Ξέμεινε από «στρατηγούς» μέσα σε τέσσερα χρόνια

Σε νέες εσωκομματικές περιπέτειες μπαίνει το ΠΑΣΟΚ, αν και έχουν περάσει μόλις τέσσερα χρόνια από την εκλογή του κ. Γιώργου Παπανδρέου στην αρχηγία του κόμματος. Μετά την υπογραφή του μνημονίου, όπως ξεκίνησε ταυτόχρονα, αν και υπόγεια, η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους, την ίδια περίοδο άρχιζε και η συζήτηση για την… αναδιάρθρωση του ΠΑΣΟΚ.

Έτσι, έχει στηθεί από καιρό ένα σκηνικό νέας διεκδίκησης, με τον κ. Παπανδρέου να αμφισβητείται πάλι και να βρίσκεται σε άμυνα, όπως το 2007. Αυτήν τη φορά, όμως, δεν είναι το ίδιο. Λείπουν οι προσδοκίες του κόσμου για τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου. Λείπει η στήριξη των ευρύτερων κοινωνικών ομάδων. Λείπει η διάθεση των στελεχών να του δοθεί άλλη μια ευκαιρία. Μα, πάνω απ' όλα, λείπει από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ το μεγαλύτερο μέρος της τότε ομάδας, που του έδωσε τη νίκη.

Οι πολιτικές κρίσεις εντός και εκτός κυβέρνησης, σε συνδυασμό με τις συγκρούσεις μεταξύ των γραφειοκρατών του Μεγάρου Μαξίμου και των πολιτικών προσώπων, οδήγησαν τα προβεβλημένα στελέχη που στήριξαν τον κ. Παπανδρέου, στην απομάκρυνσή τους από τον πρόεδρο. Οι περισσότεροι από αυτούς σήμερα βρίσκονται σε άλλα στρατόπεδα, τόσο στενά κομματικά όσο και ευρύτερα πολιτικά.

Από τον  θεωρητικό της νίκης του 2007 κ. Νίκο Κοτζιά μέχρι τον «πιστό» φίλο κ. Γιάννη Ραγκούση, το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού έχει αδειάσει από τα περισσότερα στελέχη με πολιτικό εκτόπισμα, οι οποίοι έχουν τις προϋποθέσεις να διεκδικήσουν μελλοντικά κομμάτι της επιρροής στη βάση του ΠΑΣΟΚ, ανανεώνοντας το κόμμα.   
 

Γιάννης Ραγκούσης

Τη νύχτα της ήττας του 2007, όταν ο κ. Παπανδρέου έχανε για δεύτερη φορά μια εκλογική αναμέτρηση, όσοι βρέθηκαν στους  διαδρόμους του προεδρικού ορόφου στην Ιπποκράτους, θυμούνται ένα άδειο από συνεργάτες γραφείο, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ καταβεβλημένο και μόνο έναν άνθρωπο να κατεβαίνει μαζί του την στιγμή που αποφάσιζε να φύγει από το κτίριο. Αυτός ήταν ο κ. Γιάννης Ραγκούσης.

Δυο χρόνια μετά θα αναλάμβανε το υπουργείο Εσωτερικών και θα προωθούσε τον Καλλικράτη (τον οποίον την προηγούμενη εβδομάδα ο κ. Όλι Ρεν έφερνε ως παράδειγμα προς μίμηση για τις περαιτέρω μεταρρυθμίσεις). Θα αναλάμβανε επίσης τον συντονισμό της κυβέρνησης, αλλά από ένα χρονικό σημείο και μετά θα υποβιβαζόταν συνεχώς. Η άρνηση ορισμένων στελεχών να συμμετέχουν στο συντονιστικό όργανο υπό τον ίδιο έφερε τις πρώτες συγκρούσεις.

Η υπόθεση των ταξί αποτέλεσε μια δεύτερη κρίση, ενώ το οριστικό διαζύγιο υπεγράφη, όταν ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Άμυνας άνοιξε «διάλογο» με τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο. Πλέον, ο κ. Ραγκούσης βρίσκεται «απέναντι», έχει ενταχθεί στην ομάδα των «Μεταρρυθμιστών» και, απ’ ότι φαίνεται, αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει.

Νίκος Κοτζιάς

Η περίπτωση του κ. Νίκου Κοτζιά αποτελεί την πρώιμη αποχώρηση από την προεδρική ομάδα. Αν και τα πρώτα σημάδια διάρρηξης των σχέσεων είχαν φανεί πριν την εκλογική επιτυχία του ΠΑΣΟΚ το 2009, ο κ. Κοτζιάς αποχώρησε επίσημα λίγο μετά την εκλογική νίκη. Λέγεται ότι είναι εκείνος που μετέπεισε τον κ. Παπανδρέου από το να παραιτηθεί το 2007 και τον έπεισε ότι πρέπει διεκδικήσει ξανά την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ.

Σύμφωνα με όσους συμμετείχαν στις καθημερινές συσκέψεις εκείνης της περιόδου, ο κ. Νίκος Κοτζιάς συμπλήρωνε τα θεωρητικά κενά της ομάδας, τα οποία ήταν μεγάλα σε σχέση με το στρατόπεδο Βενιζέλου. Σήμερα, ο κ. Κοτζιάς συγκαταλέγεται στους επικριτικότερους αναλυτές κατά του ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου και προσπαθεί να εντάξει σε κοινό πολιτικό χώρο προσωπικότητες από την ευρύτερη Αριστερά. Ήδη, έχει συζητηθεί το όνομά του για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Χάρης Παμπούκης

Πριν  από τον κ. Ραγκούση, ο κ. Χάρης  Παμπούκης ήταν ο πρώτος που δοκίμασε την τακτική της πολιτικής  απαξίωσης από το πρωθυπουργικό  περιβάλλον διά των υποβιβασμών. Από συντονιστής-υπουργός Επικρατείας, βρέθηκε να είναι υπουργός Επικρατείας υπεύθυνος για τις επενδύσεις και, τέλος, κατέληξε αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, στη θέση που κατέχει σήμερα ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης.

Ο λόγος της παραίτησής του παραμένει αδιευκρίνιστος, αν και η επίσημη δικαιολογία ήταν πως ήθελε αυτόνομο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο ίδιος πλέον ιδιωτεύει, χωρίς παρεμβάσεις στον δημόσιο βίο, αν και, αποχωρώντας, άφησε την εντύπωση πως φεύγει για να επιστρέψει.

Γιώργος Παπακωνσταντίνου

Στην  αντιπολίτευση ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου υπήρξε «ιερή αγελάδα» του νέοπαπανδρεϊσμού ελέω προέδρου. Οι «μπούκες» του στη ΔΕΗ και ο εριστικός του λόγος κατά πάντων, είχαν όφελος για το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά, όμως πληρώθηκαν ακριβά μετεκλογικά. Η αποτυχία να εκπληρώσει τους στόχους του μνημονίου και η έντονη αίσθηση που δημιουργήθηκε μεταξύ των «πράσινων» βουλευτών ότι δεν διαπραγματεύτηκε, έφτιαξαν ένα εκρηκτικό μείγμα για τον ίδιο.

Πλέον, το πιο επικίνδυνο ταξίδι για τον κοσμοπολίτη κ. Παπακωνσταντίνου είναι από το σπίτι του προς το περίπτερο της γειτονιάς. Είναι αυτονόητο ότι θα στηρίξει την οποιαδήποτε απόφαση του κ. Παπανδρέου, όμως δεν έχει καμία σημασία.
 

Γιώργος Πεταλωτής

Πάνω που είχε μάθει τη δουλειά και  πάνω που άρχισε να χειρίζεται με άνεση  τους δημοσιογράφους, αποφασίστηκε αιφνιδίως  να υποβιβαστεί και αυτός με τη σειρά του. Ο υφυπουργός Δικαιοσύνης για θέματα φυλακών, κ. Γιώργος Πεταλωτής, είναι ο μόνος από τους προαναφερθέντες που τυπικά ανήκει ακόμα στο παπανδρεϊκό μπλοκ και με δηλώσεις του στηρίζει την παραμονή του νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην αρχηγία του κόμματος. Ωστόσο, από καιρό έχει πάψει να καλείται σε «κλειστές» συσκέψεις. Οι διαφωνίες του με την κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη κατά τη διάρκεια του «πρωινού καφέ», για πολλούς, στάθηκαν μοιραίες. 

Ηλίας Μόσιαλος

Εκείνο  το βράδυ της Τετάρτης, δύο ημέρες πριν ανακοινωθεί ο δεύτερος ανασχηματισμός κάτω από την πίεση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, ο τότε πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου τηλεφωνεί στον σχετικά άγνωστο βουλευτή Επικρατείας κ. Ηλία Μόσιαλο και του ανακοινώνει την απόφασή του να τον ορίσει νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο. Λίγο αργότερα, ο κ. Μόσιαλος θα καθιστούσε σαφές ότι δεν θα περιοριστεί σε απλό ρόλο «port parole», αλλά θα επιδιώξει να αρθρώσει και τη δική του φωνή.

Ο κ. Μόσιαλος μπορεί να μην έπαιξε ρόλο στην εκλογή Παπανδρέου το 2007, όμως ήταν συνομιλητής του, αρκετό καιρό πριν εκλεγεί βουλευτής Επικρατείας το 2009. Η κατάργηση του briefing, η ανακοίνωση του κλεισίματος της ΕΤ1 και η απειρία του στο συγκεκριμένο αντικείμενο ήταν τα τρία σημεία τριβής τόσο με άλλους υπουργούς όσο και με άλλα στελέχη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.

Σύντομα, ο κ. Μόσιαλος δεν άργησε να «αγανακτήσει» και να ενταχθεί στην ομάδα των «τριών», που έτσι έγινε ομάδα των «τεσσάρων». Ίσως τότε και να θυμήθηκε τη συμβουλή κορυφαίου υπουργού, την ημέρα της ορκωμοσίας: «Να προσέχεις το περιβάλλον» του είχε πει...