Πληρώσαμε 43 εκατ. € για οπλικό σύστημα που δεν πήραμε

Γίνεται άνθρωποι που προσπαθούν να εμφανιστούν σαν άγρυπνοι υπερασπιστές του κρατικού χρήματος να έχουν προβεί σε ενέργειες που έχουν ζημιώσει το Δημόσιο χωρίς να έχουν υποστεί τις συνέπειες του νόμου; Κι όμως γίνεται! Η υπόθεση της προμήθειας συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου στον Ελληνικό Στρατό είναι ίσως εξωφρενική. Η σύμβαση για την παραλαβή δεκαοκτώ παρεμβολέων και έντεκα κέντρων ακροάσεως μεταξύ του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και της κατασκευάστριας εταιρείας SONAK (πρόκειται για θυγατρική της AXON Ανώνυμης Εταιρείας Συμμετοχών συμφερόντων του κ. Θωμά Λιακουνάκου) υπεγράφη το 2001 όταν υπουργός ήταν ο Ακης Τσοχατζόπουλος. 

Η σύμβαση 19/10/2001 που συνομολογήθηκε μεταξύ του Δημοσίου και της εταιρείας SONAK του κ. Λιακουνάκου προέβλεπε την υποχρέωση του αγοραστή να καταβάλει πολύ υψηλές προκαταβολές στον κατασκευαστή. Κάπως έτσι φτάσαμε στο 2005, όταν έπειτα από δοκιμές καταγράφηκαν συγκεκριμένα προβλήματα και το Γενικό Επιτελείο Στρατού αποφάσισε ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που είχαν τεθεί κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, αφού σε όλες τις δοκιμές απέτυχαν. Η εταιρεία από την πλευρά της υποστήριζε πως οι δοκιμές ήταν επιτυχείς και αξιολογήθηκαν σαν αποτυχημένες εκ παραδρομής...

Στις αρχές του 2006 δημιουργήθηκε νέα επιτροπή με αποστολή την επίλυση της εκκρεμότητας, όμως τον Αύγουστο του 2006, λίγο πριν ολοκληρωθούν οι συζητήσεις μεταξύ της πλευράς του Δημοσίου και της SONAK, ο τότε γενικός διευθυντής Αμυντικών Εξοπλισμών κ. Ευάγγελος Βασιλάκος αποφάσισε τη διάλυση της επιτροπής, παρότι ο πρόεδρός της ενημέρωσε ότι οι διαπραγματεύσεις είχαν ολοκληρωθεί με τρόπο που διασφαλιζόταν το δημόσιο συμφέρον. 

Μέχρι τη διαπίστωση των προβλημάτων στα κέντρα ακροάσεως και στους παρεμβολείς του συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου, η εταιρεία SONAK του κ. Λιακουνάκου είχε εισπράξει 34.516.000 ευρώ. Το ποσό αυτό, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του διοικητικού συμβουλίου της κατασκευάστριας εταιρείας, είναι το 50% της συνολικής αξίας της αρχικής σύμβασης (μετά την αφαίρεση των νόμιμων κρατήσεων). 

Με απλά λόγια, η σύμβαση που είχε υπογραφεί το 2001 επί υπουργίας Τσοχατζόπουλου προέβλεπε ότι η εταιρεία του κ. Λιακουνάκου θα εισπράξει το 50% της συνολικής αξίας του προγράμματος προτού καν διαπιστωθεί ότι το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου καλύπτει τις τεχνικές προδιαγραφές που είχαν τεθεί από το ΓΕΣ! Ετσι οι προμηθευτές ενός συστήματος που ουδέποτε εντάχθηκε στο οπλοστάσιο του Ελληνικού Στρατού εισέπραξαν 34 εκατ. ευρώ από το υστέρημα των Ελλήνων φορολογουμένων χωρίς να χρειάζεται να παραδώσουν ούτε κλειδάριθμους!  Και σαν να μην έφτανε αυτό, τον Νοέμβριο του 2007 η SONAK κατέθεσε αίτηση προσφυγής κατά του Ελληνικού Δημοσίου προσφεύγοντας στη διαιτησία. 

Το Διαιτητικό Δικαστήριο συνεδρίασε για πρώτη φορά στις 2 Ιουνίου του 2009 και τον Οκτώβριο του 2012 αποφάσισε να κάνει δεκτή κατά πλειοψηφία την αίτηση της SONAK, ενώ παράλληλα απέρριψε την ανταγωγή του Δημοσίου που αξίωνε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την ιδιωτική εταιρεία που ουδέποτε παρέδωσε στον Στρατό το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου.  Σύμφωνα με την ετήσια οικονομική έκθεση της AXON Ανώνυμης Εταιρείας, μητρικής της SONAK, «από την τελεσιδικία της υπόθεσης προέκυψε κέρδος για τη θυγατρική συνολικού ποσού 8.706.000 ευρώ». 

Τελικά η SONAK του κ. Λιακουνάκου εισέπραξε από το Δημόσιο το συνολικό ποσό των 43.222.000 ευρώ χωρίς να παραδώσει ούτε βίδα! Αν μη τι άλλο, η συμφωνία που υπεγράφη το 2001 για την κατασκευή «συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου» απεδείχθη στην εξέλιξή της ιδιαιτέρως επωφελής για την ιδιωτική εταιρεία και απολύτως ζημιογόνα για το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και το Ελληνικό Δημόσιο. Σαν να μεταφέρονταν χρήματα απευθείας από τα κρατικά ταμεία στο χρηματοκιβώτιο μιας ιδιωτικής εταιρείας. 

Το σκάνδαλο του συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου βρίσκεται στο μικροσκόπιο της ελληνικής Δικαιοσύνης. Οπως πληροφορείται το «ΘΕΜΑ», οι εισαγγελείς ερευνούν αν με τους χειρισμούς τους κάποια στελέχη του υπουργείου Αμυνας ζημίωσαν το ελληνικό κράτος. Στο επίκεντρο βρίσκονται οι πράξεις και πιθανές παραλείψεις του κ. Βασιλάκου, ο οποίος ήταν γενικός διευθυντής Εξοπλισμών μέχρι το 2010 και διέλυσε την επιτροπή διαπραγματεύσεων με τη SONAK. Στο σκέλος που αφορά τη σκοπιμότητα της προμήθειας, επισημαίνεται ότι εκκρεμεί από τον Αύγουστο του 2006 επίσημο αίτημα των τότε υφυπουργών Αμυνας κυρίων Βασίλη Μιχαλολιάκου και Ιωάννη Λαμπρόπουλου προς τις εισαγγελικές αρχές για ποινική αξιολόγηση της προμήθειας που αποφασίστηκε το 2001 από τον Ακη Τσοχατζόπουλο.