Τριάντα επτά χρόνια Δημοκρατίας στην Ελλάδα

Τριάντα επτά χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας  στη χώρα μας συμπληρώνονται σήμερα.

Ήταν περίπου δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της 23ης προς την 24η Ιουλίου, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσγειωνόταν με το αεροπλάνο του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν από το Παρίσι στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, έπειτα από την απόφαση του στρατηγού και τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Φαίδωνα Γκιζίκη να ανατεθεί η διακυβέρνηση της χώρας σε πολιτικό σχήμα.

Είχε προηγηθεί  η κατάρρευση της Χούντας, υπό  το βάρος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και με φόντο το ενδεχόμενο ενός ελληνοτουρκικού πολέμου.

Ο στρατηγός  είχε καλέσει την προηγουμένη  στο γραφείο του τον Γεώργιο  Μαύρο και τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ως τους πλέον επιφανείς πολιτικούς από την Ένωση Κέντρου και  την ΕΡΕ, με στόχο τον σχηματισμό Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας.

Ο Καραμανλής παρέμενε αυτοεξόριστος από το 1963 στο Παρίσι, ύστερα από τη διαφωνία του με τον  βασιλέα Παύλο. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ – Τοσίτσας πρότεινε να ζητηθεί  από τον έμπειρο πολιτικό να επιστρέψει και, έπειτα, από τηλεφωνική επικοινωνία  με τον στρατηγό Γκιζίκη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συμφώνησε να επιστρέψει και να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Η πρώτη δήλωση Καραμανλή επί ελληνικού εδάφους  ήταν οι εξής: «Είμαι ευτυχισμένος που  επιστρέφω εις την πατρίδα. Ήλθα δια να συμβάλω με όσας δυνάμεις διαθέτω στην αποκατάστασιν της ομαλότητος και της Δημοκρατίας. Είμαι βέβαιος ότι όλαι αι εθνικές δυνάμεις του τόπου θα καταστήσουν το όραμα της αναγεννήσεως της Ελλάδος πραγματικότητα».

Στις 3.10΄ το πρωί ο Κ. Καραμανλής έφθασε στο γραφείο  του στρατηγού Γκιζίκη στη Βουλή και με την παρουσία του συνεχίζεται η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.

Στις 4.15΄ το πρωί της 24ης Ιουλίου 1974, ο Κ. Καραμανλής ορκίζεται
Πρωθυπουργός από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Σεραφείμ, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας στρατηγού Φαίδωνος Γκιζίκη

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τότε, όταν είχε ερωτηθεί από  τους δημοσιογράφους ως προς το τι ζητάει ο ίδιος από τον ελληνικό λαό, είχε απαντήσει με το χαρακτηριστικό “Boys pray for me», δηλαδή “Παιδιά, προσευχηθείτε για μένα”.

Μια φράση που  είχε χρησιμοποιηθεί από τον Τρούμαν  όταν εκείνος είχε διαδεχθεί στην Προεδρία των ΗΠΑ τον Ρούζβελτ στην πρώτη μεταπολεμική περίοδο…