Η αντιπολίτευση για την ελληνική οικονομία

Σύσσωμη η αντιπολίτευση, πλην του ΚΚΕ, σχολίασε τις εξελίξεις της ελληνικής οικονομίας, όσον αφορά το τελευταίο διάστημα.

Ο αναπληρωτής υπεύθυνος του τομέα πολιτικής ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, Νότης Μηταράκης, ανέφερε πως «οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ευρώπη αποδεικνύουν την ανάγκη δημιουργίας ενός αποτελεσματικότερου μηχανισμού, με υψηλό βαθμό αλληλεγγύης, δηλαδή την έκδοση ευρωομολόγου, θέση που στηρίξαμε σθεναρά από την αρχή της κρίσης και -που πλέον- αρχίζουν όλοι να αντιλαμβάνονται» Στη συνέχεια ζήτησε να έχει πιο ενεργό ρόλο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, «στοχεύοντας στην ανάπτυξη στην Ευρώπη και όχι μόνο στη διατήρηση χαμηλού πληθωρισμού». Επίσης παρατήρησε ότι «αποδεικνύεται ότι η συμμετοχή ιδιωτών δεν συνέβαλε θετικά στην αξιοπιστία της Ευρωζώνης, αντίθετα δημιούργησε ανησυχία για ακόμα περισσότερες χώρες. Με αποτέλεσμα, το όποιο όφελος να είναι δυσανάλογα μικρό σε σχέση με το συνολικό κόστος για την Ευρωζώνη».
    
Από τη μεριά του ο ΛΑΟΣ, δια στόματος της αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου του κόμματος, Σίσσυς Αλιγιζάκη, υποστηρίζει πως «πριν καν στεγνώσει το μελάνι της διασκέψεως Κορυφής αρχίσαμε να εκλιπαρούμε για εξασφάλιση των συμφωνηθέντων. Η παγκόσμια ρευστότητα που επήλθε από την επικράτηση των αγορών απέναντι στις πολιτικές ηγεσίες καθιστά σχεδόν αδύνατη την επιβίωση των ασθενών οικονομιών. Η κατάσταση απαιτεί κάτι περισσότερο από τηλεφωνήματα στις Βρυξέλλες»

Την ίδια στιγμή το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, σχολίασε πως «Ο συνδυασμός λιτότητας, αλλεπάλληλων μνημονίων και ακριβών δανείων, που διασώζουν χρεοκοπημένους τραπεζίτες, έχει αποτύχει παταγωδώς για την Ελλάδα και αποτυγχάνει και για τις άλλες χώρες. Εναλλακτική λύση μπορεί να υπάρξει μέσα από την παράκαμψη των αγορών και την ανάληψη ενεργού ρόλου από την ΕΚΤ, η οποία θα δανείζει απευθείας τα κράτη, από τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, την έκδοση ευρωομολόγου, την αναδιανομή του εισοδήματος με τη φορολόγηση του πλούτου, την αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού, καθώς και την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, που θα δημιουργήσουν όρους ανάπτυξης με κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια για την έξοδο της χώρας και της κοινωνίας από τα αδιέξοδα και τη χρεοκοπία».