Χρειάζονται αλήθειες και όχι πλειοδοσίες

Την ανάγκη να παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές όλη την αλήθεια για την οικονομική κατάσταση και να επιδιώξει συμμαχίες στη βάση των αναγκαίων, έστω και οδυνηρών μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης και για να αποφύγει η χώρα τα χειρότερα επισήμανε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος κατά την παρουσίαση του βιβλίου του «Τα βήματα του Έστερναχ».

Ο κ. Παπαδόπουλος εξέφρασε την ελπίδα να μην παρασυρθεί το κόμμα του από τις γνωστές πλειοδοσίες του προεκλογικού ανταγωνισμού και σημείωσε ότι «οι αλήθειες πρέπει να διατυπωθούν πριν τις εκλογές και όχι αφού γίνουν οι εκλογές, προκειμένου να κερδηθεί η εμπιστοσύνη της υποψιασμένης πλέον κοινωνίας και να προκύψει ισχυρή κυβέρνηση με ισχυρή πολιτική εντολή για βαθύτερες τομές». Ο πρώην υπουργός εκτίμησε ότι «η διεθνής κρίση δεν έχει ακόμα πλήρως εξελιχθεί» και επισήμανε ότι με την παρούσα κυβέρνηση «η χώρα μας βρίσκεται στη διάθεση των γεγονότων» και γι’ αυτό απαιτούνται πρόωρες εκλογές.

Επιχειρώντας μία ανατομία της σημερινής πορείας της χώρας ο κ. Παπαδόπουλος είπε ότι «το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι ούτε το έλλειμμα ούτε το χρέος, αλλά το ίδιο το πολιτικό μας σύστημα».

Καυστικός και έντονα επικριτικός σημέιωσε ότι «αυτό το σύστημα είναι που δημιουργεί τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού. Αυτό το σύστημα είναι που δημιουργεί δαπάνες για να διασφαλίσει την αναπαραγωγή του».

Ο κ. Παπαδόπουλος ανέφερε, εξομολογητικά, ότι και για την παθογένεια της κρατικής διοίκησης ευθύνεται το πολιτικό σύστημα: «Το πολιτικό σύστημα είναι αυτό που από την εθνική ανεξαρτησία μέχρι σήμερα θεωρεί τη δημόσια διοίκηση ως δεξαμενή ψηφοθηρικής πελατείας για την αναπαραγωγή του. Είναι αυτό που καταρρακώνει γενιές ολάκερες ελληνοπαίδων συναλλασσόμενο μαζί τους για μια θέση στο Δημόσιο και στη συνέχεια για όλες τις διά βίου προαγωγές τους».

Τήρησε δε σαφώς αποστάσεις από το καθεστώς της μονιμότητας, λέγοντας: «Η μονιμότητα θεσπίστηκε υπέρ της δημόσιας διοίκησης και του δημοσίου συμφέροντος και όχι υπέρ του υπαλλήλου για να μένει ανεξέλεγκτος και ατιμώρητος».

Ο πρώην υπουργός τόνισε ότι θεωρεί ως πρώτη προτεραιότητα και αναγκαίο πρόκριμα την αναμόρφωση του πολιτικού μας συστήματος και επικεντρώθηκε σε ορισμένα σημεία όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Κατέθεσε δε δύο προτάσεις: «Πρώτον, είναι απαράδεκτο να έχουμε ένα εκλογικό σύστημα πολλών ταχυτήτων (από μονοεδρικές μέχρι τεσσαρακονταεδρικές) με το οποίο να αναδεικνύονται βουλευτές πολλών ταχυτήτων και ανάλογων οικονομικών και επικοινωνιακών δυνατοτήτων και, το χειρότερο, από ψηφοφόρους πολλών ταχυτήτων (οι μεγάλες περιφέρειες κατά κανόνα εκλέγουν τους υπουργούς). Χρειάζεται ένα σύστημα απόλυτης ομοιομορφίας κατά την εκλογή των βουλευτών με την καθιέρωση μονοεδρικών περιφερειών.

Δεύτερον οι εκλογές να γίνονται σε συγκεκριμένη ημερομηνία κάθε τέσσερα χρόνια και αν για οποιονδήποτε λόγο προκύψει η ανάγκη εκλογών κατά τη διάρκεια της τετραετίας, αυτές να γίνονται μόνο για το υπόλοιπο της τετραετίας. Με αυτό τον τρόπο σταματάει η συνεχής εκλογολογία, η πολιτική ζωή δεν θα είναι έρμαιο των δημοσκοπήσεων. Οι πολιτικές ηγεσίες θα υποχρεώνονται να αποκτήσουν στρατηγική για τη χώρα και όχι για την εκλογική τους αναπαραγωγή. Διασφαλίζεται η πολιτική σταθερότητα και δεν αναστατώνεται η οικονομική ζωή από τους τυχοδιωκτισμούς του κάθε φορά κυβερνώντος κόμματος. Αυτή η διάταξη συμπεριλήφθηκε στο σουηδικό Σύνταγμα και απεδείχθη σοφή, αφού από τότε μόνο μία φορά έχουν προκηρυχθεί πρόωρες εκλογές, το 1958».