Γιώργος Παπανδρέου: Άνοιξε η πόκα στο ΠΑΣΟΚ και όλοι ψάχνονται

Το απόγευμα της 12ης Οκτωβρίου έμελλε να είναι σημείο καμπής για το Κίνημα Αλλαγής-ΠΑΣΟΚ. Η δημοσιοποίηση της υποτροπής του καρκίνου που αντιμετωπίζει εδώ και 13 χρόνια με γενναιότητα η Φώφη Γεννηματά μετέτρεψε την εκλογή ηγεσίας του τρίτου κόμματος της Βουλής σε ένα «μιντιακό γεγονός». Εκεί που το ενδιαφέρον ήταν ελάχιστο, ξαφνικά άναψαν όλοι οι προβολείς.

Την πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής επισκέφθηκε το επόμενο βράδυ στον «Ευαγγελισμό» ο Γιώργος Παπανδρέου. Επισήμως, διεμήνυσε ότι δεν έγινε η παραμικρή συζήτηση για τα πολιτικά - ωστόσο, φαίνεται ότι η Γεννηματά, η οποία είχε ήδη δηλώσει ότι αποσύρεται από την κούρσα, ρώτησε τον πρώην πρωθυπουργό τι προτίθεται να κάνει. Εκείνος το γύρισε στα ιατρικά - και λίγο αργότερα βγήκε από το δωμάτιο του 10ου ορόφου.

Μετά από μία εβδομάδα, ο Παπανδρέου ανακοίνωνε την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ., μπροστά από μία βίντατζ ντουλάπα, στο Ιδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου. Ορθιος, χωρίς γραβάτα και αρκετά ταλαιπωρημένος από ένα ταξίδι-αστραπή στην Κωνσταντινούπολη, δεν αναφέρθηκε στο ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε ο πατέρας του, αλλά είπε ότι το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να γίνει «ο καταλύτης» για μία «προοδευτική διακυβέρνηση».

Οπως είναι γνωστό από τη Χημεία, ο καταλύτης δεν είναι το βασικό συστατικό μιας ένωσης - για παράδειγμα, ο Πάνος Καμμένος, με 4,75% στις πρώτες εκλογές του 2015, ήταν ο καταλύτης για τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τσίπρα. Ετσι, η αναφορά του πρώην πρωθυπουργού οδήγησε εύλογα στο ερώτημα: Πού το πάει ο Γιώργος;

Ο Ανδρέας Λοβέρδος, από τους βασικούς διεκδικητές της ηγεσίας, δίνει έκτοτε την απάντησή του, διαβεβαιώνοντας ότι με τον ίδιο στην ηγεσία το Κίνημα Αλλαγής δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κυβερνητικό σχήμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα.

Το ξέπλυμα του ΣΥΡΙΖΑ

Στην πραγματικότητα, ο Λοβέρδος υπονοεί ότι ψηφίζοντας Παπανδρέου ο ψηφοφόρος ουσιαστικά επιλέγει Τσίπρα και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ. «Οχι στα σενάρια συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, που τον ξεπλένουν», λέει χαρακτηριστικά.

Βεβαίως, στην παρούσα φάση, όλα τα σενάρια περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» δεν περνούν το τεστ της Αριθμητικής: όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν πρωτιά με πολύ μεγάλη διαφορά στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία - και ο εκλογικός νόμος Θεοδωρικάκου δεν επιτρέπει στο δεύτερο κόμμα να κάνει παιχνίδι, αλλά μόνο στο πρώτο.

Τα περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» ξεκίνησαν από τον χώρο του Κινήματος Αλλαγής -και πιο συγκεκριμένα από τη Φώφη Γεννηματά, προτού τα κάνει αφήγημα ο Αλέξης Τσίπρας -και δεν αφορούσαν την προσέγγιση των δύο κομμάτων, αλλά την προσπάθεια του ΚΙΝ.ΑΛ. να σφραγίσει τα σύνορά του με τη Νέα Δημοκρατία, ελπίζοντας παράλληλα σε ένα μεσοπρόθεσμο μαράζωμα των εκλογικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, που θα τροφοδοτούσε το Κίνημα Αλλαγής.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο περιγράφουν στελέχη που παραδοσιακά πρόσκεινται στον Γιώργο Παπανδρέου τη στρατηγική του απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ: ο πρώην πρωθυπουργός βλέπει ότι σχεδόν σε όλη την Ευρώπη η σοσιαλδημοκρατία επιστρέφει - δεν είναι μόνο το SPD του Ολαφ Σολτς, αλλά και η Ιβηρική, όπως και η Σκανδιναβία, ενώ η Αριστερά καταποντίζεται. Θεωρεί επομένως ότι το στοίχημά του σε βάθος πενταετίας είναι να υπάρξει πρωθυπουργός από τον χώρο της Κεντροαριστεράς - «όχι απαραίτητα ο ίδιος ο Παπανδρέου», σημειώνουν χαρακτηριστικά. Προφανώς, μία τέτοια εξέλιξη, που σήμερα φαντάζει πολύ μακρινή, αν όχι ουτοπική, δεν περνάει μέσα από ένα ΚΙΝ.ΑΛ.-συμπλήρωμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ήταν πάντα έτσι - και αυτό συντηρεί τη διαμάχη εντός του Κινήματος Αλλαγής. Μετά τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ, με τη δημιουργία του ΚΙΔΗΣΟ, που ιδρύθηκε 22 ημέρες πριν από τις πρώτες εκλογές του 2015, μέσω των οποίων ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε πρωθυπουργός, αρκετά ήταν τα στελέχη του Γιώργου Παπανδρέου -αλλά και άνθρωποι της Χαριλάου Τρικούπη, όπως ο Κώστας Λαλιώτης- οι οποίοι ήθελαν να μένουν ανοιχτοί οι δίαυλοι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, αρκετά σύντομα, ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε με όλους τους τρόπους ότι δεν υπήρχε στη σκέψη του κάτι τέτοιο: νιώθοντας σε θέση ισχύος απέναντι στο εκτός Βουλής ΚΙΔΗΣΟ και το ΠΑΣΟΚ που παρέπαιε, μιλούσε μόνο για προσχώρηση στο κόμμα του και όχι για «διάλογο» και «συνεργασία».

Ποιος θυμάται τους γερμανοτσολιάδες

Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα ο Χάρης Καστανίδης -ένας από τους δύο βουλευτές του ΚΙΔΗΣΟ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΙΝ.ΑΛ., ο οποίος φερόταν να είναι εκ των θερμότερων υποστηρικτών του διαλόγου- χρησιμοποιεί σκληρότερες εκφράσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και από τον Ανδρέα Λοβέρδο: «Θα συνεργαστούμε με αυτούς που μας έλεγαν γερμανοτσολιάδες;», είπε πρόσφατα στον ΣΚΑΪ.

Το ίδιο και ο Γιώργος Πεταλωτής, κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση του Παπανδρέου, ο οποίος στήριζε στην αρχή την υποψηφιότητα Καστανίδη· όταν ρωτήθηκε κατά πόσο το ΚΙΝ.ΑΛ. με ενδεχόμενη ηγεσία Παπανδρέου θα δεχόταν την επιστροφή στελεχών που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε ξεκάθαρα «όχι», με το επιχείρημα ότι «πήγαν εκεί για να βολευτούν».

Πού το πάει, επομένως, ο Γιώργος; Οι δικοί του αναγνωρίζουν ότι η υποψηφιότητά του ήταν «μία κίνηση υψηλού ρίσκου», από τη στιγμή που ο ίδιος έχει να εμφανιστεί στις περισσότερες περιοχές της χώρας από την ατυχή προεκλογική καμπάνια του ΚΙΔΗΣΟ.

Μάλιστα, υπενθυμίζουν ότι αν η υποτροπή της ασθένειας της Φώφης Γεννηματά διαπιστωνόταν μερικές ημέρες μετά τη 12η Οκτωβρίου, δεν θα υπήρχε καν περιθώριο να συζητά την υποψηφιότητά του, αφού και η προθεσμία θα είχε λήξει και υποψήφιοι θα ήταν μόνο οι Ανδρέας Λοβέρδος, Νίκος Ανδρουλάκης και Χάρης Καστανίδης.

Παπανδρεϊκοί Vs Αντιπαπανδρεϊκοί

Η αλήθεια είναι ότι χωρίς να γνωρίζει την εξέλιξη της ασθένειας της Φώφης Γεννηματά, ο Παπανδρέου είχε αποφασίσει να αντιμετωπίσει με ευμενή ουδετερότητα την υποψηφιότητά της, χωρίς να εμπλέκεται στις εσωκομματικές τριβές· ήθελε να πάρει τις αποφάσεις του μετά τις εθνικές εκλογές, εκτιμώντας ότι λόγω πόλωσης θα υπήρχε κόστος για όποιον αρχηγό εκλεγόταν στην κάλπη του Δεκεμβρίου.

Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή Παπανδρέου συνοδεύτηκε με 82 υπογραφές στήριξης από την Κεντρική Επιτροπή, οι οποίες συγκεντρώθηκαν μέσα σε ένα 24ωρο. Για πολλούς στο ΚΙΝ.ΑΛ. η εκλογή ηγεσίας κυριαρχήθηκε από το αίτημα της ανανέωσης μέχρι την απόσυρση της Φώφης Γεννηματά, ενώ πλέον μετατρέπεται σε ένα δημοψήφισμα «ναι ή όχι» στον Παπανδρέου με αβέβαιο αποτέλεσμα: εφόσον ο πρώην πρωθυπουργός είναι παρών στον β’ γύρο, ο οποίος φαντάζει πλέον αναπόφευκτος, τότε όποιος είναι απέναντί του θα έχει τη στήριξη εκείνων που δεν τον θέλουν στο τιμόνι του ΚΙΝ.ΑΛ. - και είναι πολλοί.

Απροσδιόριστη δημοτικότητα

Οι δύο βαριοί σκελετοί στην ντουλάπα του είναι οι πρώτοι μήνες της διακυβέρνησής του, από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Μάρτιο του 2010, που οδήγησαν στο πρώτο μνημόνιο. Και φυσικά είναι η διάσπαση του ΠΑΣΟΚ στις 3 Ιανουαρίου του 2015 με την ίδρυση του ΚΙΔΗΣΟ, που έλαβε 152.000 ψήφους, χωρίς να καταφέρει να μπει στη Βουλή.

Εκτοτε, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει μετρηθεί σε κάποια επίσημη δημοσκόπηση - και με την έννοια αυτή η δημοτικότητά του είναι απροσδιόριστη, εν όψει της εκλογής στο Κίνημα Αλλαγής. Ακόμα και η εκλογή του στην Αχαΐα, το 2019, δεν έγινε με σταυρό, αφού κάτι τέτοιο δεν απαιτείται για τους πρώην πρωθυπουργούς, εφόσον το κόμμα τους εκλέγει βουλευτή στη συγκεκριμένη Περιφέρεια. Ωστόσο, η εκλογική επίδοση του Κινήματος Αλλαγής στην Αχαΐα δεν ήταν πολύ καλύτερη από τον πανελλαδικό μέσο όρο, παρά την παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου στο ψηφοδέλτιο του ΚΙΝ.ΑΛ. Το πανελλαδικό 8,1% ήταν 8,91% στην Αχαΐα, όπου κάποτε το ΠΑΣΟΚ ξεκινούσε το μέτρημα από το 40%.

Βεβαίως, πρέπει να σημειωθεί ότι ανάλογες -για την ακρίβεια, χειρότερες- ήταν οι επιδόσεις και των υπόλοιπων υποψηφίων αρχηγών στις Περιφέρειές τους· τόσο ο Ανδρέας Λοβέρδος όσο και ο Χάρης Καστανίδης είδαν τα ποσοστά του ΚΙΝ.ΑΛ. να είναι χαμηλότερα από το πανελλαδικό ποσοστό του Κινήματος Αλλαγής.

Το φάντασμα του 2007

Ο Γιώργος Παπανδρέου μετρά ήδη δύο νίκες σε εσωκομματικές εκλογές: η πρώτη ήταν το 2004 όταν πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες πήγαν στις κάλπες για να τον ψηφίσουν απέναντι στον... Κανέναν, αφού μετά την παράδοση του «δαχτυλιδιού» της ηγεσίας από τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος δεν επιθυμούσε να χάσει από τον Κώστα Καραμανλή, ουδείς θέλησε να αποτελέσει το αντίπαλον δέος στον γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Η δεύτερη νίκη του ήταν το 2007: μετά τη δεύτερη εκλογική του ήττα από τον Καραμανλή, ήταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος αυτός που αποφάσισε να τον αμφισβητήσει, με την περίφημη δήλωση στο Ζάππειο. Ο Παπανδρέου μπήκε στην κούρσα ως βέβαιος χαμένος, αλλά εξήλθε θριαμβευτής μετά από μία σειρά αμφιλεγόμενων συμπεριφορών από την πλευρά Βενιζέλου, που του στοίχισαν εκλογικά.

Ο Βενιζέλος παρέμεινε στο ΠΑΣΟΚ και συνεργάστηκε με τον Παπανδρέου στην κυβέρνηση του πρώτου μνημονίου. Τώρα, αρκετοί συνεργάτες του Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος ξεκίνησε τη δική του εκστρατεία με αίτημα την «επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ» εδώ και έναν χρόνο, εκτιμούν ότι στις 5 Δεκεμβρίου θα έχουμε την αναστροφή της εκλογής του 2007, με τον Λοβέρδο στον ρόλο ενός Βενιζέλου που δεν θα κάνει λάθη.

Ο έτερος βασικός διεκδικητής της ηγεσίας, ο Νίκος Ανδρουλάκης, έχει επιλέξει εντελώς διαφορετική γραμμή τόσο απέναντι στον Λοβέρδο όσο και απέναντι στον Παπανδρέου: έχοντας το πλεονέκτημα της ηλικίας -είναι μόλις 42 ετών απέναντι στον 65χρονο Λοβέρδο και στον 69χρονο Παπανδρέου- προτιμά να μιλά για την ανάγκη της ανανέωσης, που συμπυκνώνεται στη φράση «σας τιμούμε για την προσφορά σας, αλλά είναι ώρα για αλλαγή». Πρόκειται ακριβώς για την ίδια γραμμή που είχε και στην εκλογή του 2017, η οποία τον οδήγησε στη δεύτερη θέση, πίσω από τη Φώφη Γεννηματά.

Εντελώς διαφορετικές είναι οι σχέσεις του Γιώργου Παπανδρέου με τους Παύλο Γερουλάνο και Χάρη Καστανίδη· πολλοί προεξοφλούσαν την απόσυρσή τους στο άκουσμα της υποψηφιότητας Παπανδρέου, αλλά είναι γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν τους ζήτησε κάτι τέτοιο στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες που είχε μαζί τους.

Πολλοί λένε τώρα ότι ο Παπανδρέου επιδιώκει να είναι στην κούρσα οι δύο, ώστε να έχει «αποθέματα» για τον δεύτερο γύρο, όπου αναμένει τη συσπείρωση των αντι-παπανδρεϊκών.

Ειδήσεις σήμερα:

Φοροδιαφυγή ύψους... 950.000 ευρώ από συνταξιούχο που έκανε πωλήσεις μέσω Ίντερνετ - Δεν είχε κόψει 55.000 αποδείξεις!

Μιχάλης Οικονόμου - Γιώργος Μακρής: Βάφτισαν τον μονάκριβο γιο τους

Έρχονται αυξήσεις στις συντάξεις παλαιών συνταξιούχων