Φρανκ Σβάλμπα Χοθ: “Δεν θα σας σώσει κανείς από έξω!”
05.06.2012
07:59
Κάντε πολιτιστική επανάσταση, ποντάρετε στην εφευρετικότητά σας, το μήνυμα του μετρ δικτύωσης στις Βρυξέλλες
Ο Φρανκ Σβαλμπα Χοθ γεννημένος το 1952 στο Αμβούργο της Γερμανίας σήμερα είναι από τους μεγαλύτερους ειδικούς δικτύωσης στις Βρυξέλλες, έχοντας κυκλοφορήσει ένα σημαντικό αριθμό βιβλίων για το θέμα και όντας πρώην Πράσινος Ευρωβουλευτής γνωρίζει τα πάντα γύρω από τις λειτουργίες των Ευρωπαϊκών σωμάτων. Κυκλοφορεί παντού με ποδήλατο, αεικίνητος και με πολύ όρεξη να επεκτείνει διαρκώς το δίκτυο γνωριμιών του, μη χάνοντας παράλληλα ευκαιρία να βοηθήσει τους νέους που φτάνουν στις Βρυξέλλες.
Με αστείρευτο χιούμορ ο Φρανκ παραδίδει μια ανατρεπτική συνέντευξη στο protothema.gr πάνω στη ζωή του και τη σημασία του "Επιχειρείν".
Πάντα καυστικός εξηγεί πως οι Έλληνες δεν πρέπει να περιμένουν απο κάποιον τρίτο να τους βγάλει από την κρίση αλλά να πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους, χρησιμοποιώντας την εφευρετικότητα τους για να δημιουργήσουν μια νέα οικονομική ταυτότητα.
-Φρανκ, καλησπέρα, κατ' αρχάς να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου για αυτή τη συνέντευξη.
-“Η ευχαρίστηση είναι όλη δική μου”.
-Μίλησε μας λίγο για τον εαυτό σου, ποία η πολιτική σου καριέρα ως τώρα και πως βρέθηκες στις Βρυξέλλες;
-“Όταν πλησίαζα τα τριάντα, είχα μια είδους "κρίση μέσης ηλικίας". Είχα κουραστεί με την πολιτική και έτσι έγινα ένα από τα ιδρυτικά μέλη, τριάντα δύο χρόνια πριν, το 1980, του Γερμανικού Πράσινου κόμματος. Ακολούθως έγινα ένα από τα πρώτα μέλη της βουλής του κρατιδίου του Εσσεν με τους Πράσινους και ο πρώτος Πράσινος Ευρωβουλευτής, κάτι το οποίο με οδήγησε στις Βρυξέλλες.”
-Μπορείς να μας εξηγήσεις τη λογική και τη φιλοσοφία των "δείπνων δικτύωσης" που οργανώνεις; “
-Αφού έγινα μέλος της Ευρωβουλής εδώ στις Βρυξέλλες και Πρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων και υπεύθυνος του Ευρωπαϊκού γραφείου της Greenpeace, δούλεψα στη Κομισιόν και στη Διεθνή Τράπεζα καθώς και σε αρκετές άλλες χώρες. Αποτέλεσμα αυτών είναι να έχω βιώσει γύρω στις ογδόντα διαφορετικές Βουλές στον κόσμο, κάτι το οποίο με έκανε να ανακαλύψω ότι η Ευρωβουλή στις Βρυξέλλες είναι αρκετά διαφορετική από όλα τα άλλα βουλευτικά σώματα. Με κοντά στα 800 Μέλη από 27 χώρες, 23 γλώσσες και με το πιο σημαντικό να είναι πως δεν υπάρχει το σύνηθες σύστημα κυβέρνησης εναντίων αντιπολίτευσης, αλλά το σύστημα του "εισηγητή" (rapporteur) όπου ένα μόνο μέλος είναι υπεύθυνο απέναντι στα Κράτη Μέλη και το Συμβούλιο Υπουργών , για ένα συγκεκριμένο ζήτημα το Ευρωκοινοβούλιο είναι μοναδικό. Αυτό σημαίνει πως το Ευρωκοινοβούλιο έχει μια πιο "επίπεδη" ιεραρχία, άρα ακόμα και ένα Μέλος της Βουλής από μια πολύ μικρή χώρα ή πολιτική ομάδα, μπορεί να γίνει πολύ σημαντικός για ένα ζήτημα. Με τη μεγάλη αστάθεια που υπάρχει στις Βρυξέλλες, οι μισοί Ευρωβουλευτές δεν επανεκλέγονται και τα δύο τρίτα με δύο τέταρτα των Επίτροπων δεν επιστρέφουν μετά τη πρώτη τους θητεία. Συνεπώς, η δικτύωση παίζει ένα πολύ μεγαλύτερο ρόλο στις Βρυξέλλες απο ό,τι σε άλλες πρωτεύουσες. Ανακάλυψα επίσης, πως οι άνθρωποι έχουν μια συνήθεια να κλείνονται στο εθνικό, γλωσσολογικό, επαγγελματικό ή οποιοδήποτε άλλο γκέτο. Δεν μου αρέσουν τα γκέτο. Έτσι, μια φορά το μήνα ψάχνω για εξήντα ενδιαφέροντα άτομα που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους,
ένα μείγμα από πολιτικούς και εκπαιδευόμενους, καλλιτέχνες και λομπίστες, στρατιωτικούς και μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, τα προσκαλώ σε ένα εστιατόριο, με την πρόθεση όλοι να μιλήσουν με περισσότερα απο 20 άτομα και αυτό το εγγυώμαι με το να τους υποχρεώνω, ευγενικά, να αλλάξουν τραπέζι. Νέες δουλειές, φιλίες, ακόμα και έρωτες είναι το αποτέλεσμα αυτού.”
-Η Ελλάδα αυτή τη περίοδο βιώνει επίσης μια μεγάλη αστάθεια, υπάρχοντες θεσμοί και οργανισμοί καταρρέουν με μεγάλο αντίκτυπο στη κοινωνία. Πιστεύεις πως εφευρετικές ιδέες όπως η δική σου για λειτουργική δικτύωση θα μπορούσαν να βοηθήσουν να ανοικοδομηθούν κάποια μέρη της οικονομίας;
-“Για την Ελλάδα είναι μια ιστορική στιγμή, καθώς τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα, η μάλλον στρατόπεδα, έχασαν και δεν είναι σίγουρο πως θα έχουν ξανά την ίδια δύναμη όπως στο παρελθόν. Στη νεότερη γενιά, υπάρχει, όπως και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, μια καχυποψία προς την πολιτική ελίτ, στη χώρα σας όμως αυτό εκφράζεται με το χάσουν οι παραδοσιακές δυνάμεις μεγάλο μέρος της επιρροής τους. Αυτό το "κενό" στην πολιτική το βιώνουμε και στη Γερμανία, σε πολύ μικρότερο ποσοστό, με το Κόμμα Πειρατών, κάτι νέο στη πολιτική σκηνή. Αυτό καθιστά πιο "εύκολη" τη συνεννόηση μεταξύ κομμάτων και πολιτών. Μπορεί ακόμα και να γίνει σε ένα ορισμένο ποσοστό, κάτι το οποίο οι εκάστοτε αριστεροί και δεξιοί θα βρουν δύσκολο να αποδεχθούν, ένα έναυσμα για να παίξουν λιγότερο διαχωριστικό ρόλο αυτοί οι δύο αλλά και να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων τρόπων επικοινωνίας μεταξύ των "παλαιότερων" και "νεότερων" της πολιτικής ελίτ. Αυτή η διαδικασία όμως διαφέρει ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, δεν θα ήταν δυνατό η ιδέα μου να εφαρμοστεί σε μέρη άλλα από τις Βρυξέλλες η τη Γενεύη και σε μικρότερο ποσοστό τη Νέα Υόρκη όπου εδρεύουν τα Ηνωμένα Έθνη.”
-Σωστά, όπως είπες όμως υπάρχει μια άνοδος των αριστερών δυνάμεων σε χώρες όπως Ελλάδα ή Γαλλία. Πως βλέπεις το μέλλον των οικονομικών μέτρων από τα σώματα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως για την αντιμετώπιση της κρίσης, θεωρείς πως θα υπάρχει κάποια αλλαγή;
-“Κανείς δεν θέλει να βρίσκεται σε μια κρίση, κάτι το πλήρως κατανοητό αλλά χαζό. Κάποιος που καπνίζει πολύ, θα έχει και συχνά (βήχοντας) προβλήματα με τους πνεύμονες του, τα οποία θα συνεχίσουν να οξύνονται μέχρι να σταματήσει και να λάβει τα μέτρα του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ήρθε ενώπιον με τους θανάτους στις πρώην Γιουγκοσλαβικές Δημοκρατίες, ανέπτυξε έτσι, χάρη σε αυτό, κοινή πολιτική εξωτερικών θεμάτων και ασφάλειας και έτσι σε τριάντα χρόνια οι χώρες αυτές θα λάβουν ένα χρυσό μετάλλιο γιατί οδήγησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση στο να δημιουργήσει αυτές τις πολιτικές. Συνεπώς η Ελλάδα σε σαράντα χρόνια θα λάβει επίσης ένα μετάλλιο, έχοντας οδηγήσει την Ε.Ε. στο να υπερβεί τις αδυναμίες που υπήρχαν στην δημιουργία του Ευρώ, κάτι που δεν έχει γίνει σήμερα. Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτό, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια χείριστη κατάσταση καθώς είναι στο επίκεντρο αυτού του προβλήματος (την αδυναμία του Ευρώ), αλλά κανένας από την "απέξω" δεν θα σας βγάλει απο την κρίση.
Οι Έλληνες πολιτικοί απέτυχαν, είναι ξεκάθαρο. Είναι πολύ άσχημο, αριστεροί, δεξιοί, απέτυχαν και ακόμα και στην αριστερά της αριστεράς και στην δεξιά της δεξιάς δεν βλέπω ακόμα, αρκετές προσωπικότητες που πρεσβεύουν κάτι, εξαιρετικό. Θεωρώ πως η Ελλάδα πρέπει να έρθει ενώπιόν του εαυτού της με μια -θετικά μιλώντας- "πολιτιστική επανάσταση" συμπεριφοράς. Αυτό συνοψίζεται λίγο, - αν και γενικά δεν συμπαθώ τις Ηνωμένες Πολιτείες- στο να ακολουθήσετε αυτό που είπε ο Κέννεντυ, "μην κοιτάς τι μπορεί να κάνει το Κράτος για εσένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για το Κράτος", όχι για την κυβέρνηση, για το Κράτος. Για να αλλαχθεί η συμπεριφορά της Ελλάδας πρέπει δευτερεύοντος να αλλαχθεί και το ακόλουθο: στα Γαλλικά λέγεται "pleurnicher"- το να παραπονιέσαι
για τα πάντα, δεν γίνεται όλος ο κόσμος να είναι εναντίων σου ή όλοι οι γείτονες σου να είναι πολύ πιο δύσκολοι από οποιαδήποτε άλλη χώρα - κάτι πρέπει να μην πάει καλά και με εσένα! Πρέπει να πάρετε την ευθύνη της τύχης σας. Είναι καλό να κοιτάτε την μεγάλη σας ιστορία, την Ελληνική αρχαιότητα, αλλά δεν είναι αρκετό. Πρέπει να
συμπεριφερθείτε λίγο πιο "ενήλικα" και αυτό το λέω και για της Ελληνίδες, οι οποίες ακόμα και αν είναι ενήλικες και αρκετά "μέσα" στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή, έχουν πολλές φορές τη συμπεριφορά έφηβης, εξαρτώμενες από κάποιον άλλον. Χρειάζεται γενικά να γίνει μια πιο "ενήλικη κοινωνία". Άμεσα συνδεδεμένο με αυτό είναι κάτι άλλο, η
Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σαν μια φρουτοσαλάτα. Επειδή είναι τόσο αναμεμιγμένη, όταν γεύεσαι αυτή τη σαλάτα και αν έχεις καλή αίσθηση της γεύσης, μπορείς να καταλάβεις τα διαφορετικά φρούτα. Μπορείς να οσμιστείς εύκολα τα στοιχεία από την Γαλλία, την Ιταλία, την Γερμανία, όμως πάντα είχα δυσκολίες στο να βρίσκω τι ακριβώς προσδίδει η Ελλάδα, εκτός ίσως από όταν υπάρχει μια δύσκολη απόφαση στο τραπέζι, όπου οι Έλληνες είναι πάντα εναντίον μέχρι να μπει μια "επιταγή" στο τραπέζι και μετά να είναι υπέρ. Η Ελλάδα όμως έχει τόσα πολλά, ψυχολογικά,
φιλοσοφικά, ιστορικά, γεωγραφικά και οικονομικά. Η Φλόριντα, ας πούμε, φοβερά περίεργο μέρος στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεμάτο κουνούπια και κροκόδειλους, αλλά έχουν καταφέρει να είναι, "Οι", σαν μέρος όπου συνταξιοδοτημένοι Αμερικανοί θέλουν να ζήσουν. Μια πλήρως απομονωμένη, μη-ενδιαφέρουσα κοιλάδα στην Καλιφόρνια -πφφ- το Σιλικον Βάλλει, είναι τώρα ένα σημαντικότατο μέρος επιστημονικής έρευνας , παραγωγής και ΙΤ. Με αυτό θέλω να πω ότι υπάρχουν τομείς που οι Έλληνες μπορούν να είναι "Οι" στην οικονομική ζωή της Ευρώπης. Οι Ολλανδοί είναι "Οι" στις εξαγωγές λουλουδιών παγκοσμίως. Οι Δανοί αν και όχι τόσο πολύ σήμερα, είναι "Οι" στις εξαγωγές αιολικών τουρμπίνων. Η Βαυαρία, από όπου ο Βασιλιάς της Ελλάδας προέρχεται, μαζί με τη Στουτγάρδη, είναι "Οι" στην παραγωγή πολύ διάσημων αυτοκινήτων -αν και προτιμώ τα ποδήλατα- όπως Mercedes, BMW και Porsche. Άρα, τι έχετε εσείς; Έχετε πολύ ήλιο, η Γερμανία όμως παράγει -δε ξέρω και εγώ πόσες φορές- παραπάνω ηλιακή ενέργεια! Γιατί να μην είστε "Οι" στην παραγωγοί ηλιακής ενέργειας στην Ευρώπη; Γιατί να μην γίνετε η Φλόριντα της Ευρώπης, όπου συνταξιούχοι απο τη Δανία, τη Σκανδιναβία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, -οπουδήποτε-, θα έρχονται για να βρουν ένα όμορφο μέρος να ζήσουν; Γιατί όλοι αυτοί να πηγαίνουν στην Μαγιόρκα και την Ανδαλουσία και γιατί όχι και στην Ελλάδα; Στην ηλιακή αλλά και στην αιολική ενέργεια, δεν χρειάζεσαι τεράστιες επιχειρήσεις για να τις αναπτύξεις, είναι κάτι που και μικρό-μεσαίες επιτηρήσεις μπορούν να κάνουν. Έχοντας επισκεφτεί την Ελλάδα γύρω στις 15 με 20 φορές έχω μείνει άφωνος απο την εφευρετικότητα Ελλήνων τεχνητών στο να επισκευάζουν και να στήνουν πράγματα. Έτσι, για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις η Ελλάδα, με την ιδανική νοοτροπία που έχει στο να επισκευάζει, να στήνει και να κατασκευάζει αυτές τις πηγές ενέργειας και να τις διατηρεί, θα μπορούσε να κάνει πολλά. Να γίνει έτσι η Ελλάδα το Κουβέιτ, τα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ της Ευρώπης σε ανανεώσιμη ενέργεια αντί πετρελαίου. Έτσι στις Βρυξέλλες θα έχουμε υπολογιστές, ή στην Γερμανία όταν φτιάχνουμε αυτοκίνητα, θα λέμε "Α, όλος αυτός ο ηλεκτρισμός έρχεται απο την Ελλάδα"! Αυτό θα σας έκανε για άλλη μια φορά περήφανους για την συμβολή σας στην Ευρώπη.”
-Αυτό προδιαθέτει όπως είπες μια σημαντική στροφή στη νοοτροπία, αυτή η "πολιτιστική επανάσταση", πως μπορεί να συμβεί; Είναι κάτι που έρχεται αυθόρμητα ή κάτι που παίρνει χρόνο και καλλιέργεια; Έρχεται με το να διαταράσσεται το πολιτικό σύστημα ή με το να αλλάζει εκ' των έσω;
-“Αλλαγές και μετακινήσεις, εξελίξεις και επαναστάσεις, πολιτιστικές ή όχι είναι πάντα το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας. Γενικά, παίρνουν καιρό για να γίνουν. Η Γερμανία είχε σκατά στο μυαλό της εξήντα με εβδομήντα χρόνια πριν, τώρα είναι μια πολύ ανοιχτή, πολιτισμένη και ελεύθερη κοινωνία, αυτό όμως το κοινωνικό κατασκεύασμα χρειάστηκε δουλειά δύο γενεών. Αυτό σημαίνει πως δεν είναι κάτι που γίνεται γρήγορα, αλλά μπορούν να υπάρχουν αναταράξεις, σε μια κοινωνία, που μπορούν να την βοηθήσουν να μετακινηθεί προς αυτή τη κατάσταση πολύ πιο γρήγορα. Διαδικασίες "κάθαρσης" μέσω ενός βίαιου τινάγματος, μια καταστροφή, ένα σημαντικό κοινωνικό γεγονός όπως μια δίκη ή ο αυτοπυρπολισμός ενός ανθρώπου, μπορούν να έχουν σαν αποτέλεσμα μια "κάθαρση". Πρέπει να προσέξει φυσικά να μην το παρακάνει η κοινωνία, αλλά μια σειρά γεγονότων κάθαρσης προς στην σωστή διεύθυνση, μπορούν να δώσουν αυτοπεποίθηση, προοπτική και ένα παραγωγικό ρόλο της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η οικονομία είναι πάντα σημαντική, έτσι νιώθω πως οι πιθανότητες να φύγει η Ελλάδα απο το Ευρώ είναι πολύ μεγαλύτερες φέτος. Πιθανώς μπορεί να είναι καιμια αμοιβαία αποδοτική απόφαση αν και είναι δύσκολο να αποδεχθεί κανείς απο τους δύο πως δεν είναι σημάδι αδυναμίας, αλλά οικονομικά αναγκαίο. Επίσης αυτό δεν σημαίνει πως η Ελλάδα θα φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θα αναπροσαρμόσει την οικονομία της, για μια συγκεκριμένη περίοδο, μέχρι να είναι έτοιμη να ξαναμπεί στο Ευρώ.”
-Δεδομένης της μεγάλης αλλαγής που έρχεται με αυτό, έχετε καμία συμβουλή για τους νεότερους Έλληνες αναγνώστες που τώρα εισέρχονται σε μια αγορά εργασίας με πολύ περιορισμένες ευκαιρίες;
-“Εννοείς ότι το να είναι βρίσκονται σε μια θέση στο δημόσιο και να κάθονται για ώρες μπροστά απο ένα γραφείο είναι πραγματική προοπτική;
Πιστεύω πως λίγο απο την Αμερικανική συμπεριφορά του "πάρε την τύχη σου στα χέρια σου", ότι γίνεσαι αυτόνομος, ότι ξεκινάς την δική σου επιχείρηση με άλλους, θα μπορούσε να πάει πολύ μακριά. Νομίζω πως αυτή είναι προοπτική για τη νέα γενιά. Αυτό είναι επίσης κάτι που η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σίγουρα έτοιμη να παρακινήσει και να βοηθήσει και οικονομικά αλλά και με τη συμβουλή της, όπως γίνεται και σε άλλα μέρη στο κόσμο, για να ξεκινήσουν δυνατότερες, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα σας.”
-Κάτι το οποίο θα επωφεληθεί πολύ απο εφευρετικές ιδέες δικτύωσης, σωστά;
-“Σαφώς, καθώς όταν μετακίνησε απο μια ευρέως διαδεδομένη επιλογή εργασίας, όπως σε μια δημόσια υπηρεσία και δεν βλέπεις τη πραγματική αξία αυτού που κάνεις , όταν πας από αυτόν τον κόσμο, στον κόσμο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, η δικτύωση αυξάνει την έκταση σου. Νέοι πελάτες, νέες επαφές, νέες ιδέες, νέες προκλήσεις είναι πράγματα που σε κάνουν πιο ανταγωνιστικό, όχι με την έννοια του να μάχεσαι με άλλους, αλλά στο να αναπτύξεις ένα ενδιαφέρον. Στην πορεία να βρεις τον εαυτό σου σε αυτό το ενδιαφέρον και να καλλιεργηθείς μέσω αυτού. Αυτό είναι εμφανές στον κόσμο της τεχνολογίας και επικοινωνίας και κάπως λιγότερο στον κόσμο της διαφήμισης, όπου επιχειρήσεις "γεννιόνται" από το ενδιαφέρον κάποιου, προβάλλονται και μεγαλώνουν, δείχνοντας έτσι πως είναι δυνατό να ξεκινήσουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
-Φρανκ σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη και σου εύχομαι ότι καλύτερο!
-“Το ίδιο και σε σένα και στην Ελλάδα!”
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr