Σε εκδήλωση της Πρεσβείας της Ελλάδας στο Λονδίνο για το «Γραφείο Σεφέρη» και το Αναγνωστήριο «Roderick Beaton», βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο σπουδαίο έργο του Γιώργου Σεφέρη σχολιάζοντας ότι εκτός από σπουδαίος λογοτέχνης ήταν και ένας άριστος διπλωμάτης.
«Αυτό είναι πράγματι που βρίσκω τόσο συναρπαστικό για τον Σεφέρη, ο τρόπος με τον οποίο κατάφερε να ισορροπήσει τις βαθιές πνευματικές του ανησυχίες με την προσήλωσή του στη διπλωματική του καριέρα», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον χαιρετισμό του είπε «σκεφτόμουν τι θα έλεγε ο Γιώργος Σεφέρης για τις τρέχουσες γεωπολιτικές εντάσεις στη Μέση Ανατολή. Ήταν ένας γνώστης, φυσικά, της Μέσης Ανατολής, κάποιος που νοιαζόταν βαθιά για τον αγώνα της Κύπρου και κάποιος που ήταν πολύ ευθύς όταν επρόκειτο για την προσωπική του άποψη, κάτι που πάντα εκτιμούσαμε στη διπλωματία μας. Σίγουρα δεν ήταν ένας άνθρωπος του «ναι» και είχε το θάρρος της γνώμης του.
Επιστρέφω σε κάποιους από τους στίχους του, διότι πιστεύω ότι αν μιλούσε στους Ισραηλινούς μετά από αυτή τη φρικτή τραγωδία της 7ης Οκτωβρίου, πιθανόν να είχε χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια: «Κύριε, βοήθα να θυμόμαστε πώς έγινε τούτο το φονικό. Την αρπαγή και τον δόλο βοήθα να ξεριζώσουμε». Αλλά είμαι βέβαιος ότι θα είχε επίσης κάποια λόγια για τους Παλαιστίνιους. Και πιθανότατα θα τους τα έλεγε, εκφράζοντας με πόνο το δικό του πόθο στα δύσκολα χρόνια για την πατρίδα του: «Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό». Γι' αυτό η ποίηση, ιδιαίτερα η σημαντική ποίηση, παραμένει πάντα τόσο επίκαιρη και η επιθυμία και η ευχή του «να σκαρφαλώνει στις λέξεις σαν ανεμόσκαλα», αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξακολουθεί να είναι τόσο επίκαιρος σήμερα».
Κλείσιμο
Ολόκληρος ο χαιρετισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη
Εξοχότατε, Πρέσβη, αγαπητέ καθηγητά, κυρίες και κύριοι,
Είναι τιμή για μένα σήμερα να μπορώ να συμμετέχω σε αυτή την όμορφη εκδήλωση. Επιτρέψτε μου να συγχαρώ τον Πρέσβη και, βεβαίως, να ευχαριστήσω την Πρόεδρο της Δημοκρατίας που σκέφτηκε να δημιουργήσει αυτό το Αναγνωστήριο, αυτή την αίθουσα αφιερωμένη σε μια από τις πιο διάσημες μορφές όχι μόνο της ελληνικής, αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας και σε έναν άριστο διπλωμάτη. Αυτό είναι πράγματι που βρίσκω τόσο συναρπαστικό για τον Σεφέρη, ο τρόπος με τον οποίο κατάφερε να ισορροπήσει τις βαθιές πνευματικές του ανησυχίες με την προσήλωσή του στη διπλωματική του καριέρα.
Φέτος δεν γιορτάζουμε μόνο τα 60 χρόνια από τότε που ο Γιώργος Σεφέρης έλαβε το πιο διακεκριμένο βραβείο που μπορεί να απονεμηθεί σε οποιονδήποτε συγγραφέα ή ποιητή. Γιορτάζουμε επίσης, αν δεν κάνω λάθος, 20 χρόνια από τότε που ο Kαθηγητής Beaton δημοσίευσε τη βιογραφία του. Αυτό στο οποίο αναφέρεται συνέχεια ως το «τούβλο». Ωστόσο, αξίζει να την διαβάσετε γιατί ακριβώς εξερευνά το μυαλό και τη ζωή αυτής της συναρπαστικής προσωπικότητας.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τον καθηγητή Beaton για την αγάπη που έδειξε προς τη νέα του πατρίδα, το νέο του σπίτι, και για το γεγονός ότι έγραψε τόσο εύγλωττα για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, αλλά και για την ιστορία των Ελλήνων ανά τους αιώνες. Νομίζω ότι έχει διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά στην καλύτερη κατανόηση της δικής μας ιστορίας και ιδιαίτερα της ιστορίας των τελευταίων 200 ετών, αυτής της ταραχώδους πορείας που κινείται από θριάμβους σε καταστροφές, αλλά μας βάζει, στο τέλος της ημέρας, πάντα σε μια καλύτερη θέση από εκεί που ξεκινήσαμε.
Και ο Γιώργος Σεφέρης ήταν μέρος αυτού του ταξιδιού. Και νομίζω ότι είναι σωστό να τιμήσουμε το έργο του, αλλά και τη ζωή του σε αυτή την κατοικία, εγκαινιάζοντας αυτό το πολύ, πολύ ιδιαίτερο δωμάτιο.
Τέλος, σκεφτόμουν τι θα έλεγε ο Γιώργος Σεφέρης για τις τρέχουσες γεωπολιτικές εντάσεις στη Μέση Ανατολή. Ήταν ένας γνώστης, φυσικά, της Μέσης Ανατολής, κάποιος που νοιαζόταν βαθιά για τον αγώνα της Κύπρου και κάποιος που ήταν πολύ ευθύς όταν επρόκειτο για την προσωπική του άποψη, κάτι που πάντα εκτιμούσαμε στη διπλωματία μας. Σίγουρα δεν ήταν ένας άνθρωπος του «ναι» και είχε το θάρρος της γνώμης του.
Επιστρέφω σε κάποιους από τους στίχους του, διότι πιστεύω ότι αν μιλούσε στους Ισραηλινούς μετά από αυτή τη φρικτή τραγωδία της 7ης Οκτωβρίου, πιθανόν να είχε χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια: «Κύριε, βοήθα να θυμόμαστε πώς έγινε τούτο το φονικό. Την αρπαγή και τον δόλο βοήθα να ξεριζώσουμε». Αλλά είμαι βέβαιος ότι θα είχε επίσης κάποια λόγια για τους Παλαιστίνιους. Και πιθανότατα θα τους τα έλεγε, εκφράζοντας με πόνο το δικό του πόθο στα δύσκολα χρόνια για την πατρίδα του: «Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό». Γι' αυτό η ποίηση, ιδιαίτερα η σημαντική ποίηση, παραμένει πάντα τόσο επίκαιρη και η επιθυμία και η ευχή του «να σκαρφαλώνει στις λέξεις σαν ανεμόσκαλα», αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξακολουθεί να είναι τόσο επίκαιρος σήμερα.
Και αυτή είναι η μαγεία της ποίησης και το πολύ προσωπικό ταξίδι που ξεκινάμε όλοι μας όταν διαβάζουμε αυτά τα καταπληκτικά ποιήματα. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξακολουθεί να είναι τόσο επίκαιρος σήμερα, πιθανόν θα έλεγα ότι ίσως και περισσότερο από ό,τι ήταν όταν δημιούργησε το πιο επιτυχημένο έργο του.
Και πάλι, λοιπόν, συγχαρητήρια στον Πρέσβη. Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας εδώ. Είμαι βέβαιος ότι περισσότεροι άνθρωποι θα μάθουν για αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο. Είμαι ενθουσιασμένος που επισκέπτομαι τον χώρο και ανυπομονώ να ανοίξει επίσημα. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για την παρουσία σας εδώ.
