Κασσελάκης στον Economist: «Φιλοδοξώ να γίνω ο επόμενος πρωθυπουργός» - Άνοιγμα σε Τσακαλώτο
Κασσελάκης στον Economist: «Φιλοδοξώ να γίνω ο επόμενος πρωθυπουργός» - Άνοιγμα σε Τσακαλώτο
«Να αναβαθμίσουμε σε βαθμίδα την ποιότητα ζωής του απλού κόσμου» ζήτησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - Στροφή στα εργασιακά
Αποδόμηση της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικης με απότοκο την επενδυτική βαθμίδα, ανοίγματα στο εσωτερικό του κόμματός του, αλλά και υπεράσπιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων περιελάμβανε η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Στέφανου Κασσελάκη, από το βήμα του συνεδρίου του Economist.
Όπως είπε, «οι μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας θα απαντηθούν μόνο με προοδευτικές λύσεις. Με ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, με προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης, της αγροτικής γης, της φύσης και του περιβάλλοντος», εγκαλώντας παράλληλα την κυβέρνηση ότι «οικειοποιείται και τα αποτελέσματα που έφερε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Τείνοντας χείρα φιλίας στον πρώην «τσάρο» του ΣΥΡΙΖΑ, «να θυμήσου με ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με Υπουργό Οικονομικών τον Ευκλείδη Τσακαλώτο είχε αφήσει 37 δις στα ταμεία το 2019, και τότε η οικονομία ήταν μικρότερη από σήμερα» τόνισε ο κ Κασσελάκης, ενώ παρατήρησε για την ελληνική οικονομία πως «έχει τεράστιο δρόμο μπροστά της για να πετύχει την σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη». «Το ΑΕΠ κατά κεφαλήν είναι λιγότερο από το 60% του μέσου όρου της ΕΕ. Μιλάμε για μια 15-ετία ανάπτυξης που έχει χαθεί – μια ολόκληρη γενιά», σημείωσε. Για το λόγο αυτό, «δεν χαρακτηρίζεις, λοιπόν, σε καμία περίπτωση την επενδυτική βαθμίδα της S&P ως διαχειριστικό θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη» πρόσθεσε και συνέχισε, λέγοντας πως «πρέπει να αναβαθμίσουμε σε βαθμίδα την ποιότητα ζωής του απλού κόσμου».
Αναφερθείς στο ζήτημα της στέγης, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξήγησε πως «το 74,2% των ενοικιαστών, σύμφωνα με την Eurostat, δαπανούν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους για την κάλυψη των αναγκών στέγασής τους», ενώ άσκησε κριτική στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, δηλώνοντας ότι «δίνει υπερεξουσία στον εκάστοτε Υπουργό του να αξιολογεί, να προσλαμβάνει και να διώχνει τις διοικήσεις των νοσοκομείων».
Ειδική αναφορά έκανε ο κ. Κασσελάκης και στα εργασιακά σε άλλη διάσταση μετά από την ομιλία του στο ΣΕΒ, υποστηρίζοντας ότι «σε αντίθεση με τη ΝΔ, εμείς θεωρούμε την εργασία παραγωγική δύναμη, και ότι η στήριξη των μισθών, η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και η μείωση των ανισοτήτων συμβάλλουν καθοριστικά στην οικονομική ανάπτυξη». Στο πλαίσιο αυτό, «θεωρούμε αναγκαία την αποκατάσταση και την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τη λειτουργία της αγοράς εργασίας με κανόνες και αυστηρό έλεγχο. Αυτό εξάλλου επιβάλλουν και οι κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά», υπογράμμισε.
Στον αντίποδα, ισχυρίστηκε πως «η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι αντίθετη και με τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τον κατώτατο μισθό αναφέρει ότι η αύξηση των μισθών ενισχύει τη ζήτηση και αποτελεί βασικό παράγοντα ανάκαμψης της οικονομίας, και θέτει τον στόχο της κάλυψης των εργαζομένων κατά 80% από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στα κράτη μέλη!».
Αναφερθείς στην εξωτερική πολιτική, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έκανε εκτενή αναφορά στην επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. «Παρακολουθήσαμε όλοι με τρόμο τις εγκληματικές επιθέσεις της Χαμάς που οδήγησαν σε 1,400 άμαχους νεκρούς. Μια αποτρόπαια πράξη που καταδικάσαμε, όπως ορθώς καταδικάστηκε από τη διεθνή κοινότητα. Όπως τονίσαμε, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη», όπως είπε. «Οι τεράστιες ευθύνες της ισραηλινής ηγεσίας για το αδιέξοδο στο παλαιστινιακό, για την συνεχιζόμενη κατοχή, για τους εποικισμούς και για την ένταση στο Τέμενος Αλ Άκσα είναι αδιαμφισβήτητες. Αλλά, ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη κατά αμάχων» περιέγραψε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, εξαπέλυσε επίθεση στην ευρωπαϊκή και αμερικανική ηγεσία, σχολιάζοντας πως «βλέπουμε για μια ακόμη φορά τη διεθνή κοινότητα να αδυνατεί να παρέμβει αποφασιστικά. Είναι πραγματικά απαράδεκτο το Ευρωπαικό Συμβούλιο να παρακολουθεί άπραγο αυτήν την σύγκρουση να επιδεινώνεται. Όπως είναι απαράδεκτο οι ΗΠΑ να βάζουν βέτο σε σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ». «Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να κάνει το παν για να εξασφαλισθεί κατάπαυση πυρός, με απελευθέρωση των ομήρων και αποτροπή τόσο της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα, όσο και της πιθανότητας διεύρυνσης της ανάφλεξης και σε άλλες χώρες της περιοχής» επισήμανε, καταλήγοντας πως «και όταν επιτευχθεί η κατάπαυση πυρός, Ελλάδα θα έπρεπε να κάνει το παν, όσο δύσκολο και να είναι, όπως προσπάθησε και στο παρελθόν, για την επανεκκίνηση των συνομιλιών για λύση δύο κρατών που συμβιώνουν ειρηνικά, στη βάση των συνόρων του 1967 με τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού Κράτους».
Αναλυτικά, η ομιλία του κ. Κασσελάκη:
ECONOMIST IMPACT
Dear Daniel, dear Guests,
Όπως είπε, «οι μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας θα απαντηθούν μόνο με προοδευτικές λύσεις. Με ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, με προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης, της αγροτικής γης, της φύσης και του περιβάλλοντος», εγκαλώντας παράλληλα την κυβέρνηση ότι «οικειοποιείται και τα αποτελέσματα που έφερε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Τείνοντας χείρα φιλίας στον πρώην «τσάρο» του ΣΥΡΙΖΑ, «να θυμήσου με ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με Υπουργό Οικονομικών τον Ευκλείδη Τσακαλώτο είχε αφήσει 37 δις στα ταμεία το 2019, και τότε η οικονομία ήταν μικρότερη από σήμερα» τόνισε ο κ Κασσελάκης, ενώ παρατήρησε για την ελληνική οικονομία πως «έχει τεράστιο δρόμο μπροστά της για να πετύχει την σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη». «Το ΑΕΠ κατά κεφαλήν είναι λιγότερο από το 60% του μέσου όρου της ΕΕ. Μιλάμε για μια 15-ετία ανάπτυξης που έχει χαθεί – μια ολόκληρη γενιά», σημείωσε. Για το λόγο αυτό, «δεν χαρακτηρίζεις, λοιπόν, σε καμία περίπτωση την επενδυτική βαθμίδα της S&P ως διαχειριστικό θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη» πρόσθεσε και συνέχισε, λέγοντας πως «πρέπει να αναβαθμίσουμε σε βαθμίδα την ποιότητα ζωής του απλού κόσμου».
Αναφερθείς στο ζήτημα της στέγης, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξήγησε πως «το 74,2% των ενοικιαστών, σύμφωνα με την Eurostat, δαπανούν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους για την κάλυψη των αναγκών στέγασής τους», ενώ άσκησε κριτική στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, δηλώνοντας ότι «δίνει υπερεξουσία στον εκάστοτε Υπουργό του να αξιολογεί, να προσλαμβάνει και να διώχνει τις διοικήσεις των νοσοκομείων».
Ειδική αναφορά έκανε ο κ. Κασσελάκης και στα εργασιακά σε άλλη διάσταση μετά από την ομιλία του στο ΣΕΒ, υποστηρίζοντας ότι «σε αντίθεση με τη ΝΔ, εμείς θεωρούμε την εργασία παραγωγική δύναμη, και ότι η στήριξη των μισθών, η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και η μείωση των ανισοτήτων συμβάλλουν καθοριστικά στην οικονομική ανάπτυξη». Στο πλαίσιο αυτό, «θεωρούμε αναγκαία την αποκατάσταση και την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τη λειτουργία της αγοράς εργασίας με κανόνες και αυστηρό έλεγχο. Αυτό εξάλλου επιβάλλουν και οι κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά», υπογράμμισε.
Όταν η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια το 2018, με ρυθμισμένο το χρέος, με 12 τρίμηνα ανάπτυξης, και με μείωση της ανεργίας πάνω από 10% από εκεί που την κληρονομήσαμε, η ελληνική κοινωνία δεν ήταν απούσα. Όρθια βγήκε από την κρίση. Όρθια αντιμετώπιζε μια νέα εποχή ελπίδας και δημιουργικότητας. Η κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε, επίσης, το 2019: • Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική. • Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική. • Εθνικό Στρατηγικό Σχεδιασμό Υποδομών και Μεταφορών. Και ο κ. Μητσοτάκης με τους υπουργούς του τα έβαλαν και τα τρία στην άκρη. Για να «τρέξουν» μόνο συγκεκριμένα πρότζεκτ συγκεκριμένων συμφερόντων. Οι μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας θα απαντηθούν μόνο με προοδευτικές λύσεις. Με ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, με προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης, της αγροτικής γης, της φύσης και του περιβάλλοντος. Με διάφανη και ισότιμη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα εργαλεία στήριξης και χρηματοδότησης. Με ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, που θα προβλέπει και αύξηση του αφορολογήτου για όλους. Με μείωση του ενεργειακού κόστους και καταπολέμηση των καρτέλ και των στρεβλώσεων στη λειτουργία της αγοράς ενέργειας. Με συνεισφορά των πολιτών στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους (άρθρο 4 του Συντάγματος). Με μείωση των έμμεσων φόρων για την καταπολέμηση της ακρίβειας και την αύξηση της κατανάλωσης, που εφαρμόζουν με θετικά αποτελέσματα άλλες χώρες της Ε.Ε. Με στήριξη των εργαζομένων και της αγοραστικής τους δύναμης και ουσιαστική αύξηση των μισθών πάνω από τον πληθωρισμό. Με προστασία της εργασίας και της κοινωνίας, που δεν είναι απλώς αίτημα δικαιοσύνης, αλλά προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας και την ελεύθερη ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων των πολιτών. Για εμάς δεν αποτελεί λύση ο εργασιακός μεσαίωνας. Βιώσιμη επιχείρηση σημαίνει θέσεις εργασίας, καλύτεροι μισθοί, κατανάλωση, ανάπτυξη, καινοτομία και εξωστρέφεια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει άλλη στρατηγική. Οι διαφορές είναι εμφανείς. Διατηρεί ψηλά το ενεργειακό κόστος και το κόστος παραγωγής, αφήνει τις αγορές χωρίς εποπτεία, έλεγχο και ρυθμιστική παρέμβαση όταν δυσλειτουργούν, καλλιεργεί τη χρηματοδοτική ασφυξία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και η μόνη δήθεν διέξοδος που δίνει είναι η φθηνή εργασία, η απελευθέρωση των απολύσεων και η εξαθλίωση του εργαζόμενου. Σε αντίθεση με τη ΝΔ, εμείς θεωρούμε την εργασία παραγωγική δύναμη, και ότι η στήριξη των μισθών, η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και η μείωση των ανισοτήτων συμβάλλουν καθοριστικά στην οικονομική ανάπτυξη.
Posted by Στέφανος Κασσελάκης - Stefanos Kasselakis on Thursday, October 26, 2023
Στον αντίποδα, ισχυρίστηκε πως «η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι αντίθετη και με τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τον κατώτατο μισθό αναφέρει ότι η αύξηση των μισθών ενισχύει τη ζήτηση και αποτελεί βασικό παράγοντα ανάκαμψης της οικονομίας, και θέτει τον στόχο της κάλυψης των εργαζομένων κατά 80% από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στα κράτη μέλη!».
Αναφερθείς στην εξωτερική πολιτική, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έκανε εκτενή αναφορά στην επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. «Παρακολουθήσαμε όλοι με τρόμο τις εγκληματικές επιθέσεις της Χαμάς που οδήγησαν σε 1,400 άμαχους νεκρούς. Μια αποτρόπαια πράξη που καταδικάσαμε, όπως ορθώς καταδικάστηκε από τη διεθνή κοινότητα. Όπως τονίσαμε, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη», όπως είπε. «Οι τεράστιες ευθύνες της ισραηλινής ηγεσίας για το αδιέξοδο στο παλαιστινιακό, για την συνεχιζόμενη κατοχή, για τους εποικισμούς και για την ένταση στο Τέμενος Αλ Άκσα είναι αδιαμφισβήτητες. Αλλά, ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη κατά αμάχων» περιέγραψε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, εξαπέλυσε επίθεση στην ευρωπαϊκή και αμερικανική ηγεσία, σχολιάζοντας πως «βλέπουμε για μια ακόμη φορά τη διεθνή κοινότητα να αδυνατεί να παρέμβει αποφασιστικά. Είναι πραγματικά απαράδεκτο το Ευρωπαικό Συμβούλιο να παρακολουθεί άπραγο αυτήν την σύγκρουση να επιδεινώνεται. Όπως είναι απαράδεκτο οι ΗΠΑ να βάζουν βέτο σε σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ». «Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να κάνει το παν για να εξασφαλισθεί κατάπαυση πυρός, με απελευθέρωση των ομήρων και αποτροπή τόσο της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα, όσο και της πιθανότητας διεύρυνσης της ανάφλεξης και σε άλλες χώρες της περιοχής» επισήμανε, καταλήγοντας πως «και όταν επιτευχθεί η κατάπαυση πυρός, Ελλάδα θα έπρεπε να κάνει το παν, όσο δύσκολο και να είναι, όπως προσπάθησε και στο παρελθόν, για την επανεκκίνηση των συνομιλιών για λύση δύο κρατών που συμβιώνουν ειρηνικά, στη βάση των συνόρων του 1967 με τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού Κράτους».
Αναλυτικά, η ομιλία του κ. Κασσελάκη:
ECONOMIST IMPACT
Dear Daniel, dear Guests,
I am grateful for the opportunity to address you this evening at this important and very successful conference.
Just a few months ago, I had absolutely no expectation of being invited to this gathering, let alone of addressing you as the leader of the main opposition party, SYRIZA.
But as you astutely noted in your program introduction, 2023 has been an election year for Greece – and an important one at that.
My party lost the May 21st election, in which we had aspired to lead a progressive coalition government. And then, we also lost the June 25th repeat election.
It was a resounding victory for the incumbent, Mr. Mitsotakis, just a couple of months after a tragic train collision that killed 57 people, mostly young people returning to university after a long weekend.
Alas, my predecessor, one who is very familiar to all of you and to this conference, Mr. Alexis Tsipras, decided to resign as President of Syriza – even though the vast majority of Syriza voters, myself included, wanted him to stay on and renew the party.
A young person, at the age of 49, he decided to step down out of humility that perhaps he was to blame for the defeat – even though, in reality, he had singlehandedly carried Syriza for years, making it the first party of the Left to govern Greece.
Alexis is the reason that many of us joined Syriza, myself included. He opened up Syriza to a progressive center that could update the party and ensure that the governing legacy of 2015-2019 would live on – a tenure that saw SYRIZA take the country out of three severe austerity packages while preserving the social safety net for the most vulnerable.
And all while protecting the country’s national security interests and resolving a long-lingering European issue to our North, between Greece and now North Macedonia.
Two months after Alexis decided to step down, I announced my candidacy to succeed him.
I was not a party insider – quite the contrary, my first introduction to the public was made on April 30th, on Syriza’s state ballot, at an honorary spot with no chance of being elected to Parliament.
I also did not fit the profile of the traditional Left – as a Miami-based ex pat, an ex Goldman Sachs trader, an entrepreneur and a maritime shipping executive.
But I was elected, by a wide margin, as an outsider in the primary race, who won the working-class neighborhoods and the rural areas.
And that is the most telling part of my position today – that those left out of the so-called system, saw in me a modern fighter for not just their interests, but for the country’s collective future.
I aspire to be the country’s next Prime Minister for all Greeks – domestically and internationally – but my loyalty above all lies with the people that embraced me and propelled me. The people struggling to pay their electricity bills, the people yearning for their kids to come back to Greece, the people buried in stacks of mud after recent floods and with negligible state support on their side.
Investors watching us can rest assured – I am no populist firebrand, but I absolutely am with the population as a whole – with the people – as opposed to blindly adhering to financial performance metrics.
Our fiscal and social policies would produce a tremendous social and long-term financial surplus.
Because my whole candidacy has been based on a set of policy proposals that would drastically reform the Greek state – getting rid of chronic corruption and entrenched interests that my fellow US-educated competitor, the Prime Minister and the son of a right-wing Prime Minister, has been woefully unable to tackle. Don’t worry – I’ll site metrics later on to justify the characterization. Because you should know the truth beyond the articulate English and the Investment Grade hoorah you will hear from him on Monday.
I’ve been reading the Economist since I was 14-years-old. When I attended boarding school north of Boston.
And yes – the Economist is a Greek word. And you know that full well.
But how deeply have you thought about that word?
A compound word from Ecos and Nomos.
Nomos means order – or rule or law.
Ecos – means house, dwelling, or home.
So what exactly is an order on the house? If you take out human lives from the house, then the only “order” needed would apply to civil engineers and architects.
It is human life that makes Economics what it is. It is not about GDP growth and bond ratings – it is human life that matters for Economics to have any meaning at all.
Your sovereign rating – and Greece knows plenty about that, and many an ex pat like myself were embarrassed by the country’s reputation a decade ago –
Your sovereign rating simply says that you can keep living in the house without the fear of foreclosure. But it doesn’t mean that your life inside the house is happy, necessarily.
And that is exactly where I think the Modern Left and all Progressives should focus on – on the well-being or happiness dividend alongside prudent fiscal policy.
The social safety net is obviously a huge component on the ramp to happiness. As is housing. And the ability to withstand climate change. The ability to have time with your family. To have a job that you are fulfilled by, that respects you and treats you like a human as opposed to a lemon to be squeezed. The ability to educate your kids. The ability to be different than the majority and to be loved for your uniqueness.
Progressives in Europe and everywhere should rephrase their core mission to adjust to the times. Of course we want to reduce inequalities. But what we really want is equality in the right to pursue happiness – each of us in his or her own way.
Equality in the right to pursue happiness…
If we can make that our key message, as opposed to putting people in opposing factions with lingo from the past century, we will win – and most importantly, society will win, because we will cultivate an enlightened society based collectivistic growth.
And that, dear Daniel, dear Guests – is a true economic model.
Κυρίες και κύριοι, και ειδικά αγαπητοί συμπολίτες που μας ακούτε -
Τη Δευτέρα το βράδυ, σε αυτό το συνέδριο, ο κ. Μητσοτάκης θα υπερηφανευτεί πολύ για την επενδυτική βαθμίδα της χώρας.
Όντως, είναι αναμφίβολα θετικό το ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού αναγνωρίζονται επιτέλους.
Και ο κ. Μητσοτάκης, σε ανάρτησή του, αμέσως μετά την υπερηφάνεια του για το κατόρθωμα της χώρας, έσπευσε να πει ότι θα συνεχίσει την μεταρρυθμιστική του ατζέντα. Υπονοώντας ότι η ατζέντα του οφείλεται γι’αυτό το κατόρθωμα.
Οικοποιείται δηλαδή τις προσπάθειες επί σχεδόν 15 χρόνια ενός ολόκληρου λαού. Οικειοποιείται και τα αποτελέσματα που έφερε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι ανάγκη να πιστέψετε εμένα. Απλά διαβάστε την ανάλυση της Standard & Poor’sπου εξηγεί την απόφασή της.
Πρώτα απ’ όλα, αναφέρει ότι μέχρι το 2019, η κατάσταση είχε βελτιωθεί όσον αφορά στη φοροδιαφυγή, στους όρους ανταγωνισμού της αγοράς και στις μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη.
Εκθειάζει τη ρύθμιση χρέους που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, επικεντρώνοντας στη πολύ μακρά διάρκεια ωρίμανσης του Δημόσιου χρέους, 19.7 ετών και στο πολύ χαμηλό κόστος δανεισμού που κλείδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ με 1.64% επιτόκιο.
Η S&P αναφέρεται επίσης στο τωρινό 37 διςταμειακό απόθεμα ως «πολύ μεγάλη ρευστότητα» για το μέγεθος της οικονομίας. Να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με Υπουργό Οικονομικών τον Ευκλείδη Τσακαλώτο είχε αφήσει 37 δις στα ταμεία το 2019, και τότε η οικονομία ήταν μικρότερη από σήμερα.
Με άλλα λόγια, η ΝΔ παρά τα πολλά πακέτα στήριξης που έχει διοχετεύσει στην αγορά, έχει αναλογικά μειώσει το μαξιλαράκι της χώρας.
Έχει ενδιαφέρον όμως να ακούσουμε τι άλλα είπε η S&P.
Αναφέρθηκε στο πολύ υψηλό έλλειμα τρεχουσών συναλλαγών, παρά την μεγάλη ανάκαμψη στον τουρισμό.
Περιέγραψε την εξωστρέφεια της χώρας ως αδύναμη.
Θεωρεί τις δαπάνες για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες μεμονωμένες και τοπικού αντίκτυπου – μια εκτίμηση με την οποία διαφωνώ πλήρως.
Αναφέρεται στις ευνοϊκές πιστωτικές συνθήκες μετά τις βελτιώσεις στον τραπεζικό τομέα – αγνοώντας πλήρως βέβαια την τεράστια κερδοφορία των τραπεζών καθώς κρατάνε τα επιτόκια στις καταθέσεις πολύ χαμηλά.
Και καθώς η Ελλάδα έχει το δεύτερο μεγαλύτερο επιτόκιο στην Ευρωζώνη στα δάνεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων με 11,9% σε ανοικτά δάνεια σε νοικοκυριά (μ.ο. Ε.Ε.: 7,9%) και 6,34% σε επιχειρηματικά δάνεια (μ.ο. Ε.Ε.: 4,99%);
Και επίσης αναφέρεται στις κυβερνητικές δαπάνες ως μέρος του ΑΕΠ, που αναλογικά είναι στα μεγαλύτερα ποσοστά από σχεδόν όλες τις άλλες χώρες που αξιολογούν. Με άλλα λόγια, μία κρατικοδίαιτη οικονομία.
Απέναντι στην κυβερνητική δαπάνη, είδαμε πέρυσι μια προσωρινή και μη βιώσιμη ένεση ρευστότητας ήρθε πέρυσι από Άμεσες Ξένες Επενδύσεις – κυρίως σε real estate – οι οποίες και αυτές έχουν πέσει κατά 68% στο πρώτο μισό του 2023, δημιουργώντας συνθήκες για επιβράδυνση.
Πρόκειται για μια οικονομία που έχει τεράστιο δρόμο μπροστά της για να πετύχει τη σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Το ΑΕΠ κατάκεφαλήν είναι λιγότερο από το 60% του μέσου όρου της ΕΕ. Μιλάμε για μια 15-ετία ανάπτυξης που έχει χαθεί – μια ολόκληρη γενιά.
Πρόκειται για μια οικονομία με άδικο φορολογικό σύστημα. 1 στους 2 πολίτες δεν πληρώνει φόρο εισοδήματος, δημιουργώντας ένα δυσβάσταχτο φορτίο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Παράλληλα με αυτό έχουμε και μια στρεβλή αναλογία έμμεσων με άμεσων φόρων, που πλήττει τα πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας.
Η ακρίβεια γονατίζει τα νοικοκυριά στα σουπερμάρκετ και στους δυσβάσταχτους λογαριασμούς, και ενώ η ανάπτυξη του 2023 θα είναι 2,3%, οι φόροι το 2023 αναμένονται αυξημένοι κατά 8% σε σχέση με τους κυβερνητικούς στόχους!
Τα έσοδα από τον ΦΠΑ είναι αυξημένα 5,5% σε σχέση με πέρυσι και αναμένεται να αυξηθούν 4% επιπλέον σε σχέση με το 2023. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα είναι 4η πανευρωπαϊκά και μέσα στις δέκα παγκοσμίως στην τιμή της βενζίνης – αλλά δεν μειώνεται ο ειδικός φόρος στα καύσιμα. Ούτε φορολογούνται υπερκέρδη.
Δεν χαρακτηρίζεις, λοιπόν, σε καμία περίπτωση την επενδυτική βαθμίδα της S&P ως διαχειριστικό θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως έχω ήδη πει δημόσια, πρέπει να αναβαθμίσουμε σε βαθμίδα την ποιότητα ζωής του απλού κόσμου. Και εδώ κουμπώνει και η ερμηνεία που έδωσα στον όρο «Οικονομία» στην αγγλόφωνη εισαγωγή μου.
Ας κοιτάξουμε πώς είναι η κοινωνία στα θέματα Στέγης, Υγείας, και Παιδείας.
1) Στέγη
Και όμως, στην Ελλάδα της Επενδυτικής Βαθμίδας έχουμε το υψηλότερο κόστος στέγασης στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα:
- Το 74,2% των ενοικιαστών, σύμφωνα με την Eurostat, δαπανούν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους για την κάλυψη των αναγκών στέγασής τους.
- Ένας μέσος εργαζόμενος που δεν έχει δικό του σπίτι στην Αθήνα χρειάζεται σήμερα να δαπανήσει το 55,9% του εισοδήματός του για την πληρωμή του ενοικίου, από 42,4% το 2018.
- Αν εξετάσουμε ότι περίπου το 20% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα εισπράττουν κάτω από 600 ευρώ καθαρά το μήνα, τότε συμπεραίνουμε ότι για ένα τεράστιο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού, ένας μισθός ισοδυναμεί με ένα νοίκι.
Αν βέβαια μιλάμε για πολυπρόσωπο νοικοκυριό, τότε σίγουρα χρειάζεται και μέρος ενός δεύτερου μισθού.
2) Υγεία
Η κοινωνία γνωρίζει την τεράστια υποστελέχωση που υπάρχει στο ΕΣΥ, παρά τα υπέρογκα ποσά από ευρωπαϊκά πακέτα στήριξης για την πανδημία.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα;
- Το 40% των δαπανών υγείας στην χώρα μας είναι ιδιωτικές και αυτό αναιρεί κάθε έννοια δημόσιας υγείας. Είμαστε από τις χώρες με τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία.
Ενώ προχθές ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης την επανάστασή του για τις διοικήσεις των νοσοκομείων, των πολιτικών διορισμών. Και τι κάνει;
Δίνει υπερεξουσία στον εκάστοτε Υπουργό του να αξιολογεί, να προσλαμβάνει και να διώχνει τις διοικήσεις των νοσοκομείων.
Και ρωτάω με απλά Ελληνικά....είναι τόσο δύσκολο επιτέλους να βγάλουμε την κομματοκρατία από τις διοικήσεις στο ΕΣΥ;
3) Παιδεία
- Το 2020, μόνο το 71,3% των παιδιών ηλικίας 3 ετών έως την ηλικία έναρξης της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης συμμετείχε στην προσχολική́ εκπαίδευση, πολύ́ κάτω από́ τον μέσο όρο της Ε.Ε. που είναι 93% και τον στόχο του 96% σε επίπεδο Ε.Ε. έως το 2030. Το αντίστοιχο για το 2011 ήταν 85,3%.
- Μικρότερο ποσοστό δαπανών για την παιδεία, από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 27 παρουσιάζει η Ελλάδα. Η Ελλάδα με ποσοστό δαπανών 4%, βρίσκεται στη 18η θέση μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ.
Κυρίες και Κύριοι,
Όταν η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια το 2018, με ρυθμισμένο το χρέος, με 12 τρίμηνα ανάπτυξης, και με μείωση της ανεργίας πάνω από 10% από εκεί που την κληρονομήσαμε, η ελληνική κοινωνία δεν ήταν απούσα.
Όρθια βγήκε από την κρίση. Όρθια αντιμετώπιζε μια νέα εποχή ελπίδας και δημιουργικότητας.
Η κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε, επίσης, το 2019:
• Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική.
• Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική.
• Εθνικό Στρατηγικό Σχεδιασμό Υποδομών και Μεταφορών.
Και ο κ. Μητσοτάκης με τους υπουργούς του τα έβαλαν και τα τρία στην άκρη.
Για να «τρέξουν» μόνο συγκεκριμένα πρότζεκτσυγκεκριμένων συμφερόντων.
Οι μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας θα απαντηθούν μόνο με προοδευτικές λύσεις.
Με ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, με προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης, της αγροτικής γης, της φύσης και του περιβάλλοντος.
Με διάφανη και ισότιμη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα εργαλεία στήριξης και χρηματοδότησης. Με δικαιοσύνη στους όρους στήριξής τους.
Με ενεργοποίηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, που συστάθηκε επί της δικής μας διακυβέρνησης.
Με αύξηση της απορροφητικότητας στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, που σήμερα παραμένει χαμηλή.
Με ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, που θα προβλέπει και αύξηση του αφορολογήτου για όλους.
Με μείωση του ενεργειακού κόστους και καταπολέμηση των καρτέλ και των στρεβλώσεων στη λειτουργία της αγοράς ενέργειας.
Με συνεισφορά των πολιτών στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους (άρθρο 4 του Συντάγματος).
Με μείωση των έμμεσων φόρων για την καταπολέμηση της ακρίβειας και την αύξηση της κατανάλωσης, που εφαρμόζουν με θετικά αποτελέσματα άλλες χώρες της Ε.Ε.
Με στήριξη των εργαζομένων και της αγοραστικής τους δύναμης και ουσιαστική αύξηση των μισθών πάνω από τον πληθωρισμό.
Με προστασία της εργασίας και της κοινωνίας, που δεν είναι απλώς αίτημα δικαιοσύνης, αλλά προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας και την ελεύθερη ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων των πολιτών.
Για εμάς δεν αποτελεί λύση ο εργασιακός μεσαίωνας.
Βιώσιμη επιχείρηση σημαίνει θέσεις εργασίας, καλύτεροι μισθοί, κατανάλωση, ανάπτυξη, καινοτομία και εξωστρέφεια.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει άλλη στρατηγική. Οι διαφορές είναι εμφανείς. Διατηρεί ψηλά το ενεργειακό κόστος και το κόστος παραγωγής, αφήνει τις αγορές χωρίς εποπτεία, έλεγχο και ρυθμιστική παρέμβαση όταν δυσλειτουργούν, καλλιεργεί τη χρηματοδοτική ασφυξία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και η μόνη δήθεν διέξοδος που δίνει είναι η φθηνή εργασία, η απελευθέρωση των απολύσεων και η εξαθλίωση του εργαζόμενου.
Σε αντίθεση με τη ΝΔ, εμείς θεωρούμε την εργασία παραγωγική δύναμη, και ότι η στήριξη των μισθών, η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και η μείωση των ανισοτήτων συμβάλλουν καθοριστικά στην οικονομική ανάπτυξη.
Θεωρούμε αναγκαία την αποκατάσταση και την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τη λειτουργία της αγοράς εργασίας με κανόνες και αυστηρό έλεγχο. Αυτό εξάλλου επιβάλλουν και οι κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά.
Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι αντίθετη και με τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τον κατώτατο μισθό αναφέρει ότι η αύξηση των μισθών ενισχύει τη ζήτηση και αποτελεί βασικό παράγοντα ανάκαμψης της οικονομίας, και θέτει τον στόχο της κάλυψης των εργαζομένων κατά 80% από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στα κράτη μέλη!
Κυρίες και κύριοι,
Τα οικονομικά πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικά για να έχουν ουσία.
Και ειδικά σε μια εποχή μεγάλων κρίσεων, σε μια εποχή όπου στη γειτονιά μας κυριαρχούν οι πολεμικές συγκρούσεις, οι τυφλές επιθέσεις, η αστάθεια, η ανησυχία και ο φόβος, σε μια εποχή κατά την οποία η ειρηνική συνύπαρξη των λαών και η συνανάπτυξη των κρατών αμφισβητείται, χρειάζεται σχέδιο, σοβαρότητα, συναίσθηση.
Για να προστατευτεί η κοινωνία, για να θωρακιστεί η οικονομία.
Και γι’ αυτό θα κλείσω με μια αναφορά στην εξωτερική πολιτική.
Είναι σαφές σε όλους μας ότι οι παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις και η αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής μας, τα τελευταία χρόνια, μας επηρεάζουν όλους, άμεσα.
Παρακολουθήσαμε όλοι με τρόμο τις εγκληματικές επιθέσεις της Χαμάς που οδήγησαν σε 1,400 άμαχους νεκρούς. Μια αποτρόπαια πράξη που καταδικάσαμε, όπως ορθώς καταδικάστηκε από τη διεθνή κοινότητα.
Όπως τονίσαμε, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη.
Οι τεράστιες ευθύνες της ισραηλινής ηγεσίας για το αδιέξοδο στο παλαιστινιακό, για την συνεχιζόμενη κατοχή, για τους εποικισμούς και για την ένταση στο Τέμενος Αλ Άκσα είναι αδιαμφισβήτητες. Αλλά, ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη κατά αμάχων.
Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουμε σήμερα, όπως τονίσαμε από την πρώτη στιγμή, ότι η απόλυτη καταδίκη της Χαμάς και των ενεργειών της δεν μπορεί να ισοδυναμεί με πράσινο φως για αντιμετώπισή της με ισραηλινές επιχειρήσεις που οδηγούν σε θάνατο ακόμα περισσότερους αμάχους.
Και δυστυχώς, κάθε μέρα ακούμε για περισσότερους, για εκατοντάδες νέους άμαχους νεκρούς στη Γάζα. Όσο σημαντικό και αν είναι να αντιμετωπιστεί η Χαμάς, ο φαύλος κύκλος βίας που δημιουργείται θα βυθίζει κάθε μέρα όχι μόνο τους παλαιστίνιους αλλά και τους ισραηλινούς σε αδιέξοδο και ανασφάλεια.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, βλέπουμε για μια ακόμη φορά τη διεθνή κοινότητα να αδυνατεί να παρέμβει αποφασιστικά. Είναι πραγματικά απαράδεκτο το ΕυρωπαϊκόΣυμβούλιο να παρακολουθεί άπραγο αυτήν την σύγκρουση να επιδεινώνεται.
Όπως είναι απαράδεκτο οι ΗΠΑ να βάζουν βέτο σε σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να κάνει το παν για να εξασφαλισθεί κατάπαυση πυρός, με απελευθέρωση των ομήρων και αποτροπή τόσο της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα, όσο και της πιθανότητας διεύρυνσης της ανάφλεξης και σε άλλες χώρες της περιοχής.
Και γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι τι θα σημαίνει για την περιοχή μας και την χώρας μας η συνέχεια αυτής της κρίσης μεταξύ άλλων και με την δημιουργία νέων ανεξέλεγκτων προσφυγικών ροών. Και όπως ξέρετε, η Ελλάδα θα βρεθεί να αντιμετωπίζει τις προσφυγικές ροές πριν η ΕΕ αναλάβει τις ευθύνες τις.
Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του κ Μητσοτάκη να συναντήσει μόνο τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ αποτελεί στρατηγικό λάθος και ρήξη με την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που παραδοσιακά ακολουθεί η χώρα μας.
Δεν είναι δυνατόν, ο Πρόεδρος του ΕυρωπαϊκούΣυμβουλίου, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, οι Πρωθυπουργοί της Ισπανίας τη Ολλανδίας και της Ιταλίας να συναντούν ΚΑΙ τον Πρόεδρο της Παλαιστίνης και ο κ Μητσοτάκης να μην δέχεται να τον δει.
Η Ελλάδα θα έπρεπε να πρωτοστατεί στην προσπάθεια για κατάπαυση πυρός. Όχι να φοβάται να ψελλίσει καν τη λέξη. Ή να λέει δημόσια ότι «οι απώλειες αμάχων δεν πρέπει να είναι μεγάλες».
Όχι κ. Μητσοτάκη – οι απώλειες των αμάχων πρέπει να είναι μηδενικές!
Και είναι διπλά απαράδεκτο να γίνονται αυτές οι δηλώσεις από τον κ Μητσοτάκη μετά τους νεκρούς αμάχους στο σύμπλεγμα της Μονής Αγίου Πορφυρίου για την προστασία του οποίου είχε παρέμβει ο ίδιος λίγες μέρες πριν.
Και όταν επιτευχθεί η κατάπαυση πυρός, Ελλάδα θα έπρεπε να κάνει το παν, όσο δύσκολο και να είναι, όπως προσπάθησε και στο παρελθόν, για την επανεκκίνηση των συνομιλιών για λύση δύο κρατών που συμβιώνουν ειρηνικά, στη βάση των συνόρων του 1967 με τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού Κράτους.
Το συμφέρον της Ελλάδας επιβάλλει να προωθεί την ειρήνη, την σταθερότητα και το διεθνές δίκαιο στην περιοχή της. Αυτό πρέπει να είναι το μήνυμά μας είτε στην Μέση Ανατολή και βέβαια σε σχέση με τον επικίνδυνο ρόλο του Ιράν,
είτε στην Ουκρανία απέναντι στην παράνομη και αιματηρή εισβολή της Ρωσίας.
Αλλά η στάση αυτή επιβάλλει να αποτελούμε ευρωπαϊκό πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή.
Όχι να βασιζόμαστε σε μια μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική του δεδομένου συμμάχου με ενέργειες εις βάρος των συμφερόντων της χώρας και της περιοχής μας. Όχι να επιδιώκουμε τον ρόλο του προκεχωρημένουφυλακίου που αναλαμβάνει όλο και πιο επικίνδυνα καθήκοντα προκειμένου να αναβαθμίσει τη θέση του στη νοτιο-ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Ειδήσεις σήμερα:
Metron Analysis: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε σχεδόν δύο μονάδες μέσα σε έναν μήνα - Ρεκόρ αρνητικών γνωμών για Κασσελάκη
Θεσσαλονίκη: «Έχασα την Ειρήνη μου» - Συντετριμμένος ο σύντροφος της 24χρονης που βρέθηκε νεκρή στο μπάνιο της
Ρίκα Διαλυνά: Δάκρυσε για τα αντικείμενα που πήγε στο «Cash or Trash» - Δεν μπορείτε κάτι παραπάνω;
Just a few months ago, I had absolutely no expectation of being invited to this gathering, let alone of addressing you as the leader of the main opposition party, SYRIZA.
But as you astutely noted in your program introduction, 2023 has been an election year for Greece – and an important one at that.
My party lost the May 21st election, in which we had aspired to lead a progressive coalition government. And then, we also lost the June 25th repeat election.
It was a resounding victory for the incumbent, Mr. Mitsotakis, just a couple of months after a tragic train collision that killed 57 people, mostly young people returning to university after a long weekend.
Alas, my predecessor, one who is very familiar to all of you and to this conference, Mr. Alexis Tsipras, decided to resign as President of Syriza – even though the vast majority of Syriza voters, myself included, wanted him to stay on and renew the party.
A young person, at the age of 49, he decided to step down out of humility that perhaps he was to blame for the defeat – even though, in reality, he had singlehandedly carried Syriza for years, making it the first party of the Left to govern Greece.
Alexis is the reason that many of us joined Syriza, myself included. He opened up Syriza to a progressive center that could update the party and ensure that the governing legacy of 2015-2019 would live on – a tenure that saw SYRIZA take the country out of three severe austerity packages while preserving the social safety net for the most vulnerable.
And all while protecting the country’s national security interests and resolving a long-lingering European issue to our North, between Greece and now North Macedonia.
Two months after Alexis decided to step down, I announced my candidacy to succeed him.
I was not a party insider – quite the contrary, my first introduction to the public was made on April 30th, on Syriza’s state ballot, at an honorary spot with no chance of being elected to Parliament.
I also did not fit the profile of the traditional Left – as a Miami-based ex pat, an ex Goldman Sachs trader, an entrepreneur and a maritime shipping executive.
But I was elected, by a wide margin, as an outsider in the primary race, who won the working-class neighborhoods and the rural areas.
And that is the most telling part of my position today – that those left out of the so-called system, saw in me a modern fighter for not just their interests, but for the country’s collective future.
I aspire to be the country’s next Prime Minister for all Greeks – domestically and internationally – but my loyalty above all lies with the people that embraced me and propelled me. The people struggling to pay their electricity bills, the people yearning for their kids to come back to Greece, the people buried in stacks of mud after recent floods and with negligible state support on their side.
Investors watching us can rest assured – I am no populist firebrand, but I absolutely am with the population as a whole – with the people – as opposed to blindly adhering to financial performance metrics.
Our fiscal and social policies would produce a tremendous social and long-term financial surplus.
Because my whole candidacy has been based on a set of policy proposals that would drastically reform the Greek state – getting rid of chronic corruption and entrenched interests that my fellow US-educated competitor, the Prime Minister and the son of a right-wing Prime Minister, has been woefully unable to tackle. Don’t worry – I’ll site metrics later on to justify the characterization. Because you should know the truth beyond the articulate English and the Investment Grade hoorah you will hear from him on Monday.
I’ve been reading the Economist since I was 14-years-old. When I attended boarding school north of Boston.
And yes – the Economist is a Greek word. And you know that full well.
But how deeply have you thought about that word?
A compound word from Ecos and Nomos.
Nomos means order – or rule or law.
Ecos – means house, dwelling, or home.
So what exactly is an order on the house? If you take out human lives from the house, then the only “order” needed would apply to civil engineers and architects.
It is human life that makes Economics what it is. It is not about GDP growth and bond ratings – it is human life that matters for Economics to have any meaning at all.
Your sovereign rating – and Greece knows plenty about that, and many an ex pat like myself were embarrassed by the country’s reputation a decade ago –
Your sovereign rating simply says that you can keep living in the house without the fear of foreclosure. But it doesn’t mean that your life inside the house is happy, necessarily.
And that is exactly where I think the Modern Left and all Progressives should focus on – on the well-being or happiness dividend alongside prudent fiscal policy.
The social safety net is obviously a huge component on the ramp to happiness. As is housing. And the ability to withstand climate change. The ability to have time with your family. To have a job that you are fulfilled by, that respects you and treats you like a human as opposed to a lemon to be squeezed. The ability to educate your kids. The ability to be different than the majority and to be loved for your uniqueness.
Progressives in Europe and everywhere should rephrase their core mission to adjust to the times. Of course we want to reduce inequalities. But what we really want is equality in the right to pursue happiness – each of us in his or her own way.
Equality in the right to pursue happiness…
If we can make that our key message, as opposed to putting people in opposing factions with lingo from the past century, we will win – and most importantly, society will win, because we will cultivate an enlightened society based collectivistic growth.
And that, dear Daniel, dear Guests – is a true economic model.
Κυρίες και κύριοι, και ειδικά αγαπητοί συμπολίτες που μας ακούτε -
Τη Δευτέρα το βράδυ, σε αυτό το συνέδριο, ο κ. Μητσοτάκης θα υπερηφανευτεί πολύ για την επενδυτική βαθμίδα της χώρας.
Όντως, είναι αναμφίβολα θετικό το ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού αναγνωρίζονται επιτέλους.
Και ο κ. Μητσοτάκης, σε ανάρτησή του, αμέσως μετά την υπερηφάνεια του για το κατόρθωμα της χώρας, έσπευσε να πει ότι θα συνεχίσει την μεταρρυθμιστική του ατζέντα. Υπονοώντας ότι η ατζέντα του οφείλεται γι’αυτό το κατόρθωμα.
Οικοποιείται δηλαδή τις προσπάθειες επί σχεδόν 15 χρόνια ενός ολόκληρου λαού. Οικειοποιείται και τα αποτελέσματα που έφερε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι ανάγκη να πιστέψετε εμένα. Απλά διαβάστε την ανάλυση της Standard & Poor’sπου εξηγεί την απόφασή της.
Πρώτα απ’ όλα, αναφέρει ότι μέχρι το 2019, η κατάσταση είχε βελτιωθεί όσον αφορά στη φοροδιαφυγή, στους όρους ανταγωνισμού της αγοράς και στις μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη.
Εκθειάζει τη ρύθμιση χρέους που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, επικεντρώνοντας στη πολύ μακρά διάρκεια ωρίμανσης του Δημόσιου χρέους, 19.7 ετών και στο πολύ χαμηλό κόστος δανεισμού που κλείδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ με 1.64% επιτόκιο.
Η S&P αναφέρεται επίσης στο τωρινό 37 διςταμειακό απόθεμα ως «πολύ μεγάλη ρευστότητα» για το μέγεθος της οικονομίας. Να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με Υπουργό Οικονομικών τον Ευκλείδη Τσακαλώτο είχε αφήσει 37 δις στα ταμεία το 2019, και τότε η οικονομία ήταν μικρότερη από σήμερα.
Με άλλα λόγια, η ΝΔ παρά τα πολλά πακέτα στήριξης που έχει διοχετεύσει στην αγορά, έχει αναλογικά μειώσει το μαξιλαράκι της χώρας.
Έχει ενδιαφέρον όμως να ακούσουμε τι άλλα είπε η S&P.
Αναφέρθηκε στο πολύ υψηλό έλλειμα τρεχουσών συναλλαγών, παρά την μεγάλη ανάκαμψη στον τουρισμό.
Περιέγραψε την εξωστρέφεια της χώρας ως αδύναμη.
Θεωρεί τις δαπάνες για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες μεμονωμένες και τοπικού αντίκτυπου – μια εκτίμηση με την οποία διαφωνώ πλήρως.
Αναφέρεται στις ευνοϊκές πιστωτικές συνθήκες μετά τις βελτιώσεις στον τραπεζικό τομέα – αγνοώντας πλήρως βέβαια την τεράστια κερδοφορία των τραπεζών καθώς κρατάνε τα επιτόκια στις καταθέσεις πολύ χαμηλά.
Και καθώς η Ελλάδα έχει το δεύτερο μεγαλύτερο επιτόκιο στην Ευρωζώνη στα δάνεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων με 11,9% σε ανοικτά δάνεια σε νοικοκυριά (μ.ο. Ε.Ε.: 7,9%) και 6,34% σε επιχειρηματικά δάνεια (μ.ο. Ε.Ε.: 4,99%);
Και επίσης αναφέρεται στις κυβερνητικές δαπάνες ως μέρος του ΑΕΠ, που αναλογικά είναι στα μεγαλύτερα ποσοστά από σχεδόν όλες τις άλλες χώρες που αξιολογούν. Με άλλα λόγια, μία κρατικοδίαιτη οικονομία.
Απέναντι στην κυβερνητική δαπάνη, είδαμε πέρυσι μια προσωρινή και μη βιώσιμη ένεση ρευστότητας ήρθε πέρυσι από Άμεσες Ξένες Επενδύσεις – κυρίως σε real estate – οι οποίες και αυτές έχουν πέσει κατά 68% στο πρώτο μισό του 2023, δημιουργώντας συνθήκες για επιβράδυνση.
Πρόκειται για μια οικονομία που έχει τεράστιο δρόμο μπροστά της για να πετύχει τη σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Το ΑΕΠ κατάκεφαλήν είναι λιγότερο από το 60% του μέσου όρου της ΕΕ. Μιλάμε για μια 15-ετία ανάπτυξης που έχει χαθεί – μια ολόκληρη γενιά.
Πρόκειται για μια οικονομία με άδικο φορολογικό σύστημα. 1 στους 2 πολίτες δεν πληρώνει φόρο εισοδήματος, δημιουργώντας ένα δυσβάσταχτο φορτίο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Παράλληλα με αυτό έχουμε και μια στρεβλή αναλογία έμμεσων με άμεσων φόρων, που πλήττει τα πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας.
Η ακρίβεια γονατίζει τα νοικοκυριά στα σουπερμάρκετ και στους δυσβάσταχτους λογαριασμούς, και ενώ η ανάπτυξη του 2023 θα είναι 2,3%, οι φόροι το 2023 αναμένονται αυξημένοι κατά 8% σε σχέση με τους κυβερνητικούς στόχους!
Τα έσοδα από τον ΦΠΑ είναι αυξημένα 5,5% σε σχέση με πέρυσι και αναμένεται να αυξηθούν 4% επιπλέον σε σχέση με το 2023. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα είναι 4η πανευρωπαϊκά και μέσα στις δέκα παγκοσμίως στην τιμή της βενζίνης – αλλά δεν μειώνεται ο ειδικός φόρος στα καύσιμα. Ούτε φορολογούνται υπερκέρδη.
Δεν χαρακτηρίζεις, λοιπόν, σε καμία περίπτωση την επενδυτική βαθμίδα της S&P ως διαχειριστικό θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως έχω ήδη πει δημόσια, πρέπει να αναβαθμίσουμε σε βαθμίδα την ποιότητα ζωής του απλού κόσμου. Και εδώ κουμπώνει και η ερμηνεία που έδωσα στον όρο «Οικονομία» στην αγγλόφωνη εισαγωγή μου.
Ας κοιτάξουμε πώς είναι η κοινωνία στα θέματα Στέγης, Υγείας, και Παιδείας.
1) Στέγη
Και όμως, στην Ελλάδα της Επενδυτικής Βαθμίδας έχουμε το υψηλότερο κόστος στέγασης στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα:
- Το 74,2% των ενοικιαστών, σύμφωνα με την Eurostat, δαπανούν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους για την κάλυψη των αναγκών στέγασής τους.
- Ένας μέσος εργαζόμενος που δεν έχει δικό του σπίτι στην Αθήνα χρειάζεται σήμερα να δαπανήσει το 55,9% του εισοδήματός του για την πληρωμή του ενοικίου, από 42,4% το 2018.
- Αν εξετάσουμε ότι περίπου το 20% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα εισπράττουν κάτω από 600 ευρώ καθαρά το μήνα, τότε συμπεραίνουμε ότι για ένα τεράστιο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού, ένας μισθός ισοδυναμεί με ένα νοίκι.
Αν βέβαια μιλάμε για πολυπρόσωπο νοικοκυριό, τότε σίγουρα χρειάζεται και μέρος ενός δεύτερου μισθού.
2) Υγεία
Η κοινωνία γνωρίζει την τεράστια υποστελέχωση που υπάρχει στο ΕΣΥ, παρά τα υπέρογκα ποσά από ευρωπαϊκά πακέτα στήριξης για την πανδημία.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα;
- Το 40% των δαπανών υγείας στην χώρα μας είναι ιδιωτικές και αυτό αναιρεί κάθε έννοια δημόσιας υγείας. Είμαστε από τις χώρες με τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία.
Ενώ προχθές ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης την επανάστασή του για τις διοικήσεις των νοσοκομείων, των πολιτικών διορισμών. Και τι κάνει;
Δίνει υπερεξουσία στον εκάστοτε Υπουργό του να αξιολογεί, να προσλαμβάνει και να διώχνει τις διοικήσεις των νοσοκομείων.
Και ρωτάω με απλά Ελληνικά....είναι τόσο δύσκολο επιτέλους να βγάλουμε την κομματοκρατία από τις διοικήσεις στο ΕΣΥ;
3) Παιδεία
- Το 2020, μόνο το 71,3% των παιδιών ηλικίας 3 ετών έως την ηλικία έναρξης της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης συμμετείχε στην προσχολική́ εκπαίδευση, πολύ́ κάτω από́ τον μέσο όρο της Ε.Ε. που είναι 93% και τον στόχο του 96% σε επίπεδο Ε.Ε. έως το 2030. Το αντίστοιχο για το 2011 ήταν 85,3%.
- Μικρότερο ποσοστό δαπανών για την παιδεία, από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 27 παρουσιάζει η Ελλάδα. Η Ελλάδα με ποσοστό δαπανών 4%, βρίσκεται στη 18η θέση μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ.
Κυρίες και Κύριοι,
Όταν η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια το 2018, με ρυθμισμένο το χρέος, με 12 τρίμηνα ανάπτυξης, και με μείωση της ανεργίας πάνω από 10% από εκεί που την κληρονομήσαμε, η ελληνική κοινωνία δεν ήταν απούσα.
Όρθια βγήκε από την κρίση. Όρθια αντιμετώπιζε μια νέα εποχή ελπίδας και δημιουργικότητας.
Η κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε, επίσης, το 2019:
• Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική.
• Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική.
• Εθνικό Στρατηγικό Σχεδιασμό Υποδομών και Μεταφορών.
Και ο κ. Μητσοτάκης με τους υπουργούς του τα έβαλαν και τα τρία στην άκρη.
Για να «τρέξουν» μόνο συγκεκριμένα πρότζεκτσυγκεκριμένων συμφερόντων.
Οι μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας θα απαντηθούν μόνο με προοδευτικές λύσεις.
Με ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, με προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης, της αγροτικής γης, της φύσης και του περιβάλλοντος.
Με διάφανη και ισότιμη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα εργαλεία στήριξης και χρηματοδότησης. Με δικαιοσύνη στους όρους στήριξής τους.
Με ενεργοποίηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, που συστάθηκε επί της δικής μας διακυβέρνησης.
Με αύξηση της απορροφητικότητας στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, που σήμερα παραμένει χαμηλή.
Με ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, που θα προβλέπει και αύξηση του αφορολογήτου για όλους.
Με μείωση του ενεργειακού κόστους και καταπολέμηση των καρτέλ και των στρεβλώσεων στη λειτουργία της αγοράς ενέργειας.
Με συνεισφορά των πολιτών στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους (άρθρο 4 του Συντάγματος).
Με μείωση των έμμεσων φόρων για την καταπολέμηση της ακρίβειας και την αύξηση της κατανάλωσης, που εφαρμόζουν με θετικά αποτελέσματα άλλες χώρες της Ε.Ε.
Με στήριξη των εργαζομένων και της αγοραστικής τους δύναμης και ουσιαστική αύξηση των μισθών πάνω από τον πληθωρισμό.
Με προστασία της εργασίας και της κοινωνίας, που δεν είναι απλώς αίτημα δικαιοσύνης, αλλά προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας και την ελεύθερη ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων των πολιτών.
Για εμάς δεν αποτελεί λύση ο εργασιακός μεσαίωνας.
Βιώσιμη επιχείρηση σημαίνει θέσεις εργασίας, καλύτεροι μισθοί, κατανάλωση, ανάπτυξη, καινοτομία και εξωστρέφεια.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει άλλη στρατηγική. Οι διαφορές είναι εμφανείς. Διατηρεί ψηλά το ενεργειακό κόστος και το κόστος παραγωγής, αφήνει τις αγορές χωρίς εποπτεία, έλεγχο και ρυθμιστική παρέμβαση όταν δυσλειτουργούν, καλλιεργεί τη χρηματοδοτική ασφυξία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και η μόνη δήθεν διέξοδος που δίνει είναι η φθηνή εργασία, η απελευθέρωση των απολύσεων και η εξαθλίωση του εργαζόμενου.
Σε αντίθεση με τη ΝΔ, εμείς θεωρούμε την εργασία παραγωγική δύναμη, και ότι η στήριξη των μισθών, η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και η μείωση των ανισοτήτων συμβάλλουν καθοριστικά στην οικονομική ανάπτυξη.
Θεωρούμε αναγκαία την αποκατάσταση και την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τη λειτουργία της αγοράς εργασίας με κανόνες και αυστηρό έλεγχο. Αυτό εξάλλου επιβάλλουν και οι κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά.
Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι αντίθετη και με τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τον κατώτατο μισθό αναφέρει ότι η αύξηση των μισθών ενισχύει τη ζήτηση και αποτελεί βασικό παράγοντα ανάκαμψης της οικονομίας, και θέτει τον στόχο της κάλυψης των εργαζομένων κατά 80% από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στα κράτη μέλη!
Κυρίες και κύριοι,
Τα οικονομικά πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικά για να έχουν ουσία.
Και ειδικά σε μια εποχή μεγάλων κρίσεων, σε μια εποχή όπου στη γειτονιά μας κυριαρχούν οι πολεμικές συγκρούσεις, οι τυφλές επιθέσεις, η αστάθεια, η ανησυχία και ο φόβος, σε μια εποχή κατά την οποία η ειρηνική συνύπαρξη των λαών και η συνανάπτυξη των κρατών αμφισβητείται, χρειάζεται σχέδιο, σοβαρότητα, συναίσθηση.
Για να προστατευτεί η κοινωνία, για να θωρακιστεί η οικονομία.
Και γι’ αυτό θα κλείσω με μια αναφορά στην εξωτερική πολιτική.
Είναι σαφές σε όλους μας ότι οι παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις και η αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής μας, τα τελευταία χρόνια, μας επηρεάζουν όλους, άμεσα.
Παρακολουθήσαμε όλοι με τρόμο τις εγκληματικές επιθέσεις της Χαμάς που οδήγησαν σε 1,400 άμαχους νεκρούς. Μια αποτρόπαια πράξη που καταδικάσαμε, όπως ορθώς καταδικάστηκε από τη διεθνή κοινότητα.
Όπως τονίσαμε, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη.
Οι τεράστιες ευθύνες της ισραηλινής ηγεσίας για το αδιέξοδο στο παλαιστινιακό, για την συνεχιζόμενη κατοχή, για τους εποικισμούς και για την ένταση στο Τέμενος Αλ Άκσα είναι αδιαμφισβήτητες. Αλλά, ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη κατά αμάχων.
Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουμε σήμερα, όπως τονίσαμε από την πρώτη στιγμή, ότι η απόλυτη καταδίκη της Χαμάς και των ενεργειών της δεν μπορεί να ισοδυναμεί με πράσινο φως για αντιμετώπισή της με ισραηλινές επιχειρήσεις που οδηγούν σε θάνατο ακόμα περισσότερους αμάχους.
Και δυστυχώς, κάθε μέρα ακούμε για περισσότερους, για εκατοντάδες νέους άμαχους νεκρούς στη Γάζα. Όσο σημαντικό και αν είναι να αντιμετωπιστεί η Χαμάς, ο φαύλος κύκλος βίας που δημιουργείται θα βυθίζει κάθε μέρα όχι μόνο τους παλαιστίνιους αλλά και τους ισραηλινούς σε αδιέξοδο και ανασφάλεια.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, βλέπουμε για μια ακόμη φορά τη διεθνή κοινότητα να αδυνατεί να παρέμβει αποφασιστικά. Είναι πραγματικά απαράδεκτο το ΕυρωπαϊκόΣυμβούλιο να παρακολουθεί άπραγο αυτήν την σύγκρουση να επιδεινώνεται.
Όπως είναι απαράδεκτο οι ΗΠΑ να βάζουν βέτο σε σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να κάνει το παν για να εξασφαλισθεί κατάπαυση πυρός, με απελευθέρωση των ομήρων και αποτροπή τόσο της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα, όσο και της πιθανότητας διεύρυνσης της ανάφλεξης και σε άλλες χώρες της περιοχής.
Και γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι τι θα σημαίνει για την περιοχή μας και την χώρας μας η συνέχεια αυτής της κρίσης μεταξύ άλλων και με την δημιουργία νέων ανεξέλεγκτων προσφυγικών ροών. Και όπως ξέρετε, η Ελλάδα θα βρεθεί να αντιμετωπίζει τις προσφυγικές ροές πριν η ΕΕ αναλάβει τις ευθύνες τις.
Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του κ Μητσοτάκη να συναντήσει μόνο τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ αποτελεί στρατηγικό λάθος και ρήξη με την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που παραδοσιακά ακολουθεί η χώρα μας.
Δεν είναι δυνατόν, ο Πρόεδρος του ΕυρωπαϊκούΣυμβουλίου, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, οι Πρωθυπουργοί της Ισπανίας τη Ολλανδίας και της Ιταλίας να συναντούν ΚΑΙ τον Πρόεδρο της Παλαιστίνης και ο κ Μητσοτάκης να μην δέχεται να τον δει.
Η Ελλάδα θα έπρεπε να πρωτοστατεί στην προσπάθεια για κατάπαυση πυρός. Όχι να φοβάται να ψελλίσει καν τη λέξη. Ή να λέει δημόσια ότι «οι απώλειες αμάχων δεν πρέπει να είναι μεγάλες».
Όχι κ. Μητσοτάκη – οι απώλειες των αμάχων πρέπει να είναι μηδενικές!
Και είναι διπλά απαράδεκτο να γίνονται αυτές οι δηλώσεις από τον κ Μητσοτάκη μετά τους νεκρούς αμάχους στο σύμπλεγμα της Μονής Αγίου Πορφυρίου για την προστασία του οποίου είχε παρέμβει ο ίδιος λίγες μέρες πριν.
Και όταν επιτευχθεί η κατάπαυση πυρός, Ελλάδα θα έπρεπε να κάνει το παν, όσο δύσκολο και να είναι, όπως προσπάθησε και στο παρελθόν, για την επανεκκίνηση των συνομιλιών για λύση δύο κρατών που συμβιώνουν ειρηνικά, στη βάση των συνόρων του 1967 με τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού Κράτους.
Το συμφέρον της Ελλάδας επιβάλλει να προωθεί την ειρήνη, την σταθερότητα και το διεθνές δίκαιο στην περιοχή της. Αυτό πρέπει να είναι το μήνυμά μας είτε στην Μέση Ανατολή και βέβαια σε σχέση με τον επικίνδυνο ρόλο του Ιράν,
είτε στην Ουκρανία απέναντι στην παράνομη και αιματηρή εισβολή της Ρωσίας.
Αλλά η στάση αυτή επιβάλλει να αποτελούμε ευρωπαϊκό πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή.
Όχι να βασιζόμαστε σε μια μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική του δεδομένου συμμάχου με ενέργειες εις βάρος των συμφερόντων της χώρας και της περιοχής μας. Όχι να επιδιώκουμε τον ρόλο του προκεχωρημένουφυλακίου που αναλαμβάνει όλο και πιο επικίνδυνα καθήκοντα προκειμένου να αναβαθμίσει τη θέση του στη νοτιο-ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Ειδήσεις σήμερα:
Metron Analysis: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε σχεδόν δύο μονάδες μέσα σε έναν μήνα - Ρεκόρ αρνητικών γνωμών για Κασσελάκη
Θεσσαλονίκη: «Έχασα την Ειρήνη μου» - Συντετριμμένος ο σύντροφος της 24χρονης που βρέθηκε νεκρή στο μπάνιο της
Ρίκα Διαλυνά: Δάκρυσε για τα αντικείμενα που πήγε στο «Cash or Trash» - Δεν μπορείτε κάτι παραπάνω;
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
