"Σοκ" μπροστά στο ταμείο του… κουρείου

Μια δύσκολη εξίσωση και ένας στόχος. Στόχος είναι να μη γίνει η Ελλάδα… «παράδειγμα» για την Ιταλία και την Ισπανία. Για αυτό το Βερολίνο επιβάλλει σκληρούς όρους στη χώρα μας, αφήνοντας ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας, πιστωτικού γεγονότος και εξόδου (στο μέλλον) από το ευρώ. Από την εξίσωση ξέρουμε το αποτέλεσμα: ότι το 2020 το χρέος δε θα πρέπει να ξεπερνά το 120% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις «επιθυμίες» του ΔΝΤ. Αυτό σημαίνει ότι αναζητούνται οι εξής μεταβλητές: ποσοστό κουρέματος, επιτόκια, επιμήκυνση, διαρθρωτικές πολιτικές για την ανάπτυξη.

Γερμανία και Γαλλία έχουν την Ελλάδα στο καναβάτσο. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά το 60λέπτο ραντεβού Μέρκελ- Σαρκοζί- Παπανδρέου συνεργάτες του έλληνα πρωθυπουργού μιλούσαν για δύσκολες, κρίσιμες και έντονες διαπραγματεύσεις. Στο πλαίσιο αυτό, έλαβε εντολή ο Ευάγγελος Βενιζέλος να μιλήσει για λύση χωρίς χρεοκοπία και ενεργοποίηση των cds (ασφαλίστρων έναντι κινδύνου) στη βάση της εθελοντικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα. Οι τράπεζες έχουν τρεις ημέρες για να συμφωνήσουν στην «προσφορά» της Ανγκέλα Μέρκελ για κούρεμα της τάξης του 50% και περίοδο χάριτος εννέα μηνών για να βρουν ίδια κεφάλαια. Αλλιώς, θα αναλαμβάνουν τα κράτη, είτε απευθείας, είτε με πόρους του EFSF.

Περίπου δεδομένο θα πρέπει να θεωρείται επίσης ότι απο δω και πέρα, οι χορηγήσεις και τα δάνεια θα δίνονται με το σταγονόμετρο...

Η λύση αυτή φαίνεται να διασφαλίζει τις τράπεζες, όχι όμως και τα ταμεία, που θα χρειαστούν 3 δις για να συνεχίσουν να δίνουν συντάξεις. Ή θα πρέπει να βάλει τα χρήματα το κράτος, ή να γίνουν κι άλλες περικοπές!

Σε κάθε περίπτωση, Γερμανία και Γαλλία προσφέρουν στην Ελλάδα ελάφρυνση του χρέους της αλλά ζητούν πρωτογενή πλεονάσματα από το 2012 και συναπόφαση για τους προϋπολογισμούς των ετών 2013 και 2014. Αυτό σημαίνει: Πως θα μας δανείζουν μόνο για τους τόκους των παλαιών δανείων. Από εκεί και πέρα η Ελλάδα θα πρέπει να βγάζει αρκετά για να πληρώνει τα έξοδά της και να μειώνει και το κεφάλαιο των δανείων της. Επιπλέον, ζητούν αποκρατικοποιήσεις τώρα, μείωση του δημόσιου τομέα τώρα, μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας τώρα. Αυτό σημαίνει:

Πως δε θα κινδυνέψουν οι καταθέσεις, αλλά η Ελλάδα θα πρέπει να πωλήσει μέρος της δημόσιας
περιουσίας, να μειώσει και άλλο το εργατικό και ασφαλιστικό κόστος και να απολύσει υπαλλήλους από το δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι εταίροι μας αποδέχθηκαν ακόμη τη μείωση της εθνικής συμμετοχής στα κοινοτικά προγράμματα στο 5%. Ως αντάλλαγμα ζητούν απελευθέρωση των αγορών για να εισέλθουν με ευνοϊκούς όρους στην ενέργεια, τις μεταφορές, τις υπηρεσίες και ειδικότερα τον τουρισμό. Μας κρατούν στο ευρώ, τουλάχιστον μέχρι να φανεί αν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο νέο ντηλ. Για να… μειώσουν τις πιθανότητες «προσφέρουν» στην κυβέρνηση την μόνιμη εγκατάσταση της τρόικας στην Αθήνα. Αυτό σημαίνει: Πως αν δε θέλουμε να επιστρέψουμε στη δραχμή θα πρέπει να δεχθούμε αποφασιστική αρμοδιότητα της τρόικας στον έλεγχο των δημόσιων δαπανών. Όποια δαπάνη δεν εγκρίνουν δε θα προχωρά. Κι αν έχει γίνει δε θα πληρωθεί!

Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θα περάσει τη συμφωνία με απλή πλειοψηφία ή αν θα επιδιώξει αυξημένη πλειοψηφία 180 ψήφων. Το θέμα ετέθη ήδη, ανεπισήμως βεβαίως,  σε νέα επικοινωνία Μέρκελ- Σαρκοζί- Παπανδρέου, καθώς οι δανειστές θέλουν να ξέρουν αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει ή αν θα πάει σε εκλογές ή άλλη λύση για να επιβεβαιώσει τη νομιμοποίησή της. Μετά το πέρας των συνεδριάσεων της Κυριακής ο πρωθυπουργός, ο οποίος σήμερα θα βρίσκεται στην Αθήνα για τους απαραίτητους πολιτικούς χειρισμούς, δήλωσε πως «στόχος μας ήταν και είναι να πετύχουμε ελάφρυνση του βάρους του χρέους του παρελθόντος, που βαραίνει τις πλάτες του Έλληνα πολίτη». Και, προανήγγειλε εμμέσως τα νέα μέτρα: «Ο Ελληνικός λαός βάζει και θα συνεχίζει να βάζει τάξη στο σπίτι του. Το αποφασίσαμε, το κάνουμε».