Νίκος Καρανίκας στον Δανίκα: Το φιλελεύθερο δεν είναι εχθρικό, ξεκόλλα - Μόνον ο Άδωνις είπε την αλήθεια για μένα

Σαρωτικός, ορμητικός, ασταμάτητος, αιρετικός, δηλαδή γοητευτικός. Στα πρώτα πέντε λεπτά αναθεωρείς ό,τι έχεις πει εναντίον αυτού του μικροσκοπικού διαβόλου που η φαιά ουσία του κινείται με μηχανισμούς διαστημικής τεχνολογίας. Ο μικροκαμωμένος σωματότυπός του και τα μεγάλα, τεντωμένα αυτιά του, τα ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά του.

Οταν έκλεισα το μαγνητόφωνο, μετά από 60 λεπτά ενός ασταμάτητου σολαρίσματος, σαν one man show, μου είπε μερικά πράγματα που ξεθεμελιώνουν το σύμπαν το μαρξιστικό: «Το προλεταριάτο, το χειρότερο κατασκεύασμα του κεφαλαίου». «Ο Αντόνιο Γκράμσι (ο θεωρητικός γκουρού των Ιταλών κομμουνιστών) και ο Λουί Αλτουσέρ (των Γάλλων) τα τσόλια που γά...σαν την Αριστερά». «Ταυτίζουμε τον σοσιαλισμό με το κράτος, λάθος μεγάλο και ασυγχώρητο». «Ο Τσε, ο μεγαλύτερος τυχοδιώκτης της Αριστεράς, πλην όμως τίμιος».
«Θα είναι χαζή η Αριστερά, αν πάρει την εξουσία να κρατικοποιήσει και τα περίπτερα».

Και τι θα συνιστούσες στον Κυριάκο; «Επιστροφή στον δημοκρατικό φιλελευθερισμό»!

Πώς προέκυψε ο Νίκος Καρανίκας; «Ενός έτους με την οικογένειά μου μετανάστες στην Αυστραλία. Πέντε χρόνια μείναμε εκεί, με αποτέλεσμα να μιλάω αγγλικά και να μην ξέρω γρι ελληνικά». Και το πολιτικό παρελθόν του; «Μπήκα στην ΚΝΕ, τσάκισα το ΝΑΡ (σ.σ.: εννοεί τους διαφωνούντες με τη συγκυβέρνηση Μητσοτάκη - Φλωράκη) και το 1992 έφυγα από το Κόμμα για Συνασπισμό.

Σκηνή 1η: Δεν είναι κακό ο φιλελευθερισμός

Δανίκας: Εγώ πιστεύω ότι ο Κυριάκος κάνει κάποιες σοβαρές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Ελλάδα. Να προχωρήσει προς την Ευρώπη, πράγμα που δεν κάνατε εσείς μέσα σε πέντε χρόνια.

Καρανίκας: «Να συμφωνήσουμε ότι αυτό είναι το κίνητρό του. Είμαστε στον πέμπτο χρόνο. Είδες καμιά από αυτές τις μεταρρυθμίσεις;».


Δανίκας: Ναι, έχω δει.

Καρανίκας: «Λάθος, δεν έχει κάνει τίποτε από αυτό που λες. Εχει κάνει πράγματα, αλλά όχι αυτό που λες. Εχει συνεχίσει αυτά που δεν τελειώσαμε εμείς».


Δανίκας: Δηλαδή;

Καρανίκας: «Εμείς κάναμε το σύμφωνο συμβίωσης, αυτός ήρθε και έκανε αυτό που έπρεπε: νόμο κανονικό για τους ανθρώπους που θέλουνε να έχουν οικογένεια και θέλουνε να έχουν και σύντροφο. Ναι, σε αυτό σαφώς ο Μητσοτάκης έκανε μία ολοκληρωμένη φιλελεύθερη μεταρρύθμιση, κάτι που εμείς κωλώσαμε να την κάνουμε. Σε αυτό συμφωνώ».


Δανίκας: Το δεύτερο που δεν κάνατε είναι ότι δεν συγκρουστήκατε με την Εκκλησία, να κάνετε τον διαχωρισμό. Τον Φίλη τον διώξατε τότε.

Καρανίκας: «Για τον διαχωρισμό που λες, επί Τσίπρα ξεκίνησαν οι διαδικασίες μαζί με τον Ιερώνυμο για να προχωρήσουμε σε κάποια ζητήματα που είχαν να κάνουν λίγο με τη διαχώριση. Οχι ακριβώς διαχώριση φιλελεύθερη, όπως θέλει το φιλελεύθερο σκεπτικό».


Δανίκας: Ποιο φιλελεύθερο σκεπτικό;

Καρανίκας: «Να σου πω, το φιλελεύθερο δεν είναι κάτι εχθρικό, ξεκόλλα λίγο. Σου λέω κάτι για φιλελεύθερο και τρομάζεις. Το ζήτημα της μετανάστευσης, το ζήτημα της Εκκλησίας, το ζήτημα του γάμου, το ζήτημα των ναρκωτικών, αυτά είναι φιλελεύθερα ζητήματα. Και επειδή η Ελλάδα, η αναχρονιστική και προβληματική λόγω του Εμφυλίου, δεν ήθελε πολλές σχέσεις με τον φιλελευθερισμό. Τη φιλελεύθερη πολιτική της χώρας την ανέλαβε ένα τμήμα της Αριστεράς από το ’70, να το πούμε έτσι;».


Δανίκας: Σωστό.

Καρανίκας: «Ωραία, τώρα για πρώτη φορά ανέβηκε αριστερή κυβέρνηση για να κάνει κάποια πράγματα. Δεν έκανε τίποτα από άποψη αριστερής ατζέντας, αλλά έκανε για φιλελεύθερη ατζέντα. Η αριστερή ατζέντα έχει να κάνει μόνο με την τάξη, άρα και να κάνει μόνο με τον μισθό. Ενα πράγμα είναι ο μισθός και το άλλο είναι ο κοινωνικός μισθός. Οπότε η κάθε Αριστερά, αν είναι να κάνει αριστερή πολιτική, θα πρέπει να δει λίγο τα ζητήματα του κόστους εργασίας. Από κει και πέρα ας γίνει και λίγο φιλελεύθερη».


Δανίκας: Μεγαλώνεις το μισθό, τον κάνεις 1.000 ευρώ, 1.500 ευρώ. Πώς θα ζήσουν οι μικρομεσαίοι; Θα κλείσουν οι επιχειρήσεις λοιπόν. Φαύλος κύκλος. Ακριβαίνουν τα προϊόντα.

Καρανίκας: «Δεν διαφωνώ σε αυτό, μπορεί να γίνει μια μεταρρύθμιση αναλογικά. Τα σούπερ μάρκετ, οι τράπεζες, η κινητή τηλεφωνία – παίρνω τρεις κολοσσούς της οικονομίας. Αυτοί οι τρεις θα μπορούσαν να αυξήσουν το μισθό. Σε αυτούς τους τρεις, προσθέτεις και το κράτος».


Δανίκας: Αν προσθέσεις το κράτος, τότε έχεις πρόβλημα να δίνεις λεφτά στην Υγεία και στην Παιδεία. Οταν έχεις τόσο μεγάλη φοροδιαφυγή...

Καρανίκας: «Η φοροδιαφυγή είναι το αμέσως επόμενο που θα πρέπει να πούμε. Οπότε σου έβαλα τρεις σοβαρούς κλάδους συν το κράτος. Τα λεφτά που θα δώσουν αυτοί οι τέσσερις τομείς θα πέσουν στην αγορά. Δεν το λέω εγώ, το λέει η εμπειρία».


Δανίκας: Αυτό που λέει και ο Τσακαλώτος.

Καρανίκας: «Ασε με, σε παρακαλώ, τώρα, το λέει η εμπειρία! Θα βάλω και τον Τσακαλώτο στην εμπειρία; Να προσβάλλουμε την εμπειρία; Πάμε παρακάτω. Εγώ σου έβαλα τρεις τομείς, που είναι περισσότεροι, συν το κράτος. Αυτά είναι λεφτά, ξεκίνα με αυτά. Μετά, θα δούμε και την αγορά. Εχεις δίκιο, αν πούμε 1.500 ευρώ, αυτό το μαγαζί έκλεισε, το απέναντι έκλεισε, το δίπλα έκλεισε. Οπότε θα πάμε αναλογικά».

Σκηνή 2η: «Επιτυχημένος δεν είμαι»


Δανίκας: Νικόλα, είσαι επιχειρηματίας.

Καρανίκας: «Επιχειρηματία λες έναν που έχει ένα μπλοκάκι».


Δανίκας: Μα είσαι επιτυχημένος.

Καρανίκας: «Επιτυχημένος δεν είμαι, επιτυχημένος θα ήμουν αν έβγαζα λεφτά».


Δανίκας: Ο Γεωργιάδης σε θεωρεί πρότυπο.

Καρανίκας: «Με θεωρεί πρότυπο γιατί κάνω καλά τη δουλειά μου προς τον άλλον. Αλλά δεν κάνω καλά τη δουλειά μου προς εμένα. Δηλαδή, εγώ θα σας οργανώσω μια επιχείρηση και δεν θα έχω πάρει τίποτα. Το έχω κάνει σε πάνω από 20 επιχειρήσεις από το ’16. Ρε φίλε, δεν είμαι καλός στο να με πουλάω, θα το καταφέρω σιγά-σιγά. Οπότε πάμε παρακάτω. Θα συμφωνήσουμε ότι με μία αναλογική αύξηση του μισθού θα υπάρχει ένα χρήμα που θα κυκλοφορήσει. Αυτό όμως που θα πρέπει να λύσουμε είναι αυτό που είπες προηγουμένως: Τι γίνεται με τη φοροδιαφυγή».

Δανίκας: Τη φοροδιαφυγή την ενθαρρύνατε κι εσείς.

Καρανίκας: «Απαράδεκτο, γιατί ανέλαβαν το υπουργείο δογματικοί μαρξιστές χωρίς Μαρξ, στο όνομα του Μαρξ. Τελεία. Συνεχίζω άλλη πρόταση. Το ζήτημα της φοροδιαφυγής είναι ένα πρόβλημα στην Ελλάδα, το οποίο υπάρχει από τον Εμφύλιο και μετά. Είχε πολιτικούς λόγους. Το στόρι είναι το εξής: μετά τον Εμφύλιο έπρεπε να υπάρξει μια διαχείριση. Τη στρατιωτική νίκη της Δεξιάς την ανέλαβε μετά και η πολιτική νίκη της Δεξιάς. Επρεπε να οργανωθεί το κράτος. Οι άνθρωποι μετά από έναν εμφύλιο σε κάθε χώρα έχουν μίση, αντιπάθειες, έχθρες. Η Δεξιά, έχοντας την ελίτ με το μέρος της, έπρεπε να δει τι θα κάνει με τον υπόλοιπο λαό. Είχε βγει από το κράτος ο αριστερός. Πού ήταν; Στην αγορά. Εκεί πέρα η Δεξιά έβγαλε το μίσος της προς τον λαό που εκφράστηκε αριστερά κατά την περίοδο του πολέμου. Τον έβαλε σε ένα υπερβολικό συντελεστή φορολόγησης, λες και είμαστε ανεπτυγμένη χώρα - δεν είμαστε ανεπτυγμένη, αναπτυσσόμενη είμαστε».

Σκηνή 3η: Περί φορολογίας

Δανίκας: Και είμαστε ακόμα...

Καρανίκας: «Ακόμα ανεπτυγμένη δεν είμαστε. Ο φορολογικός συντελεστής στην ανεπτυγμένη χώρα είναι διαφορετικός από τον φορολογικό συντελεστή στην αναπτυσσόμενη. Εμείς έχουμε προοδευτικό φορολογικό οριζόντιο, που τσακίζει τον κάθε εργαζόμενο της αγοράς, είτε τη μικρή εταιρεία είτε τον ελεύθερο επαγγελματία. Από τη μία έχουμε τη δεξιά αντίληψη να τιμωρηθεί ο λαός και να μη γίνει ποτέ πλούσιος και έτσι θα του έχουμε μια ζωή πολλούς φόρους, μετατρέποντάς τον σε μικροκλέφτη για να επιβιώσει και όχι για να κάνει τη βίλα του ή το κότερό του».


Δανίκας: Σήμερα όμως δεν το κάνουν γι’ αυτόν τον λόγο. Σήμερα κάνουν βίλες. Και εμφανίζονται ως φτωχαδάκια.

Καρανίκας: «Ο βήχας, ο έρωτας και το χρήμα δεν κρύβονται. Οπότε εάν κάποιος έχει βίλα, πήγαινε να τον βρεις. Από τη μία λοιπόν η Δεξιά και από την άλλη η Αριστερά. Εδώ είμαστε. Διότι το 2015 η Αριστερά ήρθε με ένα δόγμα που λέει ότι όποιος παίρνει πάνω από 10-20 χιλιάρικα είναι αντίπαλος».


Δανίκας: Αν είναι δυνατόν, είναι τρελό.

Καρανίκας: «Είναι ο δισεκατομμυριούχος, είναι ο εκατομμυριούχος, είναι ο χιλιάρα, είναι ο κατοστάρα, είναι ο πενηντάρα, είναι ο δεκάρα, είναι το τίποτα. Αυτά όλα είναι ένα; Οχι. Αυτά είναι ανταγωνιστικά μεταξύ τους; Κάποια ναι, κάποια άλλα είναι συνεργατικά. Η κοινωνία αποδείχτηκε ότι έχει πολλές ανισότητες και όχι μία ανισότητα».


Δανίκας: Για πες μου μερικές.

Καρανίκας: «Το φύλο. Χθες σκότωσε ένας την κοπέλα... κόλλησα λίγο γιατί δεν ξέρω πώς πρέπει να εκφραστώ γι’ αυτόν».


Δανίκας: Ενα κτήνος.

Καρανίκας: «Μπράβο. Είναι ανισότητα, δεν είναι; Γυναίκα-σύζυγος είναι ανισότητα. Γυναίκα-εργασία επίσης ανισότητα. Αρα το φύλο είναι μια ανισότητα. Πάμε να δούμε κι άλλες. Ανισότητες στην πρόσβαση στην τεχνολογία. Ανισότητες στην πρόσβαση της διασκέδασης».

Σκηνή 4η: Τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ


Δανίκας: Ποια ήταν, κατά τη γνώμη σου, τα μεγάλα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ στα πέντε χρόνια.

Καρανίκας: «Οτι αντιμετώπισε την αγορά με όρους δογματικούς και μίσους απέναντι στον πλούτο. Πολύ μεγάλο λάθος, γιατί σοσιαλισμός είναι ο πλούτος που πρέπει να μοιραστεί και όχι η φτώχεια. Η φτώχεια που μοιράζεται λέγεται καπιταλισμός. Το άλλο λάθος ήταν ότι δεν τόλμησε να κάνει φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, ενώ δεν τον εμπόδιζαν τα μνημόνια».


Δανίκας: Ο Καμμένος δεν ήταν λάθος;

Καρανίκας: «Οχι, δεν ήταν. Γιατί ψήφισε τα πάντα. Αρα δεν ήταν λάθος. Ο Καμμένος με τους βουλευτές του αποδείχθηκαν τίμιοι. Ηταν τίμιος σε όλα του. Δεν δημιούργησε πρόβλημα πουθενά, τα ψήφισε όλα. Εκτός από την ιστορία της Μακεδονίας».


Δανίκας: Χάνει τις εκλογές λοιπόν το ’19 ο ΣΥΡΙΖΑ, πάμε στις άλλες εκλογές, το ’23. Εκεί ποια ήταν τα λάθη;

Καρανίκας: «Πρώτον, ότι εξέφρασε έναν αρνητισμό. Εγώ το είχα γράψει κιόλας, το είχα πει και στον πρόεδρο. Δεν γίνεται να μιλάμε με τέτοιους όρους. Είμαστε ένα κόμμα. Ασε τώρα Αριστερά και Δεξιά, είμαστε ένα κόμμα, να προβάλλεις τις θέσεις σου. Ο αρνητικός λόγος είναι απαραίτητος για τη δημοκρατία, είναι ένα στοιχείο της δημοκρατίας. Αλλά δεν μπορεί να είναι ο προπαγανδιστικός ρόλος, για το ποιος είσαι εσύ. Είχαμε εκλογές και διαφημίζαμε τον Μητσοτάκη. Μητσοτάκης αυτό, Μητσοτάκης εκείνο».


Δανίκας: Εσύ τι του έλεγες τότε; Ήσουν δίπλα του, σύμβουλός του.

Καρανίκας: «Ίσως να έχετε την εικόνα ενός συμβούλου που είναι πάνω στον άλλον σαν τσιμπούρι. Εγώ ήμουν σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού. Είχα τις δουλειές μου, ενημέρωνα για όλα τον πρωθυπουργό και οι συμβουλές μου δεν θα μπορούσαν να ήταν συμβουλές για τα πεδία αλλωνών. Επίσης εγώ είχα λανθασμένη αντίληψη για πάρα πολλά. Από την άποψη ότι ήμουν σε ένα γραφείο όπου δούλευα από το πρωί μέχρι το βράδυ, κάθε μέρα, χωρίς Σάββατο, χωρίς Κυριακή, το ξέρει η φρουρά της Βουλής που με έβλεπε πως δούλευα. Συναναστρεφόμουν με τους μη έχοντες και με μεγαλοεπιχειρηματίες, ήταν τα δύο κομμάτια που λάτρευαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι μη έχοντες γιατί πήραν επιδόματα και οι μεγαλοεπιχειρηματίες γιατί δεν τους ψειρίζαμε, δεν τους βάζαμε δυσκολίες. Αντιθέτως τους βοηθούσαμε να ενταχτούν σε έναν αναπτυξιακό νόμο, ο οποίος δεν φωτογράφιζε ποτέ κανέναν. Και ερχόντουσαν οι επιχειρηματίες και μου λέγανε “α, κύριε Καρανίκα, πρώτη φορά έτσι, πρώτη φορά γιουβέτσι”. Οπότε εγώ έλεγα στον Τσίπρα, 68% καθαρό. Πού να σκεφτώ εγώ ότι υπάρχει και το ενδιάμεσο που το τσακίζανε, που λέγεται μεσαία τάξη».


Δανίκας: Ηταν λάθος η ιστορία της απλής αναλογικής;

Καρανίκας: «Ηταν λάθος πώς το διαχειριστήκαμε. Δηλαδή δεν γίνεται να έχουμε εκλογές και να λέμε “εγώ θα πάω με τον τάδε”. Αν είναι να πας με τον τάδε, να πάει και ο κόσμος με τον τάδε. Με καταλαβαίνεις; Δεν γίνεται να λες “θα κάνω εκλογές” και να λες με ποιους θα συνεργαστείς. Πάω στις εκλογές για να τις κερδίσω. Αφού τις κερδίσω, θα μιλήσουμε για το τι θα κάνουμε. Εμείς το κάψαμε από τα πριν. Θα πάω με το ΠΑΣΟΚ, θα κάνω εκείνο, δεν θα κάνω κυβέρνηση ηττημένων...».


Δανίκας: Ο Τσίπρας έπρεπε να φύγει;

Καρανίκας: «Ο Τσίπρας, κατά την άποψή μου, έπρεπε το ’19 να πάρει μέτρα, να σταματήσει την υπονόμευση, να κάνει ανανέωση, να τηρήσει το καταστατικό που έλεγε ότι πάνω από δύο θητείες στην Κεντρική Επιτροπή και στην Πολιτική Γραμματεία δεν μπορείς να κάνεις, άρα να αδειάσει όλο το ηγετικό τοπίο του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν από την εποχή του ΚΚΕ εσωτερικού Ανανεωτική Αριστερά. Από τότε δεν άλλαξε. Αμα δεις ποια είναι η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ 2019-23, είναι αυτή που ήταν και στο ΚΚΕ Εσωτερικού με το ΚΚΕ. Αυτοί έπρεπε να φύγουν γιατί το είχαμε πει καταστατικά».


Δανίκας: Ποιους εννοείς, θύμισέ μου. Ο Φίλης ας πούμε;

Καρανίκας: «Ολοι αυτοί, ναι».


Δανίκας: Ποιος άλλους; Η Αχτσιόγλου δεν έχει σχέση με αυτό, είναι στη νεότερη γενιά.

Καρανίκας: «Να ξεκινήσουμε λίγο με αυτούς που κάθισαν και δεν σηκώθηκαν ποτέ; Ολοι αυτοί. Εκτός από την ομάδα του Τσίπρα που ήταν νεότερη σε ηλικία, όλοι οι άλλοι ήταν μόνιμοι, εγκατεστημένοι σε μια ηγεσία μιας Αριστεράς. Αποκομμένοι από την κοινωνία, αλλοτριωμένοι ολότελα πολιτικά. Γι’ αυτό δεν αντιλήφθηκαν πού πάει η κοινωνία, τι θέλει ο κόσμος, τι χρειάζεται ο σοσιαλισμός. Μισούν την αγορά. Ελεος, χωρίς αγορά σοσιαλισμό δεν κάνεις. Η αγορά είναι το κομμάτι που ρυθμίζει τη δημοκρατία. Αυτό, αν θέλετε, μπορούμε μια άλλη φορά να το κουβεντιάσουμε».


Δανίκας: Επομένως, ο Φίλης και όλοι αυτοί να φύγουν.

Καρανίκας: «Οχι να φύγουν από το κόμμα, να φύγουν από τις θέσεις τους. Το είχαμε ψηφίσει ήδη».

Σκηνή 5η: Πάντα ήμουν ένα τσόλι


Δανίκας: Και στην προσωπική σου ζωή;

Καρανίκας: «Εγώ είμαι παντρεμένος με μια γυναίκα που, εκτός ότι είναι διανοούμενη και είναι φιλόλογος, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, είναι χορεύτρια και είναι κουκλάρα. Και ερωτεύτηκε εμένα».


Δανίκας: Πώς λέγεται; Το μικρό πες μου.

Καρανίκας: «Μαρία. Θέλω να καταλάβεις ότι σαφώς και οι γυναίκες δεν πηγαίνουν με έναν άντρα επειδή απλά είναι όμορφος - που θα πάνε και γι’ αυτό. Η ομορφιά, όπως έλεγε ο Οσκαρ Ουάιλντ, είναι η αδιαμφισβήτητη γνώση. Αλλά ας μη λέμε μεταξύ μας ποιοι είναι ωραίοι, γιατί δεν πάει έτσι. Οι γυναίκες μπορούν να πούνε».


Δανίκας: Είσαι ερωτικός τύπος.

Καρανίκας: «Είμαι ερωτευμένος».


Δανίκας: Οχι τώρα, πάντα ήσουν.

Καρανίκας: «Οχι, πάντα ήμουν ένα τσόλι, που πήγαινε με τους αδένες του και με την καύλα του».

Σκηνή 6η: Ο Κασσελάκης είναι η λύση

Δανίκας: Για πες μου για τον Κασσελάκη.

Καρανίκας: «Ο Κασσελάκης είναι η λύση».


Δανίκας: Εσύ πώς τον γνώρισες;

Καρανίκας: «Τον είδα στις εκλογές, τον είδα να μιλάει. Εντυπωσιάστηκα από αυτά που έλεγε, από τον τρόπο του. Μου μίλησαν και κάποιοι φίλοι μου που είναι στον απόδημο Ελληνισμό και τον είχανε γνωρίσει. Μετά γίναν οι εκλογές, μετά χάσαμε και μετά παραιτήθηκε ο Τσίπρας. Και μετά απογοητεύτηκα».


Δανίκας: Επρεπε να παραιτηθεί ο Τσίπρας; Επρεπε, αφού έχασε τόσες φορές.

Καρανίκας: «Εγώ δεν ήθελα να παραιτηθεί, ήθελα να καθαρίσει την ήρα από το στάρι».


Δανίκας: Γοητευτικός ο Κασσελάκης

Καρανίκας: «Ο Κασσελάκης είναι γοητευτικός, είναι πανέξυπνος, είναι ένα σφουγγάρι που αντιλαμβάνεται την ουσία μιας γνώσης. Οι πράξεις δημιουργούν περιττά, δημιουργούν και την ουσία. Αυτός στέκεται με την ουσία. Επίσης ο Κασσελάκης, σε αντίθεση με όλους τους άλλους που γνωρίζουμε, είναι της αγοράς. Δούλεψε, ξέρει τι θα πει άνθρωπος που δουλεύει. Οι άλλοι τι έχουνε κάνει; Από τον μπαμπά στη μαμά και από τη μαμά στον μπαμπά και από το μπαμπά-μαμά στο κόμμα. Μπαμπάς και μαμά είναι το κράτος. Τι κάνανε οι άλλοι, πες μου».


Δανίκας: Την επιχείρηση πότε την ξεκίνησες;

Καρανίκας: «Με το που χάσαμε, το ’19, έκανα τον εαυτό μου επιχείρηση».


Δανίκας: Δηλαδή;

Καρανίκας: «Σύμβουλος εταιρειών. Είμαι συμβουλευτική, consulting κάνω».


Δανίκας: Δεν έχεις εταιρεία με φαρμακευτική κάνναβη;

Καρανίκας: «Πού να τη βρω; 1.200 ευρώ έβγαζα, τι ακούς τώρα; Τον Γιάννη Λοβέρδο που έλεγε ότι έπαιρνα 50 χιλιάρικα και 5 χιλιάρικα κάθε μήνα, και μια συγγνώμη δεν έχει βγει να πει, και να μας κάνει επίδειξη το παντελόνι του, πώς αδυνάτισε και παίρνει τώρα μικρό παντελόνι; Μα τέτοιους βουλευτές έχουμε, με δουλεύεις; Ο άλλος έγινε βουλευτής πατώντας επάνω στην πλάτη ανθρώπων. Με έβριζε κάθε μέρα, έλεγε ότι παίρνω χιλιάδες ευρώ. Βγήκε να πει μια συγγνώμη; Ο μόνος άξιος άνθρωπος που βγήκε να πει την αλήθεια για μένα, όχι για τον χαρακτήρα μου, αλλά για τη δουλειά μου, ήταν ο Αδωνις ο Γεωργιάδης. Οι άλλοι, τουμπεκί ψιλοκομμένο».


Δανίκας: Η ιστορία αυτή με την Ακρίτα και τη Μαρέβα...

Καρανίκας: «Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτήν. Σε παρακαλώ, είναι απολίτικο. Βγήκε ο σύντροφος πρόεδρος Κασσελάκης και πήρε θέση γι’ αυτό. Και δεν είπε τίποτα για οικογένειες και για περιουσίες. Το καταλαβαίνουμε; Είπε ότι πολύ καλά έκανε ο πρωθυπουργός ως σύζυγος και θα στηρίξει τη γυναίκα του, αλλά 57 οικογένειες που έχασαν τα παιδιά τους δεν κατάφεραν να στηρίξουν το ίδιο πράγμα, δηλαδή τις οικογένειές τους δικαστικά. Αυτό. Πολιτικότατη δήλωση. Η άλλη τι έκανε; Βγήκε, απάντησε χυδαία σε ένα χυδαίο δημοσίευμα ενός Δημάδη και γύρισε την ατζέντα αλλού. Συγγνώμη, έχουν τα κόμματα αντίληψη ότι ο πρωθυπουργός με τη γυναίκα του κλέβουν το “πόθεν έσχες”; Εάν συμβαίνει αυτό, να βγούμε δημόσια να το πούμε, να φωνάξουμε τους εισαγγελείς να κάνουν τη δουλειά τους, σωστά; Αν δεν συμβαίνει αυτό, επιτρέπεται να πατάω πάνω σε αυτό για να κάνω πολιτική;».


Δανίκας: Τι ελπίζεις τώρα με ευρωεκλογές; Ποιος είναι ο πήχης τώρα;

Καρανίκας: «Πιστεύω ότι θα πάμε πολύ καλά, γιατί όσο περνάει ο καιρός αποδεικνύεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απαλλαγεί από βαρίδια που δεν μπορούσαν να καλύψουν τη νέα εποχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια σχέση με την αυτοαναφορικότητα και τον αναχρονισμό, έχει φύγει ένα κομμάτι που είχε ρίζες αναχρονισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει και αφήνει τη μεταφυσική και μπαίνει λίγο στην πολιτική. Μεταφυσική είναι να λες ότι θέλω τη χώρα μου σοσιαλιστική και από την άλλη δεν θέλω σύνορα. Τα σύνορα θα καταρρεύσουν όταν θα καταρρεύσουν παγκοσμίως οι καπιταλισμοί και οι ανταγωνισμοί, τους το ’πε κανείς; Γιατί ενοχλούνται όταν ακούνε σύνορα στον Εβρο. Επίσης τους είπε κανείς ότι η Νέα Δημοκρατία έκανε τρία χρόνια το χρονικό διάστημα για να μπορεί ο μετανάστης να πάρει τα χαρτιά του, ενώ εμείς το είχαμε εφτά χρόνια;».

Σκηνή 7η: Μου λείπουν τα λεφτά

Δανίκας: Εχεις σπίτι δικό σου;

Καρανίκας: «Οχι. Ούτε αμάξι. Πού να πάρεις με τα 1.200 ευρώ».


Δανίκας: Λέω, από τον πατέρα σου, τη μάνα σου.

Καρανίκας: «Ο πατέρας μου ήταν σιδεράς, οξυγονοκολλητής, εφαρμοστής. Και η μάνα μου μοδίστρα. Πρόσφυγες Μικρασιάτες».


Δανίκας: Τι σου λείπει στη ζωή σου;

Καρανίκας: «Λεφτά. Μόνο λεφτά. Τα έχω όλα. Εχω αγάπη, σχέσεις, φιλίες, ενδιαφέροντα, τα ’χω όλα. Μου λείπουν τα λεφτά».


Δανίκας: Στον Μητσοτάκη τι θα έλεγες αν τον είχες απέναντί σου; Κάτι θετικό έχεις;

Καρανίκας: «Ναι, να συνεχίσει. Να συνεχίσει, ας πούμε, στο ζήτημα των ναρκωτικών που δεν έχει κάνει τίποτα, παρά μόνο συνέχισε το έργο που έδωσε στον κύριο Αδωνι να κάνει για τη φαρμακευτική κάνναβη. Αλλά είναι καιρός να προχωρήσουμε σε νομιμοποίηση των ναρκωτικών».

Επίλογος: Το αφήγημα του μαρξισμού κλάταρε

Δανίκας: Πες μου για το αφήγημα του κομμουνισμού, να κλείσουμε με αυτό. Εχει σχέση ο κομμουνισμός με τον χριστιανισμό;

Καρανίκας: «Ο κομμουνισμός, δυστυχώς, και το λέω αρνητικά και όχι θετικά, είναι μια συνέχεια του ιουδαιοχριστιανικού δόγματος. Ενώ υποτίθεται ο Καντ, ο Χέγκελ και ο Μαρξ άφησαν τον χριστιανισμό, δεν άφησαν τον δυϊσμό. Και ο χριστιανισμός επηρέασε τα πρώτα κινήματα. Οι χιλιαστές ήταν οι πρώτοι σοσιαλιστές. Οι πρώτες κομμούνες γίνανε στον Μεσαίωνα. Ο Μεσαίωνας είναι πάρα πολύ πλούσιος σε εμπειρία. Μην τον έχουμε ως ένα μαύρο συμβάν, σκοτεινό. Φωτίζουν τα λαϊκά κινήματα. Απλά η διαφορά του τότε με το σήμερα του Μαρξ είναι ότι ο σοσιαλισμός στον Μεσαίωνα δεν είχε εκπρόσωπο. Ηταν για όλους τους καταπιεσμένους∙ γυναίκες, δούλοι, σκλάβοι, αγρότες και οι πρώτοι της αγοράς. Ηρθε ο Μαρξ και μας εισήγαγε στον σοσιαλισμό το προλεταριάτο ως εκπρόσωπο. Για να ταιριάξει με το αφήγημα των χριστιανών, ο καλός και ο κακός. Από εδώ το προλεταριάτο, ο καλός, και από εδώ η αστική τάξη, ο κακός. Και γιατί η αστική τάξη είναι τάξη, ενώ το προλεταριάτο δεν μπορεί να το αποδείξει αυτό; Οπότε έχουμε έναν σοσιαλισμό ο οποίος είχε και έχει ακόμα τα στοιχεία του χριστιανισμού, και γι’ αυτό είναι εναντίον του πλούτου. Γιατί έχει εμμείνει σε μία αναφορά των ιερών κειμένων που λένε ότι ευκολότερα μια καμήλα περνάει από τη βελόνα απ’ ό,τι ένας πλούσιος πάει στον Παράδεισο. Και όταν τα κοινωνικά κινήματα επί Μεσαίωνα εναντιώνονταν στην κυριαρχία, εναντιώνονταν γιατί το ιερατείο συσσώρευε πλούτο και αυτοί ήταν φτωχοί. Σήμερα έχουμε ένα αφήγημα που ναυάγησε γιατί πέταξε την αγορά έξω από το αφήγημά του και έκανε το προλεταριάτο εκπρόσωπό του. Και τα δύο ήταν προβληματικά. Το προλεταριάτο στη δεκαετία του ’30 έβγαλε ναζιστές σε μια χώρα και η αστική τάξη ως τάξη δεν εκφράστηκε ποτέ, ενώ ως μεμονωμένοι αστοί εκφράστηκαν. Με αποτέλεσμα, εγώ να θεωρώ έναν αστό που επενδύει και ανοίγει θέσεις εργασίας και βγάζει προϊόντα προς απόλαυση, προς κάλυψη των αναγκών, πιο ριζοσπάστη από έναν προλετάριο που συνωμοτεί εναντίον του συναδέλφου του και υπονομεύει την εργασία του».


Δανίκας: Άρα, ο μαρξισμός;

Καρανίκας: Ο μαρξισμός είναι κάτι το οποίο μας τελείωσε από την άποψη της μελέτης του Μαρξ για το «Κεφάλαιο», καθότι δεν κατάφερε να συνταχθεί με το σημερινό κεφάλαιο. Το σημερινό κεφάλαιο δεν είναι το κεφάλαιο του 1850 και του 1880. Το σημερινό κεφάλαιο είναι το κεφάλαιο που μοιράζεται, έχει μερίσματα, λέγεται μετοχικό. Το μετοχικό κεφάλαιο δεν υπήρχε στην ανάλυση του «Κεφαλαίου». Οπότε θέλω να πούμε για να κλείσουμε, ότι το αφήγημα του μαρξισμού και του κομμουνισμού κλάταρε γιατί δεν κατάφερε να αφομοιώσει την αγορά και να βάλει κανόνες στην αγορά».
Όταν σηκώθηκα να φύγω, εκείνος με απορία στο βλέμμα του μου είπε «τόσο λίγο; Είπαμε ελάχιστα»
Νικόλα, του είπα, σου υπόσχομαι συντόμως να βρεθούμε και να τα εξαντλήσουμε όλα. Εσύ θα σολάρεις κι εγώ θα ακούω. It s a promise!


Ειδήσεις σήμερα:

Σπαρτιάτες: Τα τέσσερα σενάρια για την αντικατάστασή τους στη Βουλή

Έκλειψη Ηλίου: Η NASA παρουσιάζει το δρομολόγιο και πώς θα εξελθιχθεί το σπάνιο φαινόμενο – Δείτε βίντεο

Κίνα: Έφτιαξαν τη δική τους Σαντορίνη με 1 δισ. ευρώ - Δείτε βίντεο από το θέρετρο που θυμίζει Οία