Αλέξης Χαρίτσης: «Αποκαθήλωσε» τον ΣΥΡΙΖΑ στον λογαριασμό του στο Facebook με την «Τέταρτη Τάξη» του Πελίτσα
23.11.202314:14
Ο πίνακας αποτελεί ένα πολύ γνωστό σύμβολο για τα προοδευτικά και σοσιαλιστικά κινήματα στην Ιταλία και γενικά σε όλη την Ευρώπη
Λίγο πριν τις 10 το πρωί οι βουλευτές Αλέξης Χαρίτσης και Νάσος Ηλιόπουλος επισκέφθηκαν το γραφείο του προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα για να ανακοινώσουν την ανεξαρτητοποίηση της λεγόμενης «ομάδας Αχτσιόγλου» από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ανακοίνωση της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας δεν θα γίνει σήμερα αλλά τις επόμενες ημέρες, με τον Αλέξη Χαρίτση και τον Νάσο Ηλιόπουλο να κάνουν λόγο, μετά την έξοδό τους απο το γραφείο του προέδρου της Βουλής, για μια «πολύ δύσκολη αλλά αναπόφευκτη απόφαση».
Ο Αλέξης Χαρίτσης που δεν αποκλείεται να αναλάβει πρόεδρος στη νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα, προέβη λίγο αργότερα σε μια συμβολική κίνηση στα social media. «Αποκαθήλωσε» μια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ από το προφίλ του για να τοποθετήσει στη θέση της, έναν από τους εμβληματικότερους πίνακες του ζωγράφου Τζουζέπε Πελίτσα, την «Τέταρτη Τάξη» που απεικονίζει μια μαζική διαδήλωση, αγρότες σε ένα «στιγμιότυπο» εργατικής τάξης.
Η ιστορία του διάσημου πίνακα του Πελίτσα
O συγκεκριμένος πίνακας έγινε σύμβολο κοινωνικών αγώνων. Ο δημιουργός του είναι ο Ιταλός μεταϊμπρεσιονιστής ζωγράφος Τζουζέπε Πελίτσα (1868-1907), o οποίος γεννήθηκε και πέθανε στο Βολπέδο της Βορείου Ιταλίας, στην περιοχή του Πιεντεμόντιου. Το επικό έργο, που απεικονίζει μία μαζική διαδήλωση και φέρει τον τίτλο «H τέταρτη τάξη», αποτελεί αντανάκλαση των αγροτικών εξεγέρσεων εναντίον των άλλοτε ισχυρών γαιοκτημόνων που είχαν ξεσπάσει στην Ιταλία στις αρχές του 20ού αιώνα. Σήμερα στεγάζεται στο μουσείο Museo del Novecento στο Μιλάνο και μια παλαιότερη έκδοση βρίσκεται στην Πινακοθήκη Μπρέρα. Ο Πελίτσα αυτοκτόνησε το 1907, μετά τον θάνατο της γυναίκας του και του γιου του.
Ο πίνακας αποτελεί ένα πολύ γνωστό σύμβολο για τα προοδευτικά και σοσιαλιστικά κινήματα στην Ιταλία και γενικά σε όλη την Ευρώπη.
O συγκεκριμένος πίνακας χρησιμοποιήθηκε ως φόντο για τους τίτλους της ταινίας του Ιταλού σκηνοθέτη Μπερνάρντο Μπερτολούτσι με τον τίτλο 1900 (ένα κινηματογραφικό αριστούργημα που προβλήθηκε το 1976), η ιστορία της οποίας αναφέρεται στην κοινωνική σύγκρουση και μεταβολή που συνέβη στην Ιταλία στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Η ιστορία μιας ολόκληρης χώρας και μιας παιδικής φιλίας, στην ταινία του βραβευμένου με δύο Όσκαρ Μπερτολούτσι με δύο ξεχωριστούς πρωταγωνιστές (Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ζεράρ Ντεπαρντιέ), να δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας.