Όλαφ Σολτς - Άρμιν Λάσετ: Η ώρα της αλήθειας για τους δύο μονομάχους της γερμανικής Καγκελαρίας
Ο Σοσιαλδημοκράτης Σολτς και ο Χριστιανοδημοκράτης Λάσετ διεκδικούν στις σημερινές εκλογές τη συνέχιση της πολιτικής κληρονομιάς της Μέρκελ στο πηδάλιο της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης
Ή «μητερούλα» Άνγκελα Μέρκελ εγκαταλείπει πια την καγκελαρία του Βερολίνου. Ανήκει πλεον στην ιστορία μετά από 16 χρόνια στο πόστο και τέσσερις συναπτές εκλογικές νίκες. Τη συνέχιση της πολιτικής της κληρονομιάς στο πηδάλιο της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης διεκδικούν στις σημερινές εκλογές δυο υποψήφιοι. Ο Σοσιαλδημοκράτης 'ΟλαφΣολτς και ο Χριστιανοδημοκράτης ΆρμινΛάσετ. Βορειογερμανοί, σχεδόν συνομήλικοι, περίπου ισουψείς, οικογενειάρχες, μετριοπαθείς, νομομαθείς, φιλοευρωπαίοι, πραγματιστές, τοποθετημένοι στο κέντρο του πολιτικού φάσματος και με αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη αμφότεροι, συνιστούν ένα αντιμαχόμενο δίδυμο τόσο ίδιο όσο και διαφορετικό. Όπως ακριβώς και τα δυο παραδοσιακά αντίπαλα κόμματα τους που συγκυβέρνησαν, στο πλαίσιο του μεγάλου συνασπισμού, τη χώρα επί μια δωδεκαετία.
Λίγο πριν ανοίξουν οι εθνικές κάλπες ο Σολτς προηγείται, με μεγάλο ποσοστό αναποφάσιστων, στις δημοσκοπήσεις έναντι του Λάσετ ,αλλά ο πραγματικός νικητής θα ανακηρυχθεί , όπως παντού, μετά την ολοκλήρωσης της καταμέτρησης της λαϊκής ψήφου. Το ελαφρύ προβάδισμα του Σοσιαλδημοκράτη οφείλεται στο ότι είναι αντί-καγκελάριος και φύλακας των οικονομικών της χώρας ως υπουργός Οικονομικών της. Εξάλλου κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του, έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς Γερμανούς πολιτικούς, ¨Όσο να 'ναι το γόητρο της θέσης του εμπνέει εμπιστοσύνη στους πολίτες. Από τη μεριά του ο Χριστιανοδημόκρατης πορεύεται στα χνάρια της Μέρκελ με τη πυξίδα προσανατολισμένη στο κεντρώο αστερισμό που φωτίζεται ακόμη από την απερχόμενη καγκελάριο.
Και οι δυο δεν διακρίνονται για τα πλούσια ηγετικά τους χαρίσματα αλλά τα αντισταθμίζουν με τις ώριμες πολιτικές και διαχειριστικές τους εμπειρίες. Τόσο όμως ο “ρομποτικός¨, όπως το αποκαλούν, Σολτς εξαιτίας του αυτοματοποιημένου ξύλινου λόγου του, όσο και ο “Τούρκο-Άρμιν», παρατσούκλι που έχουν κολλήσει στον Λάσετ γαι την υποστήριξη της «ενσωμάτωσης» των μεταναστων δεύτερης γενιάς- δεν σχετίζονται ούτε προέρχονται ούτε με πολιτικά «τζάκια». Γιος τεχνικού υφαντουργείου ο πρώτος και ανθρακωρύχου ο δεύτερος έχουν εγγράψει υποθήκες αυτοδημιούργητου στην μακρόχρονη πολιτική τους διαδρομή. Παράλληλα μοιράζονται παρόμοια κοινωνική ευαισθησία. Αλληλεγγύη ή ,καλύτερα, σεβασμό προς τους ανυπεράσπιστους, την ονομάζει ο Σοσιαλδημοκράτης Σολτς. Ευσπλαχνία προς τους ευάλωτους την αποκαλεί ο Χριστιανοδημοκράτης και καθολικός το θρήσκευμα Λάσετ. Αμφότεροι πάντως υπόσχονται με ρητορικό αυτοέλεγχο τη συνέχιση της οικονομικής ευημερίας της χώρας και ορκίζονται στο όνομα της πολιτικής σταθερότητας. Αναπόφευκτα, απευθύνονται στο μέσο καθημερινό πολίτη και κάνουν έκκληση αφύπνισης στο κεντρώο ψηφοφόρο που αντιστρατεύεται τον δογματικό νεοφιλελευθερισμό, το στείρο ευρωσκεπτικισμό, τον φτηνό λαϊκισμό και τη φετιχιστική περιβαλλοντολογία. Ωστόσο, σε μια χώρα με κουλτούρα κυβερνητικών συνεργασιών και υπερβάσεων των κομματικών στεγανών, θεωρείται σίγουρο ότι οι δυο τους αποκλείεται να συγκυβερνήσουν.
Στην αρχή της χρονιάς η ανάληψη από τους σοσιαλδημοκράτες του πηδαλίου της χώρας έμοιαζε, αν όχι με ανέκδοτο, τουλάχιστον με τον ορισμό της χαμένης από χέρι υπόθεσης. Από τότε, βέβαια, κύλησε μπόλικο νερό στο μύλο του κατακερματισμένου γερμανικού πολιτικού τοπίου. Ο 63χρονος Σοσιαλδημοκράτης ΌλαφΣολτς από εκεί που έμοιαζε ως η απελπισμένη επιλογή για τη καγκελαρία ενός κόμματος χωρίς εναλλακτικές λύσεις, αναγορεύτηκε σε ομοσπονδιακή κλίμακα σε διάδοχο της Χριστιανοδημοκράτισας Μέρκελ. Ενημερωμένος, σοβαρός, προσγειωμένος και κυρίως πειστικός διεξήγαγε μια ελκυστική καμπάνια. Κυρίως χωρίς λάθη. Μετά το πρώτο τηλεοπτικό ντιμπέιτ με τους αντίπαλους υποψήφιους καγκελάριους ήταν όσο ακριβώς καίριος χρειαζόταν για να κερδίσει τις εντυπώσεις, ώστε ακόμη και η συντηρητική εφημερίδα Bild, σταθερά επιφυλακτική απέναντι στους Σοσιαλδημοκράτες, τον ανακήρυξε «καθαρό νικητή ».Στο τελευταίο ντιμπέιτ, γνωστότερο και ως ο «Γύρος των Ελεφάντων», η ίδια ταμπλόιντ επισήμανε πως κανένας αναποφάσιστος δεν αποφάσισε μετά την συγκεκριμένη τηλεοπτική αντιπαράθεση Σχόλιο από το οποίο συμπεραινόταν ότι η δημοσκοπική ιεράρχηση των υποψηφίων παραμένει η ίδια. Πράγμα που επιβεβαιώνσει ότι ο Σολτς χωρίς να ηλεκτρίζει έχει ρεύμα
Κλείσιμο
Όταν πριν λίγες εβδομάδες μιλούσε στην Μπέμπελπλατζ, μια κομψά ανακαινισμένη πλατεία στο κέντρο του Βερολίνου που φέρει το όνομα του Αύγουστου Μπέμπελ του ανθρώπου που συνίδρυσε το SPD το 1869, κανείς δεν φανταζόταν την ανταπόκριση που θα είχαν τα λόγια του σε ένα μεγάλο και συνεπαρμένο κοινό. Τέτοιο ενθουσιασμό είχε να δει το παλαιότερο κόμμα της Γερμανίας τουλάχιστον μια εικοσαετία από την εποχή του Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ. Στη σκηνή με λευκό πουκάμισο χωρίς σακάκι, απλό υφασματινο παντελόνι και ξυρισμένο ως τη ρίζα κεφάλι εκεί όπου άλλοτε φύονταν μακριά κατσαρά μαλλιά, ο Σολτς ήταν συγκινημένος από την υποδοχή που του επιφυλάχτηκε . Παρότι δεν είναι και ο πιο δεινός ρήτορας συναρπασε το ακροατήριο του. Φαίνεται πως κάτι παραπάνω από αξιόπιστο μετέδιδε με τη φωνή του το οποίο ο κόσμος το αφουγκραζόταν με προσοχή. Πράγμα σπάνιο για ένα μικρό το δέμας, μόλις 1,70 μ. ύψος, ημιφαλακρο πρασινοματη τύπο που εμφανισιακά φέρνει σε λογιστή. Οι λογιστές πάντως στη Γερμανία έχουν μεγάλη υπόληψη , από τους βλοσυρούς τηλεπαρουσιαστές που μοιάζουν με λιτοδίατους κατηλανάφτες. Του Σολτς τουλάχιστον φωτίζεται το πρόσωπο από ένα πλατύ χαμόγελο και η κοινωνική συμπεριφορά του εκδηλώνεται με τη χαρακτηριστική απαλή οικειότητα των κατοίκων του Αμβούργου.
Παραδόξως και οι επευφημίες και τα χειροκροτήματα δεν αποδίδονταν τόσο στις σοσιαλδημοκρατικές, φιλολαϊκές και μεταρρυθμιστικές του υποσχέσεις αλλά στις αναφορές του ότι δεν θα εγκαταλείψει τη σθεναρή στάση του για τη προώθηση των επιτευγμάτων του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Κοινώς φάνταζε σαν μετενσάρκωση της ήπιας διαχειρίστριας Μερκελ. Και ακόμη περισσότερο έδειχνε ως η αντεστραμμένη εκδοχή του προκάτοχου του στο Γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών Του ιδεοληπτικού υπέρμαχου της λιτότητας με τη ρητορική νευρωσικού ιεροκήρυκα Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Υπό αυτή την οπτική περισσότερο μάλλον θριαμβολογούσε η κατακόκκινη αφίσα του SPD με αποτυπωμένο το πρόσωπό του Σολτς, καθώς ο ίδιος ως ρεαλιστής δεν έχει απομακρυνθεί από τις γερμανικές παραδόσεις του δημοσιονομικού συντηρητισμού. Παρόλα αυτά και μόνο η παρουσία του απέπενεε ένα φρέσκο αναζωογονητικό αέρα . Το άνεμο που φουσκώνει τα πανιά του κόμματος του για να ξεπεράσει το πολύχρονο εκλογικό του βάλτωμα που καθρέφτιζε την κρίση ολόκληρης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Ολαφ Σόλτς
Γεννημένος στο Όσανμπρικ της Κάτω Σαξονίας, ο Σολτς μεγάλωσε με τους δυο μικρότερους αδελφούς του στο περιβάλλον μιας οικονομικά μικρομεσαίας οικογένειας. Όταν ο πατέρας τεχνικός διευθυντής σε εταιρείες κλωστοϋφαντουργίας, μετακόμισε σε ένα απλό σπίτι από κόκκινα τούβλα σε μια εργατική γειτονιά στο Αμβούργο, η οικογένεια τον ακολούθησε. Ο Όλαφ στα 17 του, μαθητής ακόμη, εντάχθηκε στο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Πέρασε τη δεκαετία του 1980 βυθισμένος στα Μαρξιστικά πολιτικά προτάγματα υπηρετώντας ως αναπληρωτής επικεφαλής των Jusos ( Νέοι Σοσιαλιστές) την νεολαιίστικη οργάνωση του SPD και ως αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σοσιαλιστικής Νεολαίας. Ήταν η εποχή που η γειτονιά του το Ράλστεντ συγκλονιζόταν από εργατικές απεργίες και διαμαρτυρίες και ο ίδιος πρωτοστατούσε σε αυτές ως μέλος της νεανικής ακροαριστερής πτέρυγας του SPD. Πίστευε ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός κατέρρεε καθώς βρισκόταν στο κατά το Λένιν τελευταίο του κρατικομονοπωλιακό στάδιο, το οποίο όριζε μια προεπαναστατική φάση. Ως ριζοσπαστικά εξεγερμενος αρθρογραφούσε στο περιοδικό για τη Σοσιαλιστική Πολιτική και Οικονομία καλώντας τους εργάτες για θριαμβευτικές μάχες επί των καπιταλιστικών οικονομιών και κατακρίνοντας τη Δυτική Γερμανία ως προπύργιο του «επιθετικού-ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ».
Αφού σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου και ειδικεύτηκε εργατικό δίκαιο εργάστηκε ως δικηγόρος εκπροσωπώντας εργατικά συνδικάτα, συνεταιρισμούς και εργατικά συμβούλια, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων στη μετά-κομμουνιστική Ανατολικής Γερμανία. Ωριμάζοντας πολιτικά και επαγγελματικά ¨αποτοξινώθηκε” ιδεολογικά , όπως ο ίδιος περιέγραφε γελώντας, από τον άκαμπτο Μαρξιστικό εθισμό του και μπήκε ορμητικός στην τοπική πολιτική του Αμβούργου. Η οικονομία της πλούσιας δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Γερμανίας, στον ποταμό Έλβα, κοντά στις εκβολές της Βόρειας Θάλασσας, κυριαρχείται από το λιμάνι της και τις μεγάλες εταιρίες των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και των ΜΜΕ. Ιστορικά ως μέλη του Χανσεατικού Συνδέσμου, οι πολίτες του Αμβούργου εξακολουθούν να υπερηφανεύονται για τις «Χανσεατικές» αξίες της λογικής, της αυτοσυγκράτησης και της αξιοπιστίας. Η τοπική παροιμία λέει ότι μια χειραψία στο Αμβούργο είναι τόσο έγκυρη όσο ένα υπογεγραμμένο συμβόλαιο . Η πόλη διαμόρφωσε και τις πεποιθήσεις του Σολτς στο πλαίσιο της συνεργασίας των σωματείων των μικρομεσαίων εμπορικών επιχειρήσεων και των εργατικών συνδικάτων που έκαναν το Αμβούργο προπύργιο του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Βαθμιαία ο Σολτς έγινε ο πιο πειστικός εκπρόσωπος αυτής της παράδοσης. Η πόλη ,άλλωστε, είναι η γενέτηρά του πολιτικού του μέντορα , του πρώην καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ. Διόλου τυχαία η φιγούρα του απελθόντος από τη ζωή σοσιαλδημοκράτη πολιτικού εμφανίζεται στα προεκλογικά του σπότ για να υπενθυμίσει το μετριοπαθές και ρεαλιστικό προφίλ του νυν υποψήφιου για τη καγκελαρία.
Παρά το έντονα ακτιβιστικό, εξεγερσιακό του παρελθόν στα χρόνια που ακολούθησαν ο Σολτς επέδειξε αξιοθαύμαστη ευελιξία. Δεν ευθυγραμμίστηκε με καμιά συγκεκριμένη φυλή του SPD, καλλιέργησε σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού με όλες και έχτισε με μετριοπάθεια το κεντρώο προφίλ του. Εκλέχτηκε στη Bundestag, το γερμανικό κοινοβούλιο, το 1998 και δύο χρόνια αργότερα εξελέγη επικεφαλής του SPD στο Αμβούργο,Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την επίσης πολιτικό από το ίδιο κόμμα Μπρίτα Ερνστ, υπουργό παιδείας σήμερα στο κρατίδιο του Βανδεμβούργου με την οποία στα 23 χρόνια του γάμου τους δεν έκαναν παιδιά, γεγονός που δυνάμωσε τη συμβίωση τους. Το 2002 ο Σολτς έγινε Γενικός γραμματέας του SPD υποστηρίζοντας το αμφιλεγόμενο μεταρρυθμιστικό έργο για την εργασία και την πρόνοια του καγκελάριου Σρεντερ. Η αριστερή πτέρυγα του κόμματος του τον καταχώρισε, τότε, αυτομάτως στου συντηρητικούς. Έπρεπε να περάσουν μερικά χρόνια για αποδείξει ότι εκτός από γνήσιος και πιστός σοσιαλδημοκράτης ήταν και φανατικός εργασιομανής.
¨Όταν εξελέγη το 2011 και επανεξελέγη το 2015 πρώτος δήμαρχος, με καθήκοντα τοπικού πρωθυπουργού, στο Αμβούργο σήκωσε τα μανίκια. Στη πόλη που ανδρώθηκε θεμελίωσε τη φήμη του ως προς την ικανότητα να προσφέρει λειτουργικό και κοινωνικό έργο. Μαζί της έχτισε με αυτοπεποίθηση την αντίληψη πως η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να γίνει η πολιτική γέφυρα που θα ενώνει τους προοδευτικούς πολίτες της μεσαίας τάξης, τη παλιά εργατική τάξης και του αναδυόμενη φτωχολογιά των προσφύγων και μεταναστών. Με δυο λόγια ανέπτυξε μια θεωρία έμπρακτης κοινωνικής δικαιοσύνης που υπερβαίνει την κοινωνική κινητικότητα. Στο Αμβούργο παρέδωσε έργο, έφτιαξε νέα σχολεία, εκπόνησε προγράμματα προσιτής στέγασης για τους κοινωνικά αδύναμους και εκπαίδευσης σε όσους εγκαταλείπουν το σχολείο, εξισορρόπησε τον προϋπολογισμό της πόλης, βελτίωσε την ανταγωνιστικότητα του λιμανιού και χάρισε στο τοπικό πολιτισμό μια νέα αίθουσα συναυλιών στην προκυμαία. Και όταν κατά τη σύνοδο κορυφής των G20 στο Αμβούργο το 2017, όπου οι υπερβολικά βίαιες συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών και αντικαπιταλιστικών διαδηλωτών αναστάτωσαν τη πόλη, δεν κατηγορήθηκε για το χαμό. Ανέλαβε την ευθύνη και ζήτησε ταπεινά συγγνώμη από τους κατοίκους . Και αυτοί τον συγχώρεσαν χάριν της αφοπλιστικής ειλικρίνειας του.
Ο Σολτς, άλλωστε, δεν υπήρξε ένας ελιτιστής πολιτικάντης που αλληθώριζε προς το τυχοδιωκτισμό και έβγαζε την ουρά του έξω από κάθε στραβή. Ανιαρός και βαρετός με ανούσια γραφειοκρατική ρητορική και θαμπό τεχνοκρατικό λόγο ίσως. Αναίσθητος ποτέ. Ανέκαθεν υπήρξε έντιμος σχολαστικά ευγενής, πρόθυμος συμπαραστάτης των αδικημένων ως παλαιάς κοπής κεντροαριστερός. Χάρη σε αυτή τη συνεπή στάση του υπηρέτησε μια σύντομη θητεία ως υπουργός εργασίας στο τέλος του πρώτου συνασπισμού των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ με τους Σοσιαλδημοκράτες το 2009. Όταν πια το 2018 προσήλθε για να αναλάβει την αντικαγκελαρία και το υπουργείο Οικονομικών εμφανίστηκε χαλαρός με φόρμα γυμναστικής. Και έτρεξε αποτελεσματικά Μαραθωνειο. Προώθησε ένα γενναιόδωρο πακέτο στήριξης για τη καταπολέμηση της πανδημίας του Covid-19, συνέβαλε στη γερμανική υποστήριξη για το ιστορικό κονδύλιο της ΕΕ ύψους 750 δισ. Ευρώ, της ΕΕ και πιο πρόσφατα πρωτοστάτησε στην ιστορική συμφωνία της G7 για έναν ελάχιστο συντελεστή εταιρικού φόρου 15%. Χώρια που έδωσε μάχες υπέρ των σχεδίων για ένα ταμείο Ευρωπαϊκής ανασυγκρότησης και για να παρακαμφθούν οι ενστάσεις του Γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου στο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων από τη Bundesbank.
Στη πραγματικότητα ανανοηματοδότησε την έννοια του φιλοευρωπαϊσμού στη χώρα του και απέδειξε εμφατικά το σεβασμό του προς το καθημερινό πολίτη. Ο “ σεβασμός", εξάλλου είναι η λέξη -κλειδί που διαπερνά όλη την τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία. “Σεβασμός για το μέλλον σας", "Μια κοινωνία σεβασμού", "Σεβασμός για σάς" , αποτελούν τις δεσμεύσεις στην ατζέντα του για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της κοινωνίας που θα αποζημιώνει τους πολίτες για την πραγματική τους αξία,πάνω στην οποία χτίζεται η επιτυχία όλων. Απομένει να μετατραπεί σε εκλογική εντολή αυτή η διαρκής έκφραση σεβασμού του προς όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες. ¨Οσος για την επιδρομή της αστυνομίας στο υπουργείο του και τη προσφατη κλήση του ενώπιον κοινοβουλευτικής επιτροπής για να απαντήσει στις κατηγορίες για σκανδαλώδεις παραβιάσεις μιας μονάδας του υπουργείου του, η κοινή γνωμη αποκρίθηκε μέ ενα βαθύ χασμουρητό. Πράγμα που ο ίδιος απεύχεται να κάνουν οι ψηφοφόροι από υπνηλία ή κόπωση και την ώρα της κάλπης.
Αρμιν Λάσετ
Αν ο Σολτς διαμορφώθηκε πολιτικά στο Αμβούργο με τις Χανσεατικές αξίες, τότε ο Άρμιν Λάσετ διέπλασε το πολιτικό χαρακτήρα του στο Άαχεν σύμφωνα με τις Ρωμαιοκαθολικές αξίες. Γεννημένος πριν 60 χρόνια στη πόλη Άαχεν - η ιστορική έδρα των επισκόπων και τόπο στέψης του Καρλομάγνου το 800 μχ – το θρήσκευμα και γεωγραφία όρισαν της μεγάλες σταθερές στη ζωή του. Τέκνο μιας ευσεβούς καθολικής οικογένειας με βαλλωνιικό υπόβαθρο - καθώς οι παππούδες του, από τη πλευρά του ανθρακωρύχου πατέρα του Χάινριχ, κατάγονταν από το Βέλγιο- μεγάλωσε μαζί με τους τρεις μικρότερους αδελφούς του στη δυτικότερη γερμανική μεγαλούπολη. Η γενέτηρά του, άλλωστε, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα βελγικά και ολλανδικά σύνορα. Μεγαλώνοντας σε παραμεθόρια περιοχή , πηγαίνοντας για μπάνιο στο Βέλγιο και για ψώνια στην Ολλανδία ξεκίνησε να σκέφτεται πέρα από εθνικά σύνορα. Αναπόδραστα εξ αιτίας αυτής της γειτνίασης υποστήριξε από νωρίς θέσεις υπέρ της βαθύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και να τάσσεται υπέρ μιας Ευρώπης των ανοιχτών συνόρων. Και ενώ τα γερμανικά του χρωματίζονται από την τοπική διάλεκτο, μιλάει άψογα Γαλλικά. Γεγονός που του επιτρέπει να συνομιλεί και να αναπτύσσει σχέσεις αμοιβαιότητας με τη Γαλλική πολιτική ελίτ η οποία σαφώς περιλαμβάνει τον Εμανουέλ Μακρόν. Ο άλλος κορυφαίος συνομιλητής του είναι ο Πάπας Φραγκίσκος με τον οποίο συζητά τα θέματα της κοινωνικής συνοχή στο πλαίσιο των προκλήσεων της πανδημίας, τη μετανάστευση και την κλιματική αλλαγή. Κρίνεται λογικό να έχει ένα τέτοιου κύρους προνομιακό συνομιλητή , δεδομένου ότι ο Λασετ είναι ένας κατεξοχήν πιστός Χριστιανός. Από πιτσιρικάς εντάχθηκε ενεργά στην καθολική ενορία του Αγίου Μιχαήλ στη γειτονιά του. Συμμετέχοντας και τραγουδώντας στη παιδική χορωδία της γνώρισε και παντρεύτηκε στα 25 του την , επίσης Βαλωνικής καταγωγής, Συζάν Μαλανγκρέ με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, δυο αγόρια και ένα κορίτσι.
Το σημαντικό στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας του είναι ότι η αδιαπραγμάτευτη πίστη του έγινε εφαλτήριο προσέγγισης του, στα 19 του κιόλας, με τους Χριστιανοδημοκράτες των οποίων το χριστιανικό στοιχείο αποτελεί ισχυρό και αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής ταυτότητας τους. Κατ΄επαναλειψη έχει δηλώσει «ότι η ουσία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης δεν είναι ο συντηρητισμός αλλά, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο η χριστιανική οπτική και η αγάπη για την ανθρωπότητα». Σπούδασε Νομικά στα Πανεπιστήμια του Μονάχου και της Βόννης, απαλλάχτηκε από τη στρατιωτική θητεία, επειδή από παιδί πάσχει από μια διαταραχή που επηρεάζει τη σπονδυλική του στήλη, και εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη εκκλησιαστική εφημερίδα της μητρόπολης του Άαχεν καθώς και ως διευθυντής των καθολικών εκδόσεων Einhard.
Ασχολήθηκε με τη τοπική πολιτική σκηνή και έγινε το νεότερο μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Άαχεν. Κατόπιν το 1989 εξελέγη βουλευτής του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Βόννης μετά από μια ενθουσιώδη προεκλογική εκστρατεία, την οποία διεξήγαγε με το σύνθημα «Άκου. Αποφάσισε. Δράσε!” Ιστορική έμεινε τότε η η ομιλία -μανιφέστο του στη Bundestag υπέρ της μελλοντικής καθιέρωσης του ευρώ. Αργότερα ως ευρωβουλευτής με αντισυμβατική διάθεση δρομολόγησε την έναρξη του Γαλλογερμανικού άξονα για τα ευρωπαϊκά θέματα , αλλά το ανοιχτό, προοδευτικό του πνεύμα βρήκε ευκαιρία υλοποίησης όταν ορκίσθηκε το 2005 υπουργός αρμόδιος για την ενσωμάτωση των αλλοδαπών στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Στο ίδιο, το πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας- άλλοτε οχυρό των βιομηχανικών εργατών και προπύργιο των Σοσιαλδημοκρατών- εξελέγη πρωθυπουργός του το 2017 εξαιτίας της μετριοπαθούς και φιλελεύθερης πολιτικής του σφραγίδας. Διόλου πολωτικός ως χαρακτήρας ο ήπιος Λασέτ ανέκαθεν επιχειρούσε να ενώσει τις ακραίες πτέρυγες του κόμματός του επιμένοντας να παραμείνουν δυνατοί στο κέντρο. Συμβιβαστικός και ισορροπιστής, χωρίς να κρύβει τις φιλοδοξίες του , διακρινόταν για το ταλέντο του να φέρνει κοντά διαφορετικές εσωκομματικές φατρίες, ενισχύοντας τη συνοχή των Χριστιανοδημοκρατών .
Αυτός ο μάλλον αξιαγάπητος και καλοσυνάτος κεντροδεξιός πολιτικός, τον οποίο οι αντίπαλοι του τον κατηγορούσαν ως συντηρητικό, χάρη στην παιδιόθεν ηθική του πυξίδα υπερασπίστηκε σθεναρά τη πολιτική της Μερκελ στο προσφυγικό ζήτημα. Κυριολεκτικά ενσωματώθηκε με τόσο τέλεια εφαρμογή στο πολιτικό καλούπι της καγκελαρίου ώστε ο εγχώριος Τύπος τον κατηγορούσε ως πραιτοριανό της. Για τον ίδιο , πάντως, ένα πιστό Χριστιανό , δεν υπήρχε εναλλακτική λύση απέναντι στους πρόσφυγες παρά μόνο μια ανθρωπιστική πολιτική την οποία επίτασσε το πνεύμα της χριστιανικής φιλανθρωπίας. Με την ίδια ευσυνείδητη στάση βρέθηκε τον Αύγουστο του 2020 στη Μόρια της Λέσβου αλλά λόγω αναστάτωσης, καθώς οι πρόσφυγες περίμεναν αυτοπροσώπως τη Μερκελ, επισκέφτηκε τον καταυλισμό του Καρά Τεπέ. Ωστόσο λόγω της βαθιά θρησκευτικών του πεποιθήσεων αντιτάχθηκε στο –νόμιμο πλέον και στη Γερμανία– γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων. Παρόλα αυτά ο υπουργού Υγείας, Γενς Σπαν,ομοφυλόφιλος και παντρεμένος με τον άνδρα σύντροφό του, τον στήριξε ανοικτά.
Το κόμμα του άλλωστε του εμπιστεύτηκε την υποψηφιότητα για τη καγκελαρία ως το ασφαλέστερο στοίχημα για να επαναφέρει στο CDU (Χριστιανοδημοκρατική Ένωση) τους απογοητευμένους αλλά όχι τόσο ακραία συντηρητικούς ψηφοφόρους που είχαν αναζητήσει πολιτικό καταφύγιο στο, ευρωσκεπτικιστικό αντιμεταναστευτικό, ακροδεξιό εν τέλει, κόμμα AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία). Οι κομματικοί βαρόνοι μέτρησαν τη λαϊκή απήχηση του συντρόφου τους, μέλους της εθνικής επιτροπής του CDU, ως ανοιχτόκαρδου χαρούμενου, χαμογελαστού τύπου, κάπως στρουμπουλού και ατσούμπαλου διοπτροφόρου, με ανάστημα 1, 72μ, ο οποίος διαθέτει πηγαίο και μεταδοτικό χιούμορ. Τον βρήκαν αρτιμελή, ακέραιο, άθικτο, επιδραστικό , εκτός από έντιμο και αποτελεσματικό. Θεώρησαν θετικό ότι του αρέσει να μεταμφιέζεται κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού και πέρυσι, μάλιστα κέρδισε το βραβείο “εναντίον της βάναυσης σοβαρότητας». Τι πιο αναζωογονητικό σε εποχές πανδημικής καταθλίψης; Εξαρχής όμως, παραμέρισαν,τις ασάφειες της προεκλογικής εκστρατείας του που έκανε και τους πιο φανατικά δηλωμένους Χριστιανοδημοκράτες να αναρωτιούνται τι επί τέλους πρεσβεύει πραγματικά ο υποψήφιος τους. Κυρίως αγνόησαν την μάλλον συμπτωματική του ροπή στις γκάφες.
Το περασμένο κιόλας Ιούλιο, “συνελήφθη” από τις κάμερες να γελάει την ώρα που ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της χώρας, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, εξέφραζε τη θλίψη του για την απώλεια ανθρώπινων ζωών και τις καταστροφές μετά τις φονικές πλημμύρες στο Έρφστατ, μια από τις σφοδρότερα πληγείσες πόλεις της Βόρειας Ρηνανίας – Γερμανίας. Το να χασκογελάει ο πρωθυπουργός του ίδιου κρατιδίου καθώς δεν είχε ακόμη κοπάσει ο θρήνος για τους δεκάδες νεκρούς στηλιτεύτηκε ως ντροπιαστική συμπεριφορά όχι μόνο για τους κατοίκους της περιοχής αλλά για όλους του Γερμανούς. Αμέσως μετά αποκαλύφθηκε ότι εκτεταμένα αποσπάσματα του βιβλίου του “Die-Aufsteigerrepublik " ( Η προωθημένη δημοκρατία) που έγραψε το 2009 ήταν προϊόν λογοκλοπής. Το παραδέχθηκε, ζήτησε συγγνώμη και ανέλαβε την ευθύνη του “ξαφρίσματος των πνευματικών δικαιωμάτων άλλων. Η καθυστερημένη μεταμέλεια του δεν κρίθηκε πειστική και από μόνη της δεν τον καθιστά πρωτότυπο συγγραφέα , όπως και το ότι οδηγεί ηλεκτρικό αυτοκίνητο δεν τον κάνει οικολόγο.
Ωστόσο, ο ¨Αρμιν Λάσετ ανήκει τις πολιτικές εκείνες περιπτώσεις που οι άλλοι βιάζονται να υποτιμήσουν τείνοντας να φτηνύνουν τις αντοχές του για comeback. Δεν ήταν φαβορί για ηγέτης της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) και έγινε, αφού έβαλε το δακτυλάκι της και η Μερκελ. Δεν ήταν ο επικρατέστερος για υποψήφιος καγκελάριος και τα κατάφερε να πάρει το χρίσμα σε βάρος του δημοφιλούς Βαυαρού Μάρκους Σέντερ του αδελφού κόμματος της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU). Κι ακόμα ανέτρεψε τις εις βάρος του δημοσκοπήσεις και εξασφάλισε εντυπωσιακή νίκη στις εκλογές του 2017 στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Φαινομενικά με τέτοιο παλμαρέ επιστροφών , πέρα από κάθε προσδοκία, μπορεί στο πιθανώς εξπρεσιονιστικό αποψινό εκλογικό θρίλερ – με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να εκτιμούν ντέρμπι με το Σολτς – ο Λάσετ να γίνει ο νεός καγκελάριος. Ίσως για να απαντήσει άλλη μια φορά αφοπλιστικά πως “πάλι λάθος με ζύγιζαν”. Το θέμα, όμως, είναι τι θα ζυγίσουν μπροστά στη κάλπη οι ψηφοφόροι . Σίγουρα η πρωτοκαθεδρία των Χριστιανοδημοκρατών επί 16 συνεχή χρόνια φαντάζει υπερβολική, αν όχι βαρετή. Πόσο μάλλον εν μέσω κόπωσης από την πανδημία;. Από την άλλη αν οι Γερμανοί πολίτες ψάχνουν μια νοικοκυρά τύπου Μερκελ για να κουμαντάρει όπως μόνο αυτή γνωρίζει το πόστο, υπάρχει διαθέσιμη και η βερσιόν της με αντρικό κουστούμι.
