«Βόμβες» Καστανίδη κατά Σημίτη

Το μόνο που δεν  είπε είναι πως ο κ. Κώστας Σημίτης  είναι «αρχιερέας της διαπλοκής». Ο λόγος για τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Χάρη Καστανίδη που αποφάσισε να απαντήσει όχι μόνο στην επιστολή που απέστειλε ο πρώην πρωθυπουργός την περασμένη Πέμπτη περιγράφοντας την «δική του αλήθεια» για το σκάνδαλο της Siemens και αφήνοντας αιχμές μεταξύ άλλων κατά του κ. Καστανιδη, αλλά και σε μια «σκιώδη» υπόθεση που ξεκίνησε πριν από 15 χρόνια.

Ο κ. Καστανίδης μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής όπου συζητείται το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής που διερεύνησε το σκάνδαλο της γερμανικής εταιρείας, επιφύλασσε συγκλονιστικές αποκαλύψεις και μια σειρά εγγράφων αλληλογραφίας με τον τότε πρωθυπουργό κ. Σημίτη τα οποία σύμφωνα με τον ίδιο αποδεικνύουν ότι το 1997 υπήρχε έτοιμο νομοσχέδιο το οποίο θα έφερνε διαφάνεια στην διαδικασία προμηθειών, όμως, με χειρισμούς του κ. Σημίτη δεν έφτασε ποτέ στην Βουλή με αποτέλεσμα «τα όσα τραγικά βλέπουμε σήμερα».

Όπως ήταν λογικό στην Ολομέλεια προκλήθηκε αναστάτωση καθώς οι βουλευτές της ΝΔ απαίτησαν να διακοπεί η συνεδρίαση, να διαβάσουν τις επιστολές καθώς το περιεχόμενό τους «ανατρέπουν το πόρισμα της εξεταστικής».

Αναλυτικά, στην επιστολή του ο κ. Σημίτης αναφέρθηκε και  στην παραίτηση του κ. Καστανίδη λόγω απόρριψης της πρότασής του για ίδρυση ανεξάρτητης αρχής για τις προμήθειες, σημειώνοντας ότι το πλαίσιο εγγυήσεων και διαφάνειας που ίσχυε και το οποίο ενισχύθηκε στη συνέχεια «εξασφάλιζε αποτελεσματικότερο έλεγχο από την πρόταση», ενώ διερωτήθηκε με νόημα, αν ο κ. Καστανίδης είχε πρόβλημα ηθικής τάξης, όπως υπονοεί η Ν.Δ., γιατί μετείχε στην κυβέρνηση του 2003.

Ο κ. Καστανίδης σήμερα απάντησε: «Χθες ο κ. Σημίτης απέστειλε επιστολή , είναι δική του εκτίμηση και σεβαστή η θέση του γιατί δεν το έκανε όταν συνεστήθη  η εξεταστική. Ισχυρίζεται ότι στο προσχέδιο για τις προγραμματικές συμβάσεις δεν θα ήταν υπό τον έλεγχο της ανεξάρτητης αρχής και θέτει το ερώτημα περί ηθικής τάξης για την επιστροφή μου στην κυβέρνηση του 2003.

Με έμμεσο και σαφή τρόπο από τις 30.8/97 και μεταγενέστερα δόθηκαν απαντήσεις στον ελληνικό λαό αλλά αισθάνομαι την υποχρέωση να αποδεσμευτώ από την αλληλογραφία που διημείφθη εκείνη την εποχή, εσωτερική κυβερνητική αλληλογραφία που δεν είχα δώσει. Ιανουάριος 1996 ανέλαβα το υπουργείο Μεταφορών και είχε μπροστά του να διαχειριστεί προμήθειες αξίας πολλών τρισ. Δραχμών.

Ζήτησα από τον Σημίτη να απαντήσουμε στο πως θα υπάρξει διαχείριση του κολοσσιαίου αυτού αριθμού προμηθειών γιατί τα γιγάντια συμφέροντα που συγκρούονται γύρω από τις προμήθειες ακόμα και όταν τηρούνται οι κανόνες δημιουργεί παρενέργειες στο πολιτικό σκηνικό.

Είχα προτείνει την σύσταση ανεξάρτητης αρχής που θα έλεγχε, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση το αποδέχτηκε. Τον Μάρτιο του 1996 εισήχθη στην κυβερνητική επιτροπή η πρότασή μου η οποία παρατήρησε ότι δεν μπορεί η αρχή να ελέγχει μόνο τις προμήθειες του μεταφορών αλλά όλων των προμηθειών και εγώ αισθάνθηκα μεγάλη ευτυχία. Το καλοκαίρι του 96 η επιτροπή κατέληξε και παραδόθηκε  το προσχέδιο στον Σημίτη, τον Σεπτέμβριο του 96, στις εκλογές και μετά η θέση για έλεγχο προμηθειών ανακοινώνεται και δια χειλιών πρωθυπουργού και γίνεται κεντρικό σύνθημα.

Όταν σχηματίστηκε η νέα κυβέρνηση ζήτησα να έρθει προς ψήφιση το σχετικό ν.σ. – στις 5/11/96 μου αποστέλλεται επιστολή από το Σημίτη για να επισπεύσω την κατάθεση του ν.σ. στη Βουλή. Στις 25/11 του απάντησα ότι εγώ είμαι ο συντάκτης του ν.σ. και εκφράζω την χαρά μου για την αλλαγή του καθεστώτος προμηθειών και θα κόψουμε τον ομφάλιο λώρο έργων και πολιτικής. Στις 7/1/97 λαμβάνω επιστολή του κ. Σημίτη προς τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλου (σ.σ. Υπουργός Εσωτερικών) με κοινοποίηση που λέει ότι «έχω ξανασκεφτεί το θέμα και θέλει περισσότερη συζήτηση και να εισαχθεί στην επιτροπή θεσμών της κυβέρνησης».

Στις 12/3/97 στέλνει επιστολή με κοινοποίηση προς εμένα ότι εγώ επιμένω. Στις 8/5/97 ενώ απουσιάζω συγκαλείται το υπουργικό και αποφασίζει να απορρίψει αυτό που ήταν προεκλογική διακήρυξη της κυβέρνηση με το επιχείρημα ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο δεν χρειάζεται να αλλάξει. Στις 14/5/97 όταν γυρίζω από τις ΗΠΑ αποστέλλω επιστολή στον Σημίτη που το εξηγώ ότι έσφαλε το υπουργικό.

Η επιστολή αυτή καταλήγει ως εξής «ό,τι ισχυρίζομαι για την θεσμική θωράκιση της χώρας , σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε να θεσπίσω πλαίσιο για τα θέματα αρμοδιότητας μέτρα και κανόνες που εγγυώνται την διαφάνεια. Αν ούτε αυτό καταστεί δυνατό αναρωτιέμαι αν θα έχει νόημα η παραμονή μου στην κυβέρνηση». Στις 25/7/97 αποστέλλω νέα εναλλακτική πρόταση. Δεν υπάρχει απάντηση. Στις 30/8/97 ανακοινώνω την παραίτησή μου.

Επανήλθα στην κυβέρνηση γιατί ο πρωθυπουργός μου το ζήτησε μετ’ επιτάσεως 8 μήνες πριν τις εκλογές  να βοηθήσω και εγώ… Τα γεγονότα δεν είναι τυχαία και αποτελούν μια κρίσιμη καμπή. Θα ήταν τελείως διαφορετική η πορεία του τόπου αν τότε ο πολιτικός κόσμος είχε αποδεχθεί διαφορετική λειτουργία για τις προμήθειες… Δεν κόψαμε τον ομφάλιο λώρο πολιτικής και επιχειρηματιών με αποτέλεσμα όλα αυτά τα τραγικά που βλέπουμε σήμερα».