Ο Κασσελάκης πάει πίσω τις διαγραφές επειδή δεν του βγαίνουν

Ως επέτειος λήξης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έχει οριστεί η 11η Νοεμβρίου και ονομάζεται Ημέρα Ανακωχής ή Ημέρα Εκεχειρίας. Το 1918, την ενδέκατη ώρα, της ενδέκατης μέρας, του ενδέκατου μήνα, σε ένα σιδηροδρομικό βαγόνι στην Κομπιέν της Γαλλίας ο στρατάρχης των συμμαχικών δυνάμεων Φερντινάν Φος και ο εκπρόσωπος της Γερμανίας Ματίας Ερτζμπέργκερ υπέγραψαν τη συνθήκη ανακωχής των συμμάχων με τη Γερμανία. Αυτή τη μέρα, την 11η Νοεμβρίου, διάλεξαν στον ΣΥΡΙΖΑ να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή για να συζητήσουν τις διαγραφές των τεσσάρων στελεχών (Βίτσας, Σκουρλέτης,Τζουμάκας , Φίλης) που προτείνει ο Στέφανος Κασσελάκης. Πιθανότητα ανακωχής, όμως, δεν υφίσταται. Και οι δύο πλευρές θα προσέλθουν με το μαχαίρι στο στόμα.

Το κακό για τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι διαγραφές δεν πρόκειται να εγκριθούν από την Κεντρική Επιτροπή. Μπορεί οι άνθρωποί του, και ιδιαίτερα οι σκληροί kasselistas, να του λένε ότι υπάρχει πλειοψηφία, η αλήθεια όμως είναι ότι 151 μέλη που να ψηφίσουν υπέρ της διαγραφής των τεσσάρων δεν υπάρχουν.

Και ο λόγος είναι απλός. Εκτός από τα «ναι» και τα «όχι» στη διαγραφή, ένας μεγάλος αριθμός μελών της Κ.Ε. τάσσεται υπέρ μιας ενδιάμεσης λύσης: της πολιτικής επίπληξης ή αποδοκιμασίας των τεσσάρων. Η Κεντρική Επιτροπή, λοιπόν, είναι τριχοτομημένη. Ως εκ τούτου είναι ήκιστα πιθανό να επιτευχθεί η απόλυτη πλειοψηφία (150+1 ψήφοι) που απαιτεί το καταστατικό. Εάν ο Κασσελάκης επιμείνει στις διαγραφές, το πιθανότερο είναι να γνωρίσει την πρώτη του εσωκομματική ήττα. Σε αντίθεση με τους τέσσερις «σκληρούς του Μαϊάμι» (Πολάκης, Τζάκρη, Γ. Τσίπρας, Αυγέρη), οι οποίοι θέλουν εδώ και τώρα ξεκαθάρισμα λογαριασμών, κάποιοι νουνεχείς έχουν επισημάνει τους κινδύνους «στραπατσαρίσματος» στον Στέφανο.

Η λύση που μάλλον προκρίνεται είναι να σπρώξει το τενεκεδάκι προς τα κάτω. Να μετατεθεί για αργότερα η συζήτηση για τις διαγραφές. Αντί για τις 11 Νοεμβρίου η συζήτηση να γίνει στις 11 Δεκεμβρίου, όταν θα συνέλθει, όπως είναι προγραμματισμένο, και πάλι η Κεντρική Επιτροπή. Στην Κ.Ε. του Νοεμβρίου να συζητηθούν οι λεπτομέρειες για το συνέδριο του Φεβρουαρίου (μεταξύ των οποίων και η εκλογή Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου, που θα σημάνει και την κατάργηση της υφιστάμενης «ενοχλητικής» Πολιτικής Γραμματείας) και οι διαγραφές να συζητηθούν στην Κ.Ε. του Δεκεμβρίου. Εξάλλου η Επιτροπή Δεοντολογίας, της οποίας προΐσταται ο Αντώνης Κοτσακάς, δεν είναι έτοιμη να εισηγηθεί στην Κ.Ε. για τις διαγραφές ή τη στέρηση της ιδιότητας μέλους. Συγκροτήθηκαν μεν οι τέσσερις τριμελείς επιτροπές που θα εξετάσουν η καθεμία ξεχωριστά τις τέσσερις περιπτώσεις, όμως μέχρι να συλλεχθεί το υλικό και να εκθέσουν τις απόψεις τους ο καταγγέλλων, οι καταγγελλόμενοι και οι μάρτυρες χρειάζεται χρόνος. Σε κάθε περίπτωση, στις 11 Νοεμβρίου, εφόσον δεν έχει ολοκληρωθεί η προδικασία, δεν μπορεί να συζητηθούν και για τυπικούς λόγους οι διαγραφές.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι η Κ.Ε. το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα είναι «σούπα». Κάθε άλλο. «Τσίλι» -και μάλιστα πολύ καυτερό- θα είναι. Οι διαφωνούντες δεν πρόκειται να υποστείλουν τη σημαία της πολιτικής κριτικής. Πρελούδιο των όσων θα ειπωθούν, αλλά και θα συμβούν στο μέλλον, είναι αυτά που θα ακουστούν στην συζήτηση που έγινε στο «Τριανόν», όπου μίλησαν οι βουλευτές Ευκλείδης Τσακαλώτος και Σία Αναγνωστοπούλου, ο Αντώνης Τζανακόπουλος, αδελφός του Δημήτρη και καθηγητής στην Οξφόρδη, ο πρώην γ.γ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Κωστής Παπαϊωάννου, ο νομικός Βασίλης Παπαστεργίου, παλιός Ρηγάς και αδελφός του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ενώ η Μαριλένα Σακαρέλου μετέφερε τη ματιά της νεολαίας για την «Κρίση και τις εξελίξεις στην Αριστερά», όπως είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που διοργάνωσει η αριστερή αντιπολίτευση της Κουμουνδούρου. Η γραμμή στην οποία θα κινηθεί η κριτική της «Ομπρέλας» αποτυπώνεται με ενάργεια στο άρθρο του Νίκου Φίλη στην «Αυγή» με τίτλο «Η Ανανεωτική Ριζοσπαστική Αριστερά δεν είναι παρένθεση που θα κλείσει». Σε ένα από τα έξι σημεία του άρθρου αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Οταν ο κύριος φορέας της Αριστεράς στη χώρα μας, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., σπρώχνεται εκτός Αριστεράς προκειμένου να μεταλλαχθεί σε ένα μικρό συστημικό κόμμα συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης, τότε η εξέλιξη αφορά όλη την κοινωνία και δεν είναι μια εσωτερική υπόθεση που μπορεί να λυθεί εντός των τειχών».

Ξεχωριστή πορεία

Ουσιαστικά προαναγγέλλεται η εφεξής διαφορετική πορεία της «Ομπρέλας», ανεξαρτήτως των εξελίξεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Πορεία που δεν θα αποτυπωθεί, σε πρώτη φάση, στην ίδρυση κόμματος, όπως λανθασμένα ειπώθηκε από τον Δημήτρη Βίτσα, αλλά στη δημιουργία ενός φόρουμ πολιτικού διαλόγου και κοινωνικών δράσεων, στο οποίο θα συμμετέχουν πρόσωπα και δυνάμεις από την ευρύτερη Αριστερά, την αριστερή σοσιαλδημοκρατία και τους Πράσινους. Στόχος είναι η... δημογεροντία της «Ομπρέλας» να περάσει στα μετόπισθεν και την εκπροσώπησή της να αναλάβουν νεαρότερης ηλικίας πολιτικά στελέχη, ακτιβιστές και διανοούμενοι με θετικό κοινωνικό πρόσημα και ελκυστικό δημόσιο λόγο. Εξυπακούεται πως στις ευρωεκλογές αυτός ο χώρος θα διεκδικήσει να καταγράψει τη δύναμή του στο εκλογικό σώμα, ελπίζοντας ότι μέχρι τότε θα έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για να εκπροσωπηθεί και στην Ευρωβουλή.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα ηγετικών στελεχών της «Ομπρέλας», υπάρχει κενό στην πολιτική εκπροσώπηση της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, το οποίο καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις. Οι δηλώσεις και η πρόθεση του Στέφανου Κασσελάκη να μετατοπιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο γεμίζει, τουλάχιστον προσώρας, το εκλογικό σακούλι του ΚΚΕ, ενισχύει λίγο τον Βαρουφάκη, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, που παραδοσιακά, και ανεξαρτήτως ποσοστού, βρίσκεται στην καρδιά της Κεντροαριστεράς. Το ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου που στις τέσσερις τελευταίες δημοσκοπήσεις κυμαίνεται από 13% έως και 20% είναι δέλεαρ για τους αποφασισμένους να μη συμπορευτούν με τους kasselistas. Ελπίζουν πως ένας νέος φορέας μπορεί να μαζέψει την αριστερή δυσαρέσκεια από το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, τον Βαρουφάκη και την αποχή και να την αυγατίσει εφόσον σχηματιστεί ένας ευρύτερος συνασπισμός αντιδεξιών, προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, με καπετάνιο τον Κασσελάκη, να πελαγοδρομεί προς το λεγόμενο Πολιτικό Κέντρο.

Βεβαίως, οι «Ομπρελίστας» γνωρίζουν πως χωρίς την Αχτσιόγλου, τον Χαρίτση, τους βουλευτές και τα στελέχη της ομάδας των «6+6» οι πιθανότητες εκλογικής ευδοκίμησης στις ευρωεκλογές δεν είναι μεγάλες. Από την άλλη, ελπίζουν πως ένα σημαντικό τμήμα από τους «μεσοχωρίτες» -που στον πρώτο γύρο των εκλογών για τη διαδοχή Τσίπρα στήριξε την Eφη- θα καταλάβει, διαγενομένου του χρόνου, το αδιέξοδο και θα συνταχθεί μαζί τους. Hδη πολλά από τα 700 στελέχη των «6+6» που έλαβαν μέρος στη διαδικτυακή συζήτηση για τα μελλούμενα στον ΣΥΡΙΖΑ συνομιλούν με την «Ομπρέλα» για συντονισμό και κοινή δράση. Αύριο η Αχτσιόγλου, ο Χαρίτσης, ο Ηλιόπουλος και άλλοι «μεσοχωρίτες» θα συζητήσουν για το τι θα πράξουν εφεξής, αρχής γενομένης από την Κεντρική Επιτροπή. Από τους τρεις αυτός που θέλει πάση θυσία να μείνουν στο κόμμα είναι ο Ηλιόπουλος, επειδή, κατά τη γνώμη του, την επομένη των ευρωεκλογών θα τεθεί εκ νέου θέμα ηγεσίας. Προφανώς, ο νεοεκλεγείς βουλευτής Α’ Αθηνών θεωρεί πως το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι τόσο άσχημο όσο προφητεύουν οι αναλυτές και δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

Αρνητικές δημοσκοπήσεις

Τα κακά μαντάτα των δημοσκοπήσεων για τη δημοφιλία του κόμματος και του νέου αρχηγού είναι λογικό να έχουν προβληματίσει και τον Κασσελάκη. Αυτός ήταν ο λόγος που ο Στέφανος, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν συνομιλητές του, ζήτησε να πέσουν οι τόνοι, έτεινε χείρα φιλίας στην Eφη και τον Ευκλείδη και στο συνέδριο του «Economist» είπε τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σβήνοντας τα όσα «φιλελεύθερα» είχε πει στη συνέλευση του ΣΕΒ. Το πρόβλημα του Κασσελάκη είναι ότι ο μόνος που υπάκουσε στην προτροπή να πέσουν οι τόνοι για χάρη της ενότητας ήταν, ίσως και λόγω επαγγέλματος, ο ναύαρχος Αποστολάκης. Το «κουαρτέτο του αίματος», όπως αποκαλούν τους Πολάκη, Γ. Τσίπρα και τις δύο Θεοδώρες (Τσάκρη και Αυγέρη) οι αντίπαλοί τους, βγήκε στο κλαρί. Επιτέθηκαν με σκληρές εκφράσεις στους διαφωνούντες και ζήτησαν να φύγουν μόνοι τους αντί να τους διαγράψουν οι ίδιοι.

Μάλιστα η Δώρα Αυγέρη έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ «πεθαμένο λικέρ» πριν εμφανιστεί ο Κασσελάκης. Φράση που προκάλεσε τη δυσφορία στελεχών που έχουν για εικόνισμά τους τον Τσίπρα, αλλά και σε στελέχη όπως ο Νίκος Παππάς, ο οποίος, όπως λέγεται, δεν συμφωνεί με την τακτική του «κουαρτέτου» για ανελέητη και μέχρι τελικής πτώσεως σύγκρουση. Εχοντας θητεύσει για 15 χρόνια δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα γνωρίζει πως ο εμφύλιος και οι διασπάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε συρρίκνωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ - και μάλιστα σε βαθμό που μπορεί αφενός να αμφισβητήσουν την κεντρική θέση της Κουμουνδούρου στο πολιτικό σύστημα και αφετέρου να έχουν επιπτώσεις και σε πρόσωπα.

Εκ παραλλήλου δεν είναι λίγα τα στελέχη, ακόμη και από αυτά που αθροίζονται στη νέα πλειοψηφία, που θεωρούν ότι η συντονισμένη αντίδραση των «τεσσάρων σκληρών του Μαϊάμι», όπως είναι η άλλη ονομασία του «κουαρτέτου του αίματος», ουσιαστικά υπονόμευσε την προτροπή Κασσελάκη. Ενδεχομένως, σύμφωνα με μια ακραία ερμηνεία, να ήταν και ένα μήνυμα προς τον ίδιο τον Στέφανο: «Κουμάντο κάνουμε εμείς που σε βγάλαμε αρχηγό».

Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, θα πρέπει, λένε όσοι γνωρίζουν καλά τον Κασσελάκη, να θεωρήσουμε μάλλον μετρημένες τις ημέρες του «κουαρτέτου». Ο Στέφανος μπορεί να στηρίχθηκε σε αυτούς για να εκλεγεί και να τους έχει ασπίδα έναντι της «Ομπρέλας», όμως «επειδή είναι ευφυέστατος και killer, μην εκπλαγείς αν κάποια στιγμή αντικαταστήσει τους σκληρούς με μετριοπαθείς», μας λέει άνθρωπος από τον κύκλο των συνομιλητών του. Και συμπληρώνει: «Στο νέο πρόσωπο, της πολιτικότητας και της θεσμικότητας που λανσάρει ο Στέφανος δεν χρειάζεται αιμοδιψείς, αλλά νουνεχείς συνεργάτες. Τα λεγόμενα του Πολάκη, της Τσάκρη, του Γ. Τσίπρα και της Αυγέρη όχι μόνο δεν ανοίγουν παράθυρο στην Κεντροαριστερά, αλλά κλείνουν και κάθε πόρτα προς την Ανανεωτική και Σύγχρονη Αριστερά».

Τοξικότητα

Η διαφωνία του βουλευτή Χρήστου Γιαννούλη με το ύφος της Τζάκρη -για τις «αυταρχικές απόψεις και τις εμπρηστικές δηλώσεις που δεν βοηθούν την προσπάθεια του Κασσελάκη»- δεν είναι η μόνη. Είναι πολλές οι φωνές που υποστηρίζουν πως το «κουαρτέτο» ρίχνει νερό στον μύλο της εσωστρέφειας και της έντασης. Κάνει δηλαδή το ίδιο με την «Ομπρέλα». Μάλιστα κάποιοι αναρωτιούνται: αν φύγουν τα... βαρίδια της «Ομπρέλας», θα πετάξει το αερόστατο του ΣΥΡΙΖΑ όταν επιβάτες του είναι οι «σκληροί του Μαϊάμι»; «Σε τι διαφέρει η τοξικότητα του λόγου των Τζουμάκα, Φίλη, Σκουρλέτη από την τοξικότητα και το μίσος που εκπέμπουν τα λεγόμενα της Τσάκρη και του Πολάκη;» μας λέει στέλεχος που βρίσκεται κοντά στον νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο θεωρεί πως «συγκρούονται δύο χρεοκοπημένες ιδεολογίες, οι οποίες σήμερα δεν έχουν καμία αντιστοίχιση στην κοινωνία. Από τη μια ο ευρωκομμουνισμός του Φίλη και του Τσακαλώτου και από την άλλη ο αριστερόστροφος αντιμνημονιακός λαϊκισμός, πασπαλισμένος με ολίγη από πατριωτισμό, της Τσάκρη, του Πολάκη και όσων έχουν βαφτιστεί... χατζήδες στα νερά του πολακισμού». Μάλιστα αποφαίνεται πως, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, «ο Κασσελάκης σε λίγο δεν θα είναι σίγουρος αν οι άνθρωποι τον ακολουθούν ή τον κυνηγούν».

Πάντως, για να κλείσουμε όπως ξεκινήσαμε, αν οι διαγραφές συζητηθούν στις 11 Δεκεμβρίου, τότε ίσως έχουμε και την πρώτη φάση της διάσπασης. Τουλάχιστον σε κάτι τέτοιο μας παραπέμπει η σημειολογία της ημερομηνίας. Στις 11 Νοεμβρίου έχουμε την Ημέρα της Ανακωχής, αλλά στις 11 Δεκεμβρίου του 1927 εξεγέρθηκαν οι Κινέζοι κομμουνιστές, κατέλαβαν το μεγαλύτερο τμήμα την Καντόνας και ανακοίνωσαν τη δημιουργία σοβιέτ.

Ν’ ακούσω τον Φίλη, τον Σκουρλέτη και τ’ άλλα συντρόφια να τραγουδούν «και στην Καντόνα σφάζουν ακόμα προλετάριους ηρωικούς» για να καταλάβουν την Κουμουνδούρου και τι στον κόσμο...