Ρίσι Σούνακ: Η ήττα στα γκάλοπ και η φιλοτουρκική στάση

Ένας «μικρός» πολιτικός που το μόνο του κατόρθωμα (εκτός του πλούσιου γάμου του) ήταν να διαδεχθεί την πρωθυπουργό Λιζ Τρας που η θητεία της άντεξε όσο ένα μαρούλι στο ψυγείο, και να χάνει κατά κράτος στις δημοσκοπήσεις.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ επέλεξε να προκαλέσει κρίση στις σχέσεις της κυβέρνησης του με την παραδοσιακή σύμμαχο και φίλη Ελλάδα γιατί δεν άντεχε την συζήτηση και δεν είχε απαντήσεις να δώσει στην ελληνική θέση για επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Έτσι ο Σουνακ ακύρωσε ξαφνικά τη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό που στη συνέντευξή του στο BBC είχε εκφράσει την πρόθεση του να του θέσει το θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Είχε προηγηθεί η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Κιρ Στάρμερ, ηγέτη των Εργατικών, ο οποίος είχε στείλει το μήνυμα ότι μετά τη διαφαινόμενη νίκη του στις επόμενες εκλογές είναι έτοιμος να συζητήσει με την Ελλάδα για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Ο Στάρμερ «τρώει» τον Σούνακ στις δημοσκοπήσεις

Το Εργατικό Κόμμα του Στάρμερ προηγείται του Συντηρητικού Κόμματος του Σούνακ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις με μια διαφορά 21 μονάδων, καθώς το Εργατικό Κόμμα συγκεντρώνει το 46% και το Συντηρητικό Κόμμα του Σούνακ το 25%, ένα ακόμη μήνυμα της συρρίκνωσης του κόμματος που οδήγησε σε ένα χαοτικό Brexit και σε μια βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση τη Βρετανία.

Ο ίδιος δεν είχε πολλές φιλοδοξίες καθώς στην ηγεσία του κόμματος του ήρθε ως αναγκαστική επιλογή διαδεχόμενος την Λιζ Τρας και λίγες ημέρες πριν αποδεχόμενος τα πολιτικά αδιέξοδα της παράταξης του διόρισε υπουργό εξωτερικών τον Ντέιβιντ Κάμερον τον μοιραίο πολιτικό που ως πρωθυπουργός άφησε τη Βρετανία να συρθεί σε δημοψήφισμα για την έξοδο από την ΕΕ. Και ακόμη και τώρα προσπαθεί να μπαλώσει τα διαλυτικά φαινόμενα που προκύπτουν καθημερινά στην κυβέρνηση της Βρετανίας η οποία ματαίως το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να πείσει ότι παραμένει μια παγκόσμια δύναμη.

Ο Σούνακ λόγω και την ινδικής καταγωγής του θα έπρεπε φυσικά να είναι πιο ευαίσθητος σε θέματα όπως αυτό των Γλυπτών του Παρθενώνα, απότοκο και του πολιτιστικού «αποικιοκρατικού ιμπεριαλισμού» της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Όμως προτίμησε αντί μιας ανοικτής συζήτησης μεταξύ συμμάχων να οδηγήσει τις ελληνοβρετανικές σχέσεις σε κρίση προκειμένου να αποφύγει να δώσει απαντήσεις για το θέμα των Γλυπτών.

Η φιλοτουρκική στάση της Βρετανίας υπό τον Σούνακ

Όμως η Βρετανία υπό τον Σούνακ έχει επιδείξει μια ακόμη προβληματική στάση καθώς είναι ίσως η μοναδική χώρα μέλος του ΝΑΤΟ (εκτος ίσως της Ισπανίας) που προβάλει τη φιλοτουρκική στάση της.

Την περασμένη εβδομάδα ο Βρετανός υπουργός άμυνας Γκραντ Σάρπ επισκέφθηκε την Άγκυρα και συναντήθηκε με τον τούρκο ομόλογο του Γκιουρέλ. Τη στιγμή που ο Ερντογάν εκβιάζει τη Συμμαχία και οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί κλείνουν την πόρτα στην πώληση νέων μαχητικών, το Λονδίνο και η κυβέρνηση Σούνακ προσπαθεί να μπει σφήνα προκειμένου να στηρίξει τον εκβιασμό Ερντογάν.

Η Βρετανία πρωτίστως αλλά και η Ισπανία είναι οι χώρες που πιέζουν ώστε να γινει δεκτό το αίτημα της Τουρκίας προς την κατασκευάστρια κοινοπραξία για την προμήθεια των Eurofighter Typhoon, ένα αίτημα που η Τουρκία χρησιμοποιεί για να εκβιάσει τους Αμερικανούς που έχουν αποβάλει την Αγκυρα από το πρόγραμμα του F35 και κρατούν παγωμένο το θέμα της αγοράς των F-16.

Όμως οι υπουργοί Άμυνας της Τουρκίας και της Βρετανίας συμφώνησαν για την περαιτερω ενίσχυση της συνεργασίας στον αμυντικό τομέα και το ενδιαφέρον της Τουρκίας είναι στην εξασφάλιση της βρετανικής υποστήριξης με τεχνογνωσία για την κατασκευή «τουρκικού» κινητήρα για τα μαχητικά τα οποία σχεδιάζει η αμυντική βιομηχανία της.

Ο Σούνακ πιθανόν στις επόμενες εκλογές θα αποτελεί μια ακόμη παρένθεση στην περιπέτεια που βιώνει (το Συντηρητικό Κόμμα) και η Βρετανία. Με την στάση του δεν βοήθησε την χώρα του. Θα μπορούσε να σκεφθεί τι θα απαντούσε εάν ο τρούλος του Taj Mahal και το Westminster Abbey είχαν ξεριζωθεί και είχαν στηθεί ως έκθεμα στο… Τέξας. Απλώς έδειξε πόσο λίγα είναι τα επιχειρήματα για την άρνηση στην επανένωση των Γλυπτών. Οσο για τον ίδιο, σε λίγους μήνες όταν θα προκύψουν οι εκλογές δεν θα έχει πια σημασία η άποψη του.