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο ανοίγει καινούρια «φωτεινά μονοπάτια» για την Αριστερά: Οι πρόσφατοι αγώνες και στην Ελλάδα και στον κόσμο, πείθουν πως τα ανυπότακτα τμήματα της κοινωνίας δεν σιωπούν. Κινητοποιούνται και απαιτούν, όχι μόνο διεκδικώντας κατακτήσεις, αλλά και μια δική τους πολιτική έκφραση. Μια νέα αριστερά, των αγώνων, του διαλόγου καιενός σύγχρονου σχεδίου ανατροπής.
Σήμερα κάνουμε το πρώτο βήμα. Ο δρόμος είναι μακρύς, δύσκολος και με εμπόδια. Αυτή είναι η πρόσκληση από εμάς. Αυτή είναι η πρόκληση για όλους.
Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης
Υπογράφοντες
Αδάμος Αντώνης, πρ. Περ/κός Σύμβουλος, Ελασσόνα
Αλεξίου Θεόδωρος, εκπαιδευτικός
Αλεξίου Σπύρος, εκπαιδευτικός
Αμμανατίδου Λίτσα, πρ. βουλευτής
Αμπελογιάννη Βάσω, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ, Άρτα
Ανδρίτσος Θάνος, αρχιτέκτονας- πολεοδόμος
Αραμπατζή Βασιλική, κίνηση ασκούμενων και νέων δικηγόρων ΘΣΝ
Αρέστης Γιώργος, εργαζόμενος
Ασαλουμίδης Κώστας, αντιπρόεδρος συνδικάτου εργαζομένων στην ενέργεια, Πτολεμαΐδα
