Αλλού «58» και ΠΑΣΟΚ, αλλού Κουβέλης-Λοβέρδος

Τρία πράγματα επιβεβαιώνονται για την τύχη της κεντροαριστεράς, μετά την πρώτη μεγάλη συγκέντρωση, που διοργάνωσε η Κίνηση των «58» για την ανασύνθεση του πολύπαθου χώρου, το βράδυ της Δευτέρας:

Πρώτον, ότι το ΠΑΣΟΚ βρήκε μερικούς αποφασισμένους συμμάχους για να κατέλθουν από κοινού, τουλάχιστον στις ευρωεκλογές και υπό τη σκέπη του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος - όπως έχει προτείνει από καιρό ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Και ότι η κίνηση των «58» προσπαθεί φιλότιμα να επιστρατεύσει «ανένταχτους», «ορφανούς» και «άστεγους» της κεντροαριστεράς, έχοντας ήδη συγκροτήσει ένα, σχετικά εκτενές δίκτυο στελεχών και ενδιαφερομένων. Το ΠΑΣΟΚ έχει αγκαλιάσει την κίνηση των «58» από την πρώτη στιγμή και θεωρεί ευτύχημα ότι την ίδια θετική στάση τηρούν προσωπικότητες, όπως ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος επίσης παραβρέθηκε στην εκδήλωση.

Δεύτερον, ότι μεγαλώνει η απόσταση της παραπάνω συμμαχίας «ΠΑΣΟΚ – 58» από την παράλληλη, ανεξάρτητη και σαφώς ανταγωνιστική συνεργασία που στήνουν ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης και ο επικεφαλής της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα Ανδρέας Λοβέρδος. Οι δύο τελευταίοι ετοιμάζουν το δικό τους σχήμα συνεργασίας, που θα προβλέπει σίγουρα την κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές, αλλά πιθανόν και τη συγκρότηση νέου κόμματος από κοινού και δεν ενδιαφέρονται, ούτε ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Ευάγγελου Βενιζέλου και των «58» για τη διαμόρφωση ενός σχήματος με «όλη την κεντροαριστερά μέσα». Είναι χαρακτηριστικό ότι από τη ΔΗΜΑΡ ξεκαθαριζόταν, στον απόηχο της συγκέντρωσης των «58» ότι είναι παραδοξότητα να ζητείται συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ όταν το ένα κόμμα είναι στην κυβέρνηση και το άλλο στην αντιπολίτευση. «Δεν έχει ξαναγίνει πουθενά» έλεγαν χαρακτηριστικά.

Τρίτον, ότι το σχίσμα στη ΔΗΜΑΡ, ανάμεσα σε εκείνους που ζητούν τη συμπόρευση όλων των δυνάμεων (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΝΕΕΛ, 58, κλπ) με ένα νέο σχήμα τύπου ιταλικής «Ελιάς» και σε εκείνους που επιμένουν στην απόρριψη της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ – τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως λένε – επιβεβαιώνεται και μεγαλώνει μέρα με την ημέρα. Παρότι για παράδειγμα η επίσημη γραμμή της ΔΗΜΑΡ έλεγε για αποδοκιμασία της κίνησης των «58», την οποία η Αγίου Κωνσταντίνου τη θεωρεί «μακρύ χέρι» του ΠΑΣΟΚ, πολλά στελέχη του κόμματος βρέθηκαν στην εκδήλωση και μάλιστα ο βουλευτής Γρηγόρης Ψαριανός απηύθυνε ομιλία. Δύο στελέχη της ΔΗΜΑΡ (Γεωργάτος, Λιβαδάς) έχουν υπογράψει το ιδρυτικό κείμενο της πρωτοβουλίας, ενώ περίπου 15 μέλη της κεντρικής επιτροπής και ορισμένοι βουλευτές βλέπουν με ενδιαφέρον, αν όχι με στάση πλήρους αποδοχής την κίνηση. Δεδομένου αυτού του γεγονότος δεν αποκλείεται η ΔΗΜΑΡ να βρεθεί στα πρόθυμα διάσπασης, εφόσον δεν αλλάξει η ροή των πραγμάτων.

Σε κάθε περίπτωση οι διεργασίες αυτές είναι ενδεικτικές δύο πραγμάτων: Πρώτον, της έντονης ανησυχίας που υπάρχει στο χώρο της κεντροαριστεράς για τη δημοσκοπική καθίζηση και τον κίνδυνο μεγάλης εκλογικής ήττας σε συνθήκες ακραίας πόλωσης ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Και δεύτερον, της επίπονης προσπάθειας να δημιουργηθούν νέα σχήματα, που θα έχουν διάφορες μορφές (συμμαχίες, νέα κόμματα κλπ), που θα επιχειρήσουν να εκφράσουν, είτε σύντομα, είτε μακροπρόθεσμα τον κοινωνικό χώρο ανάμεσα στη δεξιά και την αριστερά, μέρος του οποίου παραμένει πολιτικά μετέωρος και κινείται σαν εκκρεμές σε ένα απολύτως ρευστό και υπό διαμόρφωση μετα-μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό.