Διαμαντοπούλου στον Δανίκα: Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί με το τσίκι-τσίκι να νικήσει τη ΝΔ

Το ψιθυρίζουν ακόμα και οι εσωκομματικοί της αντίπαλοι: η Αννα Διαμαντοπούλου η μόνη από τους μνηστήρες που είναι «πρωθυπουργήσιμη». Τι σημαίνει αυτό; Γεννημένη, όπως λέει, «στα ορυχεία». Νομάρχης στα 26. Στη συνέχεια υπουργός, έπειτα επίτροπος και έπειτα από αυτό διάγει μια πρώτης τάξεως διαδρομή διεθνών συνεργασιών σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της Υδρογείου.

Θα πρόσθετα ένα ακόμα πλεονέκτημα, το οποίο διαθέτει και η νεότερη Νάντια Γιαννακοπούλου: είναι γυναίκα. Και εξακολουθεί να εκπέμπει γοητεία. Μόλις την είδα είπα «ούτε 45».

Αφού πρώτα με ευχαρίστησε πρόσθεσε ως επιχείρημα την ηλικία του πατέρα της που εγκατέλειψε στα 97 τον περασμένο χειμώνα. «Αν τον έβλεπες ούτε 70. Λίγο DNA έχω πάρει από εκεί».

Και η μητέρα της; «Μια υπέροχη μανούλα, η οποία έχει χτυπηθεί από την αρρώστια που έχουν χτυπηθεί σχεδόν 1.000.000 Ελληνες. Εχει άνοια, και αναφέρομαι σε αυτό γιατί είναι το δράμα που ζούνε πάρα πολλοί άνθρωποι. Δηλαδή νιώθω την αγάπη της, το χάδι της, ακόμα με αναγνωρίζει, αλλά δεν μπορώ να επικοινωνήσω. Και σ’ το λέω επειδή τα δύο τελευταία χρόνια ήμουν επικεφαλής μιας Επιτροπής Σοφών που έκανε η Ευρωπαϊκή Ενωση για τη μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους και στις 27 χώρες. Και τα προβλήματα που είναι τα κορυφαία, που δεν υπήρχαν 20 χρόνια πριν, είναι, πρώτον, η παιδική φτώχεια, η οποία παρουσιάζεται σε όλη την Ευρώπη. Η Ευρώπη, αυτή η πιο ανεπτυγμένη περιοχή στον κόσμο, έχει 20% παιδική φτώχεια. Και η Ελλάδα έχει 30%».

- Τι είπες τώρα, ανατριχιαστικό.
«Το θέμα της παιδικής φτώχειας συναντάται ακόμα και σε οικογένειες που δουλεύουν. Αλλά όταν έχεις 900 ευρώ μισθό και έχεις 400 ευρώ νοίκι, καταλαβαίνεις ότι δεν μπορείς να υποστηρίξεις ένα μωρό, ένα παιδάκι και οι παιδικοί σταθμοί δεν φτάνουν - είμαστε από τις χώρες με τους λιγότερους παιδικούς σταθμούς στην Ευρώπη. Γιατί η ευρωπαική παιδική φτώχεια δεν έχει τα χαρακτηριστικά της Αφρικής, δηλαδή δεν έχω να φάω. Είναι ότι δεν μπορώ να έχω την ιατρική φροντίδα που πρέπει, δεν μπορώ να έχω αυτό που ονομάζεται πια educare για τα παιδιά, δηλαδή education/εκπαίδευση και care/φροντίδα. Δηλαδή με το που γεννιέται ένα παιδί πρέπει να μπορεί να πηγαίνει σε έναν βρεφονηπιακό σταθμό και να έχει από την αρχή αυτή τη φροντίδα. Στις κατευθύνσεις που δώσαμε σε όλες τις χώρες αυτό είναι το Νο ένα που πρέπει να γίνει».

Σκηνή 1η
«Οχι δεν έφυγα, όλα αυτά τα χρόνια σταθερά ΠΑΣΟΚ»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ: Η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα;
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι. Σε όποιες χώρες και να πας θα βρεις προβλήματα. Αλλά θα σου πω τι δεν είμαστε. Δεν γίνεται να είμαστε σε όλους τους δείκτες κάτω από τις χώρες της πρώην Σοβιετίας.

Δ.Δ.: Εννοείς Πολωνία, Ρουμανία, Τσεχία.
Α.Δ.: Ξέρεις ότι η Πολωνία σήμερα είναι από τις χώρες με τις ισχυρότερες πολιτικές για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας και του Δημογραφικού; Χώρες όπως η Τσεχία, η Σλοβενία, η Κροατία είναι πάνω από εμάς στους κοινωνικούς δείκτες. Αυτό δεν είναι αποδεκτό. Είμαστε 40 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, έχουμε πάρει του κόσμου τα πακέτα... Εγώ τουλάχιστον την έκανα πολλές φορές αυτή την αυτοκριτική.

Δ.Δ.: Τι τα κάναμε τα πακέτα αυτά; Τα φάγαμε, τα ξεκοκαλίσαμε;
Α.Δ.: Δεν θα έλεγα αυτό. Στη χώρα δεν χτυπήσαμε την πελατειακή σχέση, η οποία εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι μόνο ο ψηφοφόρος με τον βουλευτή, είναι και ο υπουργός με τον επιχειρηματία. Και, δεύτερον, δεν χτυπήσαμε τον παρασιτισμό, δηλαδή το να έχουμε οικονομία η οποία λειτουργεί γύρω από την οικονομία και στην οποία διαχέεται πολύ χρήμα το οποίο δεν έχει αποτέλεσμα. Οταν γύρισα από την Ευρώπη, ποιο ήταν το συμπέρασμά μου; Στον Βορρά οι άνθρωποι ψηφίζουν με βάση τα νούμερα. Μου είπες ότι θα κάνεις αυτό - σε ελέγχω. Στον Νότο ψηφίζουν με βάση τις λέξεις. Τι λέω, πόσο ωραία τα λέω, πόσο σηκώνω τη γροθιά μου, πόσο υπόσχομαι τα πάντα.

Δ.Δ.: Εγώ με τον Βορρά είμαι.
Α.Δ.: Κι εγώ.

Δ.Δ.: Για να μιλήσουμε τώρα πιο συγκεκριμένα. Τα αρνητικά. Η Διαμαντοπούλου έφυγε από το κόμμα της τα τελευταία 13 χρόνια. Εχει μετανιώσει γι’ αυτή τη φυγή; Θα το έκανε πάλι σήμερα;
Α.Δ.: Από το 2013 μέχρι σήμερα είμαι σταθερά στο Πολιτικό Συμβούλιο της Σοσιαλδημοκρατίας, στην Ευρωπαϊκή Ενωση - εκλεγμένη. Αρα είμαι σταθερά σε αυτό τον πολιτικό χώρο, στον σοσιαλδημοκρατικό χώρο.

Δ.Δ.: Ναι, αλλά δεν ήσουν στο ΠΑΣΟΚ.
Α.Δ.: Συμμετέχω σε όλα τα συνέδρια και σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ. Μπαίνω στον ιδιωτικό τομέα, ζω μια ιδιωτική ζωή η οποία ήταν αναγκαία. Σου θυμίζω ότι δεν είχα εκλεγεί το ’12. Συμμετέχω λοιπόν σε όλες τις βασικές διαδικασίες και δουλεύω 10 χρόνια τώρα με το Δίκτυο και με Χάρβαρντ, με Robert Bosch, με Σιγκαπούρη, με τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα της Κορέας, για τις πολιτικές του 21ου αιώνα, τις οποίες καταθέτω σταθερά στο ΠΑΣΟΚ. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή τη δεκαετία -και πολιτικά και ουσιαστικά και κοινωνικά- συνεισέφερα και στην πατρίδα μου και στην παράταξή μου.

Δ.Δ.: Ξέρεις τι μου είπε κάποιος, ο οποίος μάλιστα σε εκτιμάει; «Ξέρει η κυρία Διαμαντοπούλου πού είναι τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ;»
Α.Δ.: Θα σου απαντήσω με τη σωκρατική λογική. Οι ευφυείς άνθρωποι ασχολούνται με τις ιδέες. Οι μέτριοι με τα γεγονότα. Και οι υπόλοιποι μόνο με τα πρόσωπα. Oταν λοιπόν θέλει κανείς να με κρίνει, θα με κρίνει συνολικά. Την έκθεση για το κοινωνικό κράτος, που είναι η καρδιά της σοσιαλδημοκρατίας, την κάνω για 27 χώρες. Τις στέλνω πρώτα απ’ όλα στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκείνη την περίοδο δεν μου απαντάει. Την στέλνω σε όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Την παρουσιάζω σε 11 χώρες, όχι στη χώρα μου. Hμουν σταθερά στη σοσιαλδημοκρατία, σταθερά στο ΠΑΣΟΚ, δεν συμμετείχα στις κομματικές διαδικασίες.

Σκηνή 2η:
«Εχω απαντήσει καθαρά όχι με Μητσοτάκη»

Δ.Δ.: Λένε επίσης ότι είχες φλερτάρει με τη Νέα Δημοκρατία και με τον Μητσοτάκη για να γίνεις υπουργός. Και ότι ο Μητσοτάκης για κάποιους λόγους δεν σε έβαλε;
Α.Δ.: Λοιπόν, δύο απαντήσεις σ’ αυτό. Η πρώτη είναι ότι πρέπει να έχω δώσει πάνω από 30 συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα και εφημερίδες που έχω απαντήσει καθαρά «όχι». Καμία περίπτωση. Και μάλιστα έκανα και χιούμορ. Οταν με ρώτησαν και με ξαναρώτησαν πολλές φορές, είπα «κοιτάξτε, υπάρχει μια θέση μόνο που θα δεχτώ, αυτή του Αρχιεπισκόπου». Τόσες φορές με ρώτησαν και τόσες φορές απάντησα. Το δεύτερο τώρα. Το 2020 γίνονται οι εκλογές που γίνονται κάθε πέντε χρόνια στον ΟΟΣΑ, που είναι ο μεγαλύτερος οικονομικός οργανισμός του κόσμου. Είναι το ΝΑΤΟ της οικονομίας, για να το πω απλά. Η κάθε χώρα τότε μπορεί να καταθέσει μια υποψηφιότητα, η οποία όμως πρέπει να έχει προδιαγραφές συγκεκριμένες. Τότε ο Μητσοτάκης με ρωτάει, συμφωνώ και κάνει μια δήλωση ότι καταθέτει μια υπερκομματική υποψηφιότητα που έχει τα προσόντα για να μπορέσει να συμμετάσχει σε αυτή τη διαδικασία για τη χώρα. Τι ήταν αυτή η διαδικασία; Ηταν μια διεθνής κούρσα με δέκα υποψήφιους, διεθνείς προσωπικότητες, από τους οποίους οι τέσσερις πρωθυπουργοί. Τρέχω σε αυτή την κούρσα. Δίνω 38 συνεντεύξεις σε 38 χώρες με υπουργούς Οικονομικών και υπουργούς Εξωτερικών. Αυστραλία, Αμερική, Καναδά, Ιαπωνία, όλες τις χώρες της Ευρώπης. Δίνω αυτόν τον αγώνα. Και, όπως γράφει ο διεθνής Τύπος, παίρνω το χάλκινο μετάλλιο. Ερχομαι τρίτη. Αυτή είναι η σχέση μου με τον Μητσοτάκη. Την αντίστοιχη περίοδο ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Σουηδίας πρότεινε μια από το Συντηρητικό Κόμμα.

Δ.Δ.: Ποιοι σε συκοφάντησαν;
Α.Δ.: Μωρέ, Δημήτρη μου, σε μια εσωκομματική διαδικασία θα υπάρχουν χτυπήματα κάτω από τη μέση, θα υπάρχουν συγκρούσεις, θα υπάρχουν υπονοούμενα.

Δ.Δ.: Ναι, αλλά πρέπει να έχεις μια γνώμη για την ιστορία του Ανδρουλάκη που ήταν αρχηγός τόσα χρόνια.
Α.Δ.: Θα σου πω. Την επομένη των ευρωεκλογών, υπήρχε μια προσδοκία ότι το κόμμα όχι μόνο θα είναι δεύτερο αλλά και ότι θα εκτιναχθεί. Την επομένη λοιπόν έγινε μια τρομερή αναστάτωση μέσα στο κόμμα, που δημιούργησε και αρνητικό αντίκτυπο στην κοινωνία. Δηλαδή με το καλημέρα μπήκε θέμα και μπήκε με πολύ μεγάλη οξύτητα. Δεν ήμουν εκεί και δεν συμφώνησα.

Δ.Δ.: Δεν συμφώνησες.
Α.Δ.: Βγήκα την ίδια μέρα στην τηλεόραση επειδή με είχαν καλέσει και είχα πει ότι όταν η Νέα Δημοκρατία έχει χάσει 13 μονάδες, το κεντρικό θέμα είναι η Νέα Δημοκρατία. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ από μόνο του να κάνει τον εαυτό του κεντρικό θέμα. Γιατί, εντάξει, δεν πήρε αυτό που περιμέναμε, αλλά ήταν το μόνο κόμμα που δεν είχε χάσει. Ομως δεν είχε εκτιναχθεί, αυτό που πολύς κόσμος περίμενε.

Δ.Δ.: Με έναν ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν διαλυμένο, που οι δικοί του έχουν πάρει τις βαριοπούλες και τον κατεδαφίζουν, να καταφέρει να έρθει δεύτερο κόμμα! Δικαιολογημένα κάποιοι το είπαν αυτό.
Α.Δ.: Προφανώς. Ο Ανδρουλάκης δέχτηκε και σήκωσε το γάντι που του πέταξαν. Και από εκείνη τη στιγμή ανοίγει μια καινούρια σελίδα για ένα πολιτικό σύστημα το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ρευστοποίηση. Δεν μπορεί με το τσίκι-τσίκι το ΠΑΣΟΚ να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία.

Δ.Δ.: Με το τσίκι-τσίκι εννοείς τον Ανδρουλάκη.
Α.Δ.: Δεν μπορεί δηλαδή με τον τρόπο που το κόμμα προχώρησε λίγο, λίγο λίγο, λίγο, λίγο, μισό, μισό, μισό. Δεν μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο που θα υπάρξει το αντίπαλο δέος. Και αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο αυτών των εκλογών. Η επόμενη μέρα, να δώσει μια ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ που μπορεί να αλλάξει τελείως και να βγει στα ίσα με τη Νέα Δημοκρατία. Δηλαδή να είναι μια ισχυρή αντιπολίτευση και μια εναλλακτική λύση για τις εκλογές.

Σκηνή 3η:
Θα είναι δραματικό, καταστροφικό για το ΠΑΣΟΚ συνεργασίες με συνιστώσες

Δ.Δ.: Από μόνο του το ΠΑΣΟΚ;
Α.Δ.: Απολύτως από μόνο του.

Δ.Δ.: Χωρίς σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Α.Δ.: Απολύτως από μόνο του. Θεωρώ ότι με οποιαδήποτε λογική συνεργασιών με αυτές τις συνιστώσες θολώνει το τοπίο και δημιουργεί ερωτήματα. Τι είδους σύμπραξη; Ποιος θα είναι ο αρχηγός; Τι είδους συνεργασία; Θα πάμε σε συνασπισμό; Ποιος θα είναι ο αρχηγός; Ποιο θα είναι το διακύβευμα; Ποιο θα είναι το πρόγραμμα; Δημιουργεί αυτή η λογική των τέτοιου είδους συμπράξεων, εννοώ με συνιστώσες, ένα θολό τοπίο που δεν βοηθά καθόλου. Θα έλεγα ότι είναι δραματικό, καταστροφικό για το ΠΑΣΟΚ. Θέλουμε λοιπόν ένα ΠΑΣΟΚ αυτόνομο.

Δ.Δ.: Με αρχηγό τη Διαμαντοπούλου, ας πούμε. Λέω λοιπόν τώρα εγώ. Είναι δυνατόν ποτέ να κερδίσει η Διαμαντοπούλου τον Μητσοτάκη;
Α.Δ.: Το 2019 ο Μητσοτάκης μίλησε στο Κέντρο. Μίλησε σε εκατοντάδες χιλιάδες πασοκογενείς ανθρώπους οι οποίοι ήθελαν να τελειώσει η περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ και να πάει η χώρα σε μια σταθερότητα και σε έναν μεταρρυθμισμό. Αυτό διαψεύστηκε οικτρά. Σήμερα ο Μητσοτάκης δεν είναι ο Μητσοτάκης του ’19. Κυβέρνησε πέντε χρόνια. Αυτός λοιπόν ο σημερινός Μητσοτάκης, ο οποίος επέδειξε ένα εξαιρετικά συγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο έχει πολύ αρνητικά αποτελέσματα. ο οποίος δεν έκανε τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες υποσχέθηκε, σήμερα δεν έχει την αποδοχή στον κόσμο που είχε. Καθόλου μάλιστα. Και η αίσθησή μου είναι ότι αν υπάρξει αντίπαλο δέος με πολιτικό λόγο, με χαρακτηριστικά ηγετικά, με διεθνή πείρα, με πρόσωπο το οποίο θα μπορέσει να το χτυπήσει στα ίσα, προφανώς και μπορεί να τον νικήσει. Αλλά θέλει τελείως διαφορετικό προφίλ. Και ηγεσίας και λόγου και πολιτικής πρότασης για τον 21ο αιώνα.

Σκηνή 4η
Τα ηγετικά προσόντα

Δ.Δ.: Ποια είναι τα ηγετικά προσόντα; Πρέπει να είμαι ειλικρινής μαζί σου. Λένε ότι ο Χάρης Δούκας είναι είναι ο μόνος που κέρδισε ένα μέλος της οικογένειας και είναι ο μόνος που κατάφερε τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Α.Δ.: Λοιπόν, θα μιλήσω για τον εαυτό μου, Εγώ θα μιλήσω για τους άλλους μόνο πολιτικά. Οχι προσωπικά. Και θα σου πω και για τον Δούκα. Πολιτικά όμως. Γιατί κατέβηκα στις εκλογές, λοιπόν. Γιατί πιστεύω ότι το ηγετικό προφίλ και το πρόσωπο στην εποχή μας παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο.

Δ.Δ.: Στην Ελλάδα.
Α.Δ.: Παντού. Τι έχω να καταθέσω λοιπόν; Πρώτον, μια τεράστια διεθνή πείρα. Και από το παρελθόν αλλά και από τα τελευταία δέκα χρόνια, όπου πρέπει να σου πω ότι έχω προσωπική φιλία από τον Πέδρο Σάντσεθ, τον πρωθυπουργό της Ισπανίας, μέχρι τον Σολτς. Οτι έχω πάρα πολύ μεγάλη συνεργασία με την Ανατολική Ασία. Το Δίκτυο έχει δουλέψει με τις δέκα χώρες που έχουν κάνει έναν σύνδεσμο όπου επικεφαλής ήταν ένας ομογενής από τη Νέα Ζηλανδία. Γιατί πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρώπης, αλλά πρέπει να ανοιχτεί στον κόσμο. Εχω επαφές με την Κορέα και με την Κίνα. Δουλεύω τέσσερα χρόνια τώρα στην Αφρική με τις πιο φτωχές χώρες. Είμαι σε ένα board του μεγαλύτερου ινστιτούτου της Αφρικής -θα έρθει τώρα τον Σεπτέμβριο και στην Ελλάδα- όπου δουλεύουμε με τις φτωχές χώρες, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την Ευρώπη και την Ελλάδα, γιατί η Αφρική έχει δημογραφική έκρηξη και πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα. Θεωρώ λοιπόν ότι έχω ένα διεθνές στάτους που μπορεί να σταθεί ως πρωθυπουργός αύριο με όλα τα σημεία του πλανήτη.

Δ.Δ.: Παρένθεση πάλι, για να καταλάβει ο κόσμος, τι είναι το Δίκτυο;
Α.Δ.: Είναι ένα think tank, δηλαδή είναι ένας οργανισμός που δουλεύει πάνω σε πολιτικές -έχουμε επικεντρωθεί στον ψηφιακό μετασχηματισμό- και συνεργάζεται με παγκόσμια ινστιτούτα αλλά και κυβερνήσεις.

Δ.Δ.: Αυτό γίνεται στην Ελλάδα όμως. Ο Πιερρακάκης τον κατάφερε τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Α.Δ.: Ο Πιερρακάκης, όταν ήταν υπουργός, έκανε πραγματικά μια πολύ σημαντική δουλειά στη σχέση πολίτη - κράτους. Και το καταλάβαμε όλοι και μέσα στον COVID. Αλλά πρέπει να σου πω, ότι με τα στοιχεία του ’23 που βγάζει κάθε χρόνο η Ευρώπη, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι τρίτη από το τέλος. Γιατί εμείς προχωράμε, αλλά οι άλλοι κάνουνε άλματα. Αυτό χρειαζόμαστε κι εμείς λοιπόν. Αυτό το τσίκι-τσίκι που σου είπα πριν, χρειαζόμαστε άλματα παντού.

Δ.Δ.: Oχι τσίκι τσίκι.
Α.Δ.: Oχι τσίκι τσίκι. Σου είπα για το διεθνές προφίλ. Το δεύτερο και πιο σημαντικό: έχω μια εμπειρία η οποία ξεκινάει από Αυτοδιοίκηση, ως νομάρχης. Από υπουργός.

Δ.Δ.: Σε ηλικία 27 ετών;
Α.Δ.: 26.

Δ.Δ.: Eχω ακούσει ότι η Μαργαρίτα Παπανδρέου κυρίως σε ήθελε.
Α.Δ.: Η Μαργαρίτα έπαιξε σημαντικό ρόλο γιατί τότε πρότεινε για πρώτη φορά 10 γυναίκες. Και έγιναν για πρώτη φορά 10 γυναίκες νομάρχες. Το δεύτερο σημαντικό είναι ότι υπήρξα υπουργός και το τρίτο ότι υπήρξε επίτροπος. Δηλαδή έχω μια εμπειρία της διακυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα.

Δ.Δ.: Κaι του ιδιωτικού τομέα;
Α.Δ.: Oλο το τελευταίο διάστημα για να ζήσω δούλεψα πάρα πολύ με πολύ μεγάλα ινστιτούτα σε ερευνητικά κέντρα. Δούλεψα ως ερευνήτρια.

Σκηνή 5η
Υπέρ των μη κρατικών πανεπιστημίων

Δ.Δ.: Ποια τα λάθη του ΠΑΣΟΚ;
Α.Δ.: Του πολιτικού συστήματος και του ΠΑΣΟΚ. Το μεγαλύτερο λάθος είναι ότι βάλαμε το πολιτικό κόστος πριν από το λαϊκό συμφέρον. Και είμαι πια σε μια ηλικία και σε μια πολιτική ωριμότητα που δεν θα υπολογίσω το πολιτικό κόστος και είμαι αποφασισμένη να αλλάξω τα πάντα με πάρα πολύ γρήγορα βήματα. Και έρχομαι στο επόμενο, γιατί έχω δουλέψει δέκα χρόνια τώρα σε πολιτικές που μπορούν να αλλάξουν τη χώρα.

Δ.Δ.: Τι θα άλλαζες ως πρωθυπουργός στην Ελλάδα, με γρήγορα βήματα;
Α.Δ.: Θα πρότεινα αλλαγές από το πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να λειτουργεί μια χώρα έτσι. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να έχει και άλλες αρμοδιότητες, πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία.

Δ.Δ.: Να αλλάξει το Σύνταγμα, δηλαδή.
Α.Δ.: Ναι, θα κάνω τέτοιες προτάσεις. Το πολιτικό σύστημα είναι σε ρευστοποίηση. Πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγές αποκέντρωσης, ουσιαστικής. Δηλαδή Υγεία, Παιδεία. Ξέρεις πόσο μεγάλες αλλαγές είναι αυτές, το να αποκεντρωθούν τα υπουργεία, να παίξουν επιτελικό ρόλο και να πάνε αυτά στις περιφέρειες; Ξέρεις πόσο ουσιαστικό είναι να αλλάξουμε την πολιτική στα πανεπιστήμια και να απελευθερώσουμε αυτό το μοντέλο, το να είναι όλα τα πανεπιστήμια ίδια; Αυτό που είχαμε κάνει δηλαδή, και το οποίο δεν το επανέφεραν ποτέ.

Δ.Δ.: Είσαι υπέρ του μη κρατικού πανεπιστημίου;
Α.Δ.: Είμαι υπέρ του μη κρατικού πανεπιστημίου, βεβαίως, και πιστεύω ότι η αντίθετη λογική είναι υποκριτική. Γιατί σήμερα έχουμε 33 κολέγια ιδιωτικά, τα οποία συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού και δίνουν πτυχία που έχουν επαγγελματικά δικαιώματα σε όλη την Ευρώπη. Και δεν τα ελέγχει κανένας. Ενώ εάν τα αναγνωρίσουμε θα υπάρχει αρχή του κράτους που θα τα ελέγχει.

Δ.Δ.: Αλλες αλλαγές; Είπαμε το ψηφιακό…
Α.Δ.: Εχω γράψει δύο βιβλία γι’ αυτό το θέμα. Την «Εξυπνη Ελλάδα» και το «Από το Ντεσεβό στο Drone». Ο βασικός στόχος μου είναι η Ελλάδα να μπει στην πρωτοπορία, στις πέντε πρώτες χώρες, στον ψηφιακό τομέα. Οπως το έκανε η Εσθονία.

Δ.Δ.: Μα αυτό ήθελε και ο Πιερρακάκης.
Α.Δ.: Εγώ δεν είδα σχέδιο από την κυβέρνηση. Εγώ είδα τι έκανε ο Πιερρακάκης μόνος του στο θέμα του ψηφιακού κράτους. Να σου πω στον αγροτικό τομέα πού βρισκόμαστε; Οτι ανακοίνωσαν το ’20 -γιατί ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν- ψηφιακό μετασχηματισμό του αγροτικού τομέα, δηλαδή σένσορες, ρομπότ, εκπαίδευση των αγροτών, νέες μορφές καλλιεργειών και από την Ψηφιακή Βίβλο που κατέθεσαν για τον αγροτικό τομέα έχουν χρησιμοποιήσει χρήματα μόνο για συμβούλους. Τίποτε άλλο. Είναι πολύ συγκεκριμένο να βάλεις στόχο για τη χώρα και να κριθείς γι’ αυτόν τον στόχο. Η Ολλανδία έχει δέκα φορές μεγαλύτερη παραγωγή ανά στρέμμα, μέσα στον βούρκο, και το Ισραήλ 6 φορές μεγαλύτερη παραγωγή ανά στρέμμα, μέσα στον βούρκο. Η Ελλάδα γιατί; Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Ο πρώτος βασικός είναι ότι είμαστε πάρα πολύ πίσω τεχνολογικά. Δηλαδή προτεραιότητα στον αγροτικό τομέα, με χρήματα που έχουμε από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Σκηνή 6η
«Oταν οι αναμνήσεις γίνονται περισσότερες από τα όνειρα, το τέλος είναι κοντά»

Δ.Δ.: Τώρα να πάμε και στους αντιπάλους. Για τον Παύλο Γερουλάνο.
Α.Δ.: Δεν έχω να πω κάτι για τον Παύλο Γερουλάνο. Είμαστε μαζί σε πολλά πράγματα έχουμε πολύ κοινές απόψεις. Δεν έχουμε διαφορές στο πολιτικό μας πλαίσιο. Ενας άνθρωπος ο οποίος έχει μια πολύ, κατά την άποψή μου, ομαλή πορεία. Δεν έχω να πω κάτι, θα έλεγα ότι συμφωνούμε. Τον Δούκα τον στήριξα πάρα πολύ για να βγει δήμαρχος. Και πραγματικά ήταν μια νίκη που έδωσε πολύ μεγάλη χαρά στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ γιατί δινόταν η ευκαιρία να αποδείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε ως ΠΑΣΟΚ στον Δήμο Αθηναίων. Θα σου πω τα εξής. Το πρώτο είναι ότι πιστεύω πως είναι πολύ διαφορετική η σύμπραξη στον αυτοδιοικητικό τομέα -όπου επιβάλλεται, και όπου έχουμε πολύ μεγάλη πείρα- και είναι πολύ διαφορετική η σύμπραξη σε κυβερνητικό επίπεδο. Εκεί λοιπόν θεωρώ ότι είναι μεγάλη η διαφορά. Και το δεύτερο είναι ότι εκτιμώ πως ένας άνθρωπος που πρέπει να ηγηθεί πρέπει να έχει αποδείξει στον χώρο που κινείται ότι έχει ένα σημαντικό έργο και σημαντικά επιτεύγματα. Δεν έδωσε στον εαυτό του τον χρόνο να αποδείξει τι μπορεί να κάνει ως δήμαρχος. Τώρα ο ίδιος θα αποδείξει από δω και πέρα πώς μπορεί να τα αντιμετωπίσει και τα δύο σε περίπτωση που εκλεγεί.

Δ.Δ.: Ο Ανδρουλάκης;
Α.Δ.: Σου είπα πριν για τον Ανδρουλάκη. Λίγο, λίγο, λίγο λίγο δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.

Δ.Δ.: Η σκιά του Ανδρέα σας βαραίνει;
Α.Δ.: Κοίταξε, ο Αντρέας είναι μια εθνική προσωπικότητα. Δεν είναι μόνο ΠΑΣΟΚ. Είναι ένας άνθρωπος που έχει γίνει θρύλος. Και γιατί ήταν μια πολύ ιδιαίτερα χαρισματική προσωπικότητα κι ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος, αλλά και γιατί οι εποχές ήταν τέτοιες που έφτιαχναν ήρωες. Δηλαδή μπορούσε να γίνει ήρωας κάποιος εκείνες τις εποχές. Σήμερα είμαστε στην πλήρη απαξίωση της πολιτικής. Θεωρώ ότι περάσαμε περιόδους θριάμβων, περιόδους όπου η Ελλάδα έφτασε στην κορυφή και περιόδους όπου η Ελλάδα έπεσε στους γκρεμούς. Και για τα δύο, το ΠΑΣΟΚ έχει και θετικά και αρνητικά. Μου μιλάς για το παρελθόν αλλά «όταν οι αναμνήσεις γίνονται περισσότερες από τα όνειρα, το τέλος είναι κοντά».

Δ.Δ.: Δικό σου ή το διάβασες κάπου;
Α.Δ.: Κάποιος Ινδός το είπε ίσως. Γι’ αυτό πιστεύω ότι έχουμε ανάγκη από όνειρα. Δεν θέλω συγκρούσεις και εχθροπάθειες 50 χρόνων, θέλω με τους συνυποψήφιούς μου να δώσουμε ένα δείγμα πολιτισμού και ενότητας. Μόνο έτσι θα αλλάξει κάτι, μόνο έτσι θα φέρουμε τους νέους κοντά.

Δ.Δ.: Θα τους έκανες υπουργούς;
Α.Δ.: Καλά τώρα. First we take Manhattan and then we take Berlin. Ας πάμε στο ΠΑΣΟΚ πρώτα, και την επομένη, εάν εκλεγώ, η πρώτη κίνησή μου θα είναι να είμαστε όλοι μαζί, να είμαστε και οι έξι και οι επτά μαζί και να δούμε πώς θα κάνουμε τα επόμενα βήματα. Ξέρεις πόσο μακριά από την πολιτική είναι οι νέοι, έτσι;
Δ.Δ.: Οχι απλά μακριά, δεν θέλουν ούτε να ακούνε για πολιτική.

Σκηνή 7η
Για τον Κυριάκο: Ο μηδενισμός είναι το χειρότερο στοιχείο της Μεταπολίτευσης

Δ.Δ.: Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για την πενταετία αυτή, δεν έχεις τίποτα θετικό; Ολα αρνητικά ήταν;
Α.Δ.: Οχι, αλίμονο.

Δ.Δ.: Εχεις πει πολλά θετικά στο παρελθόν.
Α.Δ.: Εχω σε συγκεκριμένα πράγματα συμφωνήσει. Οπως τα μη κρατικά πανεπιστήμια, την επιστολική ψήφο που πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουν ακόμα περισσότερο και να την κάνουν και ηλεκτρονική. Την ανάγκη να έχουμε σαφώς ανοιχτό δίαυλο πάντοτε με την Τουρκία και να έχουμε τα κόκκινα τηλέφωνα ετοιμοπόλεμα, να μη σταματάμε ποτέ. Συμφωνώ στο θέμα των εξοπλισμών. Διαφωνώ γιατί η αμυντική βιομηχανία θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα στην ελληνική οικονομία με αντισταθμιστικά. Συμφώνησα με αυτά που έκανε ο Κυριάκος Πιερρακάκης στο πόσο έτρεξε το θέμα της πρώτης φάσης της ψηφιακής αλλαγής. Ξέρεις, ο μηδενισμός είναι το χειρότερο στοιχείο της Μεταπολίτευσης. Η εχθροπάθεια του να μηδενίζουμε τον άλλον. Δεν μας πιστεύει κανένας μετά. Πιστεύω, όμως, ότι πέντε χρόνια μετά κατέληξε σε ένα πολύ συγκεντρωτικό μοντέλο και δεν έκανε τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε. Δεν μπορεί στην Παιδεία να είμαστε κάτω από την Τουρκία.

Δ.Δ.: Δεν σου άρεσε το μοντέλο του Πιερρακάκη που εξήγγειλε για τα σχολεία; Το κινητό τηλέφωνο, διαδραστικοί πίνακες.
Α.Δ.: Αυτά όλα υπήρχαν. Το 2011 εν μέσω μνημονίων ανακοινώνω τους πρώτους 1.200 διαδραστικούς πίνακες και εξασφαλίζουμε όλο το κεφάλαιο από την Ευρωπαϊκή Ενωση για να πάνε διαδραστικοί πίνακες παντού. Ανακοινώνω το Ψηφιακό Φροντιστήριο και παρουσιάζω τα βίντεο του Ψηφιακού Φροντιστηρίου και όλο το Ψηφιακό Σχολείο. Υπάρχουν όλα αυτά, το ’11. Αλλάζω, φεύγω και όλα μπαίνουν στο ψυγείο. Ολα.

Σκηνή 8η
Δεν είναι τυχαίο ότι διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ

Δ.Δ.: Μπορείς να μου κάνεις μια ψύχραιμη αποτίμηση για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Α.Δ.: Τώρα που είμαστε σε απόσταση, θα σου πω ότι όταν βγήκε ο Αλέξης Τσίπρας, εγώ ξέρεις πόσο αντίθετη ήμουν -γιατί εγώ έζησα τι σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ όταν ήμουν υπουργός, με όσα περάσαμε, με γκαζάκια, ύβρεις, δεν θέλω να θυμάμαι- αλλά είχα γράψει σε ένα άρθρο ότι «υπάρχει μια τρομερή λαϊκή αγανάκτηση και ο ΣΥΡΙΖΑ τη συγκέντρωσε και με δημοκρατικό τρόπο βγήκε - άρα σώσαμε τη δημοκρατία μας. Λοιπόν, Αλέξη Τσίπρα, έχεις στα χέρια σου αυτή τη στιγμή μια δυνατότητα να ισορροπήσεις, να ξαναφιλιώσεις τον κόσμο και να πας μπροστά». Και τι έκανε; Συνέχισε την εμφυλιοπολεμική κατάσταση. Εβγαλε τους αντιπάλους του στα μανταλάκια. Δημιούργησε αυτό το συνονθύλευμα του ΑΝ.ΕΛ. -ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Οταν παίρνεις τους ΑΝ.ΕΛ. μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά.

Δ.Δ.: Αισθάνεσαι καθόλου μόνη μερικές φορές; Κάνεις διαλογισμό;
Α.Δ.: Διαλογισμό δεν κάνω, αλλά μόνη μου έχω αισθανθεί πάρα πολλές φορές.

Δ.Δ.: Εννοώ υπαρξιακά, όχι πολιτικά.
Α.Δ.: Εχω ζοριστεί και πολύ και έχω περάσει πολλές δύσκολες στιγμές.

Δ.Δ.: Είδες τον εαυτό σου μέσα;
Α.Δ.: Κοίταξε, αυτά τα χρόνια που δεν ήμουν στην έντονη κομματική διαδικασία και έζησα στον πραγματικό κόσμο -γιατί ξέρεις, όσο και να θέλεις, όταν είσαι μέσα στο κόμμα, εκ των πραγμάτων βλέπεις με κάποιους φακούς διαφορετικούς, υποχρεωτικά πολλές φορές- νομίζω ότι έκανα και εγώ μια φοβερή αυτοκριτική και άλλαξα πολύ ως άνθρωπος. Και έζησα και πολλά, γιατί όλα αυτά τα δέκα χρόνια μου έτυχαν και πάρα πολλά προσωπικά, δεν ήταν μια εύκολη ζωή.

Δ.Δ.: Ερωτικά εννοείς;
Α.Δ.: Οχι, υγείας, της οικογένειάς μου. Τέλος πάντων, είχα πολλά.


Επίλογος: Κι αν χρειαστεί ο Μητσοτάκης βοήθεια για αυτοδυναμία; «Γιατί πρέπει να απαντήσω εγώ; Ας απαντήσει εκείνος τι θα κάνει στην περίπτωση που εμείς βγούμε πρώτοι»

Δ.Δ.: Αν χάσεις;
Α.Δ.: Σε μια μάχη κατεβαίνεις για να κερδίσεις, αλίμονο. Αλλά αν χάσω, θα είμαι εκεί. Θα προσπαθήσω με αυτά που εγώ πιστεύω, να βοηθήσω όποιος είναι, να πάμε προς αυτήν την κατεύθυνση, όσο μπορώ.

Δ.Δ.: Χωρίς αντιπαλότητα καμία.
Α.Δ.: Καμία. Αν μου έλεγες ποιο είναι το μεγαλύτερο προσόν μου σε σχέση με όλους τους άλλους, είναι ότι είναι πια πολύ ώριμη πολιτικά για να μπω σε συγκρούσεις και αντιπαλότητες. Ξέρω πολύ καλά ότι μόνο μια ενότητα πάνω σε σύνθεση, όχι μια κούφια ενότητα, μπορεί να αλλάξει. Γιατί με φοβίζει πολύ η κατάσταση στο πολιτικό σύστημα σήμερα. Είμαστε σε πολιτική ρευστότητα, να το καταλάβουμε αυτό. Η Νέα Δημοκρατία δεν πάει καλά και στο εσωτερικό της έχει πολύ μεγάλα προβλήματα. Η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Υπάρχει ανάγκη να υπάρξει ένα κόμμα που θα έχει ρίζες, που θα έχει ενότητα, που θα δίνει την εναλλακτική της επόμενης μέρας. Αν μείνει ένα ΠΑΣΟΚ του 12% και 13%, το οποίο θα μοιράσει τις ψήφους μεταξύ του και θα πάρει ο καθένας από λίγα ψηφαλάκια, δεν πάμε πουθενά. Αυτό το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή εποχή, πρέπει να ανοίξει πόρτες και παράθυρα.

Δ.Δ.: Αν χρειαστεί ο Μητσοτάκης βοήθεια, δεν βγάζει δηλαδή αυτοδυναμία και είναι η Διαμαντοπούλου αρχηγός;
Α.Δ.: Επειδή θέλω όταν θα φτάσουμε εκε, το ΠΑΣΟΚ να είναι πρώτο κόμμα, τότε θα ερωτηθούμε όλοι.

Δ.Δ.: Δηλαδή;
Α.Δ.: Να ερωτηθούμε όλοι τότε, τελεία. Γιατί πρέπει να απαντήσω εγώ; Ας απαντήσει ο Μητσοτάκης. Τι να σου πω δηλαδή; Εμείς τώρα είμαστε σε μια εσωκομματική διαδικασία.

Δ.Δ.: Ο Μητσοτάκης βγάζει 32%-33%, δεν βγάζει αυτοδυναμία. Εσείς έχετε ένα 15% ας πούμε. Και πρέπει να συμμαχήσει για να υπάρξει κυβέρνηση και μια σταθερότητα στη χώρα. Θα προχωρούσες υπό όρους να συμμαχήσεις με τον Κυριάκο; Καθόλου; Κάθετα;
Α.Δ.: Οχι, δεν υπάρχουν «κάθετα» τίποτα στην πολιτική. Αυτό όμως που μπορώ να σου πω κάθετα είναι ότι θα πάμε στις εκλογές για να βγει το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα. Είτε το πιστεύετε είτε όχι. Τότε λοιπόν θα ερωτηθούν όλοι και θα ερωτηθεί και ο Μητσοτάκης αν θα συνεργαστεί.