Πέθανε στα 82 του χρόνια από ανακοπή ο πρώην υπουργός- Πώς το «νούμερο δύο» του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη κατέληξε στη φυλακή λίγο πριν τις εκλογές του 2012 – Τα σημεία καμπής στη σταδιοδρομία του από την παντοδυναμία στον Κορυδαλλό
Ο Άκης Τσοχατζόπουλοςήταν σε όλη του την πολιτική ζωή το «νούμερο δύο». Το «νούμερο δύο» του Ανδρέα Παπανδρέου, στη σκιά του οποίου ανδρώθηκε πολιτικά. Το «νούμερο δύο» του Κώστα Σημίτη, στις κυβερνήσεις του οποίου έκανε τα μοιραία βήματα που τον οδήγησαν χρόνια αργότερα στη φυλακή, με κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, ελάχιστες ημέρες πριν από τις κρίσιμες εκλογές του 2012.
Το πρώτο σημείο καμπής στην σταδιοδρομία του ήταν το 1990, στο περίφημο «Πεντελικό», μετά το συνέδριο του Σεπτεμβρίου όπου ο Ανδρέας Παπανδρέου «εκλέχτηκε» δια βοής πρόεδρος. Οι «βαρόνοι» περίμεναν τον ιδρυτή του Κινήματος στην γωνία, για να ψαλιδίσουν την εξουσία του, η οποία έφθινε μετά τις εκλογές ήττες του 1989 και του 1990 και αμφισβήτησαν την επιλογή του να γίνει ο Άκης Τσοχατζόπουλος γραμματέας της ΚΕ. Ήταν τότε που κυκλοφόρησε το περίφημο «Ανδρέας: Τι ώρα είναι Άκη;. Άκης: Ό,τι ώρα πείτε εσείς κ. Πρόεδρε»! Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ απείλησε με διάλυση του κόμματος και πέτυχε τον στόχο του.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος έγινε ο απόλυτος άρχοντας της ΧαριλάουΤρικούπη ως «η φωνή του Κυρίου» και έφτασε το 1996 να διεκδικεί την πρωθυπουργία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Έχασε την πρώτη μάχη στην ΚΟ (Ιανουάριος 1996) και ετοιμάστηκε για τη μεγάλη ρεβάνς στο κομματικό συνέδριο, τον Ιούνιο του ίδιου έτους, ελάχιστες ημέρες μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου.
Δεύτερο σημείο καμπής η ήττα από τον Σημίτη
Φτάνουμε, έτσι, στο δεύτερο σημείο καμπής. Σε μία συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα ο Κώστας Λαλιώτης καταθέτει το δόγμα της διαρχίας: «εσύ Κώστα πρωθυπουργός και εσύ Άκη πρόεδρος». Η αίθουσα κάτω από τις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου σείεται από χειροκροτήματα και συνθήματα. Οι κάμερες της ΕΡΤ εστιάζουν πάνω στο χαμογελαστό πρόσωπο του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Ακολουθεί στο βήμα ο Κώστας Σημίτης ο οποίος παίζει τα ρέστα του: όλα ή τίποτα! Οι κάλπες στήνονται και ο Άκης Τσοχατζόπουλος είναι και πάλι δεύτερος. Όμως, ο Κώστας Σημίτης φαίνεται πως πήρε πολύ σοβαρά το αποτέλεσμα της εσωκομματικής κάλπης (2.732 έναντι 2.234). Ουσιαστικά προσέφερε στον ηττημένο αντίπαλό του ένα μεγάλο μέρος της κρατικής εξουσίας. Έγινε, έτσι, ο Άκης Τσοχατζόπουλος πανίσχυρος υπουργός Εθνικής Άμυνας, το... άλλο μισό του σημιτικού ουρανού! Άνθρωποί του τοποθετήθηκαν σε κρίσιμες θέσεις, εκεί όπου δεν έμπαιναν εκσυγχρονιστές, στο πλαίσιο της άτυπης συμφωνίας για το μοίρασμα της εξουσίας.
Η συγκατοίκηση Σημίτη - Τσοχατζόπουλου ήταν στην πραγματικότητα ανέφελη. Μπορεί σε κάθε ΚΕ, σε κάθε συνέδριο, ο Άκης να έβγαζε πύρινους λόγους για τις αξίες του σοσιαλισμού, αλλά... πάντα ο ίδιος είχε ένα «αλλά», με το οποίο έκανε την «κωλοτούμπα» και απέφευγε την αποφασιστική σύγκρουση. Συνήθως για τις ανάγκες της συγκυρίας και το καλό του Κινήματος. Άλλωστε, η τάση που εκπροσωπούσε ήταν πάντα δεύτερη σε κάθε κάλπη.
Η αντίστροφη μέτρηση από τον Παρίσι στον Κορυδαλλό
Κάτι η δύναμη της εξουσίας, κάτι ο εξωστρεφής και ανοιχτός χαρακτήρας τους ανδρός, τα χρόνια της παντοδυναμίας του ελάχιστοι έθεσαν θέμα για τις επιλογές του. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε από τον πολυτελή γάμο στο Παρίσι και την αγορά ακριβής κατοικίας απέναντι από την Ακρόπολη, μετά την απώλεια της εξουσίας και κορυφώθηκε με την περίφημη... Τσοχατζούπολη, όταν εμφανίστηκε κάτοχος δεκάδων ακινήτων.
Επόμενος σταθμός του πάλαι ποτέ πανίσχυρου πολιτικού ήταν ο Κορυδαλλόςκαι η ηθική του απαξίωση. Σχεδόν κανείς από όσους είχε ευνοήσει στην μακρά πολιτική του διαδρομή δεν βγήκε να τον στηρίξει. Ελάχιστοι ψέλλιζαν ότι «αν δεν υπήρχε ο Άκης θα στήναμε... ξόβεργες στους Τούρκους». Και είναι λογικό. Τα στοιχεία εναντίον του ήταν πολλά και το κλίμα της εποχής δεν σήκωνε ηρωισμούς.
Η μοίρα του δεύτερου; Προσωπικές αδυναμίες; Μαύρες τρύπες του συστήματος; Ευθύνη του ΠΑΣΟΚ; Εξιλαστήριο θύμα; Θύτης; Είναι πολλά ακόμη τα ερωτήματα που μπορεί να τεθούν. Και η ιστορία έχει πλέον τον Άκη Τσοχατζόπουλο στις «σελίδες» της και απεριόριστο χρόνο για ασχοληθεί με τις απαντήσεις.