Άρθρο του Γ. Παπανδρέου για τις γυναίκες ενόψει Αγίου Βαλεντίνου

Κάπως έτσι φαίνεται πως εμπνεύσθηκε ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου και με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, σκέφτηκε να γράψει ένα άρθρο στη σελίδα του «Project Syndicate» (αμερικάνικη ιστοσελίδα που φιλοξενεί απόψεις κορυφαίων προσωπικοτήτων…) παραλληλίζοντας τον εορτασμό των ερωτευμένων με το γεγονός ότι την ίδια ημέρα 1 δισ.  γυναίκες ανά τον κόσμο διεκδικούν τα δικαιώματά τους. 

«Την ώρα που αμέτρητα ζευγάρια θα γιορτάσουν τον ρομαντισμό υπό το φως των κεριών, ένα εκατομμύριο γυναίκες και άνδρες παγκοσμίως αγωνίζονται για να ακουστούν οι φωνές κακοποιημένων γυναικών».

Βιασμοί, παρενοχλήσεις, κακοποιήσεις, είναι μερικά από τα παραδείγματα που αναφέρει ο κ.Παπανδρέου στο άρθρο το οποίο συνυπογράφει με την Quafa Hajji, πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γυναικών.

Βάζοντας τέλος στον πόλεμο εναντίον των γυναικών

To άρθρο του Γιώργου Παπανδρέου (ελεύθερη μετάφραση): Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, αμέτρητα ζευγάρια θα γιορτάσουν τον ρομαντισμό υπό το φως των κεριών. Την ίδια ημέρα, ένα εκατομμύριο γυναίκες και άνδρες ανά τον κόσμο θα σταθούν για να ανάψουν ένα φως στην πιο σκοτεινή πλευρά των σχέσεων των δύο φύλων.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως θα βιαστεί ή θα χτυπηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της. Σε μερικές χώρες, περισσότερες από 7 στις 10 γυναίκες, θα χτυπηθούν, θα βιαστούν, θα κακοποιηθούν ή θα ακρωτηριαστούν. Συχνά, τα θύματα τέτοιου είδους κακοποίησης αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες- απαξιώνονται, κακοποιούνται, εξοστρακίζονται, φυλακίζονται και εκτελούνται- την ώρα που οι δράστες παραμένουν ελεύθεροι. Εκατομμύρια γυναικών υποφέρουν αλλά οι ιστορίες τους δε λέγονται ποτέ…

Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο άγριος ομαδικός βιασμός και η δολοφονία μιας 23χρονης γυναίκας στην Ινδία- δύο μήνες μετά τον πυροβολισμό της 14χρονης Malala Yousafzai  επειδή υποστήριζε το δικαίωμα στην εκπαίδευση- προκάλεσε δημόσιες διαμαρτυρίες μεγάλης κλίμακας.

Αυτή η κατακραυγή θα πρέπει να σηματοδοτήσει την έναρξη ενός παγκόσμιου κινήματος για να άρει το πέπλο της σιωπής που σκεπάζει τη βία κατά των γυναικών –η οποία συχνά αρχίζει από το σπίτι- και προστατεύει τους δράστες.

Από τα εγκλήματα τιμής για γάμους και παιδιά, από τον βιασμό στη σεξουαλική δουλεία, τα εγκλήματα κατά των γυναικών είναι διαδεδομένα σε κάθε κοινωνία. Αλλά, όταν οι γυναίκες έχουν το θάρρος να καταγγείλουν την κακοποίηση, οι γιατροί συχνά δε βοηθούν, και το σύστημα δικαιοσύνης τις απαξιώνει.

Για παράδειγμα, μία στις τρεις γυναίκες στο Στρατό των ΗΠΑ έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, συνήθως από συνάδελφό της αλλά ελάχιστοι έχουν καταδικαστεί. Ομοίως, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα 473,000 σεξουαλικά αδικήματα αναφέρονται σε ετήσια βάση από τα οποία τα 60,000-95,000 αναγνωρίζονται ως βιασμοί.

Στη δεκαετία του 1970, φεμινίστριες αναγνώρισαν τη σύνδεση μεταξύ  του βιασμού, των αρσενικών προνομία και του γυναικείου σεξουαλικού διασυρμού. Σήμερα, η εύκολα προσβάσιμη πορνογραφία του Διαδικτύου, διδάσκει σε αγόρια και άνδρες ότι οι σεξουαλικές πράξεις που αφορούν υποβάθμιση ακόμα και βίαιη κακοποίηση των γυναικών, είναι αποδεκτή…

Εν τω μεταξύ, ένα μεγάλο ποσοστό προνομιακών γυναικών, θεωρούν τον φεμινισμό ως ξεπερασμένο. Αλλά οι διακρίσεις μεταξύ των φύλων, συνεχίζουν να αγκαλιάζουν όλες τις πτυχές της κοινωνίας με τους περισσότερους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς να συνεχίζουν να προωθούν «γυάλινες οροφές» αν δεν οριστικοποιηθεί η καθυπόταξη των γυναικών. Οι γυναίκες λαμβάνουν ίση αμοιβή και ίσες ευκαιρίες σε ελάχιστες χώρες.

Ο φεμινισμός, έχει έτσι ένα καθοριστικό ρόλο στον 21ο αιώνα. Μετά από όλα αυτά, η Διευθύντρια της Ένωσης Γυναικών των Ηνωμένων Εθνών, Michelle Bachelet, έχει τονίσει πως «η βία κατά των γυναικών είναι μια απειλή για τη δημοκρατία, ένας φραγμός για μια διαρκή ειρήνη, ένα βάρος για τις εθνικές οικονομίες και μια φρικτή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.»

Οι κυβερνήσεις πρέπει να συνεχίσουν να προωθούν τα δικαιώματα των γυναικών μέσω της νομοθεσίας, ενώ η κοινωνία των πολιτών πρέπει να προωθήσει μια αλλαγή νοοτροπίας που απορρίπτει την περιθωριοποίηση ή την κακομεταχείριση των γυναικών. Μόνο αν επιτραπεί στις γυναίκες να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, θα εξασφαλίσουν οι χώρες οικονομική και κοινωνική πρόοδο.

Κάτι τέτοιο ήταν εμφανές κατά τη διάρκεια των αραβικών εξεγέρσεων την άνοιξη, όταν οι γυναίκες έχοντας εμψυχωθεί από τις πρόσφατες εξελίξεις στη μόρφωση και την εκπαίδευση, οργανώθηκαν και πραγματοποίησαν διαδηλώσεις που ανέτρεψαν καθεστώτα που βρίσκονταν για χρόνια στην εξουσία.

Στην Αίγυπτο, ακόμα και γυναίκες ακτιβίστριες ή δημοσιογράφοι είχαν παρενοχληθεί σεξουαλικά στην πλατεία Ταχρίρ επειδή συνέβαλλαν στην επανάσταση.

Η ισότητα των φύλων όμως, εξακολουθεί να αποτελεί μακρινό στόχο στην περιοχή, με τις γυναίκες να παραμένουν έξω από τις πολιτικές διαδικασίες ασκώντας ελάχιστη επιρροή σε διοικητικά συμβούλια ή και στη σύνταξη νέων Συνταγμάτων.

Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια της επετείου των δύο χρόνων από την Αιγυπτιακή επανάσταση, όταν χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τον Πρόεδρο Mohamed Morsi και τη Μουσουλμανική αδελφότητα, τουλάχιστον εννέα διαδηλώτριες δέχθηκαν σεξουαλική επίθεση στην πλατεία Ταχρίρ.
Τον Μάρτιο, η Κυβέρνηση και ηγέτες της κοινωνίας των πολιτών θα συγκεντρωθούν στη Νέα Υόρκη για μια συνάντηση της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Καθεστώς των Γυναικών προκειμένου να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.

Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτήν την ευκαιρία για δεσμευτούν ότι θα υιοθετήσουν τις πολιτικές αυτές και να αφιερώσουν τους απαραίτητους πόρους προκειμένου να σταματήσουν οι διάχυτες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις γυναίκες.

Αλλά αν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση να θεσπιστεί νομοθεσία που θα επιβάλλεται αποτελεσματικά, οι υποσχέσεις δεν έχουν κανένα νόημα.

Παρά το γεγονός ότι 187 χώρες έχουν υπογράψει από το 1979 Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών, οι στατιστικές δείχνουν μικρή πρόοδο..

Σκεφτείτε το Αφγανιστάν, το οποίο επικύρωσε τη Σύμβαση το 2009. Έρευνα της Action Aid για το 2012 έδειξε ότι η βία κατά των γυναικών δεν υπήρξε ποτέ πριν πιο διαδεδομένη και μάλιστα το 87% των γυναικών είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Την ίδια χρονιά, η Κυβέρνηση του Προέδρου Χαμίντ Καρζάι, αναγνώρισε ως νόμιμο δικαίωμα ενός συζύγου να μπορεί να δέρνει τη γυναίκα του. Στο Αφγανιστάν, αν ένας άνδρας σκοτώσει τη γυναίκα του, το μόνο που έχει να περιμένει είναι να πληρώσει πρόστιμο…

Η αλλαγή είναι δυνατή αλλά απαιτεί συλλογική δράση από τη διεθνή κοινότητα προκειμένου να αμφισβητήσουν τις συμπεριφορές που οδηγούν στη βία, την καταπίεση και την ανισότητα.

Πέντε σημαντικά βήματα:
- Επικύρωση και τήρηση όλων των σχετικών περιφερειακών και διεθνών συνθηκών και εφαρμογή των νόμων που απαγορεύουν τη βία κατά των γυναικών για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική τιμωρία των αδικημάτων.
- Οικονομική και πολιτική ενίσχυση των γυναικών συμπεριλαμβανομένων των κατευθύνσεων της διεθνούς βοήθειας προς την υγεία, την εκπαίδευση και την ευημερία.
- Αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού για τα προβλήματα μέσω των ΜΜΕ καθώς και άλλων ηλεκτρονικών μέσων.
- Να παροτρύνει τους άνδρες και τα αγόρια να ενημερωθούν κατά της βίας μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
- Βελτίωση υποστήριξης για τους επιζώντες της βίας και των οικογενειών τους, συμπεριλαμβανομένης της νομικής αρωγής, την ψυχολογική υποστήριξη και την υγειονομική περίθαλψη.

Πολλές διεθνείς οργανώσεις και κινήματα ( Women Under Siege, V-Day, Stop Violence Against Women), εργάζονται ήδη για τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια των γυναικών. Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα θα πρέπει να στηρίξουν τέτοιες πρωτοβουλίες.

Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν δικαιοσύνη, ισότητα και ελευθερία από τη βία. Στις 14 Φεβρουαρίου, οι γυναίκες και οι άνδρες σε όλον τον κόσμο θα πρέπει να υποστηρίξουν το One Billion Rising, μια παγκόσμια έκκληση για τους ανθρώπους προκειμένου να δείξουν την υποστήριξή τους για το ένα δισεκατομμύριο γυναίκες που έχουν επιβιώσει από την βία και την κακοποίηση.

Είτε επιλέξεις να απεργήσεις, να χορέψεις, να μιλήσεις ή απλά να σταθείς σ’αυτόν τον αγώνα, η συμμετοχή σου θα φέρει τον κόσμο πιο κοντά στον τερματισμό αυτού του θανάσιμου πολέμου κατά των γυναικών.