Τσίπρας - Λαφαζάνης σε θέσεις μάχης

Σε κλίμα έντασης, καχυποψίας και ανοιχτών διαφωνιών για σειρά κρίσιμων ζητημάτων, που αφορούν στην πολιτική στρατηγική και την οργανωτική δομή και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά αύριο Τετάρτη το ιδρυτικό συνέδριο, με το οποίο το συμμαχικό σχήμα θα μετατραπεί σε ενιαίο κόμμα.

Στις πενθήμερες εργασίες του, που θα ολοκληρωθούν την Κυριακή θα καθοριστεί τόσο η νέα πολιτική ταυτότητα, όσο και η ισχύς του Αλέξη Τσίπρα και οι νέες εσωκομματικές ισορροπίες.

Η πτέρυγα που αναφέρεται ευθέως στον πρόεδρο έχει τον έλεγχο του συνεδρίου με ποσοστό, που αναμένεται να κυμανθεί γύρω στο 70%, ενώ η αριστερή πλατφόρμα, μία συμμαχία αριστερών τάσεων και ομάδων, υπό το αριστερό ρεύμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη φαίνεται να ελέγχει τουλάχιστον το 26% των συνέδρων.

Ανεξάρτητα όμως από τους γενικούς συσχετισμούς, στα επιμέρους πολιτικά και οργανωτικά θέματα, που θα συζητηθούν οι ισορροπίες μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικές.

Τα καυτά θέματα του συνεδρίου αναμένεται να είναι έξι. Τρία, που σχετίζονται με την πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ και τρία, που αφορούν στην οργάνωση και την εσωκομματική δημοκρατία του ενιαίου κόμματος.

1.    Η στάση έναντι στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και εάν μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, της αριστεράς ή ευρύτερων δυνάμεων θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, όπως στάση πληρωμών, πάγωμα στην καταβολή των τόκων ή και διαγραφή χρέους. Η ηγετική ομάδα φαίνεται να έχει περάσει από διάφορες φάσεις σε αυτό το μέτωπο -π.χ. από άμεση κατάργηση των μνημονίων, έως την αναστολή τους, ενώ ασαφές παραμένει πώς βλέπει το θέμα των μονομερών ενεργειών.

Αντιθέτως η αριστερή πλατφόρμα είναι υπέρ των ρήξεων από την πρώτη στιγμή και γι' αυτό θα καταθέσει σχετική τροπολογία για τα θέματα αυτά.

2.    Μέσα ή έξω από το ευρώ; Η ηγετική ομάδα κινείται σε ένα εύρος θέσεων από την αποφυγή της εξόδους, γιατί οδηγεί σε εθνική απομόνωση, έως την άποψη «καμία θυσία για το ευρώ» και αποφεύγει να αποσαφηνίσει πλήρως όλο το σχέδιό της.

Η αριστερή πλατφόρμα θεωρεί ότι μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι έτοιμη και να το πει από πριν ανοιχτά, ότι δεν θα διστάσει να βγάλει τη χώρα από το ευρώ, εάν η παραμονή στην ευρωζώνη απαιτεί την εφαρμογή μνημονίων. Δεν θεωρεί δε καταστροφή την έξοδο, αλλά ίσως μία νέα ευκαιρία για τη χώρα. Και γι' αυτό το θέμα θα καταθέσει χωριστή τροπολογία.

3.    Πολιτική συμμαχιών. Αριστερή κυβέρνηση με ΚΚΕ ή άλλες δυνάμεις, κυρίως της πιο «αριστερής» πλευράς, ή και συνεργασία με δυνάμεις  προερχόμενες από την κεντροαριστερά ή και την κεντροδεξιά, αρκεί να βρεθεί κοινός τόπος για την ανατροπή των μνημονίων, όπως με τους Ανεξάρτητους Έλληνες ή και τμήματα της ΝΔ, όπως υπονόησε ο Πέτρος Τατσόπουλος;

Η αριστερή πλατφόρμα είναι σθεναρά υπέρ της πρώτης εκδοχής στην πολιτική των συμμαχιών, η δε ηγετική ομάδα φλερτάρει με τη δεύτερη προοπτική, επισημαίνοντας όμως ότι δεν είναι της παρούσης η αναλυτική τοποθέτηση, αφού το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό.

4.    Διάλυση των συνιστωσών ή παράλληλη λειτουργία για ένα μεγάλο μεταβατικό διάστημα όσων δεν θέλουν τη διάχυσή τους τώρα στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ; Η ηγεσία είναι αποφασισμένη για το πρώτο και ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, εκ των συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα διαμήνυσε μόλις χθες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει κόμμα των μελών και όχι των συνιστωσών και των τάσεων.

Αντιθέτως η αριστερή πλατφόρμα υπεραμύνεται του δικαιώματος των συνιστωσών να παραμείνουν ως έχουν, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Κουμουνδούρου είναι ο Μανώλης Γλέζος, που διαφωνεί με τη διάλυση, όπως και άλλα στελέχη (Θεωνάς, Νταβανέλλος κ.α.).

5.    Διάλυση των οργανωμένων τάσεων στο νέο, ενιαίο κόμμα ή διατήρηση αυτής της εσωκομματικής παράδοσης; Είναι παρεμφερές θέμα με τις συνιστώσες. Η ηγεσία δεν θέλει οι τάσεις να έχουν το δικαίωμα να κατεβάζουν χωριστές λίστες υποψηφίων στην εκλογή των οργάνων, γιατί αυτό θεωρεί ότι σημαίνει «κόμματα μέσα στο κόμμα» και επικυριαρχία των ομαδοποιήσεων.

Μόνο, που πρόκειται για ένα συστατικό στοιχείο στα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστεράς και δύσκολα γίνεται αποδεκτή η θέση αυτή.

6.    Η ισχύς του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Στο συνέδριο δεν θα υπάρξει άλλη υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματος, άρα είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης. Ωστόσο η αριστερή πτέρυγα διαφωνεί με την πρόταση να εκλεγεί ο πρόεδρος από το συνέδριο, φοβούμενη τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό κόμμα, με έναν επικεφαλής που θα ελέγχεται μόνο από τα συνέδρια και όχι από την κεντρική επιτροπή. Και ζητά ο πρόεδρος να εκλέγεται από την κεντρική επιτροπή, όπως συνήθως γίνεται στα αριστερά κόμματα. Η ηγετική ομάδα δεν το συζητά καν και η μάχη θα έχει ενδιαφέρον, όχι μόνο στην ψηφοφορία επί της διαδικασίας, αλλά και σε αυτή καθαυτή για την εκλογή του κ. Τσίπρα, τι ποσοστό ψήφων θα λάβει δηλαδή ο ίδιος, εφόσον τελικά η ανάδειξή του γίνει από το συνέδριο.