Ο Ανδρέας Δρυμιώτης στον Δανίκα: Η ΝΔ είναι τώρα στο 30%, υπάρχει και 17% αδιευκρίνιστη ψήφος...
«Σίγουρα η κυβέρνηση θα αυξήσει τα ποσοστά της στις δεύτερες εκλογές, αλλά για τις πρώτες κρατάω επιφύλαξη μην τυχόν εκφραστεί πολύ έντονος θυμός» λέει ο «γκουρού» των εκλογών - «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ούτε 5% πιθανότητες να έλθει πρώτο κόμμα»
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Ο Ανδρέας Δρυμιώτηςλοιπόν. Το καμάρι της ΔΕΛΤΑ και της Singular. Ο εγκέφαλος που επεξεργάζεται τους αριθμούς με αστρονομικές ταχύτητες και που γνωρίζει με απόλυτη ακρίβεια το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών. Ολων των εκλογικών αναμετρήσεων. Από το 1981. Οπως λέει ο ίδιος, με διακριτική και «σεμνή» υπερηφάνεια: «Ποτέ δεν έπεσα έξω. Ποτέ!».
Ο Ανδρέας Δρυμιώτης, από τη Λευκωσία, πολιτικός μηχανικός και στη συνέχεια ο απόλυτος γκουρού των εκλογών. Το βλέμμα να σπινθηρίζει. Τα λόγια με ευκρίνεια της καλύτερης φωτογραφικής μηχανής. Λάτρης του Common Sense. Της κοινής λογικής. Και απόλυτος πραγματιστής. Τα γεγονότα. Μόνο τα γεγονότα. Οπως έλεγε και ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης, «σύντροφοι, η ζωή θα δείξει».
Μετά τις εκλογές του 2019 μού είχε πει κάτι που στ’ αυτιά κάποιου της κοινής, της απλοϊκής λογικής μοιάζει με ανέκδοτο, κάτι σαν νούμερο επιθεώρησης από το κάτω ράφι:
«Ασε την κυρία Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου. Εκεί να δεις τι είχε πει η κυρία: “Δεν θα χάσει ο Αλέξης τις εκλογές γιατί είμαι Σαββατογεννημένη και έχω προαισθήματα”. Τέτοια μακακία είπε. Δηλαδή 1.700.000 Ελληνες που έχουν γεννηθεί το Σάββατο διαθέτουν την ικανότητα να μαντεύουν τα εκλογικά αποτελέσματα.
Μετά απορείτε εσείς που ο Βελόπουλος μπήκε στην Ευρωβουλή με 4,18% πουλώντας ιδιόχειρες επιστολές του Ιησού γραμμένες στα ελληνικά. Και είναι αξιοσημείωτο και αποκαλυπτικό ότι δύο μέρες μετά τη συντριβή στις ευρωεκλογές, η σαββατογεννημένη κυρία Θεοδώρα φρόντισε να αποχωρήσει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Τσίπρα. Τι μου θυμίζει αυτό; Οτι πρώτα τα ποντίκια εγκαταλείπουν το πλοίο που βυθίζεται».
Σκηνή 1: Ενα συστημικό κόμμα δεν έχει Πολάκηδες
Ηταν συνεπής στην ώρα του. Δέκα συμφωνήσαμε, δέκα εμφανίστηκε. Gentleman με όλη τη σημασία της λέξης. Σοφός και gentleman. Από τους ελάχιστους σοφούς του τόπου. Ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα πιστεύεις. Και ΣΥΡΙΖΑ να ήμουν, θα θεωρούσα σοφό τον Δρυμιώτη. Και τα δεδομένα πάνε κάπως έτσι:
-Το 3%, η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων που βγαίνει αυτή τη στιγμή, είναι στα όρια του στατιστικού λάθους;
«Βεβαίως, είναι στα όρια του στατιστικού λάθους. Ολες οι έρευνες λένε ότι είναι συν πλην 3%, άρα μπορεί κάλλιστα και να αντιστραφεί αυτό το πράγμα».
-Δηλαδή να είναι ο Τσίπρας πρώτος;
Κλείσιμο
«Προς το παρόν δεν φαίνεται, αλλά είναι δυνατόν. Ερμηνεύοντας σωστά τις δημοσκοπήσεις, μπορεί και να αντιστραφεί. Εχουμε φτάσει σε ένα σημείο στο οποίο τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα και θα εξηγήσω τι εννοώ».
-Επικίνδυνα, γιατί; Δεν πρέπει να έχει μια δημοκρατία δύο κόμματα, να υπάρχει μια αξιωματική αντιπολίτευση; Το σύστημα πώς θα λειτουργήσει;Αφού το ΠΑΣΟΚ έχει βυθιστεί. Αρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κερδίσει. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, αυτή είναι η αλήθεια.
«Αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποδειχθεί ότι έχει γίνει συστημικό κόμμα και όχι αντισυστημικό».
-Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός συστημικού κόμματος;
«Να μην έχει Πολάκηδες. Ας ξεκινήσουμε από εκεί λοιπόν».
-Μα και οι άλλοι έχουν κάποιους περίεργους μέσα.
«Δεν έχουν τέτοιους όμως. Ακου τώρα, για να βάζουμε και τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση: εγινε αυτό το μεγάλο δυστύχημα, το τραγικό. Μετά το τριήμερο πένθος έχουμε κάθε μέρα διαδηλώσεις. Συμφωνούμε;».
-Συμφωνούμε. «Ωραία. Στο Μάτι γιατί δεν είχαμε διαδηλώσεις;».
-Γιατί ήταν καλοκαίρι, είχαν πάει για μπάνια. «Οχι, δεν είναι αυτός ο λόγος. Ο λόγος ήταν ότι οι αντίθετοι, η Νέα Δημοκρατία, δεν καλούσαν τον κόσμο να διαμαρτυρηθεί».
Σκηνή 2: Το ρουσφέτι πρέπει να καταργηθεί
Η επαγωγική λογική του Ανδρέα Δρυμιώτη, το καλύτερο όπλο του. Μπορεί να διαφωνείς, αλλά θα είσαι βλάκας αν υποτιμήσεις τα «πυρομαχικά» του.
-Δηλαδή πιστεύετε πραγματικά εσείς ότι όσοι κατεβαίνουν στο Σύνταγμα αυτή τη στιγμή στη διαδήλωση είναι του ΣΥΡΙΖΑ;
«Οχι, αλλά σήμερα που μιλάμε (σ.σ.: η κουβέντα έγινε την περασμένη Πέμπτη πρωί), που είναι η γενική απεργία, κατεβαίνει η ΑΔΕΔΥ, η οποία είναι εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων. Τι δουλειά έχουν οι ιδιωτικοποιήσεις;».
-Εχουν. «Καμία δουλειά δεν έχουν. Λοιπόν, για να καταλαβαίνει και ο κόσμος: αν πέσει ένα αεροπλάνο, φταίει η αεροπορική εταιρεία, συμφωνούμε;».
-Συμφωνούμε. «Εάν όμως το αεροπλάνο πέσει κατά την προσγείωση, τρακάρει με άλλο αεροπλάνο, φταίει ο πύργος ελέγχου, συμφωνούμε;».
-Συμφωνούμε. «Ωραία. Λοιπόν, τα τρένα τα έχει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία είναι ιδιωτική. Τη διαχείριση των τρένων την έχει ο ΟΣΕ, ο οποίος είναι κρατικός. Γιατί λοιπόν είμαστε εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων;».
-Θα σας πω γιατί. Δεν μπορείς να έχεις τα τρένα, τα βαγόνια, τα εισιτήρια και να μην ελέγχεις εάν υπάρχουν μέτρα ασφαλείας. Δηλαδή αφήνεις το κοινό σου να σκοτωθεί; Δεν σε ενδιαφέρει αυτό εσένα; «Οχι, γι’ αυτό και αποζημιώνει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Οπως σου είπα, μια αεροπορική εταιρεία κοιτάζει τα αεροπλάνα της, τα εισιτήρια, δεν μπορεί να επέμβει στο αν κάνει καλά τη δουλειά του ο πύργος ελέγχου ενός αεροδρομίου. Αν δεν βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, δεν θα καταλάβουμε ποτέ τι φταίει. Αν θες το τι φταίει, η δική μου, εντελώς προσωπική άποψη, είναι ότι το τραγικότατο αυτό δυστύχημα είναι η επιτομή του Ελληνικού Δημοσίου». -Συμφωνούμε σε αυτό, όλοι το λένε.
«Οχι, δεν το λένε. Βάζεις έναν άνθρωπο 59 χρόνων, ο οποίος ποτέ μα ποτέ του δεν είχε θέση ευθύνης. Ηταν αχθοφόρος. Το πολύ-πολύ να έχανε καμιά βαλίτσα».
-Ποιος τον έβαλε εκεί πέρα; Κάποιος κομματικός.
«Οχι, δεν τον έβαλε κομματικός. Προκηρύχθηκαν 16 θέσεις σταθμαρχών και παρουσιάστηκαν δύο από μετάταξη, άρα δεν χρειάζονταν ρουσφέτι».
-Μισό λεπτό. Είμαστε σίγουροι και οι δύο, φαντάζομαι, ότι όλες αυτές οι προσλήψεις, οι περισσότερες τουλάχιστον, είναι κομματικές. Και δεν είναι μόνο από τη Νέα Δημοκρατία, είναι και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ, τα τρία κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα αυτή.
«Διαφωνώ. Δεν είναι θέμα μόνο ρουσφετιού».
-Το ρουσφέτι δεν πρέπει να ποινικοποιηθεί; «Εμένα μου λες; Πρέπει να καταργηθεί με κάθε τρόπο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Πρώτα-πρώτα, ποιος έβγαλε αυτόν τον κανόνα, το να μπορούν οι παλιοί υπάλληλοι του ΟΣΕ να επαναπροσληφθούν;».
-Ποιος τον έβγαλε; «Εκεί πρέπει να πάμε. Κατά πάσα πιθανότητα, το σωματείο. Αρα καταλήγουμε στο ότι όλα αυτά δεν θα μπορούσαν ποτέ να συμβούν σε μια καλοδιοικούμενη επιχείρηση. Γι’ αυτό σου λέω ότι είναι η επιτομή του Δημοσίου».
-Λένε μάλιστα ότι γλεντούσαν αυτοί. «Πριν πάμε σε αυτό. Να το πιάσουμε από την αρχή για να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Αυτόν τον βάζουν σταθμάρχη στη Λάρισα τις 5 τελευταίες μέρες που καλύπτουν το τριήμερο και όλες τις υπόλοιπες μέρες ήταν σε έναν μικρό σταθμό. Τον βάζεις στη Λάρισα, στον πολύ δύσκολο σταθμό, γιατί οι παλιοί...»
-...πήγαν να κάνουν διακοπές. «Οπως γίνεται στο Δημόσιο. Βάζουμε τον νεοσύλλεκτο, τον νιούμπη που λένε, σε μια θέση τρομακτικής ευθύνης μόνο και μόνο για να κάνουν τις διακοπές και τα ρεπό τους».
-Στην πιο δύσκολη βάρδια. «Οχι μόνο την πιο δύσκολη, έχει και επικάλυψη μία ώρα με τους παλιούς, 10 με 11».
-Αυτοί φύγανε και οι δύο. «Αυτοί φύγανε ενώ θα έπρεπε να μείνουν...».
-Είναι γνωστά αυτά. Ο γιατρός που έδωσε την άδεια, που ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ... «Οχι μόνο αυτό, πιάσε και το χειρότερο απ’ όλα. Το οποίο πέρα από την ανευθυνότητα δείχνει και ηλιθιότητα. Πήγαν και το σβήσανε με μπλάνκο».
-IQ μπιφτεκιού. Γι’ αυτούς τους λόγους, λοιπόν, λένε όλοι οι καλοί, οι σοβαροί τεχνικοί ότι το ανθρώπινο λάθος μπορεί να γίνει σε όλες τις περιπτώσεις, και στα αεροπλάνα, παντού. Γι’ αυτό υπάρχουν τα μέτρα ασφαλείας. «Υπήρχαν κι εκεί πέρα. Στη Λάρισα, 3 χιλιόμετρα πριν και 5,5 χιλιόμετρα μετά υπάρχει τηλεδιοίκηση. Αν πατούσε το κουμπί, θα σταματούσαν. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήξερε να το χειριστεί. Πιθανόν δεν είχε εκπαιδευτεί κιόλας γι’ αυτό. Αρα δεν είναι ένα λάθος που έγινε. Εγινε πολλά λάθη, τα οποία λειτουργούν σωρευτικά».
Σκηνή 3: Η Ελλάδα είναι Σοβιετία
Μπαίνει το μαχαίρι στο κόκαλο;Οσο και να το θέλεις; Οχι δεν μπαίνει. Και το εξηγεί.
-Δεν πρέπει, κατά τη γνώμη σας, ο Μητσοτάκης να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο; Και με αφορμή αυτό να τα αλλάξει όλα;
«Δεν μπαίνει, δεν μπαίνει το μαχαίρι. Ο μόνος τρόπος για να διορθωθεί το Δημόσιο είναι να περιοριστεί μόνο σε αυτά τα οποία πρέπει. Ολοι μιλάμε τώρα για την ακαταλληλότητα αυτού του ανθρώπου, συμφωνούμε; Στις διαδηλώσεις είναι εναντίον της αξιολόγησης. Πώς ταιριάζει τώρα αυτό;».
-Αυτοί σου απαντάνε: Αξιολογήστε πρώτα τους επάνω, για να αξιολογήσετε και τους από κάτω. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Εχουν αξιολογηθεί αυτοί; Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Εγώ είμαι υπέρ της αξιολόγησης. «Τώρα καταργείς το θέμα του μάνατζμεντ. Θέλουμε μάνατζερ; Πρέπει να τους πληρώνουμε. Αν δεν τους πληρώνουμε, θα πάρουμε τους χειρότερους. Οσο είναι στο Δημόσιο, δεν μπορούμε να τους πληρώνουμε. Δεν μπορεί να διορθωθεί το Δημόσιο, πάρτε το χαμπάρι. Η Ελλάδα δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, είναι Σοβιετία. Οσο δεν το παίρνουμε χαμπάρι, δεν πρόκειται να το διορθώσουμε. Εμείς είμαστε η τελευταία Σοβιετία της Ευρώπης. Ολοι οι άλλοι οι οποίοι έχουν απαλλαγεί από τη Σοβιετική Ενωση κάτι κάνανε. Εμείς είμαστε οι τελευταίοι. Είπαμε ότι αν θες μάνατζερ πρέπει να τους πληρώνεις. Δεύτερον, ανεξάρτητα από το ποιος είναι το αφεντικό σου, έχει το δικαίωμα να σε αξιολογεί».
-Εγώ το λέω «κρατικοδίαιτο καπιταλισμό».
Σκηνή 4: Δεν θα συμφωνήσουν ποτέ...
Η ακαταμάχητη γοητεία που εκπέμπει ο Ανδρέας Δρυμιώτης έχει να κάνει με την ακρίβεια των εκλογικών προγνώσεων.
-Πάμε τώρα στις δημοσκοπήσεις. Δύο ερευνητικά κέντρα λένε ότι η αυτοδυναμία έχει τελειώσει. Και για τον πρώτο και δεύτερο γύρο, δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Ισχύει αυτό ή όχι; «Με τα σημερινά δεδομένα ναι, ισχύει. Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν τη στιγμή, δεν αποτυπώνουν το αύριο».
-Εσείς συμφωνείτε να γίνονται δημοσκοπήσεις τη στιγμή που ακόμα οι τάφοι είναι νωποί; «Συμφωνώ απολύτως, γιατί αν δεν γίνονταν, θα λέγανε ότι τις κάνουνε και δεν μας τις δείχνουνε. Να γίνονται οι δημοσκοπήσεις και να δημοσιεύονται».
-Είπαμε ότι το 3% είναι στο όριο του στατιστικού λάθους. Υπάρχει περίπτωση Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώσουν τον αριθμό για να κάνουν κυβέρνηση σε συνεργασία «Υπάρχει περίπτωση».
-Στον πρώτο γύρο;
«Στον πρώτο γύρο αποκλείεται γιατί δεν βγαίνουν τα νούμερα».
-Τα νούμερα, κατά τη γνώμη σας, ποια θα είναι;
«Δεν πρόκειται να πάρεις νούμερο σήμερα από μένα με τίποτα. Μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές θα έρθεις να κουβεντιάσουμε. Γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχουν καν προκηρυχθεί οι εκλογές και το να κουβεντιάζει κανείς για νούμερα είναι λάθος».
-Οι εκλογές πότε θα γίνουν, κατά τη γνώμη σας;
«Πιθανή ημερομηνία είναι 21 Μαΐου, όπως έχει δημοσιευτεί, με τις επόμενες στις 2 Ιουλίου». -Εσείς είχατε προφητεύσει -σωστά τότε- ότι θα γίνονταν 9 Απριλίου.
«Σε σένα. Ημουν ο πρώτος που είχε πει ότι θα γίνονταν στις 9, ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα γίνονταν στις 9 Απριλίου. Λόγω του δυστυχήματος πάνε λίγο πίσω».
-Και από τις δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι υπάρχει ένα ποσοστό ανθρώπων που πηγαίνει προς τα λεγόμενα αντισυστημικά κόμματα. «Είναι πολύ μικρό αυτό. Το κυριότερο θέμα είναι ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό των αναποφάσιστων. Αυτοί οι άνθρωποι θα κληθούν να αποφασίσουν. Είναι 17%, πολύ μεγάλο νούμερο».
-Πόσο είναι συνήθως; «Συνήθως είναι κάτω από 10%. Είναι πολύ μεγάλο νούμερο και είναι πολύ δύσκολο τον αναποφάσιστο εσύ να τον βάλεις κάπου αυτή τη στιγμή. Αυτός θα αποφασίσει κάποια στιγμή αργότερα».
-Μήπως θα έπρεπε, αν και δεν πρόκειται να γίνει, τα τρία αυτά κόμματα που κυβέρνησαν και φέρουν την ευθύνη να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να φτιάξουν ένα συμβόλαιο τιμής, ας πούμε, για την πλήρη αλλαγή όλων αυτών των πραγμάτων;
«Πώς θα κάτσουν; Ο ένας είναι καθαρά αριστερόστροφος, ο άλλος είναι δεξιόστροφος και ο τρίτος είναι αριστεροδεξιόστροφος, κανένας δεν ξέρει τι είναι ο άλλος. Ούτε στη σφαίρα της φαντασίας δεν μπορεί να γίνει αυτό».
-Στη Γερμανία γίνεται όμως.
«Εάν μου βρεις μια ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία την ώρα που ανάβει το πράσινο για να περάσεις είναι κλειστή διασταύρωση από τα άλλα τα αυτοκίνητα, τότε θα σου απαντήσω ότι μπορεί να γίνει και στην Ελλάδα. Ο Ελληνας είναι ατομιστής, παιδί μου. Είναι 100% ατομιστής. Κοιτάζει μόνο την πάρτη του, δεν κοιτάζει κανέναν άλλο. Ανάβει το πράσινο και δεν μπορείς να περάσεις γιατί σου έχουν κλείσει τον δρόμο. Στην Αγγλία είναι το μεγαλύτερο πρόστιμο εάν βρεθείς μέσα στο “κουτί”, στην Ελλάδα ούτε οι αστυνομικοί δεν ξέρουν ότι είναι παρανομία».
-Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και άλλα πολλά παραδείγματα.
«Αλλά αυτό είναι το πιο χαρακτηριστικό της νοοτροπίας. Η νοοτροπία μας δεν είναι της συνεργασίας, είναι ατομιστική. Αυτό το πράγμα, αν δεν το καταλάβουμε, δεν πρόκειται να το ξεπεράσουμε».
Σκηνή 5: Ο σταυρός στις εκλογές, το μεγαλύτερο έγκλημα
Μια από τις ακατανίκητες παθογένειες του πολιτικού συστήματος προέρχεται από μια ανήκουστη, ανατριχιαστική διαπίστωση: κάθε βουλευτής προτιμάει να βγει αυτός και ας χάσει το κόμμα του παρά να βγει το κόμμα του και να μη βγει αυτός.
-Ελεγα μήπως με αυτά τα γεγονότα τα ανατριχιαστικά βάλουν μυαλό και συνεννοηθούν μεταξύ τους, να γίνουν κάποιες αλλαγές. Οπως, λόγου χάρη, είπαμε πριν για την ποινικοποίηση του ρουσφετιού.
«Υπάρχει ένας τρόπος να σταματήσει το ρουσφέτι. Να καταργηθεί ο σταυρός. Μονοεδρικές. Οπως είναι στην Αγγλία. Ο σταυρός είναι εγκληματικός, γιατί βάζει ομόσταβλους να πολεμούν ο ένας τον άλλον. Το ρουσφέτι είναι για τους σταυρούς, δεν γίνεται για τίποτε άλλο. Εάν λοιπόν καταλήξουμε σε μονοεδρικές περιφέρειες όπου ο υποψήφιος είναι ένας, που βγαίνει μέσα από εσωκομματικές διαδικασίες, δεν θα υπάρχει ανάγκη για ρουσφέτι. Ο σταυρός είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που υπάρχει σε αυτόν τον τόπο».
-Υπάρχει ελπίδα να καταργηθεί αυτό;
«Γι’ αυτό το ζήτημα πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα. Αλλά, όπως έχω γράψει επανειλημμένα, μετά λόγου γνώσεως και με απόλυτη ειλικρίνεια, κάθε βουλευτής προτιμάει να βγει αυτός και ας χάσει το κόμμα του, παρά να βγει το κόμμα του και να μη βγει αυτός».
-Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Να σας πω κάτι χειρότερο, ότι υπάρχουν και άνθρωποι μέσα στη Νέα Δημοκρατία ή στον ΣΥΡΙΖΑ που ψηφίζουν το αντίθετο κόμμα για να ρίξουν τον αρχηγό τους. Δεν θέλω να πω ονόματα, αλλά υποπτεύομαι. Τέτοιο μίσος.
«Για να γινόμαστε και πρακτικοί: επιτυχημένος υπουργός ποιος είναι;».
-Σήμερα; Ο Πιερρακάκης. Δεν το συζητάω αυτό.
«Το ξέρεις ότι πιο πολύ τον πολεμάνε οι ομόσταβλοί του παρά οι αντίπαλοι; Τι άλλο θέλεις;».
-Είμαι βέβαιος γι’ αυτό το πράγμα. Οι εργολάβοι τώρα, που ανέλαβαν το έργο δεν έχουν κάποια ευθύνη;
«Τεράστια, τεράστια, τεράστια».
-Ιδιώτες είναι όμως αυτοί. Του καπιταλισμού είναι, που τον υποστηρίζετε. Γιατί γίνεται αυτό εδώ;
«Γιατί έχουν μείνει όλοι ατιμώρητοι. Οι πιο πολλοί διαγωνισμοί του Δημοσίου είναι φαλκιδευμένοι. Είτε από τις προδιαγραφές ευνοείται κάποιος, είτε από την επιτροπή ευνοείται κάποιος άλλος. Και επειδή μέχρι τώρα δεν έχει τιμωρηθεί κανένας, από κανένα κόμμα, τη δουλειά τους κάνουν αυτοί».
-Εχουν βρει το κόλπο. Αυτό κόστισε 57 ζωές όμως.
«Και δεν ξέρουμε και πόσες άλλες έχει κοστίσει».
-Για μένα είναι μεγάλη παθογένεια το ότι δεν έχουμε αναπτύξει τον σιδηρόδρομο και αναπτύσσουμε μόνο την άσφαλτο για να παίρνει δασμούς το κράτος.
«Είναι παθογένεια, γιατί είναι και ασφαλές μέσο ο σιδηρόδρομος».
Σκηνή 6: Ειμαστε παρανοϊκοί
Ο ορισμός του μεγάλου λαϊκού θυμού, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Τον ανακάλεσε στην κουβέντα ως επιχείρημα διάκρισης ανάμεσα στην ωριμότητα και την ανωριμότητα.
-Εχετε σκεφτεί πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στους δρόμους; Αν υπήρχαν σιδηρόδρομοι θα ήταν λιγότερα τα θύματα.
«Πολύ ωραία το έχεις πιάσει, αλλά μισά. Το να πας με αυτοκίνητο στη Θεσσαλονίκη προτού γίνει ο αυτοκινητόδρομος ήταν κορόνα γράμματα. Αλλά με τι λεφτά έχουν γίνει αυτοί οι δρόμοι;».
-Με τι λεφτά;
«Με τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία δεν τη θέλουμε εμείς οι Ελληνες!».
-Εδώ κάνετε λάθος. Μα είναι δυνατόν να μη θέλουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση; Παρανοϊκοί είμαστε;
«Παρανοϊκοί είμαστε. Οι έρευνες της διαΝΕΟσις λένε ότι η Ευρώπη ωφελήθηκε περισσότερο από την Ελλάδα παρά εμείς από αυτούς».
-Αλλο αυτό που λένε και άλλο να θέλουν να φύγουν από την Ευρώπη.
«Οχι, δεν τη θέλουν την Ευρώπη. Οταν πιστεύεις πως ωφελήθηκε περισσότερο η Ευρώπη παρά εσύ, είναι τρελό αυτό!».
-Πανδημία παράνοιας. Κατά τη γνώμη σας, είναι σωστό ο Κυριάκος να αλλάξει τόσο πολύ τις ημερομηνίες των εκλογών; Και αν του προκύψει κι άλλο πρόβλημα, χτύπα ξύλο, αν του προκύψει σεισμός;
«Αυτό είναι ένα ρίσκο που παίρνει».
-Εχει πάρει πολλά ρίσκα όμως. Ο Τσίπρας έχει τη δυνατότητα να γίνει πρώτο κόμμα;
«Καθένας μπορεί να θυμώσει, είναι εύκολο. Αλλά να θυμώσει με τον σωστό άνθρωπο, στον σωστό βαθμό, για τον σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με τον σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Αριστοτέλης. Αυτή τη στιγμή καλείται ο ελληνικός λαός να θυμώσει σύμφωνα με τον Αριστοτέλη».
-Μα ο ελληνικός λαός -αφήστε τους μπαχαλάκηδες, δεν μιλάω γι’ αυτούς- ο πολύς κόσμος σού λέει:
«Το σύστημα δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλειά μου, να μετακινηθώ από εδώ μέχρι το περίπτερο». Με τα μάτια μου είδα δύο παιδιά στον σταθμό μετρό του Συντάγματος, 15-16 ετών, να κάνουν τον σταυρό τους πριν μπουν μέσα. Στα βαγόνια πηγαίνουν πίσω. Αυτά δεν σας εντυπωσιάζουν καθόλου; «Σου είπα ότι η μόνη λύση είναι να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο το κράτος».
Επίλογος: Ο θεός της Ελλάδας
Και τελειώνοντας περίπου κάναμε τον σταυρό μας: Δεν είναι ο από μηχανής θεός, είναι ο θεός της Ελλάδας, ο οποίος μας αγαπάει και μας γλιτώνει.
-Πόση πιθανότητα δίνετε ο ΣΥΡΙΖΑ να έρθει πρώτο κόμμα;
«Ελάχιστη. Ούτε 5%».
-Να ανέβει ο Κυριάκος δίνετε ένα 50%-60%;
«Οτι θα ανέβει πάνω από το 30% είμαι απολύτως βέβαιος».
-Εννοώ να πάει 35%-36%.
«Αυτό είναι εφικτό. Το 17% κάπου πρέπει να πάει. Αυτή τη στιγμή που εμφανίζεται η Νέα Δημοκρατία με 30%, υπάρχει και 17% αδιευκρίνιστη ψήφος».
-Δεν σας εντυπωσιάζει αυτό που μου λένε κι εμένα οι δημοσκόποι, ότι στα τηλέφωνα που παίρνουν, πολλοί τους βρίζουν και κλείνουν το τηλέφωνο;
«Και τι σημασία έχει; Πες ότι όλοι αυτοί δεν θα πάνε να ψηφίσουν. Δεν επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Αυτοί που ψηφίζουν το επηρεάζουν».
-Είναι και οι άλλοι που λένε ψέματα, λένε ότι θα ψηφίσουν τον έναν και ψηφίζουν τον άλλον. Τους κάνουν πλάκα, τους ξεγελάνε. «Τα σταθμίζουν όμως αυτά. Τους ρωτάνε και τι ψήφισαν την προηγούμενη φορά».
-Και αν πουν πάλι ψέματα;
«Αν πουν πάλι ψέματα, και δεν βγαίνουν τα νούμερα, το 39% και το 31% της προηγούμενης φοράς, φαίνεται αυτό. Πιάνεται και το ψέμα».
-Πάντως πρόβλεψη δεν θα μου κάνετε.
«Το μόνο που σου λέω είναι ότι στις δεύτερες εκλογές η Νέα Δημοκρατία δεν θα μείνει στο 30%. Για τις πρώτες κρατάω μια μεγάλη επιφύλαξη μήπως τυχόν εκφραστεί πολύ έντονος ο θυμός και δούμε τρελά πράγματα».
-Οπως;
«Αντισυστημική ψήφο σε πολύ μεγάλο βαθμό».
-Δηλαδή να πάει ο Βελόπουλος 10%.
«Αυτό».
-Πέφτει και το ΠΑΣΟΚ, βλέπω.
«Σου εξήγησα, το ΠΑΣΟΚ δεν ξέρει τι είναι. Αμα δεν ξέρει το ίδιο τι είναι, πώς θα ξέρουν οι ψηφοφόροι τι θα ψηφίσουν;».
-Τώρα ο Ανδρουλάκης λέει ότι σκέφτεται συνεργασία.
«Ο Ανδρουλάκης λέει θα έχουμε κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή χωρίς Τσίπρα και χωρίς Μητσοτάκη. Είναι σαν να λέω εγώ ότι θέλω να είμαι ο Μπραντ Πιτ». (γέλια)
-Υπάρχει σωτηρία σε αυτόν τον τόπο ή θα ζούμε έτσι εκ τύχης;
«Υπάρχει, τα έχουμε περάσει όλα αυτά. Ολη η ιστορία της Ελλάδας είναι παρόμοια. Φαίνεται ότι υπάρχει κάποιος καλός θεός, ο οποίος την τελευταία στιγμή μάς σώζει. Δεν είναι ο από μηχανής θεός, είναι ο θεός της Ελλάδας, ο οποίος μας αγαπάει και μας γλιτώνει».
Τον αποχαιρέτησα με την υπόσχεση, από τη μεριά του, να μιλήσουμε ξανά με τα δικά του προγνωστικά μία εβδομάδα πριν από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση. Και σας συνιστώ να το κάνετε κι εσείς, να ακολουθήσετε τη δική του εκλογική αριθμητική ώστε να κερδίσετε αν βάλετε στοιχήματα!
