Για λογοκρισία κατηγορούν «Τα Νέα» την «Αυγή» και ΣΥΡΙΖΑ - left.gr: Τα άλογα θα περάσουν

Με τον τίτλο «Βοήθειααα! Λογοκρισία!» και ένα νέο σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου που απεικονίζει τις δύο μάσκες του αρχαίου ελληνικού θεάτρου (που συμβολίζουν την τραγωδία και την κωμωδία) με ραμμένα στόμα και μάτια η εφημερίδα «Τα Νέα» αντεπιτίθενται σήμερα στην «Αυγή» κατηγορώντας την για κιτρινισμό, λογοκρισία και «αήθη επίθεση κατά της ελευθερίας του Τύπου».

Η αφορμή για τον «πόλεμο» ήταν ένα σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε «σεξιστικό».

Στο σκίτσο ο Χαντζόπουλος μετέφερε οπτικά έναν διάλογο θαμώνων σε στριπτιζάδικο για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τη Ραχήλ Μακρή των ΑΝΕΛ, με αφορμή τις σκηνές που διαδραματίστηκαν στα κάγκελα της ΕΡΤ.

Η Αυγή βγήκε την επόμενη ημέρα με πρωτοσέλιδο: «Η διαπλοκή χτυπάει …κίτρινο» αναφέροντας ότι «Τα Νέα αφηνίασαν με σεξισμό και λάσπη κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Στοχευμένες αναφορές με στόχο την απαξίωση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος προηγείται στις δημοσκοπήσεις στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Σκηνικό ανατροπής της δεοντολογίας μετά την καταγγελία Τσίπρα για αδιαφάνεια και δωράκια στη χορήγηση των ψηφιακών συχνοτήτων».

Σήμερα «Τα Νέα» γράφουν:

Με αφορμή ένα σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου, το οποίο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να χαρακτηρίσει «σεξιστικό» επειδή αφορούσε το επικοινωνιακό «σόου» που έστησαν στην πύλη του Ραδιομεγάρου η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Ραχήλ Μακρή, η «Αυγή» ξεκίνησε εκστρατεία κατά των «ΝΕΩΝ» με τίτλο «Η διαπλοκή χτυπάει... κίτρινο».

«Αφηνίασαν "ΤΑ ΝΕΑ" με σεξισμό και λάσπη κατά του ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρει στο πρωτοσέλιδό της η «Αυγή» για να προσθέσει ότι στόχος των «ΝΕΩΝ» είναι η «απαξίωση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος προηγείται στις δημοσκοπήσεις στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία»...

Προφανής είναι ο στόχος της κομματικής εφημερίδας - η φρασεολογία της οποίας υιοθετήθηκε μάλιστα από την (κατά τα άλλα εκπρόσωπο των δημοσιογράφων) Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών - που έχει να κάνει με την προσπάθεια εκφοβισμού των «ΝΕΩΝ» ώστε να σταματήσουν την τεκμηριωμένη κριτική σε πράξεις και παραλείψεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Πρόκειται άλλωστε για συνταγή η οποία έχει προταθεί από δημοσκόπους και έχει πλήρως υιοθετηθεί από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που μετά το φιάσκο της πρότασης μομφής, όπως και του αυτοεξευτελισμού της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο Ραδιομέγαρο, αναζητεί εχθρούς-φαντάσματα προκειμένου να δικαιολογηθεί στο κομματικό της ακροατήριο.

ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ. Η «Αυγή» εγκαινιάζει μια πολύ επικίνδυνη τακτική για τα δημοσιογραφικά ήθη της χώρας, μια και θέλει να επιβάλει λογοκρισία σε διακεκριμένους δημοσιογράφους και γελοιογράφους. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά της, συνεχίζει τη γραμμή της επιλεκτικής συκοφάντησης των αντιπάλων της - όπως συνέβη με τον Βαγγέλη Βενιζέλο - χωρίς να απαντά σε εύλογα ερωτήματα για τη σχέση της με οργανωμένα συμφέροντα. Το ίδιο συνέβη άλλωστε και χθες στη Βουλή με πρωταγωνίστρια την κυρία Κωνσταντοπούλου, η οποία επιτέθηκε στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά σιώπησε όταν εκείνος την κατηγόρησε για εκπροσώπηση τραπεζικών συμφερόντων.

Ανάλυση των «Νέων» για το πώς καταστρώθηκε και για το πού στοχεύει η εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Τύπου.

Με τίτλο: «Το λάτιν σχέδιο για την άλωση των ΜΜΕ» η εφημερίδα γράφει: Το ζόρι του ΣΥΡΙΖΑ με τη διαπλοκή δεν είναι ούτε καινούργιο, ούτε τυχαίο, ούτε ανιδιοτελές. Υπηρετεί ένα σχέδιο ελέγχου του Τύπου, το οποίο ξετυλίγεται απροκάλυπτα, αν και άγαρμπα, την τελευταία διετία.

Καταρχήν, η θεωρία ενός υποτιθέμενου «αμαρτωλού τριγώνου» κυβέρνησης, τραπεζών και μέσων ενημέρωσης που επανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή στη Βουλή δεν είναι παρά κακοχωνεμένη ανακύκλωση ανάλογων δοξασιών που διακινούσε ή άκρα Αριστερά στη Λατινική Αμερική πριν από 15-20 χρόνια.

Πριν δηλαδή διάφοροι αμφίβολης δημοκρατικότητας ηγέτες (συνήθως της αρεσκείας του ΣΥΡΙΖΑ...) αναρριχηθούν στην εξουσία και στραφούν ανοιχτά και ανενδοίαστα κατά της ελευθερίας του Τύπου.

Τα παραδείγματα στη Βενεζουέλα, στην Αργεντινή, στον Ισημερινό, στο Περού, στη Βολιβία είναι αναρίθμητα. Και επικίνδυνα.

Οπως στη Λατινική Αμερική του Τσάβες, έτσι και στην Ελλάδα του Τσίπρα η «διαπλοκή» δεν είναι τελικά παρά το πρόσχημα του ελέγχου.

Στην πραγματικότητα δεν τους ενοχλεί κανένα «τρίγωνο». Τους ενοχλεί (όπως συνέβη τώρα...) η ευχέρεια του Τύπου να αξιολογήσει κατά την κρίση του την επίδοση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή. Κανείς δεν του φταίει αν βούλιαξε.

Ακόμη χειρότερα. Η επίθεση στον Τύπο φαίνεται να αποτελεί πλέον κεντρική πολιτική επιλογή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εξαιρούνται, φυσικά, όσα παντελώς αναξιόπιστα μέσα ανακαλύπτουν κάθε τρεις και λίγο «μυστικές δημοσκοπήσεις» με τον κ. Τσίπρα να προηγείται και εφευρίσκουν σχέδιο απαξίωσής του!.

Η επιλογή αυτή δεν είναι τωρινή και προηγήθηκε των τελευταίων εκλογών, με πρώτο κρούσμα την άρνηση του Αλ. Τσίπρα να παραχωρήσει συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Mega. Η σύγκρουση με τα μέσα ενημέρωσης και κυρίως με συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης προκύπτει καταρχήν από την πάγια προσπάθεια μιας ορισμένης Αριστεράς να κατασκευάζει «βολικούς εχθρούς».
Προκύπτει όμως και μέσα από την πεποίθηση συμβούλων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ότι έτσι ενισχύεται ο «αντισυστημικός» χαρακτήρας του κόμματος και του προέδρου του, άρα και τα περιθώρια ελιγμών του σε άλλα σοβαρά ζητήματα. Με άλλα λόγια, όταν διυλίζεις τη διαπλοκή στην Αθήνα μπορείς μια χαρά να καταπίνεις το Μνημόνιο στο Τέξας.

Οι σύμβουλοι αυτοί του προέδρου, που δραστηριοποιούνται και επαγγελματικά στον χώρο των δημοσκοπήσεων, θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολιτικό συμφέρον να απαξιώσει τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες και προσωπικά δημοσιογράφους. Και ταυτοχρόνως να επιδιώξει τη δημιουργία ενός «φιλικού και ελεγχόμενου δημοσιογραφικού κυκλώματος» στον Τύπο, στην τηλεόραση και στο Διαδίκτυο, το οποίο θα μεθοδεύει την αποδυνάμωση του παραδοσιακού Τύπου στο όνομα της «μάχης με τη διαπλοκή».

Ηδη στοχευμένες και συνεχείς τέτοιες προσπάθειες εκδηλώνονται από ιστότοπους ή μέσα ενημέρωσης (ευτυχώς, περιθωριακά...) που πρόσκεινται ή και χρηματοδοτούνται από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Αλλά και από έναν δημοσιογραφικό υπόκοσμο που για λόγους καθαρής σκοπιμότητας επέλεξε να συμπλεύσει μαζί τους.

Οι εισηγητές του συγκεκριμένου σχεδίου επικαλούνται στοιχεία ερευνών της επινόησής τους για να δείξουν δύο πράγματα.

Πρώτον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 επειδή εξαπολύθηκε εναντίον του μια «εκστρατεία φόβου». Κατά την ανάλυσή τους, αυτή η εκστρατεία ανέτρεψε τα προγνωστικά ευρείας επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ που πάλι οι δικές τους δημοσκοπήσεις είχαν προεξοφλήσει. Εισηγούνται ως εκ τούτου μια εκστρατεία απαξίωσης των «παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης» ώστε κάτι τέτοιο να μην επαναληφθεί.

Δεύτερον, ότι η αντίθεση στο «κυρίαρχο σύστημα των μέσων ενημέρωσης» μπορεί να ενεργοποιήσει υπόγεια ρεύματα ψηφοφόρων προς τον ΣΥΡΙΖΑ από χώρους όπως η Χρυσή Αυγή ή οι ΑΝΕΛ, τους οποίους δεν μπορεί να προσεγγίσει ανοιχτά χωρίς να εκτεθεί.  

Ολα αυτά, βεβαίως, στηρίζονται στην κυνική αλλά παρανοϊκή παραδοχή ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα, ούτε ενημέρωση, ούτε στοιχεία, ούτε δεδομένα. Οτι δεν χρειάζεται ευσυνειδησία, ικανότητες και επαγγελματισμός για να υπηρετείς τον Τύπο.

Οτι όλα είναι μια κατασκευή. Και ότι το ζητούμενο είναι «αντί να κατασκευάζουν κάποιοι άλλοι καλύτερα να κατασκευάζουμε εμείς, που ξέρουμε και τι μας συμφέρει!». 

left.gr: Τα άλογα θα περάσουν

Αργά το απόγευμα, η ιστοσελίδα left.gr με ένα αιχμηρό άρθρο έδωσε τη δική της απάντηση στο δημοσίευμα γράφοντας:

«Γιατί τόσο μένος των διαπλεκόμενων ΜΜΕ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί τέτοιο κρεσέντο χυδαιότητας και παραπληροφόρησης από τις προπαγανδιστικές ναυαρχίδες του Μνημονίου; Γιατί οι άλλοτε «σοβαρές» εφημερίδες και τηλεοράσεις μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με λαθρόβιες κίτρινες φυλλάδες;

Όπως συμβαίνει αρκετά συχνά, το μένος προκαλείται από τον φόβο. Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να λειτουργήσει όπως συνήθιζαν μέχρι τώρα οι εκάστοτε αξιωματικές αντιπολιτεύσεις. Να καταγγέλλει δηλαδή δημόσια την «αντιλαϊκή πολιτική» της κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που στο παρασκήνιο διαβεβαιώνει τα μεγάλα συμφέροντα ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία αλλαγή σε βάρος τους. Να επιδεικνύει χαρακτήρα ώστε να πάρει το δαχτυλίδι των βαρώνων των ΜΜΕ και των κρατικών εργολαβιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια αξιωματική αντιπολίτευση σαν αυτές που έχουν γνωρίσει στο παρελθόν. Η Διαπλοκή το έχει καταλάβει και φοβάται ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα σημάνει το τέλος του συστήματος εξουσίας (ελεγχόμενα κόμματα, τράπεζες, εργολάβοι. ΜΜΕ) που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Φοβάται ότι θα εφαρμοστούν επιτέλους οι νόμοι και οι θεμελιώδεις κανόνες της δημοκρατίας. Γι’ αυτό εκτοξεύουν λάσπη και χυδαιότητα, στην τελευταία λυσσαλέα μάχης τους για να μη χάσουν τα σκανδαλώδη προνόμιά τους. Όμως, όσο και να γαβγίζουν τα σκυλιά, τα άλογα στο τέλος θα περάσουν» .